Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Elenchus Operum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Sexto Operum Hieronymi Tomo Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Sexto Operum Hieronymi Tomo Continentur.

 ((Opera Omnia Hieronymi.))

 Praefatio.

 Praefatio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Ezechielem Prophetam Libri Quatuordecim.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Ezechielem Prophetam Libri Quatuordecim.

 Liber Primus.

 (Cap. I.—Vers. 1.) Et factum est in tricesimo anno, in quarto, in quinta mensis. in quarto, mense. in quinta mensis.

 (Vers. 2.) Cum essem in medio captivorum juxta fluvium Chobar, aperti sunt coeli, et vidi visiones Dei in quinta mensis: ipse est annus quintus transm

 (Vers. 3.) Factum est verbum Domini ad Ezechiel filium Buzi, sacerdotem, in terra Chaldaeorum, secus flumen Chobar. Et Danieli et Ezechieli, qui in Ba

 (Vers. 4.) Et vidi, et ecce ventus turbinis veniebat ab Aquilone, et nubes magna, et ignis involvens, et splendor in circuitu ejus. Et de medio ejus q

 (Vers. 5.) Et in medio ejus similitudo quatuor animalium, et hic aspectus eorum: similitudo hominis in eis. Quodque sequitur, Et splendor in eo, Id es

 (Vers. 6.) Et in medio ejus similitudo quatuor animalium, et hic aspectus eorum: similitudo hominis in eis. In medio ejus, subauditur quidem, electri:

 (Vers. 7.) Quatuor facies uni, et quatuor pennae uni, et pedes eorum pedes recti, et planta pedis eorum quasi planta pedis vituli, et scintillae quasi

 (Vers. 8, 9.) Et facies er pennas per quatuor partes habebant: junctaeque erant pennae ejus eorum)), alterius ad alterum. Non revertebantur cum incede

 (Vers. 10.) Similitudo autem vultus eorum, facies hominis, et facies leonis a dextris ipsorum quatuor: facies autem bovis a sinistris ipsorum quatuor:

 (Vers. 11.) Et facies eorum et pennae eorum extentae desuper, duae pennae singulorum jungebantur, et duae tegebant corpora eorum. Et supra diximus jun

 (Vers. 12.) Et unumquodque coram facie sua gradiebatur. Ubi erant impetus spiritus, illuc gradiebantur, nec revertebantur, cum ambularent. Qui aratri

 (Vers. 13, 14.) Et similitudo animalium, et ((Vulg. absque et)) aspectus eorum quasi carbonum ignis ardentium, et quasi aspectus lampadarum. Haec erat

 (Vers. 15 seqq.) Cumque aspicerem animalia, apparuit rota una super terram juxta animalia habentia ((Vulg. habens)) quatuor facies. Et aspectus rotaru

 (Vers. 19 seqq.) Cumque ambularent animalia, ambulabant pariter et rotae juxta ea. Et cum elevarentur animalia de terra, elevabantur simul et rotae. Q

 (Vers. 22 seqq.) Et similitudo super caput animalium firmamenti quasi aspectus crystalli horribilis, et extenti super capita eorum desuper. Sub firmam

 (Vers. 27, 28.) Et vidi quasi speciem electri, velut aspectum ignis intrinsecus ejus per circuitum a lumbis ejus et desuper. Et a lumbis ejus usque de

 (Cap. II.—Vers. 1.) 23 Et vidi, et cecidi in faciem meam, et audivi vocem loquentis. Non est elatus visionum magnitudine, sed conscientia fragilitatis

 (Vers. 2.) Et ingressus est in me spiritus, postquam locutus est mihi, et statuit me supra pedes meos. Et audivi loquentem ad me, et dicentem: Fili ho

 (Vers. 3.) Mitto ego te ad filios Israel, ad gentes apostatrices, quae recesserunt a me. Ipsi et patres eorum praevaricati sunt pactum meum usque ad d

 (Vers. 4.) Et filii dura facie, et indomabili corde sunt, ad quos ego mitto te. Hoc in LXX non habetur. Magnaeque clementiae est ad tales Deum mittere

 (Vers. 5.) Et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Si forte vel ipsi audiant, et si forte quiescant: quoniam domus exasperans est, et scient quia pr

 (Vers. 6.) Tu ergo, fili hominis, non timeas eos, neque ((Vulg. ne)) sermones eorum metuas, quoniam increduli et subversores sunt tecum. Et tu, fili h

 (Vers. 7, 8.) Et loqueris verba mea ad eos: si forte audiant, et timeant, quiescant, quoniam irritatores sunt. Tu autem, fili hominis, audi quod ego l

 (Vers. 9.) In qua erat involutus liber, et expandit illum coram me, et ((Vulg. qui)) erat scriptus intus et foris: scriptaeque erant in eo lamentation

 (Cap. III.—Vers. 1.) Comede volumen istud, et vade ((Vulg. vadens)), loquere filiis ad filios)) Israel. Docebo, iniquos vias tuas, et impii ad te conv

 (Vers. 2.) Et aperui os meum, et cibavit me volumine illo. Et dixit ad me: Fili hominis. Aperi os tuum, et comede. Non est enim volentis neque current

 (Vers 3.) Venter tuus comedet et viscera tua complebuntur volumine illo, quod ego do tibi. LXX: Os tuum comedet, et venter tuus implebitur capitulo i

 (Vers. 5.) Et dixit ad me: Fili hominis, vade et ingredere ((in Vulg. non est et ingredere)) ad domum Israel, et loqueris verba mea ad eos. Vade et in

 (Vers. 5, 6.) Non enim ad populum profundi sermonis, et difficilis ((Vulg. ignotae)) linguae tu mitteris, ad domum Israel, neque ad populos multos, et

 (Vers. 7.) Domus autem Israel nolunt audire te, quia nolunt audire me. Omnis quippe domus Israel attrita fronte est et duro corde. Ne contristeris, ai

 (Vers. 8, 9.) Ecce dedi faciem tuam valentiorem faciebus eorum, et frontem tuam duriorem 30 frontibus eorum. Ut adamantem, et ut silicem dedi faciem t

 (Vers. 10.) Fili hominis, omnes sermones meos quos loquar ad te, assume in cor tuum, et auribus audi. Iste est cibus voluminis, et haec sunt verba qui

 (Vers. 11.) Vade, ingredere ad transmigrationem (sive captivitatem), ad filios populi tui, et loqueris ad eos, et dices eis: Haec dicit Dominus Deus:

 (Vers. 12.) Et assumpsit me spiritus, et audivi post me vocem commotionis magnae: Benedicta gloria Domini de loco suo. Deus de quo scriptum est: Assum

 (Vers. 13.) Et vocem alarum animalium percutientium alteram ad alteram, et vocem rotarum sequentium animalia, et vocem commotionis magnae. Pro eo quod

 (Vers. 15.) Manus enim Domini erat mecum confortans me. Et veni ad transmigrationem ad acervum novarum frugum, ad eos qui habitabant juxta flumen Chob

 (Vers. 16, 17.) Cum autem pertransissent septem dies, factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, speculatorem dedi te domui Israel, et audi

 (Vers. 18, 19.) Si dicente me ad impium: Morte morieris, non annuntiaveris ei, neque locutus fueris ut avertatur a via sua impia, et vivat: ipse impiu

 (Vers. 20, 21.) Sed et si conversus justus a justitia sua fecerit iniquitatem, ponam offendiculum coram eo. Ipse morietur, quia non annuntiasti ei in

 (Vers. 22.) Et facta est ibi ibi)) super me manus Domini, et dixit ad me: surgens egredere in campum, et ibi loquar tecum. ibi, Et veni ad transmigrat

 (Vers. 23.) Et surrexi ((Vulg. surgens)) et egressus sum in campum, et ecce ibi gloria Domini stabat, quasi gloria quam vidi juxta fluvium Chobar. Cho

 (Vers. 24.) Et cecidi in faciem meam, et ingressus est in me spiritus, et statuit me super pedes meos: et locutus est mihi, et dixit ad me: Ingredere,

 (Vers. 25, 26.) Et tu, fili hominis: ecce data sunt super te vincula, et ligabunt te eis, et non egredieris de in)) medio eorum, et linguam tuam adhae

 (Vers. 27.) Cum autem locutus fuero tibi, aperiam os tuum, et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Qui audit, audiat: et qui quiescit, quiescat: qui

 (Cap. IV.—Vers. 1, 2.) Et tu, fili hominis, sume, tibi laterem, et pones eum coram te, et describes in eo civitatem Jerusalem, et ordinabis adversus e

 (Vers. 3.) Et tu sume tibi sartaginem ferream: et pones eam murum ((Vulg. in murum)) ferreum inter te, et inter civitatem, et obfirmabis faciem tuam a

 (Vers. 4 seqq.) Et tu dormies super latus tuum sinistrum, et pones iniquitates domus Israel super eo, numero dierum quibus dormies super illud, et ass

 (Vers. 7.) Et ad obsidionem Jerusalem convertes faciem tuam, et brachium tuum erit exertum extentum)), et prophetabis adversum eam. Et ad conclusionem

 (Vers. 8.) Ecce circumdedi te vinculis, et non te convertes de latere tuo in latus alterum, donec compleas dies obsidionis (vel conclusionis) tuae. Al

 (Vers. 9 seqq.) Et tu sume tibi frumentum, et hordeum, et fabam, et lentem, et milium, et vitiam: et mittes ea in vas unum, et facies tibi panes numer

 (Vers. 13 seqq.) Et dixit Dominus: Sic comedent filii Israel panem suum pollutum inter gentes, ad quas ejiciam eos. Et dixi, ah, ah, ah, Domine Deus:

 (Vers. 16, 17.) Et dixit ad me: Fili hominis, ecce ego conteram baculum panis in Jerusalem, et comedent panem in pondere, et in sollicitudine, et aqua

 Liber Secundus.

 (Cap. V.—Vers. 1 seqq.) Et tu, fili hominis, sume tibi gladium acutum, quasi novaculam tonsorum radentem pilos et trahe per caput tuum, et barbam tuam

 (Vers. 5 seqq.) Haec dicit Dominus Deus: Ista est Jerusalem: in medio gentium posui eam, et in circuitu ejus terras et contempsit judicia mea, ut plu

 (Vers. 8, 9.) Idcirco haec dicit Dominus Deus: Quia superastis gentes quae in circuitu vestro sunt: in praeceptis meis non ambulastis, et judicia mea

 (Vers. 10.) Idcirco patres comedent filios in medio tui, et filii comedent patres suos: et faciam in te judicia, et ventilabo universas reliquias tuas

 (Vers. 11.) Idcirco vivo ego, dicit Dominus Deus: nisi pro eo quod sanctum meum violasti in omnibus offensionibus tuis, et in cunctis abominationibus

 (Vers. 12, 13.) Tertia tui pars peste morietur, et fame consumetur in medio tui, et tertia tui pars gladio cadet in circuitu tuo. Tertiam vero partem

 (Vers. 14.) Et dabo te in desertum quodque sequitur: et in opprobrium gentibus quae in circuitu tuo sunt, et filias tuas in circuitu tuo. in conspect

 (Vers. 15.) Et eris opprobrium et blasphemia, exemplum et stupor in gentibus in circuitu tuo sunt. Pro quo in Septuaginta legitur: Et erit gemibilis.

 (Vers. 16.) Quando misero sagittas famis pessimas ((Vulg. addit in eos)), quae erunt mortiferae: et quas mittam ut disperdam vos, et famem congregabo

 (Vers. 17.) Et immittam in vos famem, et bestias pessimas usque ad internecionem: et pestilentia, et sanguis transibunt per te, et gladium inducam sup

 (Cap. VI.—Vers. 1 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me dicens: Fili hominis, pone faciem tuam ad montes Israel, et prophetabis ad eos. Et dices: Mo

 (Vers. 4, 5.) Ecce ego inducam super vos gladium, et disperdam excelsa vestra. Et demoliar aras vestras, et confringentur simulacra vestra, et dejicia

 (Vers. 6, 7.) Urbes desertae erunt, et excelsa demolientur et dissipabuntur et interibunt arae vestrae, et confrigentur et cessabunt idola vestra, et

 (Vers. 8.) Et relinquam in vobis eos qui fugerint gladium in gentibus, cum dispersero vos in terras: et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus,

 (Vers. 9, 10.) Quia contrivi cor eorum fornicans et recedens a me, et oculos eorum fornicantes post idola sua. Et displicebunt sibimet super malis, qu

 (Vers. 11.) Haec dicit Dominus Deus: percute manu tua, et allide pedem tuum, et dic: heu! ad omnes abominationes malorum domus Israel. Magnitudinem he

 (Vers. 12.) Qui longe est, peste morietur: qui autem prope est, gladio corruet, et qui relictus fuerit atque circumdatus ((Vulg. et obsessus)), fame m

 (Vers. 13.) Et scietis quia ego Dominus, cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum vestrorum, per circuitum ararum vestrarum in colle excelso ((

 (Vers. 14.) Et extendam manum meam super eos, et faciam terram desolatam, et destitutam a deserto Deblatha, in omnibus habitationibus eorum et scient

 (Cap. VII.—Vers. 1, 2.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Et tu, fili hominis, haec dicit 63 Dominus Deus terrae Israel: Finis, venit finis su

 (Vers. 3, 4.) Nunc finis super te, et mittam ((Vulg. emittam)) furorem meum in te, et judicabo te juxta vias tuas, et ponam contra te omnes abominatio

 (Vers. 5, 6.) Haec dicit Dominus Deus: Afflictio una, afflictio ecce venit: finis venit, venit finis. Evigilavit adversum te, ecce venit. Venit contra

 (Vers. 7.) Venit tempus, prope est dies occisionis, et non gloriae montium. Verbum Hebraicum Adarim quod nos in duo verba divisum, primum Ad , secundu

 (Vers. 8.) Nunc de propinquo effundam iram meam super te, et replicabo furorem meum in te, et judicabo te juxta vias tuas. Et imponam dabo) tibi omnes

 (Vers. 9.) Et non parcet oculus meus, neque miserebor: sed vias tuas imponam (sive dabo) tibi, et abominationes tuae in medio tui erunt, et scietis qu

 (Vers. 10, 11.) Ecce dies, ecce venit, egressa est contractio: floruit virga, germinavit superbia. Iniquitas surrexit in virga impietatis, non ex eis,

 (Vers. 12.) Venit tempus, appropinquavit dies. Non solum ad Jerusalem dicitur, quod venerit ei tempus captivitatis, et appropinquaverit dies quo Babyl

 (Vers. 13.) Qui emit, non laetetur, et qui vendit, non lugeat. Naturale est in possessionum emptione laetari: in venditione lugere. Cum autem instet s

 (Vers. 13.) Quia qui vendit, ad id quod vendidit non revertetur. Juxta Hebraicum morem loquitur. Omnis enim emptio ad venditorem revertebatur quinquag

 (Vers. 14.) Canite tuba, praeparentur omnes. Clangite tuba, et judicate omnia. Sicut tuba exalta vocem tuam Clangite in neomenia tuba, in insigni die

 (Vers. 15, 16.) Gladius foris, pestis et fames intrinsecus. Qui in agro est gladio morietur: et qui in civitate, pestilentia et fame devorabuntur. Et

 (Vers. 17.) Omnes manus dissolventur, et omnia genua fluent aquis. Et accingent se ciliciis, et operiet eos formido. Pro genibus aquis fluentibus, Sep

 (Vers. 18.) In omni facie confusio, et in universis capitibus calvitium. Facies meretricis facta est tibi, nescis erubescere Pro ornamento capitis tui

 (Vers. 19.) Argentum eorum foris projicietur, et aurum eorum in sterquilinium erit. LXX: Argentum eorum in plateis projicietur, et aurum eorum erit co

 (Vers. 20.) Et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt, et imagines abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo. LXX: Electa mundi i

 (Vers. 21.) Propter hoc dedi eis illud in immunditiam: et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum: et impiis terrae in praedam, et contaminabunt

 (Vers. 22.) Et avertam faciem meam ab eis: et violabunt arcanum meum: et introibunt in illud emissarii (sive ut Septuaginta transtulerunt temere irru

 (Vers. 23.) Fac conclusionem, quoniam terra plena est judicio sanguinum, et civitas plena iniquitate. Et adducam perturbationem, quia terra plena judi

 (Vers. 24.) Et adducam pessimos de gentibus, et possidebunt domos eorum. Et haec in Septuaginta non habentur. Pro sacerdotibus et prophetis, pessimos

 (Vers. 25.) Angustia superveniente, requirent pacem, et non erit. Quod juxta Septuaginta omnino stare non potest. Si enim propitiatio veniet, quomodo

 (Vers. 26.) Conturbatio super conturbationem veniet, et auditus super auditum. LXX: Vae super vae erit, et nuntius super nuntium. Gaudete, iterum dico

 (Vers. 27.) Rex lugebit, et princeps induetur moerore, sive, juxta Septuaginta, interitu: rex lugebit, Quae utilitas in sanguine meo, dum descendo in

 Liber Tertius.

 81 (Cap. VIII.—Vers. 1.) Et factum est in anno sexto, in sexto mense, in quinta mensis, ego sedebam in domo mea, et senes Juda sedebant coram me. Quin

 (Vers. 2.) Et cecidit super me ibi manus Domini Dei. Et vidi, et ecce similitudo quasi aspectus ignis ab aspectu lumborum ejus, et deorsum ignis: et a

 (Vers. 3.) Et emissa similitudo manus apprehendit me in cincinno capitis mei. LXX: Et extendit similitudinem manus, et assumpsit me in fimbria vertici

 (Vers. 4). Et adduxit me in Jerusalem in visione Dei, juxta ostium interius quod respiciebat Aquilonem, ubi erat statutum idolum Zeli ad provocandam a

 (Vers. 5.) Et dixit ad me: Fili hominis, leva oculos tuos ad viam Aquilonis. Et levavi oculos meos ad viam Aquilonis: et ecce ab Aquilone portae altar

 (Vers. 6.) Et dixit ad me: Fili hominis, putasne vides tu quid isti faciant: abominationes magnas quas domus Israel facit hic: ut procul recedam a san

 (Vers. 7 seqq.) Et introduxit me ad ostium atrii: et vidi, et ecce foramen unum in pariete. Et dixit ad me: Fili hominis, fode parietem. Et cum perfod

 (Vers. 10.) Et ingressus vidi: et ecce omnis similitudo reptilium, et animalium abominatio: et universa idola domus Israel depicta erant in pariete in

 (Vers. 11.) Et septuaginta viri de senioribus domus Israel, et Jezonias filius Saphan stabat in medio eorum stantium ante picturas, et unusquisque hab

 (Vers. 12.) Et dixit ad me: Certe vides, fili hominis, quae seniores domus Israel faciunt in tenebris, unusquisque in abscondito cubiculi sui. Dicunt

 (Vers. 13, 14.) Et dixit ad me: Adhuc conversus videbis abominationes majores, quas illi ((Al. istae)) faciunt. Et introduxit me per ostium portae dom

 (Vers. 15, 16.) Et dixit ad me: Certe vidisti, fili hominis: adhuc conversus videbis abominationes majores his. Et introduxit me in atrium domus Domin

 91 (Vers. 17.) Et dixit ad me: Certe vidisti, fili hominis: numquid leve est hoc domui Judo, ut facerent abominationes istas, quas fecerunt hic, quia

 (Vers. 18.) Ergo et ego faciam in furore: non parcet oculus meus, nec miserebor. Et cum clamaverint ad aures meas voce magna, non exaudiam eos. Quodqu

 (Cap. IX.—Vers. 1.) Et clamavit in auribus meis voce magna, dicens: Appropinquaverunt visitationes urbis. Pro visitationibus, ultionem Mihi enim vindi

 (Vers. 2, 3.) Et ecce sex viri veniebant de via portae superioris, quae respicit ad Aquilonem, et uniuscujusque vas interitus in manu ejus. Vir quoque

 (Vers. 4 seqq.) Et dixit Dominus ad eum: Transi per mediam civitatem in medio Jerusalem, et signa super frontes virorum gementium et dolentium super c

 (Vers. 7.) Coeperunt ergo a viris senioribus, qui erant ante faciem domus. Et dixit ad eos: Contaminate domum: et implete atria interfectis. Implere a

 (Vers. 8.) Et caede completa, remansi ego: ruique super faciem meam, et clamans aio: Heu ((Vulg. Heu, heu, heu)), Domine Deus, ergo ne disperdas omnes

 (Vers. 9, 10.) Et dixit ad me: Iniquitas domus Israel et Juda magna est nimis valde. Et repleta est terra sanguinibus, et civitas repleta est aversion

 (Vers. 11.) Et ecce vir, qui indutus erat lineis, qui habebat atramentarium in lumbis suis, respondit dicens: Feci sicut praecepisti mihi. Et ecce vir

 (Cap. X.—Vers. 1, 2.) Et vidi, et ecce in firmamento quod erat super caput Cherubim quasi lapis sapphirus: quasi species similitudinis solii apparuit

 (Vers. 3 seqq.) Ingressusque est in conspectu meo. Cherubim autem stabant a dextris domus cum ingrederetur vir, et nubes implevit atrium interius. Et

 (Vers. 8 seqq.) Et vidi, et ecce quatuor rotae juxta Cherubim. Rota una juxta Cherub unum, et rota alia juxta Cherub unum. Species autem erat rotarum

 (Vers. 15 seqq.) Ipsum est animal, quod videram juxta fluvium Chobar. Cumque ambularent Cherubim, ibant pariter et rotae juxta eos ((Al. ea)). Et cum

 (Vers. 18 seqq.) Et egressa est gloria Domini a limine Templi, et stetit super Cherubim. Et elevantes ((Al. elevantia exaltata)) Cherubim alas suas, e

 (Cap. XI.—Vers. 1.) Et elevavit me spiritus, et introduxit me ad portam domus Domini Orientalem quae respicit solis ortum. Quia egressa est gloria Dom

 (Vers. 2 seqq.) Et ecce in introitu portae viginti et quinque viri, et vidi in medio eorum Jezoniam filium Azur, et Phaltiam filium Banajae principes

 (Vers. 13.) Et factum est cum prophetarem, Phaltias filius Banajae mortuus est: et cecidi in faciem meam, clamans voce magna, et dixi: Heu, heu, heu,

 (Vers. 14 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, fratres tui, fratres tui: viri propinqui tui, et omnis domus Israel universi

 (Vers. 17 seqq.) Propterea loquere: Haec dicit Dominus Deus: Congregabo vos de populis, et adunabo de terris, in quibus dispersi estis, daboque vobis

 (Vers. 22, 23.) Et elevaverunt Cherubim alas suas, et rotae cum eis, et gloria Dei Israel erat super eos ((Al. ea)). Et ascendit gloria Domini de medi

 (Vers. 24, 25.) Et spiritus levavit me, adduxitque in Chaldaeam ad transmigrationem in visione in spiritu Dei, et sublata est a me visio, quam videram

 (Cap. XII.—Vers. 1 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, in medio domus exasperantis tu habitas: qui oculos habent ad videndu

 (Vers. 3.) Tu ergo, fili hominis, fac tibi vasa transmigrationis: et migrabis ((Vulg. transmigrabis)) per diem coram eis. Migrabis autem de loco tuo,

 (Vers. 4 seqq.) Et efferes foras vasa tua quasi vasa transmigrantis per diem in conspectu eorum. Tu autem egredieris vespere coram eis, sicut egreditu

 (Vers. 7, 8.) Feci ergo sicut praeceperat mihi: vasa mea protuli quasi vasa migrantis ((Vulg. transmigrationis)) per diem, et vespere perfodi mihi par

 (Vers. 9.) Et factus est sermo Domini mane ad me dicens: Fili hominis, numquid non dixerunt ad te domus Israel, domus exasperans, quid tu facis? Dic a

 (Vers. 10 seqq.) Super principem onus istud, qui est in Jerusalem et super omnem domum Israel quae est in medio eorum. Dic: Ego portentum vestrum: qu

 (Vers. 17 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, panem tuum in conturbatione comede ((Vulg. addit sed)) et aquam tuam in fest

 (Vers. 21 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, quod est proverbium istud vobis in terra Israel dicentium: In longum differen

 Liber Quartus.

 (Cap. XIII.—Vers. 1, 2.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, vaticinare ad prophetas Israel qui prophetant, et dices prophetantibu

 (Vers. 3.) Vae prophetis insipientibus, qui sequuntur spiritum suum, et nihil vident. LXX: Vae his qui prophetant de corde suo, et omnino non vident,

 (Vers. 4 seqq.) Quasi vulpes in desertis prophetae tui, Israel, erunt ((Vulg. erant)). Non ascendistis ex adverso, neque opposuistis murum pro domo Is

 (Vers. 8, 9.) Propterea haec dicit Dominus Deus: Quia locuti estis vana, et vidistis mendacium, ideo ecce ego ad vos: ait Dominus Deus. Et erit manus

 (Vers. 10 seqq.) Eo quod deceperint populum meum, dicentes: pax, et non est pax. Et ipse aedificabat parietem: illi autem liniebant eum luto absque pa

 (Vers. 17 seqq.) Et tu, fili hominis, pone faciem tuam contra filias populi tui quae prophetant de corde suo: et vaticinare super eas, et dic: Haec di

 (Cap. XIV.—Vers. 1 seqq.) Et venerunt ad me viri seniores Israel, et sederunt coram me. Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, viri i

 (Vers. 12, 13 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis: terra cum peccaverit mihi ut praevaricetur praevaricans, extendam manum (

 (Cap. XV.—Vers. 1 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, quid fiet ligno vitis ex omnibus lignis nemorum quae sunt inter ligna

 (Cap. XVI.—Vers. 1, 2.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, notas fac Jerusalem 143 abominationes suas, et dices: Haec dicit Domin

 (Vers. 3.) Radix tua et generatio tua de terra Chanaan ((Vulg. Chananaea)). Pater tuus Amorrhaeus, et mater tua Chethaea. Semen Chanaam, et non Juda,

 145 (Vers. 4, 5.) Et quando nata es, in die ortus tui non est praecisus umbilicus tuus, et in aqua non es lota in salutem, nec sale salita, nec involu

 (Vers. 6, 7.) Transiens autem per te: vidi te conculcatam in sanguine tuo. Et dixi tibi cum esses in sanguine tuo, vive: dixi, inquam, tibi, in sangui

 (Vers. 8.) Et transivi per te, et vidi te: et ecce tempus tuum, tempus amantium. Et expandi amictum meum super te, et operui ignominiam tuam. Septuagi

 (Vers. 9.) Et facta es mihi, et lavi te aqua, et mundavi sanguinem tuum ex te, et unxi te oleo. Quia expandi alas meas, et operui ignominiam tuam, et

 (Vers. 10.) Et vestivi te discoloribus. Et indui te variis: Astitit regina a dextris tuis in vestitu deaurato, circumdata varietate Induite novum homi

 (Vers. 11.) Et ornavi te ornamento. Generaliter ornamenta nunc ponit, de quibus in consequentibus per partes enumerat, armillas et torquem, inaures Pr

 (Vers. 12.) Et dedi inaurem super os, sive, nares tuas. inaurem Christi bonus odor sumus in his qui salvi fiunt, et in his qui pereunt. Aliis quidem o

 (Vers. 13.) Et ornata es auro et argento. Crebro diximus aurum ad mentem, argentum ad eloquium pertinere. Tribuatque nobis Dominus, ut divinum sensum

 (Vers. 14.) Et egressum est nomen tuum in gentes propter speciem tuam, quia perfecta eras in decore meo quem posui super te, dicit Dominus Deus. LXX:

 (Vers. 15.) Et habens fiduciam in pulchritudine tua: fornicata es in nomine tuo, et exposuisti fornicationem tuam omni transeunti, ut ejus fieres. Esc

 (Vers 16.) Et sumens de vestimentis tuis, fecisti tibi excelsa hinc inde consuta, et fornicata es super eis, sicut non est factum, neque futurum est.

 (Vers. 17.) Et tulisti vasa decoris tui de auro meo atque argento meo quod quae)) dedi tibi et fecisti tibi imagines masculinas, et fornicata es in e

 (Vers. 18.) Et sumpsisti vestimenta tua multicoloria, et operuisti illas: subauditur imagines masculinas:

 Liber Quintus.

 (Vers. 20 seqq.) Et factum est, ait Dominus Deus, et tulisti filios tuos et filias tuas, quas genuisti generasti)) mihi: et immolasti eis ad devorandu

 (Vers 23 seqq.) Et accidit post omnem malitiam tuam: vae, vae tibi, dicit Dominus Deus. Et aedificasti tibi lupanar, et fecisti tibi prostibulum in cu

 (Vers. 27.) Ecce ego extendi ((Vulg. extendam)) manum meam super te, et auferam justificationem tuam jus tuum)), et dabo te animis in animas)) odienti

 (Vers. 28, 29.) Et fornicata es in filiis Assyriorum: eo quod necdum fueris expleta, et postquam fornicata es, nec sic es satiata. Et multiplicasti fo

 (Vers. 30, 31.) In quo mundabo cor tuum, ait Dominus Deus, cum facias haec omnia opera mulieris meretricis, et procacis? Quia fabricata es lupanar tuu

 (Vers. 32 seqq.) Sed quasi mulier adultera, quae super virum suum inducit alienos. Omnibus meretricibus dantur mercedes: tu autem dedisti mercedes cun

 (Vers. 35 seqq.) Propterea, meretrix, audi verbum Domini. Haec dicit Dominus Deus: Quia effusum est aes tuum, et revelata est ignominia tua in fornica

 (Vers. 44.) Ecce omnis qui dicit vulgo proverbium, in te assumet illud, dicens: Sicut mater, ita et filia ejus. Filia matris tuae es, quae projecit vi

 (Vers. 45 seqq.) Mater vestra Hethaea (Al. Chethaea), et pater vester Amorrhaeus, et soror tua major Samaria: ipsa et filiae ejus quae habitant ad sin

 (Vers. 48, 49.) Vivo ego, dicit Dominus: quia non fecit Sodoma soror tua ipsa et filiae ejus, sicut fecisti tu et filiae tuae. Ecce haec fuit iniquita

 (Vers. 52.) Ergo et tu porta confusionem tuam, quae vicisti sorores tuas peccatis tuis, sceleratius agens illis ((Al. ab eis)): justificatae enim sunt

 (Vers 53, 54.) Et convertam restituens eas conversione Sodomorum cum filiabus suis, et conversione Samariae, et filiarum ejus: et convertam reversione

 (Vers. 55.) Et soror tua Sodoma et filiae ejus revertentur ad antiquitatem suam. Et Samaria, et filiae ejus revertentur ad antiquitatem suam. Et tu et

 (Vers. 56 seqq.) Non fuit autem Sodoma soror tua audita in ore tuo in die superbiae tuae antequam revelaretur malitia tua, sicut hoc tempore in opprob

 (Vers. 59 seqq.) 188 Quia haec dicit Dominus Deus: Et faciam tibi sicut despexisti juramentum, ut irritum faceres pactum. Et recordabor ego pacti mei

 (Cap. XVII.—Vers. 1 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, propone aenigma, narra parabolam ad domum Israel, et dices: Haec d

 (Vers. 7 seqq.) Et facta est aquila altera grandis, magnis alis, multisque plumis. Et ecce vinea ista quasi mittens radices suas ad eam, palmites suos

 (Vers. 11 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Dic ad domum exasperantem: Nescitis quid ista significent? Dic: Ecce venit rex Babylonis J

 (Vers. 19 seq.) Propterea haec dicit Dominus Deus: Vivo ego, quoniam juramentum quod sprevit, et foedus quod praevaricatus est, ponam in caput ejus. E

 (Vers. 22 seqq.) Haec dicit Dominus ((Vulg. addit Deus)): Et sumam ego de medulla cedri sublimis, et ponam de vertice ramorum ejus tenerum distringam

 Liber Sextus.

 (Cap. XVIII.—Vers. 1, 2.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Israel, di

 (Vers. 3, 4.) Vivo ego, dicit Dominus, si erit vobis ultra parabola haec in proverbium in Israel. Ecce omnes animae meae sunt: ut anima patris, ita et

 (Vers. 5, 6 seq.) Et vir si fuerit justus, et fecerit judicium et justitiam in montibus non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Is

 (Vers. 10 seqq.) Quod si genuerit filium latronem, effundentem sanguinem, et fecerit unum de istis et fecerit peccata: in via patris sui justi non amb

 (Vers. 14 seqq.) Quod si genuerit filium, qui videns omnia peccata patris sui quae fecit, timuerit, et non fecerit similiter simile eis)): super monte

 (Vers. 19, 20.) Et dicitis: Quare non portavit ((Al. portabit)) filius iniquitatem patris? Videlicet, quia filius judicium et justitiam operatus est,

 (Vers. 21, 22.) Si autem impius egerit poenitentiam ab omnibus peccatis suis quae operatus est, et custodierit universa praecepta mea, et fecerit judi

 (Vers. 23.) In justitia sua, quam operatus est, vivet. Non tam mea quam sua vivet justitia: licet justitiae meae sit, bonis bona, et malis mala redder

 (Vers. 24.) Si autem averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem secundum omnes abominationes quas operari solet impius: numquid vivet?

 (Vers. 25.) Et dixistis: Non est aequa via Domini. Audite ((Vulg. addit ergo)), domus Israel: Numquid via mea non est aequa: et non magis viae vestrae

 (Vers. 26.) Cum enim averterit se justus a justitia sua et fecerit iniquitatem, morietur in eis. In iniquitate ((Vulg. injustitia)) quam operatus est

 (Vers. 27, 28.) Et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est, et fecerit judicium atque justitiam, ipse animam suam vivificabit. Cons

 (Vers. 29.) Et dicunt filii Israel: Non est aequa via Domini. Numquid viae meae non sunt aequae, domus Israel: et non magis viae vestrae pravae? Usque

 (Vers. 30.) Idcirco unumquemque juxta vias suas judicabo, domus Israel, ait Dominus Deus. Sive de gentium multitudine, sive de Israel populo sint qui

 (Vers. 31.) Convertimini et agite poenitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris, et non erit vobis in ruinam iniquitas. Projicite a vobis omnes praeva

 (Vers. 32.) Quia nolo mortem morientis (Al. peccatoris), dicit Dominus Deus: revertimini, et vivite. Filios enim genui, et exaltavi: ipsi autem spreve

 (Cap. XIX.—Vers. 1 seqq.) Et tu assume planctum super principes Israel, et dices: Quare mater tua leaena inter leones cubavit? in medio leunculorum en

 (Vers. 10 seqq.) Mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata: fructus ejus et frondes ejus creverunt ex aquis multis. Et factae sunt ei

 (Cap. XX.—Vers. 1.) Et factum est in anno septimo, in quinto, in decima mensis, venerunt viri de senioribus Israel, ut interrogarent Dominum, et sedeb

 (Vers. 2, 3.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, loquere senioribus Israel, et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Numquid ad

 (Vers. 4.) Si judicas eos: si judicas, fili hominis. LXX: si ultus eos fuero ultione, fili hominis: si ultus eos fuero ultione, Non visitabo ultra fil

 (Vers. 5, 6.) Haec dicit Dominus Deus: In die qua elegi Israel, et levavi manum meam pro stirpe domus Jacob, et apparui eis in terra Aegypti, et levav

 (Vers. 7.) Et dixi ad eos: Unusquisque offensiones oculorum suorum abjiciat, et in idolis Aegypti nolite pollui: ego Dominus Deus vester. Et dixi ad e

 (Vers. 8.) Et irritaverunt me. LXX: Et recesserunt a me. Non acquieverunt mihi.

 (Vers. 9.) Et feci propter nomen meum, ut non violaretur coram gentibus, in quarum medio erant, et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Aeg

 (Vers. 10 seqq.) Ejeci ergo eos de terra Aegypti, et eduxi in desertum, et dedi eis praecepta mea, et judicia mea ostendi illis, quae faciat homo, et

 (Vers. 15.) Ego igitur levavi manum meam super eos in deserto, ne educerem eos in terram quam dedi eis, fluentem lacte et melle: praecipuam terrarum o

 (Vers. 18 seqq.) Dixi autem ad filios eorum in solitudine: In praeceptis (sive legitimis) patrum vestrorum nolite incedere, nec judicia eorum custodia

 (Vers. 21, 22.) Et exacerbaverunt me filii, in praeceptis meis non ambulaverunt, et judicia mea non custodierunt, ut facerent ea, quae cum fecerit hom

 (Vers. 23, 24 seq.) Iterum levavi manum meam in eos in solitudine, ut dispergerem illos in nationibus ((Vulg. nationes)), et ventilarem in terras: eo

 (Vers. 27, 29 seq.) Quamobrem loquere ad domum Israel, fili hominis, et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Adhuc et in hoc blasphemaverunt me patr

 (Vers. 30, 31.) Propterea dic ad domum Israel: Haec dicit Dominus Deus Certe)): In via patrum vestrorum vos polluimini, et post offendicula eorum vos

 (Vers. 32, 33.) Neque cogitatio mentis vestrae fiet, dicentium, erimus sicut gentes, et sicut cognationes terrae, ut colamus ligna et lapides. Vivo eg

 (Vers. 34.) Et educam vos de populis, et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis: in manu valida et brachio extento, et in furore effuso reg

 (Vers. 35, 36, seq.) Et adducam vos in desertum populorum, et judicabor vobiscum ibi facie ad faciem. Sicut judicio contendi adversus patres in desert

 (Vers. 39.) Et vos, domus Israel, haec dicit Dominus Deus: singuli post idola vestra ambulate, et servite eis. Quod si et in hoc non audieritis me, et

 (Vers. 40, 41.) In monte vero ((Vulg. silet vero)) sancto meo, in monte excelso Israel, ait Dominus Deus: ibi serviet mihi omnis domus Israel: omnes i

 (Vers. 42.) Cum induxero vos ad terram Israel: in terram pro qua levavi manum meam, ut darem eam patribus vestris. Tunc scietis quod ego sim Dominus,

 (Vers. 43, 44.) Et recordabimini ((Vulg. interserit ibi)) viarum vestrarum, et omnium scelerum vestrorum, quibus polluti estis in eis: et displicebiti

 Liber Septimus.

 (Vers. 45 seq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, pone faciem tuam contra viam Austri, et stilla ad Africum, et propheta ad salt

 (Cap. XXI.—Vers. 1 seq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, pone faciem tuam ad Jerusalem, et stilla ad sanctuaria, et propheta c

 (Vers. 6, 7.) Et tu, fili hominis, ingemisce in contritione lumborum, et in amaritudinibus ingemisce coram eis. Cumque dixerint ad te: Quare tu gemis?

 (Vers. 8 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, propheta, et dices: Haec dicit Dominus Deus, loquere: Gladius, gladius exacutu

 (Vers. 18 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Et tu, fili hominis, pone tibi duas vias, et ((Vulg. ut)) veniat gladius regis Babylonis. D

 (Vers. 25 seqq.) 250 Tu autem, profane, impie dux Israel, cujus venit dies in tempore iniquitatis praefinita. Haec dicit Dominus Deus: Aufer cidarim:

 (Vers. 28 seqq.) Et tu, fili hominis, propheta, et dic: Haec dicit Dominus Deus ad filios Ammon, et ad opprobrium eorum. Et dices: Mucro, mucro, evagi

 (Cap. XXII.—Vers. 1 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Et tu, fili hominis, nonne judicas ((Bis est in Vulg. nonne judicas)) civitatem

 (Vers. 17 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me dicens: Fili hominis, versa est mihi domus Israel in scoriam. Omnes isti, aes, et stannum, et ferru

 (Vers. 23 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, dic ei: Tu es terra immunda, et non compluta in die furoris. Conjuratio prop

 (Cap. XXIII.—Vers. 1 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, duae mulieres filiae matris unius fuerunt, et fornicatae sunt in A

 (Vers. 11 seqq.) Quod cum vidisset soror ejus Ooliba, plusquam illa insanivit libidine: et fornicationem suam super fornicationem sororis suae ad fili

 (Vers. 22 seqq.) Propterea, Ooliba, haec dicit Dominus Deus: Ecce ego suscitabo omnes amatores tuos contra te, de quibus satiata est anima tua, et con

 (Vers. 28 seqq.) Quia haec dicit Dominus Deus: Ecce ego tradam te in manus eorum, quos odisti: in manus de quibus satiata est anima tua. Et agent tecu

 (Vers. 36, 37 seq.) Et ait Dominus ad me dicens: Fili hominis, numquid judicas Oollam et Oolibam, et annuntias eis scelera (vel iniquitates) earum: qu

 (Cap. XXIV. Vers. 1 seq.). Et factum est verbum Domini ad me in anno nono, in mense decimo, decima mensis, dicens: Fili hominis, scribe tibi nomen die

 (Vers. 15 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga, et non planges, n

 Liber Octavus.

 (Cap. XXV.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, pone (sive obfirma) faciem tuam contra filios Ammon, et prophetabis de eis, et dic

 (Vers. 8 seq.) Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod dixerunt Moab et Seir, ecce sicut omnes gentes domus Juda: idcirco ecce ego aperiam humerum Moab,

 (Vers. 12, 13, seqq.) Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod fecit Idumaea ultionem, ut se vindicaret de filiis Juda: peccavitque delinquens, et vindict

 (Vers. 15, 16.) Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod fecerunt Palaestini in vindicta ((Vulg. vindictam)), et ulti sunt se toto animo interficientes, e

 (Cap. XXVI.) Et factum est in undecimo anno, prima una) mensis, factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, pro eo quod dixit Tyrus Sor) de J

 296 (Vers. 6 seq.) Quia haec dicit Dominus Ecce ego adducam ad Tyrum ad te Nabuchodonosor regem Babylonis ab Aquilone, regem regum, cum equis, et curr

 (Vers. 15 seq.) Haec dicit Dominus Deus Tyro: Numquid non a sonitu ruinae tuae, et gemitu interfectorum tuorum, cum occisi fuerint in medio tui, commo

 (Vers. 19 seq.) Quia haec dicit Dominus ((Vulg. addit Deus)): Cum dedero te urbem desolatam sicut civitates quae non habitantur, et adduxero super te

 (Cap. XXVII.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Tu ergo, fili hominis, assume super Tyrum lamentum, et dices Tyro quae habitat in introitu ma

 (Vers. 3.) O Tyre, dixisti, Perfecti decoris ego sum dixisti, Circumdedi mihi ego decorem) et in corde maris sita. Perfecti decoris ego sum, ego mihi

 (Vers. 4, 5.) Finitimi tui qui te aedificaverunt, impleverunt decorem tuum. Abietibus de Sanir exstruxerunt te cum omnibus tabulatis maris. Cedrum de

 (Vers. 6.) Quercus de Basan dolaverunt in remos tuos: transtra tua fecerunt tibi ex ebore Indico, et praetoriola de insulis Italiae. De Basan fecerunt

 (Vers. 7.) Byssus varia de Aegypto texta est tibi in velum, ut poneretur in malo: hyacinthus et purpura de insulis Elisa, facta sunt operimentum tuum.

 (Vers. 8, 9.) Habitatores Sidonis, et Aradii fuerunt remiges tui. Sapientes tui, Tyre, facti sunt gubernatores tui. Senes Biblii et prudentes ejus pra

 (Vers. 10.) Persae et Lydi ((Vulg. Lydia)) et Libyes erant in exercitu tuo, viri bellatores tui: clypeum et galeam suspenderunt in te pro ornatu tuo p

 (Vers. 11.) Filii Aradii cum exercitu tuo ((Al. suo)) erant super muros tuos in circuitu: sed et Pygmaei qui erant in turribus tuis, pharetras suas tu

 (Vers. 12.) Carthaginenses negotiatores tui a multitudine cunctarum divitiarum, argento, ferro, stanno, plumboque repleverunt nundinas tuas. Ululate n

 (Vers. 13, 14.) Graecia, Thubal, et Mosoch ipsi institores tui, mancipia et vasa aenea ((Vulg. aerea)) adduxerunt populo tuo: de domo Thogorma equos e

 (Vers. 15, 16.) Insulae multae negotiatio manus tuae: dentes eburneos et hebeninos commutaverunt in pretio tuo. Syrus negotiator tuus, propter multitu

 (Vers. 17.) Juda et terra Israel ipsi institores tui, in frumento primo: balsamum et mel, et oleum, et resinam proposuerunt in nundinis tuis. Judas et

 (Vers. 18.) Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum: in copia ((Vulg. multitudine)) diversarum opum: in vino pingui, in lanis coloris

 (Vers. 19.) Dan et Graecia et Mozel in nundinis tuis posuerunt ((Vulg. proposuerunt)) ferrum fabrefactum: stacte et calamus in negotiatione tua. Dan e

 (Vers. 20.) Dadan institores tui, in tapetibus ad sedendum. Dedan negotiatores tui, cum jumentis electis ad currus. Dedan, Dadan. pater, pater, auriga

 (Vers. 21.) Arabia et universi principes Cedar, ipsi 318 negotiatores manus tuae, cum agnis, et arietibus et haedis venerunt ad te Al. Arabia vespera:

 (Vers. 22.) Venditores Saba et Reama ((Al. Rema)), ipsi negotiatores tui cum universis primis aromatibus, et lapide pretiosissimo pretioso)), et auro

 (Vers. 23, 24.) Aran, et Channe, et Eden, negotiatores tui Saba, Assur, Chelmad, venditores tui: ipsi negotiatores tui multifariam involucris hyacinth

 (Vers. 25.) Et repleta es, et glorificata (sive aggravata) nimis in corde maris.

 (Vers. 26.) In aquis multis adduxerunt te remiges tui. Supra remiges Tyriae civitatis Sidonios legimus, et Aradios, quorum alteri venatores, alteri in

 (Vers. 27). Nautae (sive remiges) tui, et gubernatores tui, qui tenebant supellectilem tuam, et populo tuo praeerant: virique bellatores tui qui erant

 (Vers. 28, 29.) A sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes, et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum. Nautae, et unive

 (Vers. 33 seqq.) Quae est ut Tyrus, quae obmutuit (sive conticuit) in medio maris? (Quod in LXX non habetur.) Quae in exitu negotiationum tuarum ( siv

 Liber Nonus.

 (Cap. XXVIII.—Vers. 1 seqq.) «Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, dic principi Tyri: Haec dicit Dominus Deus: Eo quod elevatum est

 (Vers. 11 seqq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, leva planctum super regem Tyri, et dices ei: Haec dicit Dominus Deus: Tu sign

 (Vers. 20 seq.) Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, pone (sive obfirma) faciem tuam contra Sidonem, et prophetabis de ea, et dices

 (Cap. XXIX.—Vers. 1, 2.) In anno decimo (sive juxta LXX, duodecimo), in decimo mense duodecimo), in prima una) mensis die, factum est verbum Domini ad

 (Vers. 3 seq.) Ecce ego ad te, Pharao rex Aegypti, draco magne, qui cubas (sive sedes) in medio fluminum tuorum, et dicis: Meus est fluvius, et ego fe

 (Vers. 8 seqq.) 347 Propterea haec dicit Dominus Deus: Ecce ego adducam super te gladium, et interficiam de te hominem et jumentum. Et erit terra Aegy

 (Vers. 17 seq.) 351 Et factum est in vicesimo et septimo anno, in primo, et una die mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, Nabu

 (Cap. XXX.—Vers. 1 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, propheta, et dic: Haec dicit Dominus Deus: Ululate, vae, vae diei:

 (Vers. 20 seq.) Et factum est in undecimo anno, in primo ((Vulg. addit mense)), in septima mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili homini

 Liber Decimus.

 (Cap. XXXI.) Et factum est in undecimo anno, tertio, mense, una mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, dic Pharaoni regi Aegypt

 (Cap. XXXII.—Vers. 1 seq.) Et factum est duodecimo anno, in mense duodecimo decimo), in una die die)) mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens:

 (Vers. 17, seq.) «Et factum est in duodecimo anno, in quinta decima mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, cane lugubre super m

 (Cap. XXXIII.—Vers. 1 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, loquere ad filios populi tui, et dices ad eos: Terra cum induxer

 (Vers. 10 seqq.) Tu ergo, fili hominis, dic ad domum Israel, sic locuti estis dicentes: Iniquitates nostrae, et peccata nostra super nos sunt, et in i

 (Vers. 21, 22.) Et factum est in duodecimo anno, in 399 decimo mense mense)), quinta mensis transmigrationis captivitatis) nostrae: venit ad me qui fu

 (Vers. 23 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, qui habitant in ruinosis his super humum Israel loquentes, aiunt: Unus erat

 Liber Undecimus.

 (Cap. XXXIV.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, propheta de pastoribus (sive ad pastores) Israel, propheta, et dices pastoribus

 (Cap. XXXV.) Et factus est sermo Domini ad me dicens: Fili hominis, pone (sive converte) faciem tuam adversum montem Seir, et prophetabis de eo ad eum

 (Cap. XXXVI.—Vers. 1 seqq.) «Tu autem, fili hominis, propheta super montes Israel, et dices: Montes Israel, audite verbum Domini: haec dicit Dominus D

 (Vers. 16 seqq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, domus Israel habitaverunt (sive habitavit) in terra sua, et polluerunt eam i

 (Cap. XXXVII.—Vers. 1 seqq.) 431 Facta est super me manus Domini, et eduxit me in spiritu Domini: et dimisit me in medio campi, qui erat plenus ossibu

 (Vers. 15, seq.) «Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Et tu, fili hominis, sume tibi lignum unum, et scribe super illud Judae, et filiorum Israe

 (Cap. XXXVIII.) «Et factus est sermo Domini ad me, dicens: Fili hominis, pone faciem tuam contra Gog, terram Magog, principem capitis ( sive sive sive

 (Cap. XXXIX.—Vers. 1 seq.) «Tu autem, fili hominis, vaticinare adversum Gog, et dices: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego super te Gog principem capiti

 (Vers. 17 seqq.) «Tu ergo, fili hominis, haec dicit Dominus Deus: dic omni volucri, et universis avibus, cunctisque bestiis agri (sive campi): Conveni

 Liber Duodecimus.

 (Cap. XL.—Vers. 1 seq.) «In vicesimo et quinto anno transmigrationis nostrae (sive captivitatis) in exordio anni (sive in primo mense) decima mensis,

 (Vers. 5 seqq.) «Et ecce murus forinsecus in circuitu domus undique, et in manu viri calamus mensurae sex cubitorum et palmo, et mensus est latitudine

 (Vers. 14 seqq.) «Et fecit frontes per sexaginta cubitos, et ad frontem atrium portae undique per circuitum. Et ante faciem portae, quae pertingebat u

 (Vers. 17 seqq.) «Et eduxit me ad atrium exterius, et ecce gazophylacia, et pavimentum stratum lapide in atrio per circuitum: triginta gazophylacia in

 (Vers. 20, 21.) «Portam quoque, quae respiciebat viam Aquilonis atrii exterioris mensus est, tam in longitudine quam in latitudine, et thalamos ejus t

 (Vers 24 seqq.) «Et eduxit me ad viam Australem, et ecce porta quae respiciebat ad Austrum. Et mensus est frontem ejus et vestibulum ejus, juxta mensu

 (Vers. 28 seqq.) Et introduxit me in atrium interius per viam Orientalem: et mensus est portam secundum mensuras superiores thalamum «ejus, 485 et fr

 (Vers. 35 seqq.) «Et introduxit me ad portam quae respiciebat ad Aquilonem, et mensus est secundum mensuras superiores, thalamum ejus, frontem ejus, v

 (Vers. 44 seqq.) «Et extra portam anteriorem gazophylacia cantorum in atrio interiori, quod erat in latere portae respicientis Aquilonem, et facies eo

 (Cap. XLI.—Vers. 1 seqq.) «Et introduxit me in templum, et mensus est frontes sex cubitos latitudinis hinc, et sex cubitos latitudinis inde, latitudin

 (Vers. 3, 4.) «Et ingressus intrinsecus ( sive sive Al. sive sive fronte, circa portam, ostium, frontem et latitudinem portae septem cubitorum hinc, e

 (Vers. 5 seqq.) Et mensus est parietem domus sex cubitorum, et latitudinem lateris quatuor cubitorum undique per circuitum domus. Latera autem latus a

 (Vers. 8 seqq.) «Et vidi in domo altitudinem per circuitum fundata latera ad mensuram calami, sex cubitorum spatio, et latitudinem per parietem lateri

 (Vers. 23 seqq.) Et locutus est ad me: Haec est mensa coram Domino, et duo ostia erant in templo et in sanctuario, et in duobus ostiis ex utraque part

 Liber Decimus Tertius.

 (Cap. XLII.—Vers. 1 seqq.) «Et eduxit me in atrium exterius per viam ducentem ad Aquilonem, et induxit me in gazophylacium quod erat contra separatum

 (Vers. 13, 14.) Et dixit ad me: Gazophylacia Aquilonis, et gazophylacia Austri quae sunt ante aedificium separatum, haec sunt gazophylacia sancta in q

 (Vers. 15 seqq.) Cum jue complesset mensuras domus interioris, eduxit me per viam portae quae respiciebat ad viam orientalem et mensus est eam undiqu

 (Cap. XLIII.—Vers. 1 seqq.) «Et eduxit (( Vulg. duxit)) me ad portam quae respiciebat ad viam Orientalem: et ecce gloria 519 Dei Israel ingrediebatur

 (Vers. 10 seqq.) Tu autem, fili hominis, ostende domui Israel templum: et confundantur ab iniquitatibus 524 suis, et metiantur meditentur)) fabricam,

 (Vers. 13 seqq.) «Istae mensurae altaris in cubito verissimo qui habebat cubitum et palmum ( sive παλαιστὴν) in sinu ejus erat cubitus: et cubitus in

 (Vers. 18 seqq.) Et dixit ad me: Fili hominis, haec dicit Dominus Deus: Hi sunt ritus altaris, in quacumque die fuerit fabricatum, ut offeratur super

 (Vers. 23 seqq.) «Cumque compleveris expians illud, offeres vitulum de armento immaculatum, et arietem de grege immaculatum. Et offeres eos in conspec

 (Cap. XLIV.—Vers. 1 seqq.) Et convertit me ad viam portae sanctuarii exterioris, quae respiciebat ad Orientem, et erat clausa. Et dixit Dominus ad me:

 (Vers. 4 seqq.) Et adduxit me per viam portae Aquilonis in conspectu domus, et vidi, et ecce impleverat ((Vulg. implevit)) gloria Domini domum Domini,

 (Vers. 9, seqq.) Haec dicit Dominus Deus: Omnis alienigena incircumcisus corde, et incircumcisus carne, non ingredietur sanctuarium meum: omnis filius

 (Vers. 17 seqq.) Cumque ingredientur portas atrii interioris, vestibus (sive stolis) lineis induentur: nec ascendet super eos quidquam laneum et non i

 (Vers. 22 seqq.) Viduam et repudiatam ejectam) non accipient uxores, sed virginem virgines)) de semine domus Israel. Sed et viduam quae fuerit vidua a

 (Vers. 25 seqq.) Et sabbata mea sanctificabunt, et ad 553 mortuum hominem non ingredientur, ne polluantur et super animam hominis non ingredientur, ne

 (Vers. 29, 30.) Victimam et pro peccato et pro delicto pro ignorantia) ipsi comedent, et omne votum separatio) in Israel ipsorum erit. Et primitiva om

 (Vers. 31.) Omne morticinum et captum a bestia de avibus, et de pecoribus, non comedent sacerdotes. Et juxta litteram, omni generi electo, regali et s

 (Cap. XLV.—Vers. 1 seqq.) Cumque coeperitis terram dividere in possessionem ((Vulg. sortito)), separate primitias Domino sanctificatum de terra longit

 (Vers. 9.) Haec dicit Dominus Deus: Sufficiat vobis, principes Israel: iniquitatem et rapinas intermittite, et judicium, et justitiam facite, et separ

 Liber Decimus Quartus.

 563 (Cap. XLV.—.Vers. 10, seqq.) «Statera justa et ephi justum et batus justus erit vobis. Ephi et batus aequalis (( Vulg. aequalia)), et unius mensur

 (Vers. 13, 14). «Et hae sunt primitiae quas tolletis: sextam partem ephi de coro frumenti, et sextam partem ephi de coro hordei. Mensura quoque olei:

 (Vers. 15 seqq.) Et arietem unum de grege ducentorum, de his quae nutrit ((Vulg. nutriunt)) Israel in sacrificium, et in holocaustum, et in pacifica,

 (Vers. 18 seqq.) Haec dicit Dominus Deus: In primo mense, una mensis sumes vitulum de armento immaculatum, et expiabis sanctuarium. Et tollet sacerdos

 (Cap. XLVI.—Vers. 1 seqq.). Haec dicit Dominus Deus: Porta atrii interioris quae respicit ad Orientem, erit clausa sex diebus, in quibus opus fit: die

 576 (Vers. 8 seqq.) Cumque ingreditur ((Vulg. ingressus est)) princeps, per viam vestibuli portae ingrediatur, et per eamdem viam exeat. Et cum intrab

 (Vers. 12 seqq.) Cum autem fecerit princeps spontaneum holocaustum, aut pacifica voluntaria Domino, aperietur ei porta quae respicit ad Orientem, et f

 581 (Vers. 16, 17 et seqq.) Haec dicit Dominus Deus: Si dederit princeps (sive dux) donum alicui de filiis suis, haereditas ejus filiorum suorum erit:

 (Vers. 19 seqq.) Et introduxit me per ingressum qui erat in latere (vel post tergum) portae in gazophylacia sanctuarii ad sacerdotes in exedras et tha

 (Cap. XLVII.—Vers. 1 seqq.) Et converti ((Vulg. convertit)) me ad portam domus, et ecce aquae egrediebantur subter limen domus ad Orientem. Facies eni

 (Vers. 6 seqq.) Et dixit ad me: Certe vidisti, fili hominis et eduxit me, et convertit ad ripam torrentis (sive fluminis). Cumque me convertissem con

 (Vers. 13, 14.) Haec dicit Dominus Deus: Hic est terminus in quo possidebitis terram in duodecim tribubus Israel, quia Joseph duplicem funiculum habet

 (Vers. 15 seqq.) Hic est autem terminus terrae ad plagam Septentrionalem, a mari magno, via Ethalon venientibus Sadada, Emath, Berotha, Sabarim, quae

 (Vers. 18.) Porro plaga Orientalis de medio Auran, et de medio Damasci, et de medio Galaad, et de medio terrae Israel: Jordanis disterminans, ad mare

 (Vers. 19.) Plaga autem Australis meridiana a Thamar usque ad aquas contradictionis (sive ad aquas Mariboth: contradictio, jurgia Cades quoque et torr

 (Vers. 20.) Et plaga maris, mare magnum a confinio per directum, donec venias Emath, haec est plaga maris. De qua manifestius et brevius scribit Numer

 (Vers. 21 seqq.) Et dividetis terram istam vobis per tribus Israel, et mittetis ((Al. metietis)) eam in haereditatem vobis, et advenis qui accesserunt

 (Cap. XLVIII.—Vers. 1 seqq.) Et haec nomina tribuum, a finibus Aquilonis juxta viam Ethalon pergentibus 603 Emath atrium Enon, terminus Damasci ad Aqu

 (Vers. 8, 9.) Et super terminum Juda a plaga Orientali usque ad plagam maris, erunt primitiae quas separabitis, viginti quinque millia latitudinis et

 (Vers. 10 seqq.) Haec autem erunt primitiae sanctuarii Sacerdotum ad Aquilonem longitudinis viginti quinque millium, et ad mare latitudinis decem mil

 (Vers. 13 seqq.) Sed et Levitis similiter juxta fines sacerdotum viginti quinque millia longitudinis, et latitudinis decem millia: omnis longitudo vig

 (Vers. 16.) Et hae mensurae ejus, ad plagam Septentrionalem, quingenti et quatuor millia: et ad plagam Meridianam, quingenti et quatuor millia, et ad

 (Vers. 17.) Erunt autem suburbana civitatis ad Aquilonem, ducenti quinquaginta: et ad meridiem, ducenti quinquaginta: et ad Orientem, ducenti quinquag

 (Vers. 21, 22.) Quod autem reliquum fuerit, principis erit ex omni parte, sive hinc, sive inde ((Vulg. tacet sive hinc, sive inde)) primitiarum sanctu

 (Vers. 23 seqq.) Et reliquis tribubus, a plaga Orientali usque ad plagam Occidentalem, Benjamin una. Et contra terminum Benjamin a plaga Orientali usq

 (Vers. 30 seqq.) Et egressus civitatis a plaga Septentrionali quingentos et quatuor millia mensurabis. Et portae civitatis ex hominibus ((Al. omnibus,

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Danielem Prophetam Ad Pammachium Et Marcellam, Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Danielem Prophetam Ad Pammachium Et Marcellam, Liber Unus.

 Incipit Liber.

 623 (Cap. I.—Vers. 1.) Anno tertio regni Joacim regis Juda, venit Nabuchodonosor rex Babylonis Jerusalem, et obsedit eam. Chin Cim. Mss.

 (Vers. 2.) Et tradidit Dominus in manu ejus Joacim regem Juda.

 (Vers. 3.) Et ait rex Asphanez praeposito eunuchorum suorum ((Vulg. tacet suorum ut introduceret de filiis Israel et de semine regio et tyrannorum, pu

 (Vers. 7.) Et imposuit eis praepositus eunuchorum nomina, Danieli, Balthasar: et Ananiae, Sedrach: Misaeli, Misac: et Azariae, 625 Abdenago. Somtonpha

 (Vers. 8.) Proposuit autem Daniel in corde suo ne pollueretur de mensa regis, et ((Vulg. neque)) de vino potus ejus, et rogavit eunuchorum praepositum

 (Vers. 9.) Dedit autem Deus Danieli gratiam et misericordiam in conspectu principis eunuchorum, etc. Qui propter peccata majorum ductus est in captivi

 (Vers. 12.) Tenta nos, obsecro, servos tuos diebus decem, et dentur nobis legumina ad vescendum, et aqua ad bibendum.

 (Vers. 17.) Pueris autem his dedit Deus scientiam et disciplinam in omni libro et sapientia, Danieli autem intelligentiam omnium visionum et somniorum

 (Vers. 18.) Completis itaque diebus, post quos dixerat rex ut introducerentur, introduxit eos praepositus eunuchorum in conspectu Nabuchodonosor. Comp

 (Vers. 20.) Et omne verbum sapientiae et intellectus quod sciscitatus est ab eis rex, invenit in eis decuplum super cunctos hariolos et magos qui eran

 (Cap. II.—Vers. 1.) In anno secundo regni Nabuchodonosor, vidit Nabuchodonosor somnium, et conterritus est spiritus ejus, et somnium ejus fugit ab eo.

 (Vers. 2.) Praecepit ergo rex, ut convocarentur harioli, et magi, et malefici, et Chaldaei, ut indicarent regi somnia sua. Qui cum venissent, steterun

 (Vers. 3.) Et dixit ad eos rex: Vidi somnium, et mente confusus ignoro quid viderim. Umbra quaedam, et ut ita dicam, aura somnii atque vestigium reman

 (Vers. 4.) Responderunt Chaldaei regi Syriace.

 (Vers. 5.) Nisi indicaveritis mihi somnium et conjecturam ejus, peribitis vos, et domus vestrae publicabuntur,

 (Vers. 9, 10.) Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini. Respondentes ergo Chaldaei coram rege dixerunt:

 (Vers. 12, 13.) Quo audito, rex in furore et ira magna praecepit, ut perirent omnes sapientes Babylonis. Et egressa sententia sapientes interficiebant

 (Vers. 15.) Et interrogavit eum qui a rege acceperat 629 potestatem, quam ob causam tam crudelis sententia a facie regis esset egressa.

 (Vers. 16, 17.) Cum ergo rem indicasset Arioch Danieli, Daniel ingressus rogavit regem, ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi. Et ingress

 (Vers. 19.) Tunc Danieli per visionem nocte mysterium revelatum est. Somnium regis suo discit somnio: immo et somnium, et interpretationem ejus, Dei r

 (Vers. 20.) Et Daniel benedixit Deo coeli, et locutus, ait, etc. Ad distinctionem eorum qui versantur in terra, et daemoniacis artibus atque praestigi

 (Vers. 21.) Et ipse mutat tempora et aetates, et transfert regna atque constituit.

 (Vers. 22.) Ipse revelat profunda et abscondita, et novit in tenebris constituta, et lux cum eo est. Cui Deus revelat profunda, et potest dicere: O pr

 (Vers. 23.) Tibi Deus patrum meorum confiteor, teque laudo, quia sapientiam et fortitudinem dedisti mihi.

 (Vers. 24.) Sapientes Babylonis ne perdas. Introduc me in conspectum ((Vulg. conspectu)) regis, et solutionem regi narrabo,

 (Vers. 25.) Inveni hominem de filiis transmigrationis Judae, qui solutionem regi annuntiet. Dei gratiam ad suam refert diligentiam, et invenisse se di

 (Vers. 26.) Putasne vere potes indicare mihi somnium quod vidi, etc. Servat ordinem quaestionis, ut

 (Vers. 27.) Mysterium quod rex interrogat, sapientes, magi, et harioli, et haruspices non queunt indicare regi. Pro haruspicibus, quod nos vertimus, i

 (Vers. 28.) Sed est Deus in coelo revelans mysteria. Frustra igitur ab hominibus quaeris (( Al.

 (Vers. 29.) Tu, rex, cogitare coepisti in stratu tuo quid esset futurum post haec. Pro eo quod est, post haec, dies novissimos Al. Tu, rex, cogitare c

 (Vers. 30.) Mihi quoque non in sapientia, quae est in me plusquam in cunctis viventibus, sacramentum hoc revelatum est: sed ut interpretatio regi mani

 (Vers. 31.) Tu, rex, videbas, et ecce quasi statua una grandis. imaginem

 (Vers. 38.) Tu es ergo caput aureum. Caput, inquit, aureum tu es, rex. Per quod ostenditur primum regnum Babylonium auro pretiosissimo comparatum.

 (Vers. 39.) Et post te consurget regnum aliud, minus te, argenteum

 (Vers. 40.) Et regnum quartum erit veluti ferrum: quomodo ferrum comminuit et domat omnia, sic comminuet et conteret omnia haec, etc. Regnum autem qua

 (Vers. 45.) Deus magnus ostendit regi quae futura sunt postea: et verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus. Rursum revelationem somnii, non su

 (Vers. 46.) Tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem adoravit: et hostias, et incensum praecepit ut sacrificarent ei. Loquens ergo

 635 (Vers. 47). Vere Deus vester Deus deorum est, et Dominus regum, et revelans mysteria, quoniam potuisti aperire hoc sacramentum.

 (Vers. 48.) Tunc rex Danielem in sublime extulit, et munera magna, et multa dedit ei, et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis,

 (Vers. 49.) Daniel autem postulavit a rege, et constituit super opera provinciae Babylonis Sedrach, Misac, et Abdenago. Ipse autem Daniel erat in fori

 (Cap. III.—Vers. 1.) Nabuchodonosor rex fecit statuam auream altitudine cubitorum sexaginta, latitudine cubitorum sex. Al.

 (Vers. 1.) Et statuit eam in campo Dura provinciae Babylonis. Pro Dura, Deira, Durau, vivarium conclusum

 (Vers. 2.) Itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas, magistratus et judices, duces et tyrannos, et praefectos omnesque principes regio

 (Vers. 4, 5.) Et praeco clamabat valenter: Vobis dicitur, populis, tribubus et linguis, in hora qua audieritis sonitum tubae, etc. Non quo omnes popul

 (Vers. 7.) Post haec igitur statim ut audierunt omnes populi sonitum tubae, fistulae, etc. Eodem sensu accipiendum quo supra, ut omnes populos intelli

 (Vers. 8.) Statimque et ipso tempore accedentes viri Chaldaei accusaverunt Judaeos, etc. Quos praepositos

 (Vers. 12.) Sunt ergo viri Judaei quos constituisti super opera regionis Babyloniae, Sedrach, Misac, et Abdenago, qui contempserunt decretum ((Vulg. v

 (Vers. 14.) Prosternite vos, et adorate statuam quam feci. Quamquam in furore praeceperit adduci pueros, tamen dat spatium poenitudinis, ut si cecider

 (Vers. 15.) Et quis est deus qui eripiat vos de manu mea? etc. Ille videlicet cujus servum dudum adorasti, quem vere Deum deorum, et Dominum regum ess

 638 (Vers. 16.) Nabuchodonosor rex, non oportet nos de hac re respondere tibi. regem, regem Non oportet nos de hac re respondere tibi.

 (Vers. 17.) Ecce enim Deus noster quem colimus, potest eripere nos de camino ignis ardentis et de manibus tuis, o rex, liberare. Unde se putaverat ter

 (Vers. 18.) Quod si noluerit: Pulchre ad id quod dixerant: Potest eripere nos, si non poterit, si noluerit:

 (Vers. 19.) Tunc Nabuchodonosor repletus est furore, et aspectus faciei illius commutatus est. Pro his qui commutabuntur.

 (Vers. 20.) Et praecepit ut succenderetur fornax septuplum, quam incendi consueverat: et viris fortissimis de exercitu suo jussit ut ligatis pedibus S

 (Vers. 21.) Et confestim viri illi vincti braccis suis, et tiaris, et calciamentis, et vestibus, missi sunt in medium fornacis ignis ardentis, braccis

 (Vers. 22.) Porro viros illos qui miserant Sedrach, Misac, et Abdenago, interfecit flamma ignis. Eos viros scilicet de quibus supra dixerat: Et viris

 (Vers. 23.) Viri autem hi tres id est)) Sedrach, Misac, et Abdenago ceciderunt in medio camino ignis ardentis colligati. Et ambulabant in medio flamma

 (Vers. 26.) Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum, et laudabile ((Al. laudabilis)) et gloriosum nomen tuum in saecula, quia justus es in omnibus

 (Vers. 29.) Peccavimus enim et inique egimus recedentes a te, et deliquimus in omnibus. Et certe tres pueri non peccaverant, nec ejus aetatis erant qu

 (Vers. 37.) Quoniam, Domine, imminuti sumus plusquam omnes gentes, et sumus humiles in universa terra hodie propter peccata nostra, et non est in temp

 (Vers. 39.) 641 Sed in anima contrita et spiritu humilitatis suscipiamur, sicut in holocausto arietum et taurorum, etc. Et ex praesenti loco, et ex eo

 (Vers. 46.) Et non cessabant qui miserant eos ministri regis succendere fornacem naphtha, et stupa. naphthan

 (Vers. 49.) Angelus autem Domini descendit cum Azaria et sociis ejus in fornacem, et excussit flammam ignis de fornace, etc. Oppressa perturbationibus

 (Vers. 57, 58.) Benedicite, omnia opera Domini, Domino: laudate et superexaltate eum in saecula. Benedicite, angeli Domini, Domino: laudate et superex

 (Vers. 87.) Benedicite, sancti et humiles corde, etc. Humilitatem cordis habere, et praesens versiculus docet, et illud quod in Evangelio dicitur: Dis

 (Vers. 91.) Tunc Nabuchodonosor rex obstupuit, et surrexit propere, et ait optimatibus suis: Nonne tres viros misimus in medium ignis compeditos.

 (Vers. 92.) 643 Qui respondentes regi dixerunt: Vere rex. Respondit rex ((Vulg. tacet rex)), et ait: Ecce ego video viros quatuor solutos, et ambulant

 (Vers. 93.) Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis, et ait: Sedrach, Misac, et Abdenago servi Dei excelsi, egredimini et venit

 (Vers. 95.) Benedictus Deus ((Vulg. addit eorum)) Sedrach videlicet)), Misac, et Abdenago, qui misit angelum suum, et eruit servos suos qui crediderun

 (Vers. 96.) A me ergo propositum ((Vulg. positum)) est hoc decretum: ut omnis populus, tribus et lingua quaecumque locuta fuerit blasphemiam contra De

 (Vers. 97.) Tunc rex promovit Sedrach, Misac et Abdenago in provincia Babylonis. Qui dicunt supra tres pueros non judices provinciarum, sed praefectos

 (Vers. 98 seqq.) Nabuchodonosor rex omnibus populis, gentibus, et linguis, qui habitant in universa terra: pax vobis multiplicetur. Signa et mirabilia

 (Cap. IV.—Vers. 1.) Ego Nabuchodonosor quietus eram in domo mea, et florens in palatio meo. Historia quidem manifesta est et non magna interpretatione

 (Vers. 2.) Somnium vidi quod perterruit me: et cogitationes meae in stratu meo, etc. Respondeant

 (Vers. 6.) Donec collega ingressus est in conspectu meo Daniel, cui nomen Balthasar secundum nomen Dei mei. collegam

 (Vers. 7.) Videbam, et ecce arbor in medio terrae, et altitudo ejus nimia, etc. Non solum de Nabuchodonosor rege Chaldaeorum, sed de omnibus impiis pr

 (Vers. 10, 11.) Et ecce vigil et sanctus de coelo descendit, clamavitque fortiter, et sic ait: Succidite arborem, et praecidite ramos ejus, vigili Non

 (Vers. 16.) Tunc Daniel cujus nomen Balthasar, coepit intra semetipsum tacitus cogitare quasi hora una: et cogitationes ejus conturbabant eum. Respond

 (Vers. 17.) Arborem quam vidisti sublimem atque robustam, cujus altitudo pertingit ad coelum, etc. Absque regis injuria explicat veritatem: ut non eum

 (Vers. 20.) Et vinciatur ferro, et aere in herbis foris, et rore coeli conspergatur: et cum feris sit pabulum ejus, donec septem tempora commutentur s

 (Vers. 21, 22) Haec est interpretatio sententiae Altissimi, quae pervenit super Dominum meum regem: Ejicient te ab hominibus, et cum bestiis ferisque

 (Vers. 23.) Regnum tuum tibi manebit, postquam cognoveris potestatem esse coelestem. Unde hi qui historiae contradicunt, et volunt diabolo reddi prist

 (Vers. 24.) Quamobrem, rex, consilium meum placeat tibi, et peccata tua eleemosynis redime, 649 et iniquitates tuas misericordiis pauperum, forsitan i

 (Vers. 28.) Cum adhuc sermo esset in ore regis, vox de coelo irruit: Tibi dicitur, Nabuchodonosor rex, regnum tuum transiet ((Al. transiit)) a te et

 (Vers. 29.) Donec scias quod dominetur Excelsus in regno hominum. Magna miseriae consolatio, quando in tormentis positus, scit prospera secutura: quam

 (Vers. 31.) Ego Nabuchodonosor oculos meos ad coelum levari: et sensus meus redditus est mihi.

 (Vers. 32.) Juxta voluntatem enim suam facit tam in virtutibus coeli, quam in habitatoribus terrae,

 (Vers. 33.) Et optimates mei, et magistratus mei requisierunt me, et in regnum meum restitutus sum: et magnificentia amplior addita est mihi. Ergo jux

 (Vers. 34.) Nunc igitur ego Nabuchodonosor laudo, et magnifico, et glorifico regem coeli: quia omnia opera ejus vera, et viae ejus judicia, et gradien

 (Cap. V.—Vers. 1.) Balthasar rex fecit grande convivium optimatibus suis mille: et unusquisque secundum suam bibebat aetatem. Sciendum est non hunc es

 (Vers. 2.) Praecepit ergo jam temulentus, ut afferrentur vasa aurea atque argentea, quae asportaverat Nabuchodonosor pater ejus de templo quod fuit in

 (Vers. 4.) Bibebant vinum, et laudabant deos suos aureos, et argenteos, et aereos, ferreos, ligneosque et lapideos. Quanta stultitia! in aureis vasis

 (Vers. 5.) In eadem hora apparuerunt digiti quasi manus hominis scribentis contra candelabrum in superficie parietis aulae regiae. Et rex aspiciebat a

 (Vers. 6.) Tunc facies regis commutata est, etc. Et hic notandum propter eos psalmos qui habent titulos: Pro his qui commutabuntur, Rex Balthasar sati

 (Vers. 7.) Exclamavit itaque rex fortiter, ut introducerent magos, Chaldaeos et haruspices, etc. Oblitus eorum quae Nabuchodonosor acciderant, antiquu

 (Vers. 10.) Est vir in regno tuo, qui spiritum deorum sanctorum habet in se. Praeter Symmachum, qui Chaldaicam veritatem secutus est, caeteri spiritum

 (Vers. 11.) Ad quae respondens Daniel ait coram rege: Munera tua sint tibi: et dona domus tuae alteri da, Gratis accepistis, gratis date.

 (Vers. 19.) Quos volebat, interficiebat, et quos volebat, percutiebat: quos volebat, exaltabat, et quos volebat, humiliabat. Nabuchodonosor proavi pon

 (Vers. 22.) Tu quoque, filius ejus Balthasar, non humiliasti cor tuum cum scires haec omnia: sed adversum dominatorem coeli elevatus est, etc. Proavus

 (Vers. 25.) Haec est autem scriptura quae digesta est: Mane, Thecel, Phares. Et haec interpretatio sermonis: numeravit Deus regnum tuum, et complevit

 (Vers. 29.) 656 Tunc jubente rege indutus est Daniel purpura et circumdata est torques aurea collo ejus, et praedicatum est de eo, quod haberet potest

 (Vers. 30.) Eadem nocte interfectus est Balthasar rex Chaldaeus, et Darius Medus successit in regnum, annos natus sexaginta duos. Ecce ego suscitabo s

 (Cap. VI.—Vers. 1 seqq.) Placuit Dario, et constituit supra regnum satrapas centum viginti, ut essent in toto regno suo: et super eos principes tres e

 (Vers. 4.) Porro rex cogitabat constituere eum super omne regnum, unde principes et satrapae quaerebant occasionem, ut invenirent Danieli ex latere re

 (Vers. 5.) Dixerunt ergo viri illi: Non inveniemus ((Al. invenimus)) Danieli aliquam occasionem, nisi forte in lege Dei sui.

 (Vers. 6.) Tunc principes, et satrapae surripuerunt regi, et sic locuti sunt ei. surripuerunt:

 (Vers. 8.) Nunc itaque, rex, confirma sententiam et scribe decretum, ut non immutetur, 659 quod statutum est a Medis atque Persis. Al.

 (Vers. 10.) Quod cum Daniel comperisset, id est, constitutam legem, ingressus est domum suam, et, fenestris apertis in coenaculo suo contra Jerusalem,

 (Vers. 11.) Viri igitur illi curiosius inquirentes, invenerunt Danielem orantem, et obsecrantem Deum suum:

 (Vers. 12.) Rex, numquid non constituisti, ut omnis homo qui rogaret quemquam de diis et hominibus, usque ad dies triginta, nisi te ((Al. a te)), rex,

 (Vers. 13.) Tunc respondentes dixerunt coram rege: Daniel de filiis captivitatis Judaeae ((Vulg. Judae)) non curavit de lege tua,

 (Vers. 14.) Quod verbum cum audisset rex, satis contristatus est, et pro Daniele posuit cor ut liberaret eum. Intellexit se propria responsione esse d

 (Vers. 15.) Viri autem illi intelligentes regem, dixerunt ei: Scito, rex, quia lex Medorum est atque Persarum, ut omne decretum, quod constituerit rex

 (Vers. 16.) Tunc rex praecepit, et adduxerunt Danielem, et miserunt eum in lacum leonum. Dixitque rex Danieli: Deus tuus quem colis semper, ipse liber

 (Vers. 18.) Et abiit rex in domum suam, et dormivit incoenatus, etc. Quanta regis benevolentia, ut cibum nec die nec nocte caperet somnum oculis non

 (Vers. 19.) Tunc rex primo diluculo consurgens, festinus ad lacum leonum perrexit. Lacum vocat depressam in altum foveam, vel arentem cisternam, in qu

 (Vers. 20.) Appropinquansque lacui, Danielem voce lacrymabili inclamavit, et affatus est eum. Cordis affectum lacrymis indicat et oblitus regiae dign

 (Vers. 21.) Rex, in aeternum vive. Honorat honorantem se: et ei vitam imprecatur aeternam.

 (Vers. 22.) 662 Deus meus misit angelum suum, et conclusit ora leonum, et non nocuerunt mihi, etc. Non leonum feritas immutata est: sed rictus eorum,

 (Vers. 25.) Tunc Darius rex scripsit universis populis, tribubus et linguis habitantibus in universa terra: Pax vobis multiplicetur. A me constitutum

 (Vers 28.) Porro Daniel perseveravit usque ad regnum Darii, regnumque Cyri Persae. Ergo quod supra legimus in fine primae visionis: Fuit autem Daniel

 (Cap. VII.—Vers. 1.) Anno primo Balthasar regis Babylonis Daniel somnium vidit. Visio autem capitis ejus in cubili suo. Et somnium scribens, brevi ser

 (Vers. 2, 3.) Videbam in visione mea nocte: et ecce quatuor venti coeli pugnabant in mari magno, et quatuor bestiae grandes ascendebant de mari divers

 (Vers. 4.) Prima quasi leaena, et alas habebat aquilae. Aspiciebam donec evulsae sunt alae ejus, et sublata est de terra, et super pedes quasi homo st

 (Vers. 5.) Et ecce bestia alia similis urso in parte stetit, et tres ordines erant in ore ejus, et in dentibus ejus et sic dicebant ei: Surge, comede

 (Vers. 6.) Post hoc aspiciebam, et ecce alia quasi pardus, et alas habebat avis quatuor super se, et quatuor capita erant in bestia, et potestas data

 (Vers. 7.) Post hoc aspiciebam in visione noctis, et ecce bestia quarta terribilis atque mirabilis, et fortis nimis: dentes ferreos habebat magnos, co

 (Vers. 8.) Considerabam cornua, et ecce cornu aliud parvulum ortum est de medio eorum, et tria de cornibus primis et vulsa sunt a facie ejus. Et ecce

 (Vers. 9.) Aspiciebam donec throni positi sunt, et antiquus dierum sedit. Vestimentum ejus candidum quasi nix, et capilli capitis ejus quasi lana mund

 (Vers. 10.) Millia millium ministrabant ei, et decies millies centena millia assistebant ei. Currus Dei decem millibus, multiplex millia laetantium, D

 (Vers. 11.) Aspiciebam propter vocem sermonum grandium, quos cornu illud loquebatur. Dei judicium venit propter humiliandam superbiam. Idcirco Romanum

 (Vers. 13.) Et ecce cum nubibus coeli quasi filius hominis veniebat. Qui in somno Nabuchodonosor, lapis scribitur abscissus sine manibus, et crevisse

 (Vers. 14.) Et usque ad antiquum dierum pervenit, et in conspectu ejus obtulerunt eum, et dedit ei potestatem, et honorem, et regnum. Qui cum in forma

 (Vers. 17.) Hae quatuor bestiae magnae, quatuor sunt regna quae consurgent quatuor regna consurgent)) de terra. Suscipient autem regnum sancti Dei alt

 (Vers. 25.) Et sermones contra excelsum loquetur ((Al. loquitur Sermones quasi Deus loquitur,

 (Vers. 26.) Et judicium sedebit, ut auferatur potentia, et conteratur, et dispereat usque in finem. Hoc de Antichristo, id est, de cornu parvulo, quod

 672 (Vers. 27.) Regnum autem et potestas, et magnitudo regni, quae est subter omne coelum, detur populo sanctorum altissimi, cujus regnum, regnum semp

 (Vers. 28.) Ego Daniel multum cogitationibus meis conturbabar, et facies mea mutata est in me verbum autem in corde meo conservavi.

 (Cap. VIII.—Vers. 1.) Anno tertio regni Balthasar regis, visio apparuit mihi. Ego Daniel post id quod videram in principio.

 (Vers. 2.) Vidi in visione mea, cum essem in Susis castro, quod est in Elam regione ((Vulg. civitate civitate, Elimaidem regionem Cum essem in Susis c

 (Vers. 3.) Et ecce aries unus stabat ante paludem (sive ante portam, habens cornua excelsa, et unum excelsius altero atque succrescens.

 (Vers. 4.) Postea vidi arietem cornibus ventilantem contra occidentem, et contra aquilonem, et contra meridiem,

 (Vers. 5.) Ecce autem hircus caprarum veniebat ab occidente super faciem totius terrae, et non tangebat terram, etc. Ne quis me putet proprium sensum

 (Vers. 13.) Et audivi unum de sanctis loquentem: et dixit unus sanctus alteri nescio, cui loquenti. Pro altero nescio quo,

 (Vers. 14.) Et dixit ei: Usque ad vesperam et mane dies duo millia trecenti, et mundabitur sanctuarium. Mundabitur sanctuarium,

 (Vers. 15.) Factum est autem cum viderem ego Daniel visionem, et quaererem intelligentiam. Videbat

 (Vers. 16 et 17.) Et audivi vocem viri inter Ulai, et clamavit, et ait: Gabriel, fac intelligere istam ((Vulg. istum)) visionem. Et venit et stetit ju

 (Vers. 18.) Et tetigit me et statuit me in gradu meo. Dixitque mihi, etc. Propheta qui pavore lapsus, quadrupes et pronus jacebat in terra: ad tactum

 (Vers. 26.) Tu ergo signa Visionem: quia post dies multos erit. Exposita Gabriel Angelus Visione, quam Tu ergo signa Visionem: quia post dies multos e

 (Vers. 27.) Et ego Daniel langui et aegrotavi per dies. Cumque surrexissem, faciebam opera regis. Hoc est illud, quod in Genesi de Abraham legimus: qu

 (Cap. IX.—Vers. 1.) In anno primo Darii filii Assueri, de semine Medorum, qui imperavit super 678 regnum Chaldaeorum, anno uno regni ejus.

 (Vers. 2.) Ego Daniel intellexi in libris numerum annorum de quo factus est sermo Domini ad Jeremiam prophetam, ut complerentur desolationis Jerusalem

 (Vers. 4.) Custodiens pactum et misericordiam diligentibus te, et custodientibus mandata tua. Non ergo quod pollicetur Deus statim futurum est sed in

 (Vers. 5.) Peccavimus, inique egimus, impie egimus, et recessimus,

 (Vers. 7.) Tibi, Domine, justitia: nobis autem confusio faciei,

 (Vers. 8.) Tibi Domino Deo nostro misericordia, et propitiatio: etc. De quo supra dixerat: Tibi, Domine, justitia Tibi, Domine, misericordia,

 (Vers. 11.) Et stillavit super nos. Non totam in nos effudisti iram, quam ferre non poteramus sed stillam furoris tui, ut correpti in plaga, reverter

 (Vers. 13.) Omne malum hoc venit super nos: et non rogavimus faciem tuam, Domine Deus noster, ut reverteremur ab iniquitatibus nostris, et cogitaremus

 (Vers. 14.) Et vigilavit Dominus super malitiam, et adduxit eam super nos, etc. Quando propter peccata corripimur, vigilat super nos Deus, et visitat

 (Vers. 15.) Et nunc, Domine Deus noster, etc. Memor est antiqui beneficii, ut ad similem Deum clementiam provocet.

 (Vers. 17.) Et ostende faciem tuam super sanctuarium tuum, quod desertum est. Imple opere, quod sermone

 (Vers. 18.) Propter temetipsum inclina, Deus meus, aurem tuam, et audi: aperi oculos tuos, et vide desolationem nostram, etc. Ἀνθρωποπάθως 680 haec lo

 (Vers. 20.) Cumque adhuc loquerer, et orarem, et confiterer peccata mea, et peccata populi mei Israel: ut ((Vulg. et)) prosternerem preces meas in con

 (Vers. 21.) Adhuc me loquente in oratione: ecce vir Gabriel quem videram in visionis principio. Adhuc te loquente dicam, ecce adsum

 (Vers. 22.) Et docuit me, et locutus est mihi, dixitque. Tam obscura est visio, ut propheta angeli doctrina indigeat.

 (Vers. 23.) Ab exordio precum tuarum egressus est sermo: ego autem veni, ut indicarem tibi, quia vir desideriorum es. Ut rogare coepisti, statim impet

 (Vers. 24.) Septuaginta hebdomades abbreviatae sunt super populum tuum, et super urbem sanctam tuam: ut consummetur praevaricatio, et finem accipiat p

 (Cap. X.—Vers. 1.) Anno tertio Cyri regis Persarum, verbum revelatum est Danieli, cognomento Balthasar, et verbum verum, et fortitudo magna: intellexi

 (Vers. 2.) In diebus illis ego Daniel lugebam trium hebdomadarum diebus: panem desiderabilem non comedi, et caro, et vinum non introierunt in os meum:

 (Vers. 4.) Die autem vicesima et quarta mensis primi, eram juxta fluvium magnum qui est Tigris. Et Ezechiel juxta fluvium Chobar vidit visionem magnam

 (Vers. 5.) Et levavi oculos meos, et vidi. Elevatione opus est oculorum, ut visionem mysticam cernere valeamus.

 698 (Vers. 6.) Et corpus ejus quasi chrysolithus. mare In spiritu violento confringes naves Tharsis maris. Tharsum

 (Vers. 7.) Vidi autem ego Daniel solus visionem: porro viri qui erant mecum non viderunt: sed terror nimius irruit super eos, et fugerunt in abscondit

 (Vers. 10.) Et ecce manus tetigit me, et erexit me super genua mea, etc. In hominis figura videtur angelus, et humanam ad prophetam jacentem mittit ma

 (Vers. 11.)— Et dixit ad me: Daniel vir desideriorum, etc. Congruenter vir desideriorum vocatur, qui instantia precum et afflictione corporis, jejunio

 (Vers. 12.) Et dixit ad me: Noli metuere, Daniel: quia ex die primo quo posuisti cor tuum ad intelligendum, ut te affligeres in conspectu Dei ((Al. Do

 (Vers. 13.) Princeps autem regni Persarum restitit mihi viginti et uno diebus. Videtur mihi hic esse angelus cui Persis credita est, juxta illud quod

 (Vers. 14.) Veni autem ut docerem te quae ventura sint populo tuo in novissimis diebus. Quod Daniel deprecatus est, hoc a Deo meretur audire, quid fut

 (Vers. 16.) Domine mi, in visione tua dissolutae sunt compages meae, Benedic, anima mea, Domino, et omnia interiora mea, nomen sanctum ejus. Omnis glo

 (Vers. 19.) Cumque loqueretur mecum, convalui, et dixi: Loquere, Domine mi, quia confortasti me. Et ait. Nisi enim confortasset eum tactus quasi filii

 (Vers. 20.) Numquid scis quare venerim ad te? et nunc revertar ut praelier adversum principem Persarum. Quod dicit hoc est: Veni quidem ut docerem

 (Cap. XI.—Vers. 1.) Ego autem ab anno primo Darii Medi stabam, ut confortaretur et roboraretur. Tu es refugium meum a tribulatione mea quae circumdedi

 (Vers. 2.)— Et nunc veritatem annuntiabo tibi. Estque sensus: Quia vis nosse de Persarum regibus quid futurum sit, audi ordinem rerum, et ausculta

 703 (Vers. 3.) Surget vero rex fortis, et dominabitur potestate multa: et faciet quod placuerit ei. Et cum steterit, conteretur regnum ejus. Perspicue

 (Vers. 4.) Et dividetur in quatuor ventos coeli sed non in posteros ejus, neque secundum potentiam illius qua dominatus est. Post Alexandrum in quatu

 (Vers. 5.) Et confortabitur rex Austri. Ptolemaeum indicat filium Lagi, qui primus regnavit in Al.

 (Vers. 6.) Et post finem annorum foederabuntur (sive, ut Theodotio interpretatus est: Et post annos illius commiscentur). Filiaque regis Austri veniet

 (Vers. 7-9.) Et stabit de germine radicum ejus plantatio: et veniet cum exercitu, et ingredietur provinciam regis Aquilonis, et abutetur eis, et obtin

 (Vers. 10.) Filii autem ejus provocabuntur: et congregabunt multitudinem exercituum plurimorum: et veniet properans, et inundans, et revertetur, et co

 (Vers. 11, 12.) Et provocatus rex Austri, egredietur, et pugnabit adversum regem Aquilonis: et praeparabit multitudinem nimiam, et dabitur multitudo i

 (Vers. 13, 14.) Et convertetur rex Aquilonis, et praeparabit multitudinem multo majorem quam prius, et in fine temporum, annorumque veniet, properans

 709 (Vers. 15, 16.) Et veniet rex Aquilonis, et comportabit aggerem, et capiet urbes munitissimas, et brachia Austri non sustinebunt: et consurgent el

 (Vers. 17.) Et ponet faciem suam ut veniat ad tenendum universum regnum ejus, et recta faciet cum eo. Et filiam feminarum dabit ei, ut evertat illum (

 (Vers. 18, 19.) Et non stabit, nec illius erit. Et convertet faciem suam ad insulas, et capiet multas: et cessare faciet principem opprobrii sui, et o

 (Vers. 20.) Et stabit in loco ejus vilissimus, et indignus decore regio: et in paucis diebus conteretur, non in furore, nec in praelio. Seleucum dicit

 (Vers. 21 seqq.) Et stabit in loco ejus despectus: et non tribuetur ei honor regius, et veniet clam, et obtinebit regnum in fraudulentia. Et brachia p

 (Vers. 25, 26.) Et concitabitur fortitudo ejus, et cor ejus adversus regem Austri in exercitu magno. Et rex Austri provocabitur ad bellum multis auxil

 (Vers. 27, 28.) Duorum quoque regum cor erit ut male faciant, et ad mensam unam mendacium loquentur, et non proficient: quia adhuc finis in aliud temp

 (Vers. 29, 30.) Et cor ejus adversum Testamentum sanctum, et faciet, et revertetur in terram suam. Statuto tempore revertetur, et venient ad Austrum:

 (Vers. 31.) Et brachia ex eo stabunt, et polluent ((Vulg. et polluant)) sanctuarium fortitudinis, et auferent juge sacrificium, et dabunt abominatione

 (Vers. 32). Et impii in testamentum simulabunt fraudulenter. Populus autem sciens Deum suum, obtinebit et faciet. Et hoc in Machabaeis legimus, quod q

 (Vers. 34, 35.) Cumque corruerint, sublevabuntur auxilio parvulo, et applicabuntur eis plurimi fraudulenter. Et de eruditis ruent, ut conflentur, et e

 (Vers. 36.) Et faciet juxta voluntatem suam rex, et elevabitur, et magnificabitur adversum omnem deum, et adversum Deum deorum loquetur magnifica: et

 (Vers. 37 seqq.) Et Deum patrum suorum non reputabit, et erit in concupiscentiis feminarum: nec quemquam deorum curabit, quia adversum universa consur

 (Vers. 40, 41.) Et in tempore praefinito praeliabitur adversum eum rex Austri: et quasi tempestas veniet contra illum rex Aquilonis in curribus, et in

 (Vers. 42, 43.) Et mittet manum suam in terras, et terra Aegypti non effugiet: et dominabitur thesaurorum auri atque argenti, et in omnibus pretiosis

 (Vers. 44, 45.) Et fama turbabit eum ((Vulg. eam)) ab Oriente et ab Aquilone. Et veniet in multitudine magna, ut conterat et interficiat plurimos. Et

 (Cap. XII.—Vers. 1 seqq.) In tempore autem illo consurget Michael princeps magnus, qui stat pro filiis populi tui, et veniet tempus quale non fuit ex

 (Vers. 4.) Tu autem, Daniel, claude sermones, et signa librum usque ad tempus statutum. Pertransibunt plurimi, et multiplex erit scientia. Qui Danieli

 (Vers. 5, 6.) Et vidi ego Daniel, et ecce quasi duo alii stabant: unus hinc super ripam fluminis, et alius inde ex altera ripa fluminis. Et dixi viro

 (Vers. 7.) Et audivi virum qui indutus erat lineis, qui stabat super aquas fluminis, cum elevasset dexteram, et sinistram suam in coelum, et jurasset

 (Vers. 8 seqq.) Et ego audivi, et non intellexi. Et dixi: Domine mi quid erit post haec? Et ait: Vade, Daniel, quia clausi signatique sunt sermones us

 (Vers. 11.) Et a tempore quo ((Vulg. cum)) ablatum fuerit juge sacrificium, et posita fuerit abominatio in desolationem, dies mille ducenti nonaginta.

 730 (Vers. 12.) Beatus qui exspectat, et pervenit usque ad dies mille trecentos triginta quinque. Beatus, inquit, qui, interfecto Antichristo, dies su

 (Vers. 13.) Tu autem, Daniel, vade ad praefinitum, et requiesce requiesces)) et stabis in sorte tua in finem dierum. Tu autem vade et requiesce, et re

 (Cap. XIII.—Vers. 1, 2.) Et erat vir habitans in Babylone, et nomen ejus Joacim, et accepit uxorem nomine Susannam filiam Helciae, pulchram nimis, et

 (Vers. 3.) Et parentes ejus justi ((Vulg. cum essent justi erudierunt)) edocuerunt filiam suam juxta legem Moysi.

 (Vers. 4.) Et constituti sunt duo senes de populo de populo)) judices in anno illo. Al. Faciat te Dominus sicut Ahab et Sedeciam, quos frixit rex Baby

 (Vers. 5.) De quibus locutus est Dominus: quia egressa est iniquitas de Babylone a senibus judicibus, qui videbantur regere populum. Isti frequentaban

 (Vers. 8.) Et exarserunt in concupiscentiam ejus, et everterunt sensum suum, et declinaverunt oculos suos, ut non viderent coelum, neque meminissent j

 (Vers. 19.) Ingemuitque Susanna et ait: Angustiae mihi sunt undique. Qui ad summitatem perfectae virtutis venerit, numquam dicit sibi imminere discrim

 (Vers. 22.) Si enim hoc egero, mors mihi est: si autem, non,

 (Vers. 23.) Sed melius mihi est absque opere incidere in manus vestras, quam peccare in conspectu Domini. In Graeco non habet, αἰρετώτερον, id est, me

 (Vers. 24.) Et exclamavit voce magna Susanna, etc. Magna vox erat, non aeris percussione, et clamore faucium, sed pudicitiae magnitudine, per quam cla

 (Vers. 42.) Exclamavit autem Susanna voce magna, etc. Cordis affectus, et mentis pura confessio, et bonum conscientiae, vocem ejus fecerant clariorem.

 (Vers. 44.) Cumque duceretur ad mortem, suscitavit Dominus Spiritum sanctum pueri junioris.

 (Vers. 46.) Et exclamavit voce magna: Mundus ego sum a sanguine hujus, etc. Suscitato in se Spiritu sancto, et quae puer deberet dicere suggerente, vo

 734 (Vers. 58, 59.) Dic sub qua arbore videris eos loquentes sibi. Qui ait sub schino, dixitque ei Daniel: Recte mentitus es in caput tuum ecce enim

 (Vers. 60.) Exclamavit autem omnis synagoga ((Vulg. coetus)) voce magna, et benedixerunt Deum qui salvat sperantes in se, Interfecerunt eos, Crucifige

 (Vers. 63.) Helcias autem et uxor ejus laudaverunt Deum pro filia sua Susanna, etc. Digne (( Al.

 (Cap XIV.—Vers. 1.) Statimque cum aperuisset ostia, aspiciens 736 rex super mensam ostium intuitus rex mensam)), exclamavit voce magna: Magnus es, Bel

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Translatio Homiliarum Origenis In Jeremiam Et Ezechielem, Ad Vincentium Presbyterum.

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Translatio Homiliarum Origenis In Jeremiam Et Ezechielem, Ad Vincentium Presbyterum.

 Prologus.

 Incipiunt Homiliae XIV In Jeremiam.

 Homilia Prima. Verbum Dei quod factum est ad Jeremiam filium Chelciae, etc. (Jerem. I, 1).

 Homilia Secunda. De eo quod scriptum est: Fugite de medio Babylonis (Jerem. LI, 6).

 Homilia Tertia. De eo quod scriptum est: Et contritus malleus universae terrae (Jerem. L, 23).

 Homilia Quarta. De eo quod scriptum est: Clamavit perdix, congregavit quae non peperit, faciens divitias suas non cum judicio. In medio dierum ejus de

 Homilia Quinta. De eo quod scriptum est: Qui fecit terram in fortitudine sua. (Jerem. X, 12.)

 Homilia Sexta. Sermo qui factus est ad Jeremiam a Domino, dicens: Audi verba Testamenti hujus (Jerem., XI, 1) Usque ad eum locum in quo dicitur: Conv

 Homilia Septima. De eo quod scriptum est: Exterminata est exterminio omnis terra et in istud: Cinctorium

 Homilia Octava. De eo quod scriptum est: Notum fac mihi, Domine, et cognoscam (Jer. XI, 18), usque ad eum locum in quo ait: Ite, congregate omnes best

 Homilia Nona De eo quod scriptum est: Omnis uter implebitur vino (Jerem. III, 12), usque ad illud: Et deducent oculi vestri lacrymas, quia contritus e

 Homilia Decima Quis parcet super te, Jerusalem? etc. (Jerem. XV, 5 et seq.).

 Homilia Undecima Ab eo loco in quo scriptum est: Heu mihi ego mater (Jerem. XV, 10), usque ad locum in quo ait: Si conversus fueris, restituam te

 Homilia Duodecima De eo quod scriptum est: Ecce ego mitto piscatores multos, dicit Dominus, etc. (Jerem. XVI, 16).

 Homilia Decima Tertia. De eo quod scriptum est: Quomodo conversa es in amaritudinem vitis aliena (Jerem II, 21, 22), usque ad eum locum in quo ait: Ma

 Homilia Decima Quarta. De eo quod scriptum est: Et dixit Dominus ad me in diebus regis Josiae (Jerem. III, 6), usque ad eum locum in quo ait: Justific

 Incipiunt Homiliae XIV In Ezechielem.

 Homilia Prima. De prima visione Ezechielis (Cap. I).

 Homilia Secunda. De eo quod dicitur: Fili hominis, propheta super prophetas Israel, qui prophetant de corde suo, usque: Extendam manum meam ad prophet

 Homilia Tertia. De eo quod scriptum est: Fili hominis, obfirma faciem tuam super filias populi tui, quae prophetant de corde suo, usque: Obfirma facie

 Homilia Quarta. De eo, quod scriptum est: Terra cum peccaverit mihi, ut praevaricetur praevaricans, extendens manum meam super eam, usque ad id, quod

 Homilia Quinta. De eo quod quatuor ultiones pessimae, id est, gladius, fames, bestiae malae, et pestilentia inducuntur super terram peccatricem: et de

 Homilia Sexta. De eo quod dicitur: Fili hominis, notas fac Jerusalem abominationes suas usque: Effudisti fornicationem tuam in omni transitu

 Homilia Septima. De eo quod dicitur: Sumens de vestimentis meis fecisti tibi excelsa hinc inde consuta usque: Et ne sic satiata es

 Homilia Octava. De eo quod scriptum est: In quo constituam cor tuum, ait Dominus Deus, cum facias tu haec omnia opera meretricis procacis? usque ad il

 Homilia Nona. Super Ezechielem de eo quod dicitur: Mater vestra Cethaea et pater Amorrhaeus, usque: Et manum egeno et pauperi non porrigebat

 Homilia Decima.

 Homilia Undecima. De eo quod dictum est: Fili hominis, propone aenigma, et dic parabolam ad domum Israel, et dices: Aquila magnarum alarum, etc. (Cap.

 Homilia Duodecima. De eo quod scriptum est: Fili hominis, dic ad domum exasperantem, nescitis quid ista significent (Cap. XVII).

 Homilia Decima Tertia. De eo quod dicitur: Fili hominis, leva planctum super regem Tyri, et pone faciem tuam contra Sidonem (Cap. XXVII).

 Homilia Decima Quarta. De eo quod dicitur: Porta haec clausa erit, non aperietur, et nemo per eam transibit, quia Dominus Deus transibit per eam (Cap.

 Appendix.

 Appendix.

 Admonitio In Tractatum Sequentem.

 Admonitio In Tractatum Sequentem.

 In Lamentationes Jeremiae.

 In Lamentationes Jeremiae.

 Aleph. Aleph interpretatur doctrina. Facta est quasi vidua domina gentium, princeps provinciarum, facta est sub tributo, Constitues eos principes supe

 Beth. Beth interpretatur domus. Domus Jacob, venite, et ambulemus in lumine Domini. plorans ploravit in nocte, et lacrymae ejus in maxillis ejus. plor

 Gimel. Gimel interpretatur plenitudo. Implete mensuram patrum vestrorum, Nondum enim, impleta sunt peccata Amorrhaeorum. migravit de terra sua propter

 Deleth. Deleth sonat in Latina lingua tabulatum. Viae Sion lugent, eo quod non sit qui veniat ad solemnitatem. Virgines ejus squalidae, et ipsa oppres

 He. He interpretatur ista Si, non custodieris mandata mea, tradam te hostibus tuis, erisque tu in cauda, et inimici tui in capite. Facti sunt hostes

 Vau. Vau interpretatur et, egressus est a filia Sion omnis decor ejus. Facti sunt principes ejus velut arietes non invenientes pascua, Et abierunt abs

 Zai. Zai interpretatur haec, Dum caderet Jerusalem, et populus ejus in manu hostili, recordata est dierum afflictionis suae, et recordata est praevari

 Heth. Heth interpretatur vita: Ipsa autem gemens, et conversa retrorsum.

 Teth. Teth interpretatur bonum. Vide, Domine, afflictionem meam quoniam erectus est inimicus meus, in superbiam contra me. Sordes Jerusalem in pedibu

 Ioth. Ioth sonat principium misit hostis, manum suam, et tulit omnia desiderabilia ejus,

 Caph. Caph interpretatur manus. Omnis populus ejus gemens et quaerens panem.

 Lamed. Lamed interpretatur disciplina cordis. O vos omnes qui transitis per viam, attendite et videte, si est dolor sicut dolor meus quoniam vindemia

 Mem. Mem interpretatur ex ipsis. ossa, misit ignem Expandit rete, pedibus meis convertit me retrorsum, Posuit me desolatam, Al. tota die, moerore con

 Nun. Nun interpretatur sempiternum. Vigilavit jugum, iniquitatum mearum, In manu ejus, et impositae collo meo.

 Samech. Samech interpretatur adjutorium. abstulit Dominus omnes magnificos ejus de medio ejus.

 Ain. Ain interpretatur fons, oculus.

 Fe. Fe interpretatur oris, demonstratio. Expandit Sion manus suas. non fuit qui consolaretur eam.

 Sade. Sade sonat justitiam: Justus est Dominus, quia os ejus ad iracundiam provocavi.

 Coph. Coph interpretatur vocatio. Vocavi amicos meos, et ipsi deceperunt me,

 Res. Res interpretatur capitis, intellectus. Vide, Domine, quoniam tribulor, venter meus conturbatus est. Ventrem meum doleo, ventrem meum doleo,

 Sen. Sen interpretatur dentium. Audierunt inimici mei quia ingemisco: et laetati sunt, quoniam tu fecisti, Adduxisti diem consolationis, et fient simi

 Tau. Tau interpretatur signa tau: Ingrediatur omne malum eorum coram te, et vindemia illos, sicut vindemiasti me propter iniquitates meas. tau tau, si

 Index Rerum Et Verborum Insigniorum Quae In Quinto Operum Hieronymi Tomo Continentur.

 Index Rerum Et Verborum Insigniorum Quae In Quinto Operum Hieronymi Tomo Continentur.

 Praefatio.

 Praefatio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Osee Prophetam Libri Tres Ad Pammachium.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Osee Prophetam Libri Tres Ad Pammachium.

 Prologus.

 Liber Primus.

 1 (Cap. I.—Vers. 1.) Verbum Domini quod factum est ad Osee filium Beeri. Si illos dixit deos, ad quos sermo Dei factus est, et non potest solvi Script

 (Vers. 2.) Principium loquendi Domini ((Al. et Vulg. in Osee. Principium verbi Domini ad Osee. Principium loquendi Domini in Osee:

 (Vers. 3, 4.) Et abiit, et accepit Gomer filiam Debelaim: et concepit et peperit ((Vulg. addit ei)) filium. Et dixit Dominus ad eum: Voca nomen ejus J

 (Vers. 5.) Et in illa die conteram arcum Israel in valle Jezrael. LXX similiter. Quando ultus fuero sanguinem Jezrael super domum Al. Al. Filii Ephrai

 (Vers. 6, 7.) Et concepit adhuc, et peperit filiam, et dixit ei: Voca nomen ejus, Absque misericordia, quia non addam ultra misereri domui Israel sed

 (Vers. 8, 9.)— Et ablactavit eam quae erat absque misericordia: et concepit, et peperit filium, et dixit: Voca nomen ejus, Non populus meus: quia vos

 (Vers. 10.) Et erit numerus filiorum Israel quasi 11 arena maris, quae sine mensura est, et non numerabitur. Et erit in loco ubi dicetur eis: Non popu

 (Cap. II.—Vers. 1.) Dicite fratribus vestris, populus meus, et sorori vestrae, misericordiam consecuta ((Al. consecutae Dicite fratri vestro, populus

 (Vers. 2, 3.) Judicate matrem vestram, judicate, quoniam ipsa non uxor mea, et ego non vir ejus: auferat fornicationes suas a facie sua, et adulteria

 (Vers. 4, 5.) Et filiorum illius non miserebor, quoniam filii fornicationum sunt, quia fornicata est mater eorum: confusa est quae concepit eos, quia

 (Vers. 6, 7.) Propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis, et sepiam eam maceria, et semitas suas non inveniet, et sequetur amatores suos, et non app

 (Vers. 8.) Et haec nescivit, quia ego dedi ei frumentum et vinum, et oleum, et argentum multiplicavi ei et aurum, quae fecerunt 17 Baal. Et ipsa nesci

 (Vers. 9.) Idcirco revertar ((Vulg. convertar et sumam frumentum meum in tempore suo, et vinum meum in tempore suo, et liberabo lanam meam, et linum m

 (Vers. 10, 11, et 12.) Et nunc revelabo stultitiam ejus in oculis amatorum ejus: et ((Al. et nullus vir non eruet eam de manu mea, et cessare faciam o

 (Vers. 13.) Et visitabo super eam dies Baalim, quibus accendebat incensum, et ornabatur inaure sua, et monili suo: et ibat post amatores suos: et mei

 (Vers. 14.) Propter hoc ecce ego lactabo eam: et ducam eam in solitudinem, et loquar ad 21 cor ejus. Et dabo ei vinitores ejus, ex eodem loco, et vall

 (Vers. 15.) Et dabo ei vinitores ejus, ex eodem loco. Vinea Domini Sabaoth, domus Israel est Vineam ex Aegypto transtulisti Achor, Achor, conturbatio

 24 (Vers. 16 et 17.) Et erit in die illa, ait Dominus, vocabit me vir meus, et non vocabit me ultra Baalim: et auferam nomina Baalim de ore ejus, et n

 (Vers. 18.) Et percutiam eis foedus in die illa cum bestia agri, et cum volucre coeli, et cum reptili terrae: et arcum, et gladium, et bellum conteram

 (Vers. 19.) Et sponsabo te mihi in sempiternum: et sponsabo te mihi in justitia, et judicio, et in misericordia, et in ((Vulg. absque in)) miserationi

 (Vers. 20 seqq.) Et erit in die illa: Exaudiam, dicit Dominus: exaudiam coelos, et illi exaudient terram, et terra exaudiet triticum et vinum et oleum

 (Cap. III.—Vers. 1.) Et dixit Dominus ad me: Adhuc vade, dilige mulierem dilectam amico et adulteram, sicut diligit Dominus filios Israel, et ipsi res

 (Vers. 2.) Et fodi eam mihi quindecim argenteis, et coro hordei, et dimidio coro hordei, et dixi ad eam. Et conduxi eam mihi quindecim argenteis, et g

 (Vers. 3.) Dies multos exspectabis me: non fornicaberis, et non eris viro sed et ego exspectabo te. LXX: Dies multos sedebis mihi: et non fornicaberi

 (Vers. 4, 5.) Quia dies multos sedebunt filii Israel sine rege, et sine principe, et sine sacrificio, et sine altari, et sine ephod, et sine teraphim.

 (Cap. IV.—Vers. 1, 2.) Audite verbum Domini, filii Israel quia judicium Domino cum habitatoribus terrae: non est enim veritas, et non est misericordi

 (Vers. 3.) Propter hoc lugebit terra, et infirmabitur omnis qui habitat in ea: in bestia agri et in volucre coeli, sed et pisces maris congregabuntur.

 (Vers. 4, 5.) Verumtamen unusquisque non judicet, et non arguatur vir: populus enim tuus sicut hi qui contradicunt sacerdoti, et corrues hodie, et cor

 (Vers. 6.) Nocte tacere feci matrem tuam, conticuit populus meus, eo quod non habuerit scientiam: quia tu scientiam repulisti, repellam te et ego ((Vu

 (Vers. 7 seqq.) Secundum multitudinem eorum, sic peccaverunt mihi: gloriam eorum in ignominiam commutabo, peccata populi mei comedent, et ad iniquitat

 (Vers. 10 seqq.) Et comedent, et non saturabuntur: et fornicati sunt, et non cessaverunt: quoniam Dominum reliquerunt in non custodiendo: fornicatio,

 (Vers. 13.) Super capita montium sacrificabant, et super colles accendebant thymiama: subtus quercum et populum et terebinthum, quia bona erat umbra e

 (Vers. 14.) Ideo fornicabuntur filiae vestrae, et sponsae vestrae adulterae erunt. Non visitabo super filias vestras, cum fuerint fornicatae, et super

 (Vers. 15, 16.) Si fornicaris tu, Israel, non delinquat saltem Juda, et nolite ingredi in Galgala, et ne ascenderitis in Bethaven, neque juraveritis,

 (Vers. 17 seq.) Particeps idolorum Ephraim, dimitte eum, separatum est convivium eorum: fornicatione fornicati sunt dilexerunt afferre ignominiam pro

 (Cap. V.—Vers. 1, 2.) Audite haec ((Vulg. hoc)), sacerdotes, et attendite, domus Israel, et domus regis, auribus auribus)) auscultate, quia vobis judi

 (Vers. 3, 4.) Et ego eruditor omnium eorum, et ego scio Ephraim, et Israel non est absconditus a me: quia nunc fornicatus est Ephraim, contaminatus es

 (Vers 5.) Et respondebit arrogantia Israel in facie ejus, et Israel et Ephraim ruent in iniquitate sua, ruet etiam Juda cum eis. LXX: Et humiliabitur

 (Vers. 6, 7.) In gregibus suis et in armentis suis vadent ad quaerendum Dominum, et non invenient: ablatus est ab eis: in Domino ((Vulg. Dominum)) pra

 Liber Secundus.

 (Vers. 8, 9.) Clangite buccina in Gabaa, tuba in Rama: ululate in Bethaven post tergum tuum Benjamin: Ephraim in desolatione erit in die correptionis,

 (Vers. 10.) Facti sunt principes Juda quasi assumentes terminum super eos effundam quasi aquam iram meam. LXX: Facti sunt principes Juda quasi transf

 (Vers. 11.) Calumniam patiens est Ephraim, fractus judicio, quoniam coepit abire post sordem. LXX: Oppressit Ephraim adversarium suum, conculcavit jud

 (Vers. 12.) Et ego quasi tinea Ephraim, et quasi putredo domui Juda. LXX: Et ego quasi conturbatio Ephraim, et quasi stimulus domui Juda. tinea putred

 (Vers. 13.) Et vidit Ephraim languorem suum et Judas vinculum suum, et abiit Ephraim ad Assur: et misit ad regem ultorem, et ipse non poterit sanare v

 (Vers. 14.) Quoniam ego quasi leaena (V. leaena) Ephraim, et quasi catulus leonis domui Juda. Quia ego sum quasi panther Ephraim, et quasi leo in domo

 (Vers. 15.) Ego ego capiam et vadam, et tollam et non est qui eruat: vadens revertar ad locum meum donec deficiatis, et quaeratis faciem meam. Et ego

 (Cap. VI.—Vers. 1, 2.) In tribulatione sua mane consurgent ad me: venite et revertamur ad Dominum, quia ipse cepit, et sanabit nos: percutiet et curab

 (Vers. 4, 5.) Quid faciam tibi, Ephraim? quid faciam tibi, Juda? misericordia vestra, quasi nubes matutina, et quasi ros mane pertransiens: propter ho

 (Vers. 6, 7.) Quia misericordiam volui, et non sacrificium: et scientiam Dei plus quam holocausta ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum: ibi

 (Vers. 8.) Galaad civitas operantium idolum, supplantata sanguine, et quasi fauces virorum latronum (sive viri latronis Ibi contempsit me Galaad, civi

 (Vers. 9.) Particeps sacerdotum in via interficientium pergentes de Sichem: quia scelus operati sunt. LXX: Absconderunt sacerdotes viam Domini, interf

 (Vers. 10, 11.) In domo Israel vidi horrendum, ibi fornicationes Ephraim, contaminatus est Israel sed et, Juda, pone messem tibi, cum convertero capt

 (Cap. VII.—Vers. 1.) Cum sanare vellem Israel, revelata est iniquitas Ephraim, et malitia Samariae: quia operati sunt mendacium, et fur ingressus est,

 (Vers. 2.) Et ne forte dicant in cordibus suis, omnis malitiae omnem malitiam)) eorum me recordatum: nunc circumdederunt eos adinventiones suae: coram

 (Vers. 3.) In malitia sua laetificaverunt regem, et in mendaciis suis principes. LXX: In malitiis suis laetificaverunt reges, et in mendaciis suis pri

 (Vers. 4.) Omnes adulterantes quasi clibanus succensus a coquente: quievit paululum civitas a commixtione fermenti, donec fermentaretur totum. LXX: Om

 (Vers. 5 seq.) Dies regis nostri: coeperunt principes furere a vino: extendit manum suam cum illusoribus: qui applicuerunt quasi clibanum cor suum cum

 (Vers. 8-10.) Ephraim in populis ipse commiscebatur, Ephraim factus est subcinericius panis, qui non reversatur: comederunt alieni robur ejus, et ipse

 (Vers. 11, 12.) Et factus est Ephraim quasi columba seducta non habens cor. Aegyptum invocabant, ad Assyrios abierunt: et cum profecti fuerint, extend

 (Vers 13.) Vae eis, quoniam recesserunt a me: vastabuntur, quia praevaricati sunt in me. Ego ((Vulg. Et ego)) redemi eos, et ipsi locuti sunt contra m

 (Vers. 14 seq.) Super triticum et vinum ruminabant: recesserunt a me, et ego erudivi et confortavi brachia eorum: et in me cogitaverunt malitiam: reve

 (Cap. VIII.—Vers. 1 seq.) In gutture tuo sit tuba, quasi aquila super domum Domini: pro eo quod transgressi sunt foedus meum, et legem meam praevarica

 (Vers. 5, 6.) Projectus est vitulus tuus, Samaria. Iratus est furor meus in eis: usquequo non poterunt emundari? quia ex Israel et ipse est: artifex f

 (Vers. 7.) Quia ventum seminabunt, et turbinem metent: culmus stans, non est in eo germen, non faciet farinam: quod et si fecerit, alieni comedent eam

 (Vers. 8.) Devoratus est Israel, nunc factus est in nationibus quasi vas immundum. Septuaginta pro immundo, inutile Al. Inhonoratus est Jechonias, sic

 (Vers. 9, 10.) Quia ipsi ascenderunt ad Assur, onager solitarius sibi: Ephraim munera dederunt amatoribus, sed et cum mercede conduxerunt nationes: nu

 (Vers. 11.) Quia multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum, factae sunt ei arae in delictum. Quia multiplicavit Ephraim altaria: in peccatum sunt ei

 (Vers. 12.) Scribam ei multiplices leges meas, quae velut alienae reputatae computatae)) sunt: hostias offerent afferent)), immolabunt carnes, et come

 (Vers. 13, 14.) Nunc recordabitur iniquitates ((Vulg. iniquitatis)) eorum, et visitabit peccata eorum: ipsi in ad)) Aegyptum convertentur, et oblitus

 (Cap. IX.—Vers. 1, 2.) Noli laetari, Israel: noli exsultare sicut populi: quia fornicatus es a Deo tuo: dilexisti mercedem super omnes areas tritici.

 (Vers. 3 et 4.) Non habitabunt in terra Domini. reversus est Ephraim in Aegyptum, et in Assyriis pollutum comedit: Non libabunt Domino vinum, et non p

 (Vers 5. et 6.) Quid facietis in die solemni, in die festivitatis Domini? Ecce enim profecti sunt a vastitate: Aegyptus congregabit eos, Memphis sepel

 (Vers. 7.) Venerunt dies visitationis, venerunt dies retributionis: scitote, Israel, stultum prophetam, insanum virum spiritualem propter multitudinem

 (Vers. 8. et 9.). Speculator Ephraim cum Deo meo: propheta laqueus ruinae super omnes vias ejus: insania in domo Dei ejus, profunde peccaverunt: sicut

 (Vers. 10, 11.) Quasi uvas in deserto inveni Israel, 98 quasi prima poma ficulneae in cacumine ejus, vidi patres eorum, ipsi autem intraverunt ad Beel

 (Vers. 12.) Ephraim quasi avis avolavit: gloria eorum a partu, et ab utero, et a conceptu: quod et si enutrierint filios suos, absque liberis eos faci

 (Vers. 14.) Da eis, Domine: quid dabis eis? da eis vulvam sine filiis ((Vulg. liberis)), et ubera arentia Muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adve

 (Vers. 15.) Omnes nequitiae eorum in Galgal: quia ibi exosos habui eos. Ibi, exosos habui eos, revelatio, volutabra,

 (Vers. 16 et 17.) Percussus est Ephraim: radix eorum exsiccata est: fructum nequaquam facient: quod et si genuerint, interficiam amantissima uteri eor

 (Cap. X.—Vers. 1.) Vitis frondosa Israel: fructus adaequatus est ei: secundum multitudinem fructus sui multiplicavit altaria: juxta ubertatem terrae s

 (Vers. 2.) Divisum est cor eorum: nunc interibunt: ipse confringet simulacra eorum: depopulabitur aras eorum. Diviserunt corda sua: nunc peribunt: ips

 (Vers. 3 et 4.) Quia nunc dicent, non est rex nobis: non enim timemus Dominum, et rex quid faciet nobis? Loquimini verba visionis inutilis, et ferieti

 Liber Tertius.

 (Vers. 5 et 6.) Vaccas Bethaven coluerunt habitatores Samariae, quia luxit super eum populus ejus: et aeditui ejus super eum exsultaverunt in gloria e

 (Vers. 7 et 8.) Transire fecit Samaria regem suum quasi spumam super faciem aquae, et disperdentur excelsa idoli, peccatum Israel. LXX: Projecit Samar

 (Vers. 9.) Lappa et tribulus ascendet super aras eorum, et dicent montibus, operite nos, et collibus, cadite super nos. LXX: Spinae et tribuli ascende

 (Vers. 9, 10.) Ex diebus Gabaa peccavit Israel: ibi steterunt. Non comprehendet eos in Gabaa praelium super filios iniquitatis: Juxta desiderium meum

 (Vers. 11.) Ephraim vitula docta diligere trituram: et ego transivi super pulchritudinem colli ejus, et ascendam super Ephraim: arabit Judas: confring

 (Vers. 12.) Seminate vobis in justitia, metite in ore misericordiae. Innovate vobis novale: tempus autem requirendi Dominum, cum venerit qui docebit v

 (Vers. 13.) Arastis impietatem, iniquitatem messuistis: comedistis frugem mendacii. LXX: Quid reticetis impietates, et iniquitates ejus vindemiastis:

 (Vers. 14 et 15.) Quia confisus es in viis tuis: in multitudine fortium tuorum consurget tumultus in populo tuo, et omnes munitiones tuae vastabuntur:

 (Cap. XI.—Vers. 1 et 2.) Sicut mane transiit, pertransit rex Israel: quia puer Israel, et dilexi eum, et ex Aegypto vocavi filium meum: vocaverunt eos

 (Vers. 3, 4.) Et ego quasi nutritius Ephraim, portabam eos in brachiis meis, et nescierunt quod curarem eos. In funiculis Adam traham eos, in vinculis

 (Vers. 5, 6 et 7.) Non revertetur in terram Aegypti, et Assur ipse est)) rex ejus, quoniam noluerunt converti. Coepit gladius in civitatibus ejus, et

 (Vers. 8 et 9.) Quomodo dabo te, Ephraim: protegam te, Israel? quomodo dabo te sicut Adama: ponam te ut Seboim? Conversum est in me cor meum: pariter

 (Vers. 10 et 11.) Post Dominum ambulabunt: quasi leo rugiet: quia ipse rugiet: et formidabunt filii maris, et volabunt avolabunt)) quasi avis aves)) e

 (Vers. 12.) Circumdedit me in negatione sua ((Vulg. abest sua)) Ephraim: et in dolo domus Israel: Judas autem testis descendit cum Deo et cum sanctis

 (Cap. XII.—Vers. 1.) Ephraim pascit ventum, et sequitur aestum: tota die mendacium et vastitatem multiplicat: et foedus cum Assyriis iniit: et oleum i

 (Vers. 2, 3 et seqq.) Judicium ergo Domini ((Al. Dei)) cum Juda: et visitatio super Jacob: juxta vias ejus, et juxta adinventiones ejus reddet reddere

 (Vers. 7, 8.) Chanaan in manu ejus statera dolosa, calumniam dilexit, et dixit Ephraim: Verumtamen dives effectus sum, inveni idolum mihi, omnes labor

 (Vers. 9 et 10.) Et ego Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti, adhuc sedere te faciam in tabernaculis sicut in diebus festivitatis, et locut

 (Vers. 11.) Si Galaad idolum, ergo ((Al. tamen)) frustra erant in Galgal bobus immolantes nam et altaria eorum quasi acervi super sulcos agri. Si non

 (Vers. 12 et 13.) Fugit Jacob in regionem Syriae, et servivit Israel in uxore, et in uxore servavit. In propheta autem eduxit Dominus Israel de Aegypt

 (Vers. 14.) Ad iracundiam me provocavit Ephraim in amaritudinibus suis, et sanguis ejus super eum veniet, et opprobrium illius restituet ei Dominus su

 (Cap. XIII.—Vers. 1, 2.) Loquente Ephraim horror invasit Israel et deliquit in Baal, et mortuus est, et nunc addiderunt ad peccandum: feceruntque sibi

 (Vers. 3.) Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus pertransiens praeteriens)), sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus

 (Vers. 4.) Ego autem Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti. Ego autem Dominus Deus tuus: firmans coelum, et creans terram: cujus manus creav

 (Vers. 5 et 6.) Ego autem Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti, et Deum absque me nescies: et salvator non est praeter me: ego cognovi te i

 (Vers. 7, 8.) Et ego ero eis quasi leaena, sicut pardus in via Assyriorum: occurram eis quasi ursa raptis catulis: et disrumpam interiora jecoris eoru

 (Vers. 9, 10 et 11.) Perditio tua, Israel, tantummodo in me auxilium tuum. Ubi est rex tuus? maxime nunc te salvum ((Vulg. salvet)) faciat in omnibus

 (Vers. 12 et 13.) Colligata est iniquitas Ephraim: absconditum peccatum ejus: dolores parturientis venient ei, ipse filius non sapiens: nunc enim non

 (Vers. 14.) De manu mortis liberabo eos: de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors: ero morsus tuus, inferne. Consolatio abscondita est ab oculis mei

 (Vers. 15.) 154 Adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus, et ipse diripiet thesaurum om

 (Cap. XIV.—Vers. 1.) 156 Pereat Samaria: quoniam ad amaritudinem concitavit Deum suum: in gladio pereant: parvuli eorum elidantur, et foetae ejus disc

 (Vers. 2, 3 et 4.) Convertere, Israel, ad Dominum Deum tuum, quoniam corruisti in iniquitate tua, tollite vobiscum verba, et convertimini ad Dominum

 (Vers. 5 seqq.) Sanabo contritiones eorum, diligam eos spontanee, quia aversus est furor meus ab eo ((Vulg. eis)): ero quasi ros. Israel germinabit qu

 (Vers. 10.) Quis sapiens et intelliget ista? intelligens et sciet haec? quia rectae viae Domini, et justi ambulabunt in eis, praevaricatores vero corr

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Joelem Prophetam Liber Unus. Ad Pammachium.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Joelem Prophetam Liber Unus. Ad Pammachium.

 Incipit Liber.

 167 (Cap. I.—Vers. 1.) Verbum Domini quod factum est ad Joel filium Phatuel. Bathuel Phatuel latitudo Dei, aperiens Deus, adaperire Os nostrum patet

 (Vers. 2, 3.) Audite hoc, senes, et auribus percipite, omnes habitatores terrae, si factum est illud ((Vulg. istud)), in diebus vestris, aut in diebus

 (Vers. 4.) Residuum erucae comedit locusta, et residuum locustae comedit bruchus, et residuum bruchi comedit rubigo. LXX similiter. Exordium sequitur

 (Vers. 5.) Expergiscimini, ebrii, et flete, et ululate, omnes qui bibitis vinum in dulcedine: quoniam periit ab ore vestro. Evigilate, qui ebrii estis

 (Vers. 6, 7.) Gens enim ascendet ((Vulg. ascendit)) super terram meam fortis et innumerabilis: dentes ejus, ut dentes leonis, et molares ejus, ut catu

 (Vers. 8.) Plange quasi virgo accincta sacco, super virum pubertatis tuae ((Vulg. suae Plange ad me super sponsam accinctam cilicio, super virum suum

 (Vers. 9 seqq.) Periit sacrificium et libatio de domo Domini: et luxerunt sacerdotes ministri Domini: depopulata est regio, luxit humus, quoniam devas

 (Vers. 13, 14.) Accingite vos et plangite, sacerdotes ululate, ministri altaris ingredimini, cubate in sacco, ministri Dei mei, quoniam interiit de

 (Vers. 15.) Ah, ah, ah diei, quia prope est dies Domini, et quasi vastitas ((Al. tempestas)) a potente veniet. Heu mihi, heu mihi, heu mihi in die! qu

 (Vers. 16.) Numquid non coram oculis nostris alimenta perierunt de domo Dei nostri, laetitia et exsultatio? LXX: Ante oculos vestros alimenta perieru

 (Vers. 17, 18.) Computruerunt jumenta in stercore suo: demolita sunt horrea, dissipatae sunt apothecae, quoniam confusum est triticum quid ingemuit a

 (Vers. 19, 20.) Ad te, Domine, clamabo: quia ignis comedit speciosa deserti, et flamma succendit omnia ligna regionis sed et bestiae agri, quasi area

 (Cap. II.—Vers. 1 seqq.) Canite tuba in Sion: ululate in monte sancto meo: conturbentur omnes habitatores terrae, quia venit dies Domini, quia prope e

 (Vers. 12 seqq.) Nunc ergo dicit Dominus: Convertimini ad me in toto corde vestro, in jejunio, et fletu et planctu et scindite corda vestra, et non v

 (Vers. 15 seqq.) Canite tuba in Sion: sanctificate jejunium, vocate coetum, congregate populum: sanctificate Ecclesiam, coadunate senes, congregate pa

 (Vers. 18 seqq.) Zelatus est Dominus terram suam, et pepercit populo suo: et respondit Dominus et dixit populo suo: Ecce ego mittam vobis frumentum et

 (Vers. 22 seqq.) Noli timere, terra: exsulta et laetare quoniam magnificavit Dominus ut faceret: nolite timere, animalia regionis quia germinaverunt

 (Vers. 28 seqq.) Et erit post haec, effundam spiritum meum super omnem carnem, et prophetabunt filii vestri, et filiae vestrae, senes vestri somnia so

 (Vers. 32.) Quia in monte Sion et in Jerusalem erit salvatio: sicut dixit Dominus: et in residuis quos Dominus vocaverit. LXX: Quia in monte Sion et i

 (Cap. III.—Vers. 1 seqq.) Quia ecce in diebus illis, et in tempore illo, cum convertero captivitatem Juda et Jerusalem, congregabo omnes gentes, et de

 (Vers. 4-6.) Verum quid vobis et mihi, Tyrus et Sidon, et omnis terminus Palaestinorum? Numquid ultionem vos reddetis ((Al. redditis)) mihi? Et si ulc

 (Vers. 7, 8.) Ecce ego suscitabo eos de loco, in quo vendidistis eos, et convertam retributionem vestram in caput vestrum, et vendam filios vestros, e

 (Vers. 9 seqq.) Clamate haec ((Al. hoc)) in gentibus: sanctificate bellum: suscitate robustos. Accedant, ascendant omnes viri bellatores. Concidite ar

 (Vers. 12 seqq.) Consurgant, et ascendant gentes in vallem Josaphat, quia ibi sedebo ut judicem omnes gentes in circuitu: mittite falces, quoniam matu

 (Vers. 14, 15.) Populi, populi in valle concisionis, quia juxta est dies Domini in valle concisionis. Sol et luna obtenebrati sunt, et stellae retraxe

 (Vers. 16, 17.) Et Dominus de Sion rugiet, et de Jerusalem dabit vocem suam, et movebuntur coeli et terra, et Dominus spes populi sui, et fortitudo fi

 (Vers. 18.) 215 Et erit in die illa, stillabunt montes dulcedinem, et colles fluent lacte, et per omnes rivos Judae ibunt aquae. LXX: Et erit in die i

 (Vers. 19.) Aegyptus in desolatione ((Vulg. desolationem)) erit, et Idumaea in desertum perditionis, pro eo quod inique egerunt egerint)) in filios Ju

 (Vers. 20 seqq.) Et Judaea in aeternum habitabitur, et Jerusalem in generatione et generationem: et mundabo sanguinem eorum, quos non mundaveram, et D

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Amos Prophetam Libri Tres.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Amos Prophetam Libri Tres.

 Prologus .

 Liber Primus.

 (Cap. I.—Vers. 1.). 221 Verba Amos, qui fuit in pastoralibus de Thecue, quae vidit super Israel. Sermones Amos, qui facti sunt in Accarim de Thecue, q

 (Vers. 2.) Et dixit: Dominus de Sion rugiet, et de Jerusalem dabit vocem suam. Et luxerunt speciosa pastorum, et exsiccatus est vertex Carmeli. Et ait

 (Vers. 3.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus Damasci, et super quatuor non convertam eum, eo quod trituraverint in plaustris ferreis Galaad.

 (Vers. 4.) Et mittam ignem in domum Azael, et devorabit domos Benadad. Et conteram vectem Damasci, et disperdam habitatores de campo idoli. LXX: Et em

 (Vers. 5.) 228 Tenentem sceptrum de domo voluptatis et transferetur populus Syriae Cyrenen, dicit Dominus. Et concidam tribum ex viris Charran, et cap

 (Vers. 6 seqq.) Haec dicit Dominus: super tribus sceleribus Gazae, et super quatuor non convertam eum eos)), eo quod transtulerit transtulerint)) capt

 (Vers. 9, 10.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus Tyri, et super quatuor non convertam eum, eo quod concluserint captivitatem perfectam in Id

 (Vers. 11 seqq.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus Edom et super quatuor non convertam eum: eo quod persecutus sit in gladio fratrem suum, e

 (Vers. 14, 15.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus 236 filiorum Ammon et super quatuor non convertam eum: eo quod desecuerit praegnantes Gala

 (Cap. II.—Vers. 1 seqq.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus Moab: et super quatuor non convertam eum: eo quod incenderit ossa regis Idumaeae

 (Vers. 4, 5.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus Juda, et super quatuor non convertam eum: eo quod abjecerit legem Domini, et mandata ejus no

 (Vers. 6 seqq.) Haec dicit Dominus: Super tribus sceleribus Israel, et super quatuor non convertam eum: pro eo quod vendiderit argento ((Vulg. pro arg

 (Vers. 9 seqq.) Ego autem exterminavi Amorrhaeum a facie eorum, cujus altitudo cedrorum altitudo ejus, et fortis ipse quasi quercus: et contrivi fruct

 (Vers. 12.) Numquid non est ita, filii Israel, dicit 247 Dominus, et propinabatis Nazaraeis vinum et prophetis mandabatis, dicentes: Ne prophetetis. N

 (Vers. 13 seqq.) Ecce ego stridebo subter vos, sicut stridet 248 plaustrum onustum feno, et peribit fuga a veloce, et fortis non obtinebit virtutem su

 (Cap. III.—Vers. 1, 2.) Audite verbum, quod locutus est Dominus super vos, filii Israel: super omni cognatione, quam eduxi de terra Aegypti, dicens: T

 (Vers. 3 seqq.) Numquid ambulabunt duo pariter, nisi convenerit eis? Numquid rugiet leo in saltu, nisi habuerit praedam? Numquid dabit catulus leonis

 (Vers. 9, 10.) Auditum facite in aedibus Azoti, et in aedibus terrae Aegypti, et dicite: Congregamini super montes Samariae, et videte insanias multas

 (Vers. 11.) Propterea haec dicit Dominus Deus: Tribulabitur et circumietur terra, et detrahetur ex te fortitudo tua, et diripientur aedes tuae. Propte

 (Vers. 12, 13.) Haec dicit Dominus: Quomodo si eruat pastor de ore leonis duo crura, aut extremum auriculae: sic eruentur filii Israel qui habitant in

 (Vers. 14, 15.) Audite et contestamini in domo Jacob, dicit Dominus Deus exercituum, quia in die cum visitare coepero praevaricationes Israel super eu

 Liber Secundus.

 (Cap. IV.—Vers. 1 seq.) 265 Audite verbum hoc, vaccae pingues, quae estis in monte Samariae: quae calumniam facitis egenis, et confringitis pauperes:

 (Vers. 4 seq.) Venite ad Bethel, et impie agite: ad Galgalam, et multiplicate praevaricationem, et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decima

 (Vers. 7 seq.) Ego quoque prohibui a vobis imbrem: cum adhuc tres menses superessent usque ad messem. Et plui super civitatem unam: et super civitatem

 (Vers. 9.) Percussi vos in vento urente, et in aurugine. Multitudinem hortorum vestrorum, et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comed

 (Vers. 10.) Misi in vos mortem in via Aegypti, percussi in gladio juvenes vestros usque ad captivitatem equorum vestrorum. Et ascendere feci putredine

 (Vers. 11.) Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis sicut torris raptus de incendio, et non redistis ad me, dicit Domin

 (Vers. 12, 13.) Quapropter haec faciam tibi, Israel: postquam autem haec ((Vulg. hoc)) fecero tibi, praeparare in occursum Dei tui, Israel, quia ecce

 (Cap. V.—Vers I, 2). Audite verbum istud, quod quo)) ego levo super vos planctum. Domus Israel cecidit: non adjiciet ut resurgat. Virgo Israel project

 (Vers. 3.) Quia haec dicit Dominus Deus: Urbs de qua egrediebantur mille, relinquentur in ea centum, et de qua egrediebantur centum, relinquentur in e

 (Vers. 4, 5.) Quia haec dicit Dominus domui Israel: quaerite me, et vivetis, et nolite quarere Bethel, et in Galgala nolite intrare, et in Bersabee ne

 (Vers 6.) Quaerite Dominum, et vivite: ne forte comburatur ut ignis domus Joseph: et devorabit, et non sit ((Vulg. erit)) qui exstinguat Bethel. Quaer

 (Vers. 8 seq.) Qui convertitis in absinthium judicium, et justitiam in terra relinquitis, facientem Arcturum et Orionem, et convertentem in mane teneb

 (Vers. 10.) Odio habuerunt in porta corripientem, et loquentem perfecte abominati sunt. LXX: Odio habuerunt in portis arguentem, et verbum sanctum abo

 (Vers. 11 seqq.) Idcirco pro eo quod diripiebatis pauperem, et praedam electam tollebatis ab eo: domos quadro lapide aedificabitis, et non habitabitis

 296 (Vers. 14, 15.) Quaerite bonum, et non malum, ut vivatis, et erit Dominus Deus exercituum vobiscum sicut dixistis: Odite malum, et diligite bonum,

 (Vers. 16, 17.) Propterea haec dicit Dominus Deus exercituum dominator: In omnibus plateis planctus, et in cunctis quae foris sunt dicetur vae, vae. E

 (Vers. 18-20.) Vae desiderantibus diem Domini, ut ((vulg. ad)) quid eam vobis? Dies Domini iste tenebrae, et non lux: quomodo si fugiat vir a facie le

 (Vers. 21, 22.) Odi et projeci festivitates vestras, et non capiam odorem coeluum vestrorum. Quod si attuleritis ((Vulg. obtuleritis)) mihi holocausto

 304 (Vers. 23.) Aufer a me tumultum carminum tuorum, et cantica lyrae tuae non audiam. LXX: Transfer a me sonitum carminum tuorum, et psalmum organoru

 (Vers. 24.) Et revelabitur quasi aqua judicium, et justitia quasi torrens fortis. LXX: Et volvetur sicut aqua judicium, et justitia sicut torrens invi

 (Vers. 25, seqq.) Numquid hostias et sacrificium obtulistis mihi in deserto quadraginta annis, domus Israel? Et portastis tabernaculum Moloc vestro, e

 (Cap. VI.—Vers. 1.) Vae qui opulenti estis in Sion, et confiditis in monte Samariae, optimates, capita populorum, ingredientes pompatice domum Israel.

 Liber Tertius.

 (Vers. 2 seqq.) Transite in Chalane, et videte: et inde ite in Emath magnam, et descendite in Geth Palaestinorum: ad optima quaeque regna horum, si la

 (Vers. 7 seqq.) Quapropter nunc migrabunt in capite transmigrantium, et auferetur factio lascivientium. Juravit Dominus Deus in anima sua, dicit Domin

 (Vers. 12 seqq.) Quia ecce Dominus mandabit, et percutiet domum majorem ruinis, et domum minorem scissionibus: numquid currere queunt in petris equi,

 (Cap. VII.—Vers. 1-3) Haec ostendit mihi Dominus Deus: Et ecce fictor locustae in principio germinantium serotini imbris, et ecce post serotinum tonso

 (Vers. 4 seqq.) Haec ostendit mihi Dominus Deus, et ecce vocavit judicium ignem Dominus Deus: et devoravit abyssum multam et comedet simul partem. Et

 (Vers. 7 seqq.) Haec ostendit mihi: Et ecce Dominus stabat ((Vulg. stans)) super murum litum, et in manu ejus trulla caementarii. Et dixit Dominus ad

 (Vers. 10 seqq.) Et misit Amasias sacerdos Bethel ad Jeroboam regem Israel, dicens: Rebellavit contra te Amos in medio domus Israel: Non poterit terra

 (Vers. 14 seqq.) Et respondit Amos, et dixit ad Amasiam: Non sum propheta ego, et non sum filius prophetae, sed opilio ego sum vellicans sycomoros, et

 (Cap. VIII.—Vers. 1 seqq.) Haec ostendit mihi Dominus Deus: Et ecce uncinus pomorum, et dixit: Quid tu vides, Amos? Et dixi: Uncinum pomorum. Et dixit

 (Vers. 4, seqq.) Audite hoc qui conteritis pauperem, et deficere facitis egenum terrae, dicentes: quando transibit mensis, et venundabimus merces, et

 (Vers. 7, 8.) Juravit Dominus in superbiam Jacob, si oblitus fuero usque in (Vulg. ad) finem omnia opera eorum. Numquid super isto non commovebitur te

 (Vers. 9, 10.) Et erit in die illa, dicit Dominus ((Vulg. addit Deus)): Occidet sol in meridie, et tenebrescere faciam terram in die luminis: et conve

 (Vers. 11, 12.) Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et emittam ((Vulg. mittam)), famem super terram: non famem panis, neque sitim aquae, sed audiendi ve

 (Cap. IX.—Vers. 1.) Vidi Dominum stantem super altare, et dixit: Percute cardinem, et commoveantur superliminaria: avaritia enim in capite omnium, et

 (Vers. 2 seqq.) Si descenderint usque ad infernum, inde manus mea educet eos: et si ascenderint usque in coelum, inde detraham eos: et si absconditi f

 (Vers. 6.) Qui aedificat in coelo ascensionem suam, et fasciculum suum super terram fundavit: qui vocat aquas maris, et effundit eas super faciem terr

 (Vers. 7, 8.) Numquid non ut filii Aethiopum vos estis mihi, filii Israel, ait Dominus? Numquid non Israel ascendere feci de terra Aegypti, et Palaest

 (Vers. 9, 10.) Ecce enim ego mandabo, et concutiam in omnibus gentibus domum Israel, sicut concutitur ((Addit Vulg. triticum)) in cribro, et non cadet

 (Vers. 11 seqq.) In die illa suscitabo tabernaculum David quod cecidit, et reaedificabo aperturas murorum ejus, et ea quae corruerant instaurabo, et r

 (Vers. 14, 15.) Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et comprehendet arator messorem, et calcator uvae mittentem semen. Et stillabunt montes dulcedinem e

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Abdiam Prophetam Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Abdiam Prophetam Liber Unus.

 Prologus .

 Incipit Liber.

 (Vers. 1.) Visio Abdiae. Augustam. onus, pondus Edom, Esau servi Domini, Surgite, et consurgamus adversus eam in praelium. Visio Abdiae Vidi Dominum

 (Vers. 2 seq.) Ecce parvulum dedi te in gentibus: contemptibilis tu es valde. Superbia cordis tui extulit te habitantem in scissuris petrae ((Vulg. pe

 (Vers. 4 seq.) Si fures introissent ad te: si latrones per noctem, quomodo conticuisses? Nonne furati essent sufficientia sibi? Si vindemiatores intro

 (Vers. 7.) Usque ad terminos emiserunt te omnes viri foederis tui, illuserunt tibi, invaluerunt adversum te viri pacis tuae, qui comedunt tecum, ponen

 (Vers. 8, 9.) Numquid non in die illa, dicit Dominus, perdam sapientes ex Idumaea, et prudentiam de monte Esau? Et timebunt fortes tui a Meridie: ut i

 (Vers. 10, 11.) Propter interfectionem et ((Vulg. addit propter)) iniquitatem in fratrem tuum Jacob, operiet te confusio, et peribis in aeternum. In d

 (Vers. 12.) Et non despicies in die fratris tui, in die peregrinationis ejus. Et non laetaberis super filios Juda in die perditionis eorum, et non mag

 (Vers. 13, 14.) Neque despicies et tu in malis ejus in die vastitatis illius, et non emitteris adversum exercitum ejus in die vastitatis illius. Neque

 (Vers. 15, 16.) Quoniam juxta est dies Domini super omnes gentes: sicut fecisti, fiet tibi. Retributionem tuam convertet in caput tuum. Quomodo enim b

 (Vers. 17, 18). In monte autem Sion erit salvatio, et erit sanctus et possidebit domus Jacob eos, qui se possederunt ((Vulg. possederant)). Et erit do

 (Vers. 19.) Et haereditabunt hi qui ad Austrum sunt, mentem Esau: et qui in campestribus, Philisthiim: et possidebunt regionem Ephraim, et regionem Sa

 (Vers. 20, 21.) Et transmigratio exercitus ejus filiorum Israel: omnia Chananaeorum usque ad Sareptham ((Al. Saraptam)). Et transmigratio Jerusalem, q

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Jonam Prophetam Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Jonam Prophetam Liber Unus.

 Prologus.

 Incipit Liber.

 391 (Cap. I.—Vers. 1.) Et factum est verbum Domini ad Jonam, filium Amathi, dicens: Surge, et vade in Niniven civitatem magnam, et praedica in ea qui

 (Vers. 3.) Et descendit in Joppen, et invenit navem euntem in Tharsis: et dedit naulum ejus, et descendit in eam, ut iret cum eis in Tharsis a facie D

 (Vers. 4.) Dominus autem misit ventum magnum in mare, et facta est tempestas magna in mari, et navis periclitabatur conteri. LXX: Et Dominus suscitavi

 (Vers. 5.) Et timuerunt nautae, et clamaverunt viri ad Deum suum, et miserunt vasa quae erant in navi in mare, ut alleviaretur ab eis. Et timuerunt qu

 (Vers. 6.) Et accessit ad eum gubernator, et dixit ei: Quid tu sopore deprimeris? Surge, invoca Deum tuum, si forte recogitet 398 Deus de nobis, et no

 (Vers. 7.) Et dixit vir ad collegam suum: Venite et mittamus sortes, et sciamus quare hoc malum sit nobis: et miserunt sortes, et cecidit sors super J

 (Vers. 8.) Et dixerunt ad eum: Indica nobis, cujus causa malum istud sit nobis, quod opus ((Vulg. addit est)) tuum, quae terra tua, et quo vadis, vel

 (Vers. 9.) Et dixit ad eos: Hebraeus ego sum, et Dominum Deum coeli ego timeo, qui fecit mare et aridam. LXX: Et dixit ad eos: Servus Domini ego sum,

 (Vers. 10.) Et timuerunt viri timore magno, et dixerunt ad eum, quid hoc fecisti? Cognoverunt ((Vulg. cognoverant)) enim viri quod a facie Domini fuge

 (Vers. 11.) Et dixerunt ad eum: quid faciamus tibi, et cessabit mare a nobis? quia mare ibat, et intumescebat. Et dixerunt ad eum, quid tibi faciemus,

 (Vers. 12.) Et dixit ad eos, tollite me, et mittite me ((Vulg. tacet me)) in mare, et cessabit mare a vobis: scio enim ego)) quia propter me tempestas

 (Vers. 13.) Et remigabant viri ut reverterentur ad aridam, et non valebant, quia mare ibat, et intumescebat super eos. LXX: Et conabantur viri, ut rev

 (Vers. 14.) Et Clamaverunt ad Dominum, et dixerunt: quaesumus, Domine, ne pereamus in anima viri istius, et ne des super nos sanguinem innocentem, qui

 (Vers. 15.) Et tulerunt Jonam, et miserunt in mare, et stetit mare a fervore suo. LXX: Et tulerunt Jonam, et miserunt in mare, et stetit mare a commot

 (Vers. 16.) Et timuerunt viri timore magno Dominum, et immolaverunt hostias Domino, et voverunt vota. Ex tota anima, et ex toto corde, et ex tota ment

 (Cap. II.—Vers. 1.) Et praeparavit Dominus piscem grandem: ut deglutiret Jonam. LXX: Et praecepit Dominus ceto magno, et devoravit Jonam. Ero mors tua

 (Vers. 2.) Et erat Jonas in ventre piscis tribus diebus et tribus noctibus. LXX: Et erat Jonas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus. Al.

 (Vers. 3.) 407 Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, et exaudivit me, de ventre inferni clamavi, et exaudisti vocem meam. Septuaginta similiter, hoc

 (Vers. 4.) Et projecisti me in profundum in corde maris, et flumen circumdedit me. Projecisti me in profundum cordis maris, et flumina me circumdederu

 409 (Vers. 5.) Et ego dixi, abjectus sum a conspectu oculorum tuorum. LXX: Ego dixi, abjectus sum ab oculis tuis. Al. Abjectus sum a conspectu oculoru

 410 (Vers. 6.) Circumdederunt me aquae usque ad animam meam, abyssus vallavit me. Circumfusa est mihi aqua usque ad animam meam: abyssus vallavit me n

 (Vers. 7.) Et sublevabis de corruptione vitam meam, Domine Deus meus. LXX: Et ascendat de corruptione vita mea, Domine Deus meus. sublevabis: ascendat

 (Vers. 8.) Cum angustiaretur ((Al. anxiaretur)) in me anima mea, Domini recordatus sum. Cum deficeret ex me anima mea, Domini recordatus sum. Recordat

 (Vers. 9.) Qui custodiunt vanitates frustra, misericordiam suam derelinquent. Qui custodiunt vana et mendacia, misericordiam suam reliquerunt. qui fac

 (Vers. 10.) Ego autem in voce laudis immolabo tibi: 414 quaecumque vovi reddam pro salute Domino. Ego autem cum voce laudis et confessionis immolabo t

 (Vers. 11.) Et dixit Dominus pisci: et evomuit Jonam in aridam. LXX: Et praecepit ceto, et ejecit Jonam super siccum. Maledicat ei qui maledixit diei,

 (Cap. III.—Vers. 1, 2.) Et factum est verbum Domini ad Jonam secundo, dicens: Surge et vade in Niniven civitatem magnam, et praedica in ea juxta praed

 (Vers. 3.) Et surrexit Jonas, et abiit in Niniven juxta verbum Domini: et Ninive erat civitas magna Dei ((Vulg. tacet Dei)), itinere trium dierum: et

 (Vers. 4.) Et clamavit et dixit: adhuc quadraginta dies, et Ninive subvertetur. LXX: Et praedicavit et dixit: adhuc tres dies, et Ninive subvertetur.

 (Vers. 5.) Et crediderunt viri Ninivitae in Deum, et praedicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis a majore usque ad minorem. Al.

 (Vers. 6 seq.) Et pervenit verbum ad regem Ninive, et surrexit de solio suo, et abjecit vestimentum suum a se, et indutus est sacco, et sedit in ciner

 (Vers. 10.) Et vidit Deus opera eorum quia conversi sunt de via sua mala, et misertus est Deus super malitia, quam locutus fuerat, ut faceret eis, et

 (Cap. IV.—Vers. 1.) Et afflictus est Jonas afflictione magna, et iratus est: et oravit ad Dominum et dixit. LXX: Et contristatus est Jonas tristitia g

 (Vers. 2, 3.) Obsecro, Domine, numquid non hoc est verbum meum, cum adhuc essem in terra mea? propter hoc praeoccupavi ut fugerem 423 in Tharsis. Scio

 (Vers. 4.) Et dixit Dominus: putasne bene irasceris tu? LXX: Et dixit Dominus ad Jonam: Si vehementer contristatus es tu? iratus es tu, contristatus e

 (Vers. 5.) Et egressus est Jonas de civitate, et sedit contra orientem civitatis, et fecit sibimet umbraculum ibi, et sedebat subter illud in umbra, d

 (Vers. 6.) Et praeparavit Dominus Deus hederam, et ascendit super caput Jonae, ut esset umbra super caput ejus, et protegeret eum, laboraverat enim: e

 (Vers. 7 et 8.) Et paravit Dominus vermem ascensione diluculi in crastinum, et percussit hederam, et exaruit: et cum ortus fuisset sol, praecepit Domi

 428 (Vers. 9.) Et dixit Dominus ad Jonam: Putasne bene irasceris tu super hederam? Et dixit: bene irascor ego usque ad mortem. LXX: Et dixit Dominus D

 (Vers. 10 et 11.) Et dixit Dominus: Tu doles super hedera, in qua non laborasti: neque fecisti ut cresceret: quae sub una nocte nata est, et sub una n

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Michaeam Prophetam Libri Duo.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Michaeam Prophetam Libri Duo.

 Prologus .

 Liber Primus.

 (Cap. I.—Vers. 1.) 433 Verbum Domini quod factum est ad Michaeam Morasthiten, in diebus Joatham, Achaz, et Ezechiae, regum Juda: Quod vidit super Sama

 (Vers. 2.) Audite, populi omnes, et attendat terra et plenitudo ejus, et sit Dominus Deus vobis in testem, Dominus de templo sancto suo. Audite, popul

 (Vers. 3 seq.) Quia ecce Dominus egredietur ((Vulg. egreditur)) de loco suo, et descendet et calcabit super excelsa terrae, et consumentur montes subt

 (Vers. 6 seq.): Et ponam Samariam quasi acervum lapidum in agro, cum plantatur vinea, et detraham in vallem lapides ejus, et fundamenta ejus revelabo,

 (Vers. 10 seq.) In Geth nolite annuntiare, lacrymis ne ploretis, in domo pulveris pulvere vos conspergite: transite vobis, habitatio Saphir pulchra))

 (Vers. 16.) Decalvare et detondere super filios deliciarum tuarum, dilata calvitium tuum sicut aquila, quoniam captivi ducti sunt ex te. LXX: Gloria ÷

 (Cap. II.—Vers. 1 seq.) Vae qui cogitatis inutile, et operamini malum in cubilibus vestris: in luce matutina faciunt illud, quoniam contra Deum est ma

 (Vers. 6-8.) Ne loquamini loquentes, non stillabit super istos, non comprehendet confusio, dicit domus Jacob. Numquid abbreviatus est spiritus Domini,

 (Vers. 9, 10.) Mulieres populi mei ejecistis de domo deliciarum suarum: a parvulis earum tulistis laudem meam in perpetuum. Surgite et ite, quia non h

 (Vers. 11, 12.) Utinam non essem vir habens spiritum, et mendacium potius loquerer. Stillabo tibi in vinum et in ebrietatem, et erit super quem stilla

 (Cap. III.—Vers. 1 seqq.) Et dixi: Audite, principes Jacob, et duces domus Israel. Numquid non vestrum est scire judicium, qui odio habetis bonum et d

 (Vers. 5 seq.) Haec dicit Dominus super prophetas, qui seducunt populum meum: qui mordent dentibus suis, et praedicant pacem: et si quis non dederit i

 (Vers. 9 seq) Audite haec, principes domus Jacob, et judices domus Israel: qui abominamini judicium, et omnia recta pervertitis, qui aedificatis Sion

 (Cap. IV.—Vers. 1 seq.) Et erit in novissimo dierum ((Vulg. addit erit)) mons domus Domini, praeparatus in vertice montium, et sublimis super colles,

 Liber Secundus.

 (Vers. 8, 9.) 481 Et tu, turris gregis, nebulosa filia Sion, usque ad te veniet, et veniet potestas prima, regnum filiae Jerusalem. Nunc quare moerore

 (Vers. 10.) Dole et satage, filia Sion, quasi parturiens: quia nunc egredieris de civitate, et habitabis in regione, et venies usque ad Babylonem: ibi

 (Vers. 11-13.) Et nunc congregatae sunt super te gentes multae, quae dicunt: Lapidetur et aspiciat in Sion oculus noster. Ipsi autem non cognoverunt c

 (Cap. V.—Vers. 1.) Nunc vastaberis, filia latronis: obsidionem posuerunt super nos: in virga percutient maxillam judicis Israel. Nunc obstruetur filia

 (Vers. 2.) Et tu, Bethleem Ephratha, parvulus es in millibus Juda: ex te mihi egredietur qui sit dominator in Israel, et egressus ejus ab initio a die

 (Vers. 3.) Propter hoc dabit eos usque ad tempus in quo parturiens pariet, et reliquiae fratrum ejus convertentur ad filios Israel. Propterea dabit eo

 (Vers. 4.) Et stabit et pascet in fortitudine Domini, in sublimitate nominis Domini Dei sui, et convertentur, quia nunc magnificabitur usque ad termin

 (Vers 5.) Et erit iste pax: Assyrius cum venerit in terram nostram, et quando calcaverit in domibus nostris. LXX: Et erit haec pax Assyrius quando su

 (Vers. 6.) Et suscitabimus super eum septem pastores, et octo primates homines, et pascent terram Assur in gladio, et terram Nemrod in lanceis ejus, e

 (Vers. 7 seq.) Et erunt reliquiae Jacob in medio populorum multorum, quasi ros a Domino, et quasi stillae super herbam, quae non exspectat virum, et n

 (Cap. VI.—Vers. 1, 2.) Audite quae Dominus loquitur: Surge, contende judicio adversum montes, et audiant colles vocem tuam. Audite (Vulg. Audiant), mo

 (Vers. 3 seq.). Popule meus, quid feci tibi: et quid molestus fui tibi, responde mihi, quia eduxi te de terra Aegypti, et de domo servientium liberavi

 (Vers. 6, 7.) Quid dignum offeram Domino? curvabo genu Deo excelso? Numquid offeram ei holocaustomata, et vitulos anniculos? Numquid placari potest Do

 (Vers. 8.) Indicabo tibi, o homo, quid sit bonum, et quid Dominus quaerat a te, utique facere judicium, et diligere misericordiam, et sollicitum ambul

 (Vers. 10 seq). Audite, tribus, et quis approbabit illud Adhuc ignis in domo impii, thesauri impietatis, et mensura minor irae plena. Numquid justific

 (Cap. VII.—Vers. 1 seq.) 512 Vae mihi, quia factus sum sicut qui colligit in autumno racemos vindemiae: non est botrus ad comedendum: primitivas ficus

 (Vers. 5-7.) Dies speculationis tuae, visitatio tua venit: nunc erit vastitas eorum: nolite credere amico, et nolite confidere in duce. Ab ea quae dor

 (Vers. 8 seq.) Ne laeteris, inimica mea, super me, quia cecidi: consurgam. Cum sedero in tenebris, Dominus lux mea est: iram Domini portabo, quoniam p

 (Vers. 14 seqq.) Pasce populum tuum in virga tua, gregem haereditatis tuae: habitantes solos in saltu in medio Carmeli: pascentur Basan et Galaad juxt

 (Vers. 18-20.) Quis Deus similis tui? qui aufers iniquitatem, et transis peccatum reliquiarum haereditatis tuae. Non immittet ultra furorem suum: quon

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Naum Prophetam Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Naum Prophetam Liber Unus.

 Prologus.

 Incipit Liber.

 (Cap. I.—Vers. 1.) Deus aemulator, et ulciscens Dominus. Zelamini charismata majora Zelor enim vos Dei zelo Zelus domus tuae comedit me Zelans, zelatu

 (Vers. 2.) Dominus patiens et magnus fortitudine, et mundans, non faciet innocentem. Al. Al. Ecce ego tot annos servio tibi, et numquam praeceptum tuu

 (Vers. 3.) Dominus in tempestate et in turbine vitae ejus, et nebulae pulvis pedum ejus. Pro tempestate et turbine, consummationem et commotionem in t

 (Vers. 4.) Increpans mare, et exsiccans illud et omnia flumina ad desertum perducens. Juxta litteram Dei potentia describitur, qui vindicaturus est de

 (Vers. 5.) Montes commoti sunt ab eo, et colles desolati sunt, et contremuit terra a facie ejus, et orbis, et omnes habitantes in eo. LXX: Montes comm

 (Vers. 6.) Ante faciem indignationis ejus quis stabit, et quis resistet in ira furoris ejus? A facie irae ejus quis sustinebit, et quis resistet in ir

 (Vers. 7.) Bonus Dominus, et confortans in die tribulationis, et sciens sperantes in se. LXX: Suavis Dominus exspectantibus eum in die tribulationis,

 (Vers. 8.) Et in diluvio praetereunte consummationem faciet loci ejus, et inimicos ejus persequentur tenebrae. LXX Et in diluvio transeunte consummati

 (Vers. 9.) Quid cogitatis contra Dominum? consummationem ((Al. quod consummationem)) ipse faciet: non consurget duplex tribulatio. Quid cogitatis cont

 (Vers. 10.) Quia sicut spinae se invicem complectuntur sic ((Al. sic quidem)): convivium eorum pariter potantium consumetur quasi stipula ariditate pl

 (Vers. 11.) Ex te enim exibit cogitans contra Dominum malitiam, mente pertractans praevaricationem. LXX: Ex te exibit cogitatio contra Dominum pessima

 (Vers. 11, 13.) Haec dicit Dominus, si perfecti fuerint, et ita plures: sic quoque attondentur et pertransibit: affixi te, et non affligam te ultra: e

 (Vers. 14.) Et praecipiet contra ((Vulg. super)) te Dominus, non seminabitur ex nomine tuo amplius: de domo Dei tui interficiam sculptile et conflatil

 (Vers. 15.) Ecce super montes pedes evangelizantis et annuntiantis pacem. Celebra, Juda, festivitates tuas, et redde vota tua: quia non adjiciet ultra

 (Cap. II.—Vers. 1, 2.) Ascendit qui dispergat in facie tua, custodiens obsidionem: contemplare viam, conforta lumbos, robora virtutem valde: quoniam s

 (Vers. 3 seqq.) Clypeus fortium ejus ignitus, viri exercitus in coccineis: igneae habenae currus in die praeparationis ejus: et agitatores consopiti s

 (Vers. 8, 9.) Et Ninive quasi piscina aquarum aquae ejus: Ipsi vero fugerunt. State, state, et non est qui revertatur: diripite argentum, diripite aur

 (Vers. 10.) Dissipata est et scissa et dilacerata, et cor tabescens, et dissolutio genuum, et defectio in cunctis renibus, et facies omnium sicut nigr

 (Vers. 11.) Ubi est habitaculum leonum, et pascua catulorum leonum, ad quam ivit leo ut ingrederetur illuc catulus leonis, et non est qui exterreat? L

 (Vers. 13.) Ecce ego ad te, dicit Dominus exercituum: et succendam usque ad fumum quadrigas tuas: et catulos leunculos)) tuos comedet gladius: et exte

 (Cap. III.—Vers. 1 seqq.) Vae, civitas sanguinum, universa mendacii ((Al. mendax)) dilaceratione plena: non recedet a te rapina: vox flagelli, et vox

 (Vers. 5, 6.) Ecce ego ad te, dicit Dominus exercituum, et revelabo pudenda tua in faciem tuam, et ostendam in gentibus nuditatem tuam, et regnis igno

 (Vers. 7.) Et erit, omnis qui viderit te, resiliet a te, et dicet: Vastata est Ninive quis commovebit super te caput? Unde quaeram consolatorem tibi?

 (Vers. 8 seqq.) Numquid melior es ab Amon ((Vulg. Alexandria populorum)), quae habitat in fluminibus? aqua in circuitu ejus, cujus divitiae mare, aqua

 (Vers. 13 seqq.) Ecce populus tuus, mulieres in medio tui: inimicis tuis adapertione pandentur portae terrae tuae: devorabit ignis vectes tuos. Aquam

 (Vers. 18 seqq.) Dormitaverunt pastores tui, rex Assur: sepelientur principes tui, dispersus est populus tuus super montes ((Vulg. latitavit populus t

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Abacuc Prophetam Libri Duo Ad Chromatium.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Abacuc Prophetam Libri Duo Ad Chromatium.

 Prologus.

 Liber Primus.

 (Cap. I.—Vers. 1, 2.) Usquequo, Domine, clamabo, et non exaudies? vociferabor ad te vim patiens, et non salvabis? Quare ostendisti mihi iniquitatem et

 (Vers. 3, 4.) Et factum est judicium et contradictio potentior: propter hoc lacerata est lex, et non pervenit usque ad finem judicium: quia impius pra

 (Vers. 5.) Aspicite in gentibus et videte, et admiramini, et obstupescite, quia opus factum est in diebus vestris, quod nemo credet cum narrabitur. LX

 (Vers. 6 seqq.) Quia ecce ego suscitabo Chaldaeos, gentem amaram et velocem, ambulantem super latitudinem terrae, ut possideat tabernacula non sua: ho

 (Vers. 12.) Numquid non tu a principio, Domine Deus meus, sancte meus? et non moriemur? Domine, in judicium posuisti eum, et fortem ut corriperes, fun

 (Vers. 13, 14.) Mundi sunt oculi tui, ne videas videant)) malum, et respicere ad iniquitatem non poteris. Quare non respicis super iniqua agentes, et

 (Vers. 15 seqq.) Totum in hamo sublevavit, traxit illud in sagena sua, et congregavit in rete suum: super hoc laetabitur et exsulabit. Propterea immol

 (Cap. II.—Vers. 1.) Super custodiam meam stabo, et figam gradum super munitionem, et contemplabor ut videam quid dicatur mihi et quid respondeam ad ar

 (Vers. 2 seqq.) Et respondit mihi Dominus, et dixit: Scribe visum, et explana eum super tabulas, ut percurrat qui legerit eum, quia adhuc visus procul

 (Vers. 5 seqq.) Et quomodo vinum potantem decipit, sic erit vir superbus, et non decorabitur, qui dilatavit quasi infernus animam suam, et ipse quasi

 (Vers. 9.) Vae qui congregat avaritiam malam domui suae: ut sit in excelso nidus ejus, et liberari se putat de manu mali: cogitasti confusionem domui

 (Vers. 12 seqq.) Vae qui aedificat civitatem in sanguinibus, et praeparat urbem in iniquitate: numquid non haec sunt a Domino exercituum? laborabunt e

 (Vers. 15 seqq.) Vae qui potum dat amico suo, mittens fel suum et inebrians, ut aspiciat nuditatem ejus. Repletus est ignominia pro gloria: bibe tu qu

 (Vers. 18.) Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus, conflatile et imaginem falsam? quia speravit in figmento fictor ejus, ut faceret

 (Vers. 19, 20). Vae qui dicit ligno, expergiscere surge, lapidi tacenti jacenti): numquid ipse docere poterit? Ecce iste coopertus est auro et argent

 Liber Secundus.

 (Cap. III.—Vers. 1.) Domine, audivi auditionem tuam, et timui: Domine, opus tuum in medio annorum vivifica illud. LXX: Domine, audivi auditum tuum, et

 (Vers. 3.) Deus ab Austro veniet, et Sanctus de monte Pharan. Semper. LXX: Deus a Theman veniet, et Sanctus de monte umbroso et condenso. Diapsalma. T

 (Vers. 4.) Operuit coelos gloria ejus, et laudis ejus plena est terra. Splendor ejus ut lux erit: cornua in manibus ejus. Ibi abscondita est fortitudo

 (Vers. 5.) Ante faciem ejus ibit mors: et egredietur diabolus ante pedes ejus. Ante faciem ejus ibit verbum, et egredietur in campum post pedes ejus.

 (Vers. 6.) Stetit, et mensus est terram: aspexit, et dissolvit gentes, et contriti sunt montes saeculi: incurvati sunt colles mundi, ab itineribus aet

 (Vers. 7.) Pro iniquitate vidi tentoria Aethiopiae, turbabuntur pelles terrae Madian. LXX: Pro laboribus vidi tabernacula Aethiopum: pavebunt et taber

 (Vers. 8, 9.) Numquid in fluminibus iratus es, Domine: aut in fluminibus furor tuus, vel in mari indignatio tua? quia ascendens ((Al. qui ascendisti))

 (Vers. 10.) Fluvios scindes terrae. LXX: Fluviis scindetur terra. Fluviis scindetur terra, Al. Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim,

 (Vers. 11 seqq.) Viderunt te, et doluerunt montes: gurges aquarum transiit: dedit abyssus vocem suam: altitudo manus suas levavit: sol et luna steteru

 (Vers. 14 seqq.) Maledixisti sceptris ejus, copiti bellatorum ejus, venientibus ut turbo ad dispergendum me. Exsultatio eorum sicut ejus qui devorat p

 (Vers. 17.) Ficus enim non florebit, et non erit germen in vineis: mentietur opus olivae, et arva non afferent cibum: abscindetur de ovili pecus, et n

 (Vers. 18, 19.) Ego autem in Domino gaudebo, et exsultabo in Deo Jesu meo. Deus Dominus fortitudo mea, et ponet pedes meos quasi cervorum. Et super ex

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Sophoniam Prophetam Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Sophoniam Prophetam Liber Unus.

 (Cap. I.—Vers. 1.) 673 Verbum Domini quod factum est ad Sophoniam filium Chusi, filii Godoliae, filii Amariae, filii Ezechiae in diebus Josiae, filii

 (Vers. 2, 3.) Congregans congregabo omnia a facie terrae, dicit Dominus, congregans hominem et pecus, congregans volatile coeli, et pisces maris: et r

 (Vers. 4 seqq.) Et extendam manum meam super Judam et super omnes habitatores Jerusalem: et disperdam de loco hoc reliquias Baal, et nomina aedituorum

 (Vers. 7.) Silete a facie Domini Dei, quia juxta est dies Domini, quia praeparavit Dominus 681 hostiam: sanctificavit vocatos suos. Timete a facie Dom

 (Vers. 8, 9.) Et erit in die hostiae Domini, visitabo super principes, et super filios regis, et super omnes qui induti sunt veste peregrina. Et visit

 (Vers. 10.) Et erit in die illa, dicit Dominus, vox clamoris a porta piscium, et ululatus a secunda, et contritio magna a collibus. Et erit in illa di

 (Vers. 11.) 686 Ululate, habitatores pilae: conticuit omnis populus Chanaan. Plangite qui habitatis concissam: quia assimilatus est omnis populus Chan

 (Vers. 12.) Et erit in tempore illo, scrutabor Jerusalem in lucernis, et visitabo super viros defixos in faecibus suis qui dicunt in cordibus suis, n

 (Vers. 13, 14.) Et erit fortitudo eorum in direptionem, et domus eorum in desertum. Et aedificabunt domos, et non inhabitabunt: et plantabunt vineas,

 (Vers. 15, 16.) Vox diei Domini amara: tribulabitur ibi fortis: dies irae, dies illa, dies tribulationis et angustiae, dies calamitatis et miseriae, d

 (Vers. 17, 18.) Et tribulabo homines, et ambulabunt ut caeci, quia Domino peccaverunt: et effundetur sanguis eorum sicut humus, et corpora eorum sicut

 (Cap. II.—Vers. 1, 2.) 696 Convenite, congregamini, gens non amabilis: priusquam pariat jussio quasi pulverem transeuntem diem: antequam veniat super

 (Vers. 3, 4.) Quaerite Dominum, omnes mansueti terrae, qui judicium ejus estis operati: quaerite justum, quaerite mansuetum, si quomodo abscondamini i

 (Vers. 5-7.) Vae qui habitatis funiculum maris, gens perditorum: verbum Domini super vos, Chanaan, terra Philisthinorum: et disperdam te ita ut non si

 (Vers. 8 seqq.) Audivi opprobrium Moab, et blasphemias filiorum Ammon, quae exprobraverunt populo meo, et magnificati sunt super terminos eorum. Propt

 (Vers. 12 seqq.) Sed et vos, Aethiopes, interfecti gladio meo eritis: et extendet manum suam super Aquilonem, et perdet Assur: et ponet speciosam in s

 (Cap. III.—Vers. 1 seqq.) Vae provocatrix et redempta civitas: columba non audivit vocem, et non suscepit disciplinam: in Domino non est confisa, ad D

 (Vers. 8, 9.) Quapropter exspecta me, dicit Dominus, 722 in die resurrectionis meae in futurum: quia judicium meum ut congregem gentes, et colligam re

 (Vers. 10 seqq.) Ultra flumina Aethiopiae, inde supplices mei, filii ((Al. filia)) dispersorum meorum, deferent munus mihi. In die illo non confunderi

 (Vers. 14 seqq.) Lauda filia Sion, jubila ((Vulg. jubilate)), Israel, laetare et exsulta in omni corde, filia Jerusalem. Abstulit Dominus judicium tuu

 (Vers. 19, 20.) Ecce ego interficiam omnes qui afflixerunt te in tempore illo: et salvabo claudicantem, et eam quae ejecta fuerat congregabo: et ponam

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Aggaeum Prophetam Ad Paulam Et Eustochium Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Commentariorum In Aggaeum Prophetam Ad Paulam Et Eustochium Liber Unus.

 Prologus.

 Incipit Liber.

 737 (Cap. I. Vers. 1.) In anno secundo Darii regis, in mense sexto, in die una mensis factum est verbum Domini in manu Aggaei prophetae. Darius genera

 (Vers. 2.) Haec ait Dominus exercituum, dicens: Populus iste dicit, nondum venit tempus domus Domini aedificandae. nondum venit tempus domus Domini ae

 (Vers. 3.) Et factum est verbum Domini in manu Aggaei prophetae, dicens: Numquid tempus vobis est ut habitetis in domibus laqueatis: et domus ista des

 (Vers. 4.) Et nunc haec dicit Dominus exercituum: ponite corda vestra super vias vestras. Lucerna pedibus meis lex tua et lux semitis meis

 (Vers. 5, 6.) Seminastis multum, et intulistis parum: comedistis, et non estis satiati: bibistis, 744 et non estis inebriati: operuistis vos, et non e

 (Vers. 17, 18.) Haec dicit Dominus exercituum: Ponite corda vestra super vias vestras, ascendite in montem, afferte portate)) lignum, et aedificate do

 (Vers. 9.) Respexistis ad amplius, et ecce factum est minus: et intulistis in domum, et exsufflavi illud: LXX: Respexistis in multa, et facta sunt pau

 (Vers. 10.) Quamobrem, dicit Dominus exercituum, quia domus mea deserta est, et vos festinatis unusquisque in domum suam, propter hoc super vos prohib

 (Vers. 11.) Et vocavi siccitatem super terram, et super montes, et super triticum, et super vinum, et super oleum, et quaecumque profert humus, et sup

 (Vers. 13.) Et audivit Zorobabel filius Salathiel, et Jesus filius Josedec sacerdos magnus, et omnes reliquiae populi vocem Dei (Vulg. addit Domini) s

 (Vers. 13.) Et dixit Aggaeus nuntius Domini, de nuntiis 751 Domini, populo dicens: Ego vobiscum sum, dicit Dominus. Angelus Domini, Magni consilii Ang

 (Vers. 14.) Et suscitavit Dominus spiritum Zorobabel, filii Salathiel, ducis Juda, et spiritum Jesu filii Josedec sacerdotis magni, et spiritum reliqu

 (Cap. II.—Vers. 1 seqq.) In septimo mense, vicesima et prima mensis, factum est verbum Domini in manu Aggaei prophetae dicens: Loquere ad Zorobabel, f

 (Vers. 11 seqq.). In vicesima et quarta noni mensis, in anno secundo Darii ((Vulg. addit Regis)) factum verbum est Domini ad Aggaeum prophetam, dicens

 (Vers. 17 seqq.) 765 Et nunc ponite corda vestra a die hac et supra: antequam poneretur lapis super lapidem in templo Domini. Cum accederetis ad acerv

 (Vers. 19, 20.) Ponite corda vestra ex die ista et in futurum, a die vicesima et quarta noni mensis, a die qua fundamenta jacta sunt templi Domini, po

 (Vers. 21 seqq.) Et factum est verbum Domini secundo ad Aggaeum, in vicesima quarta die mensis, dicens: Loquere ad Zorobabel ducem Juda, dicens: Ego m

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Zachariam Prophetam Ad Exsuperium Tolosanum Episcopum Libri Duo.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Zachariam Prophetam Ad Exsuperium Tolosanum Episcopum Libri Duo.

 Liber Primus.

 (Cap. I.—Vers. 1.) In mense octavo, in anno secundo Darii factum est verbum Domini ad Zachariam, filium Barachiae, filium filii) Addo, prophetam dicen

 (Vers. 2, 3.) Iratus est Dominus super patres vestros iracundia, et dices ad eos: Haec dicit Dominus exercituum: Convertimini ad me, ait Dominus exerc

 (Vers. 4.) Haec dicit Dominus exercituum: Convertimini de viis vestris malis, et cogitationibus vestris pessimis: et non audierunt, neque attenderunt

 (Vers. 5, 6.) Patres vestri ubi sunt, et prophetae? numquid in sempiternum vivent? Verumtamen verba mea et legitima mea, quae mandavi servis meis prop

 (Vers. 7.) In die vicesima quarta undecimi mensis Sabat: in anno secundo Darii, factum est verbum Domini ad Zachariam, filium Barachiae, filium filii)

 (Vers. 8 seqq.) Vidi per noctem: et ecce vir ascendens super equum rufum, et ipse stabat inter myrteta, quae erant in profundo, et post eum equi rufi,

 (Vers. 14 seqq.) Et dixit ad me angelus, qui loquebatur in me: Clama, dicens: Haec dicit Dominus exercituum: zelatus sum Jerusalem et Sion zelo magno,

 (Vers. 17.) Adhuc clama dicens: Haec dicit Dominus exercituum: adhuc affluent civitates meae bonis et consolabitur adhuc Dominus Sion, et eliget adhu

 (Vers. 18, 19.) Et levavi oculos meos et vidi: et ecce quatuor cornua, et dixi ad angelum qui loquebatur in ((Al. ad)) me: Quid sunt haec? Et dixit ad

 (Cap. II.—Vers. 1, 2.) Et levavi oculos meos, et vidi: et ecce vir, et in manu ejus funiculus mensorum. Et dixi: Quo tu vadis? Et dixit ad me, ut meti

 (Vers. 4 seqq.) Et ecce angelus qui loquebatur in me, egrediebatur et angelus alius egrediebatur in occursum ejus, et dixit ad eum: Curre, loquere ad

 (Vers. 6 seqq.) O o fugite de terra Aquilonis, dicit Dominus: quoniam in quatuor ventos ((Al. ventis)) coeli dispersi vos, dicit Dominus. O Sion, surg

 (Vers. 10 seqq.) Lauda et laetare, filia Sion, quia ecce ego venio, et habitabo in medio tui, ait Dominus. Et applicabuntur gentes multae ad Dominum i

 (Vers. 13) Sileat omnis caro a facie Domini, quia consurrexit de habitaculo sancto suo. Timeat omnis caro a facie Domini, quoniam surrexit de nubibus

 (Cap. III.—Vers. 1 seqq.) Et ostendit mihi Jesum sacerdotem magnum stantem coram angelo Domini: et Satan stabat a dextris ejus, ut adversaretur ei. Et

 (Vers. 6, 7.) Et angelus Domini stabat, et contestabatur angelus Domini Jesum, dicens: Haec dicit Dominus exercituum: Si in viis meis ambulaveris, et

 (Vers. 8, 9.) Audi, Jesu sacerdos magne, tu et amici tui qui habitant coram te, quia viri portendentes sunt. Ecce enim ego adducam 804 servum meum Ori

 (Vers. 10.) Ecce ego caelabo sculpturam ejus, dicit Dominus exercituum, et auferam iniquitatem terrae illius in die una. In die illa dicit Dominus exe

 (Cap. IV.—Vers. 1.) Et reversus est angelus, qui loquebatur in me, et suscitavit me quasi virum qui suscitatur de somno suo. LXX: Et reversus est ange

 (Vers. 2 seqq.) Et dixit ad me, quid tu vides? et dixi: Vidi, et ecce candelabrum aureum totum, et lampas ejus super caput ipsius: et septem lucernae

 (Vers. 8 seqq.) Et factum est Verbum Domini ad me dicens: Manus Zorobabel fundaverunt domum istam, et manus ejus perficient eam, et scietis quia Domin

 (Vers. 11 seqq.) Et respondi, et dixi ad eum: Quid sunt duae olivae istae ad dexteram candelabri, et ad sinistram ejus? Et respondi secundo, et dixi a

 (Cap. V.—Vers. 1 seqq.) Et conversus sum, et levavi oculos meos, et vidi, et ecce volumen volans, et dixit ad me: Quid tu vides? Et dixi: Ego video vo

 (Vers. 5 seqq.) Et egressus est angelus qui loquebatur in me, et dixit ad me: Leva oculos tuos, et vide quid sit hoc quod egredietur. Et dixi: Quidnam

 (Vers. 9 seqq.) Et levavi oculos meos, et vidi, et ecce duae mulieres egredientes, et spiritus in alis earum, et habebant alas quasi 819 alas milvi, e

 (Cap. VI.) Et conversus sum, et levavi oculos meos, et vidi: Et ecce quatuor quadrigae egredientes in (Vulg. de) medio duorum montium, et montes, mont

 Liber Secundus.

 (Vers. 9. seq.) Et factum est verbum Domini ad me, dicens: Sume a transmigratione ab Holdai et a Tobia, et ab Idaja, et venies tu in die illa, et intr

 (Cap. VII.—Vers. 1 seqq.) Et factum est in anno quarto Darii regis: factum est verbum Domini ad Zachariam, in quarta mensis noni, qui est Casleu. Et m

 (Vers. 8 seqq.) Et factum est verbum Domini ad Zachariam, dicens: Haec ait Dominus exercituum dicens: Judicium verum judicate, et misericordiam, et mi

 (Cap. VIII.—Vers. 1 seqq.) Et factum est verbum Domini exercituum, dicens: Haec dicit Dominus exercituum: Zelatus sum Sion zelo magno, et indignatione

 (Vers. 4, 5.) Haec dicit Dominus exercituum. Adhuc 839 habitabunt senes et anus in plateis Jerusalem, et viri baculus in manu ejus prae multitudine di

 (Vers. 6.) Haec dicit Dominus exercituum: Si difficile videbitur in oculis reliquiarum populi hujus in diebus illis, numquid in oculis meis difficile

 (Vers. 7, 8.) Haec dicit Dominus exercituum: Ecce ego salvabo populum meum de terra Orientis, 842 et de terra occasus solis. Et adducam eos, et habita

 (Vers. 9.) Haec dicit Dominus exercituum: Confortentur manus vestrae, qui auditis in diebus his sermones illos per os prophetarum in die quo fundata e

 (Vers. 10.) Siquidem ante dies illos merces hominum non erat, nec merces jumentorum erat, neque introeunti et exeunti erat pax prae tribulatione: et d

 (Vers. 11, 12.) Nunc autem non juxta dies priores ego faciam reliquiis populi hujus, dicit Dominus exercituum sed semen pacis erit. Vinea dabit fruct

 (Vers. 13 seqq.) Et erit, sicut eratis maledictio in gentibus, domus Juda, et domus Israel: sic salvabo vos et eritis benedictio: nolite timere, confo

 (Vers. 16, 17.) Haec sunt ergo verba quae facietis: Loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo, veritatem et judicium pacis judicate in portis ve

 (Vers. 18, 19,.) Et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens: Haec dicit Dominus exercituum: Jejunium quarti, et jejunium quinti, et jejunium

 (Vers. 21, 22.) Haec dicit Dominus exercituum: Usquequo veniant populi, et habitent in civitatibus multis, et vadant habitatores unus ad alterum, dice

 (Vers. 23.) Haec dicit Dominus exercituum: In diebus illis, in quibus apprehendent decem homines ex omnibus linguis gentium, et apprehendent fimbriam

 (Cap. IX.—Vers. 1.) Onus verbi Domini in terra Adrach, et Damasci requiei ejus: quia Domini est oculus hominis, et omnium tribuum Israel. LXX: Assumpt

 (Vers. 2 seqq.) Emath quoque in terminis ejus, et Tyrus et Sidon: assumpserunt quippe sibi sapientiam valde. Et aedificavit Tyrus munitionem suam, et

 (Vers. 5 seqq.) Videbit Ascalon, et timebit, et Gaza, et dolebit nimis: et Accaron, quoniam confusa est spes ejus, et peribit rex de Gaza, et Ascalon

 (Vers. 11, 12.) Tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo non est aqua: convertimini ad munitionem, vincti spei: hodie

 (Vers. 13.) Quoniam extendi mihi Judam, quasi arcum implevi Ephraim, et suscitabo filios tuos, Sion, super filios tuos, Graecia, et ponam te quasi gla

 (Vers. 14.) Et Dominus Deus super eos videbitur, 867 et exibit ut fulgur jaculum ejus, et Dominus Deus in tuba canet, et vadet in turbine Austri. Domi

 (Vers. 15, 16.) Et devorabunt et subjicient lapidibus fundae: et bibentes inebriabuntur quasi vino a vino)), et replebuntur ut phialae, et quasi cornu

 (Vers. 17.) Quid enim bonum ejus est, et quid pulchrum ejus, nisi frumentum electorum, et vinum germinans virgines? LXX: Quia si quid optimum illius,

 (Cap. X.—Vers. 1 seqq.) Petite a Domino pluviam in tempore serotino, et Dominus faciet nives, et pluviam imbris dabit eis, singulis herbam in agro. Qu

 (Vers. 3 seqq.) Super pastores iratus est furor meus, et super hircos visitabo, quia visitavit Dominus exercituum gregem suum domum Juda: et posuit eo

 (Vers. 6, 7.) Et confundentur ascensores equorum, et confortabo domum Juda, et domum Joseph salvabo: et convertam eos, quia miserebor eorum: et erunt

 (Vers. 8 seqq.) Sibilabo eis, et congregabo illos quia redemi eos, et multiplicabo eos sicut ante fuerant multiplicati. Et seminabo eos in populis, et

 (Vers. 11, 12.) Et transibit in maris freto, et percutiet in mari fluctus: et confundentur omnia profunda fluminis: et humiliabitur superbia Assur, et

 Liber Tertius.

 (Cap. XI.—Vers. 1.) Aperi, Libane, portas tuas, et comedat ((Al. comedet)) ignis cedros tuas. Ulula, abies, quia cecidit cedrus: quoniam magnifici vas

 (Vers. 3.) Vox ululatus pastorum, quia vastata est magnificentia eorum: vox rugitus leonum, quia vastata est superbia Jordanis. LXX: Vox lugentium pas

 (Vers. 4, 5.) Haec dicit Dominus Deus meus: Pasce pecora occisionis, quae qui possederant, occidebant, et non dolebant, et vendebant ea dicentes: Bene

 (Vers. 6, 7) Et ego non parcam ultra super habitantes terram, dicit Dominus: Ecce ego tradam homines unumquemque in manu proximi sui, et in manu regis

 (Vers. 8, 9.) Et assumpsi mihi duas virgas: unam vocavi decorem, et alteram vocavi funiculos ((Vulg. funiculum)) et pavi gregem. Et succidi tres past

 (Vers. 10, 11.) Et tuli virgam meam quae vocabatur decus, et abscidi eam ut irritum facerem foedus meum quod percussi cum omnibus populis. Et in irrit

 (Vers. 12, 13.) Et dixi ad eos: Si bonum est in oculis vestris, afferte mercedem meam, et si non, quiescite et appenderunt mercedem meam, triginta ar

 (Vers. 14.) Et praecidi virgam meam secundam, quae appellabatur funiculus, ut dissolverem germanitatem inter Judam et ((Vulg. addit inter)) Israel. Et

 (Vers. 15 seqq.) Et dixit Dominus ad me: Adhuc sume tibi vasa pastoris stulti: Quia ecce ego suscitabo pastorem in terra, qui derelicta non visitabit,

 (Cap. XII.—Vers. 1.) Onus verbi Domini super Israel: Dixit Dominus extendens coelum, et fundans terram, et fingens spiritum hominis in eo: Ecce ego po

 (Vers. 4.) In die illa dicit Dominus, percutiam omnem equum in stuporem, et ascensorem ejus in amentiam: et super domum Juda aperiam oculos meos, et o

 (Vers. 5.) Et dicent duces Juda in corde suo: Confortentur mihi habitatores Jerusalem in Domino exercituum Deo eorum ((Al. suo Et dicent tribuni, Juda

 (Vers. 6, 7.) In die illa ponam duces Juda sicut caminum ignis in lignis, et sicut facem ignis in feno: et devorabunt ad dextram, et ad sinistram, omn

 (Vers. 8.) In die illa proteget Dominus habitatores Jerusalem, et erit qui offenderit ex eis in die illa quasi David: Et domus David, quasi Dei, sicu

 (Vers. 9.) Et erit in die illa: quaeram conterere omnes gentes quae veniunt contra Jerusalem. Et effundam super domum David et super habitatores Jerus

 (Vers. 10.) Et aspicient ad me quem confixerunt: et plangent eum planctu quasi super unigenitum: et dolebunt super eum, ut doleri solet in morte primo

 (Vers. 11, 12.) In die illa magnus erit planctus in Jerusalem, sicut planctus Adadremmon in campo Mageddon. Et planget terra, familiae et familiae seo

 (Cap. XIII.—Vers. 1.) In die illa erit fons patens domui David, et habitantibus Jerusalem, in ablutionem peccatoris et menstruatae. LXX: In die illa e

 (Vers. 2.) Et erit in die illa, dicit Dominus exercituum, disperdam nomina idolorum de terra, et non memorabuntur ultra, et prophetas ((Vulg. pseudopr

 (Vers. 3.) Et erit, cum prophetaverit quispiam ultra, dicent ei pater ejus et mater ejus, qui genuerunt eum: Non vives, quia mendacium locutus es in n

 (Vers. 3 seqq.) Et erit in die illa, confundentur prophetae unusquisque ex visione sua, cum prophetaverit, nec operientur pallio saccino ut mentiantur

 (Vers. 7 seqq.) Framea, suscitare super pastorem meum, et super virum cohaerentem mihi, dicit Dominus exercituum. Percute pastorem, et dispergentur ov

 (Cap. XIV.—Vers. 1, 2.) Ecce dies veniunt ((Vulg. venient)) Domini, et dividentur spolia tua in medio tui. Et congregabo omnes gentes ad Jerusalem in

 (Vers. 3, 4.) Et egredietur Dominus, et praeliabitur contra gentes illas, sicut praeliatus est in die certaminis. Et stabunt pedes ejus in die illa su

 (Vers. 5) Et separabitur medium montis ad Aquilonem, et medium ejus ad Meridiem. Et fugietis ad vallem montium meorum: quoniam conjungetur vallis mont

 (Vers. 6, 7.) Et erit in die illa, non erit lux, sed frigus et gelu. Et erit dies una, quae nota est Domino, non dies neque nox, et in tempore vesperi

 (Vers. 8.) Et erit in die illa, exibunt aquae vivae de Jerusalem, medium earum ad mare Orientale, et medium earum ad mare Novissimum: in aestate et in

 (Vers. 9 seqq.). In die illa erit Dominus unus, et erit nomen ejus unum: et revertetur omnis terra usque ad desertum de colle Remmon ad Austrum Jerusa

 (Vers. 12.) Et haec erit plaga qua percutiet Dominus omnes gentes, quae pugnaverunt adversum Jerusalem. Tabescet caro uniuscujusque stantis super pede

 (Vers. 13, 14.) In die illa erit tumultus Domini magnus in eis: et apprehendet vir manum proximi sui, et conferetur manus ejus super manum proximi sui

 (Vers. 15.) Et sic erit ruina equi, et muli, et cameli, et asini, et omnium jumentorum quae fuerint in castris illis, sicut ruina haec. LXX: Et haec e

 (Vers. 16.) Et omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus, quae venerint contra Jerusalem, ascendent ab anno in annum, ut adorent regem Dominum e

 (Vers. 17.) Et erit, qui non ascenderint de familiis terrae ad Jerusalem, ut adorent regem Dominum exercituum, non erit super eos imber. LXX: Et erit,

 (Vers. 18, 19.) Quod et si familia Aegypti non ascenderit, et non venerit: nec super eos erit, sed erit ruina qua percutiet Dominus omnes gentes, quae

 (Vers. 20.) In die illa erit, quod super frenum equi est, sanctum Domino: et erunt lebetes in domo Domini quasi phialae coram altari. Et erit omnis le

 (Vers. 21.) Et venient omnes immolantes, et sument ex eis, et coquent in eis: et non erit mercator ultra in domo Domini exercituum in die illo. LXX: E

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Malachiam Prophetam Ad Minervium Et Alexandrum Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentariorum In Malachiam Prophetam Ad Minervium Et Alexandrum Liber Unus.

 Incipit Liber.

 (Cap. I.—Vers. 1.) Onus verbi Domini ad Israel, in manu Malachi. Assumptio verbi Domini super Israel, in manu angeli ejus. onus, pondus, assumptio, On

 (Vers. 6.) Filius honorat patrem, et servus dominum suum: si ergo pater ego sum, ubi honor meus est? et si dominus ego sum, ubi est timor meus? dicit

 (Vers. 7.) Ad vos, o sacerdotes, qui despicitis nomen meum, et dixistis: In quo despeximus nomen tuum? Offertis super altare meum panem pollutum, et d

 (Vers. 8.) Si offeratis caecum ad immolandum, nonne malum est? Et si offeratis claudum et languidum, nonne malum est? offer illud duci tuo, si placuer

 (Vers. 9.) Et nunc deprecamini vultum Dei ut misereatur vestri: de manu enim vestra factum est hoc, si quomodo suscipiat facies vestras, dicit Dominus

 (Vers. 10 seqq.) Non est mihi voluntas in vobis, dicit Dominus exercituum, et munus non suscipiam de manu vestra: ab ortu enim solis usque ad occasum

 (Cap. II.—Vers. 1, 2.) Maledictus dolosus qui habet in grege suo masculum, et votum faciens immolat debile Domino. Quia rex magnus ego sum ((Vulg. tac

 (Vers. 3, 4.) Ecce ego projiciam vobis branchium, et dispergam super vultum vestrum stercus solemnitatum vestrarum, et assumet vos secum. Et scietis q

 (Vers. 5 seqq.) Pactum meum fuit cum eo vitae et pacis, et dedi ei timorem, et timuit me, et a facie nominis mei pavebat. Lex veritatis fuit in ore ej

 (Vers. 8, 9.) Vos autem recessistis de via, et scandalizastis plurimos in lege: irritum fecistis pactum Levi, dicit Dominus exercituum. Propter quod e

 (Vers. 10 seqq.) Numquid non Pater unus omnium nostrum? Numquid non Deus unus creavit nos? Quare ergo despicit unusquisque nostrum fratrem suum, viola

 (Vers. 13 seqq.) Et hoc rursum fecistis, operiebatis lacrymis altare Domini fletu, et gemitu ((Vulg. mugitu)), ita ut non respiciam ultra ad sacrifici

 (Vers. 17.) Laborare fecistis Dominum in sermonibus vestris, et dixistis: in quo eum fecimus laborare? In eo quod dicitis: omnis qui facit malum, bonu

 (Cap. III.—Vers. 1.) Ecce ego mitto. ((Al. mittam)) angelum meum, et praeparabit viam ante faciem meam: et statim veniet ad templum suum dominator que

 (Vers. 2. seqq.) Ecce venit, dicit Dominus exercituum, et quis poterit cogitare diem adventus ejus? Et quis stabit ad videndum eum? Ipse enim quasi ig

 (Vers, 6.) Et vos, filii Jacob, non estis consumpti. A diebus enim patrum vestrorum recessistis a legitimis meis, et non custodistis. LXX: Et vos, fil

 (Vers. 7 seqq.) Revertimini ad me, et revertar ad vos, dicit Dominus exercituum. Et dixistis, in quo revertemur? Si affiget homo Deum, quia vos config

 (Vers. 13, seqq.) Invaluerunt super me verba vestra, dicit Dominus, et dixistis: quid locuti sumus contra te? Dixistis, vanus est qui servit Deo, et q

 (Vers. 16.) Tunc locuti sunt timentes Deum ((Vulg. Dominum)), unusquisque cum proximo suo. Haec locuti sunt, qui timent Dominum, unusquisque ad proxim

 (Vers. 17, 18.) Et attendit Dominus, et audivit, et scriptus est liber monumenti coram eo timentibus Dominum, et cogitantibus nomen ejus. Et erunt mih

 (Cap. IV.—Vers. 1 seqq.) Ecce enim dies veniet, succensa quasi caminus, et erunt omnes superbi, et omnes facientes impietatem, stipula: et inflammabit

 (Vers. 4.) Mementote legis Moysi servi mei, quam mandavi ei in Oreb, ad omnem Israel praecepta et judicia. Scimus quia lex spiritualis est Revela ocul

 (Vers. 5, 6.) Ecce ego mittam vobis Eliam prophetam, antequam veniat dies Domini magnus et horribilis: et convertet eor patrum ad filios, et cor filio

 Eruditionis Hieronymianae Defensio Adversus J. Clericum, A Domno Joanne Martianaeo Elucubrata, Et Commentariis In Prophetas Subjuncta.

 Eruditionis Hieronymianae Defensio Adversus J. Clericum, A Domno Joanne Martianaeo Elucubrata, Et Commentariis In Prophetas Subjuncta.

 Admonitio.

 Caput Primum. De absoluta Hieronymi eruditione, deque imperitia singulari Joannis Clerici.

 Idcirco Cum Aspiratione Haec Nomina Posuimus: Quia Et Apud Graecos Et Apud Hebraeos Per Diphthongum Scribuntur.

 Caput II. De sinceritate et utilitate editionis novae Operum S. Hieronymi, deque imperitia ac malevolentia Quaestionum Hieronymianarum Joannis Clerici

 Lectori S. P. D. Joannes Clericus.

 Quod Opusculum Meum, Si In Graecum (Ut Polliceris) Transtuleris, Et Imperitiae Meae Doctissimos Quoque Testes Facere Volueris, Dicam Tibi Illud Horati

 Index Aliquot Insigniorum Mendaciorum Et Fallacium Conclusiuncularum Joannis Clerici.

 Index Verborum, Sententiarum Et Rerum Memorabiliorum.

 Index Verborum, Sententiarum Et Rerum Memorabiliorum.

 Ordo Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Ordo Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.