Mic 3
1
Et dixi : Audite, princeps Jacob,
et duces domus Israël :
numquid non vestrum est scire judicium,
2
qui odio habetis bonum, et diligitis malum ;
qui violenter tollitis pelles eorum desuper eis,
et carnem eorum desuper ossibus eorum ;
3
qui comederunt carnem populi mei,
et pellem eorum desuper excoriaverunt,
et ossa eorum confregerunt,
et conciderunt sicut in lebete,
et quasi carnem in medio ollæ ?
4
Tunc clamabunt ad Dominum, et non exaudiet eos,
et abscondet faciem suam ab eis in tempore illo,
sicut nequiter egerunt in adinventionibus suis.
5
Hæc dicit Dominus super prophetas,
qui seducunt populum meum :
qui mordent dentibus suis,
et prædicant pacem ;
et si quis non dederit in ore eorum quippiam,
sanctificant super eum prælium.
6
Propterea nox vobis pro visione erit,
et tenebræ vobis pro divinatione ;
et occumbet sol super prophetas,
et obtenebrabitur super eos dies.
7
Et confundentur qui vident visiones,
et confundentur divini ;
et operient omnes vultos suos,
quia non est responsum Dei.
8
Verumtamen ego repletus sum fortitudine spiritus Domini,
judicio, et virtute,
ut annuntiem Jacob scelus suum,
et Israël peccatum suum.
9
Audite hoc, principes domus Jacob,
et judices domus Israël,
qui abominamini judicium,
et omnia recta pervertitis :
10
qui ædificatis Sion in sanguinibus,
et Jerusalem in iniquitate.
11
Principes ejus in muneribus judicabant,
et sacerdotes ejus in mercede docebant,
et prophetæ ejus in pecunia divinabant :
et super Dominum requiescebant, dicentes :
Numquid non Dominus in medio nostrum ?
non venient super nos mala.
12
Propter hoc, causa vestri, Sion quasi ager arabitur,
et Jerusalem quasi acervus lapidum erit,
et mons templi in excelsa silvarum.]