Col 2
1
Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ
{NA περὶ > ὑπὲρ } ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ, καὶ ὅσοι οὐχ ἑωράκασιν
{NA ἑωράκασιν > ἑόρακαν } τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί,
2
ἵνα παρακληθῶσιν αἱ καρδίαι αὐτῶν, συμβιβασθέντων
{NA συμβιβασθέντων > συμβιβασθέντες } ἐν ἀγάπῃ, καὶ εἰς πάντα
{NA πάντα πλοῦτον > πᾶν πλοῦτος } πλοῦτον τῆς πληροφορίας τῆς συνέσεως, εἰς ἐπίγνωσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ θεοῦ καὶ
{NA καὶ πατρὸς καὶ τοῦ > - } πατρὸς καὶ τοῦ χριστοῦ,
3
ἐν ᾧ εἰσὶν πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς
{NA τῆς γνώσεως > γνώσεως } γνώσεως ἀπόκρυφοι.
4
Τοῦτο δὲ
{NA δὲ λέγω ἵνα μή τις > λέγω ἵνα μηδεὶς } λέγω, ἵνα μή τις ὑμᾶς παραλογίζηται ἐν πιθανολογίᾳ.
5
Εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειμι, ἀλλὰ τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμί, χαίρων καὶ βλέπων ὑμῶν
τὴν τάξιν, καὶ τὸ στερέωμα τῆς εἰς χριστὸν πίστεως ὑμῶν.
6
¶Ὡς οὖν παρελάβετε τὸν χριστὸν Ἰησοῦν τὸν κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε,
7
ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ, καὶ βεβαιούμενοι ἐν
{NA ἐν τῇ > τῇ } τῇ πίστει, καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν
{NA ἐν αὐτῇ > - } αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ.
8
¶Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν
παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου, καὶ οὐ κατὰ χριστόν·
9
ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς,
10
καί ἐστε ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας·
11
ἐν ᾧ καὶ περιετμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ, ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν
{NA τῶν ἁμαρτιῶν > - } ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ χριστοῦ,
12
συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι,
{NA βαπτίσματι > βαπτισμῷ } ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ θεοῦ, τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν
ἐκ τῶν
{NA τῶν > - } νεκρῶν.
13
Καὶ ὑμᾶς, νεκροὺς ὄντας ἐν
{NA ἐν > [ἐν] } τοῖς παραπτώμασιν καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζῳοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ,
χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα,
14
ἐξαλείψας τὸ καθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν, ὃ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν· καὶ αὐτὸ ἦρκεν
ἐκ τοῦ μέσου, προσηλώσας αὐτὸ τῷ σταυρῷ·
15
ἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτοὺς
ἐν αὐτῷ.
16
¶Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει ἢ
{NA ἢ ἐν πόσει > καὶ ἐν πόσει } ἐν πόσει, ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νουμηνίας
{NA νουμηνίας > νεομηνίας } ἢ σαββάτων·
17
ἅ ἐστιν σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα χριστοῦ.
{NA χριστοῦ > τοῦ χριστοῦ }
18
Μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ
{NA μὴ ἑώρακεν > ἑόρακεν } ἑώρακεν ἐμβατεύων, εἰκῇ φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ,
19
καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα, διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέσμων ἐπιχορηγούμενον
καὶ συμβιβαζόμενον, αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ θεοῦ.
20
¶Εἰ ἀπεθάνετε σὺν χριστῷ, ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε,
21
Μὴ ἅψῃ, μηδὲ γεύσῃ, μηδὲ θίγῃς-
22
ἅ ἐστιν πάντα εἰς φθορὰν τῇ ἀποχρήσει- κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων;
23
Ἅτινά ἐστιν λόγον μὲν ἔχοντα σοφίας ἐν ἐθελοθρησκείᾳ
{NA ἐθελοθρησκείᾳ > ἐθελοθρησκίᾳ } καὶ ταπεινοφροσύνῃ καὶ
{NA καὶ ἀφειδίᾳ > [καὶ] ἀφειδίᾳ } ἀφειδίᾳ σώματος, οὐκ ἐν τιμῇ τινὶ πρὸς πλησμονὴν τῆς σαρκός.