126 APPENDIX I í í .

non nominati, sed significati g< ne- rica aliqua ratione ex. gr. omnes li- bri auctoris A, vel auctoris B, vel libri qui adversentur huic vel illi doctrinae capiti, huic vel illi De- creto etc. non comprehenduntur sub verbis articuli libros cuiusvis auctoris per Apostolicas Litteras no-

minatim prohibitos.

Secunda ratio est, quod usus iam determinavit, quum de censuris agi- tur, significationem adverbii nomina- tim. Habemus enim hac in re pa- rem legem in Constitutione Marti- ni V Ad evitanda, secundum quam Constitutionem illi tantum excom- municati, vi legis ecclesiasticae, sunt vitandi, qui ab auctoritate fuerint denunciati specialiter (1) et expresse: quae duo adverbia usus perstrinxit in adverbium nominatim, expresso videlicet proprio excommunicati no- mine.

Itaque libri, qui non fuerint per propria nomina, idest per proprios titulos, in Litteris Apostolicis nomi- nati, non comprehenduntur sub se- cunda parte , de qua agimus, ar- ticuli II.

Rursus, libri, per Litteras Apo- stolicas nominatim prohibiti, alii re- periuntur prohibiti sub poena ex- communicationis Romano Pontifici reservatae ; alii sub poena excom- municationis quam Romani Pontifi-

ci) In iure nomina species et genus alia significatione accipiuntur, ab iUa qua accipi solent a Logicis et Philosophis : quod Philosophi appellant individuum, veteres Iuriscon- sulti dicebant speciem: quod Philosophi dicunt speciem, Iurisconsulti appeUabant genus. Obvia sunt exempla in Pandectis. Hic iuridicus dicendi usus in ius canonicum quoque de- rivavit. Unde adverbium specialiter in Constitutione Martini V ex dicto iuridico sensu de- rivasse videtur, quod perinde est ac individualiter, quem sensum usus confirmavit.

censeantur sub articulo de quo in praesentiarum agimus.

Prima ratio est, quod praxis constans fuit in librorum prohibitio- ne, ut libri per suos proprios titu- los nominentur: quod si interdum secus factum fuerit, ea de causa id factum est, quod rerum circum- stantiae id pro tempore exigèrent, ut aliquod imminens damnum coer- ceretur; ut ex. gr. periculum schi- smatis , quod fuit causa cur Cle- mens XI in dicto Brevi prohibuit libros omnes vel scripta quaelibet edita vel edenda contra Decretum remotionis Archiepiscopi Sebasteni: item periculum haeresis ne invale- scat , vel etiam ut extinguatur, in causa quoque est cur Romani Pon- tifices pro rerum adiunctis prohi- beant omnes libros alicuius haere- tici, ut fecit Innocentius XI, quoad libros Michaelis de Molinos. Hae igitur causae sunt extraordinariae et plerumque temporaneae : quae cir- cumstantiae temporaneae cessant, si lex vicerit periculum, vel ineffi- cax evaserit ad schisma vel haere- sim coercendam.

Cum itaque praxis constans fue- rit in librorum prohibitione, ut li- bri per suos proprios titulos nomi- nentur, verba nominatim prohibiti, hanc praxim expresse significant. Id- eoque libri per suos proprios titulos