John 5
1
Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ
{Byz ἡ > - }
{NA ἡ > - } ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ
{NA ὁ > - } Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.
2
¶Ἔστιν δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη Ἑβραϊστὶ
Βηθεσδά,
{NA Βηθεσδά > Βηθζαθά } πέντε στοὰς ἔχουσα.
3
Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ
{NA πολὺ > - } τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων
{NA ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν > - } τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν.
4
Ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐτάρασσεν τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν
πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος, ὑγιὴς ἐγίνετο, ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι.
{NA ~ }
5
Ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα
{Byz ὀκτὼ > καὶ ὀκτὼ } ὀκτὼ
{NA ὀκτὼ > [καὶ] ὀκτὼ } ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ.
{NA ἀσθενείᾳ > ἀσθενείᾳ αὐτοῦ }
6
Τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ,
Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;
7
Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν, Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω ἵνα, ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με
εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.
8
Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Ἔγειραι,
{NA Ἔγειραι > Ἔγειρε } ἆρον τὸν κράββατόν
{NA κράββατόν > κράβαττόν } σου, καὶ περιπάτει.
9
Καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρεν τὸν κράββατον
{NA κράββατον > κράβαττον } αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. Ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.
10
¶Ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ, Σάββατόν ἐστιν· οὐκ
{NA οὐκ > καὶ οὐκ } ἔξεστίν σοι ἆραι τὸν κράββατον.
{NA κράββατον > κράβαττόν σου }
11
Ἀπεκρίθη
{NA Ἀπεκρίθη > Ὁ δὲ ἀπεκρίθη } αὐτοῖς, Ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν, Ἆρον τὸν κράββατόν
{NA κράββατόν > κράβαττόν } σου καὶ περιπάτει.
12
Ἠρώτησαν οὖν
{NA οὖν > - } αὐτόν, Τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, Ἆρον τὸν
{NA τὸν κράββατόν σου > - } κράββατόν σου καὶ περιπάτει;
13
Ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν, ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ.
14
Μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ἴδε ὑγιὴς γέγονας·
μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν τί σοι
{Byz τί σοι > σοί τι }
{NA τί σοι > σοί τι } γένηται.
15
Ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἀνήγγειλεν τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν
ὑγιῆ.
16
Καὶ διὰ τοῦτο ἐδίωκον τὸν
{NA τὸν Ἰησοῦν οἱ Ἰουδαῖοι > οἱ Ἰουδαῖοι τὸν Ἰησοῦν } Ἰησοῦν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ
{NA καὶ ἐζήτουν αὐτὸν ἀποκτεῖναι > - } ἐζήτουν αὐτὸν ἀποκτεῖναι, ὅτι ταῦτα ἐποίει ἐν σαββάτῳ.
17
Ὁ δὲ Ἰησοῦς
{NA Ἰησοῦς > [Ἰησοῦς] } ἀπεκρίνατο αὐτοῖς, Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι.
18
Διὰ τοῦτο οὖν μᾶλλον ἐζήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι, ὅτι οὐ μόνον ἔλυεν τὸ σάββατον,
ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγεν τὸν θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ θεῷ.
19
¶Ἀπεκρίνατο οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν
{NA εἶπεν > ἔλεγεν } αὐτοῖς, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ δύναται ὁ υἱὸς ποιεῖν ἀφ’ ἑαυτοῦ οὐδέν, ἐὰν μή τι
βλέπῃ τὸν πατέρα ποιοῦντα· ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα καὶ ὁ υἱὸς ὁμοίως ποιεῖ.
20
Ὁ γὰρ πατὴρ φιλεῖ τὸν υἱόν, καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ· καὶ μείζονα τούτων
δείξει αὐτῷ ἔργα, ἵνα ὑμεῖς θαυμάζητε.
21
Ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζῳοποιεῖ, οὕτως καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλει ζῳοποιεῖ.
22
Οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκεν τῷ υἱῷ·
23
ἵνα πάντες τιμῶσιν τὸν υἱόν, καθὼς τιμῶσιν τὸν πατέρα. Ὁ μὴ τιμῶν τὸν υἱόν, οὐ τιμᾷ
τὸν πατέρα τὸν πέμψαντα αὐτόν.
24
Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων, καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει
ζωὴν αἰώνιον· καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν
ζωήν.
25
Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται
{NA ἀκούσονται > ἀκούσουσιν } τῆς φωνῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται.
{NA ζήσονται > ζήσουσιν }
26
Ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκεν
{NA ἔδωκεν καὶ τῷ υἱῷ > καὶ τῷ υἱῷ ἔδωκεν } καὶ τῷ υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ·
27
καὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ
{NA καὶ κρίσιν > κρίσιν } κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστίν.
28
Μὴ θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα, ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται
{NA ἀκούσονται > ἀκούσουσιν } τῆς φωνῆς αὐτοῦ,
29
καὶ ἐκπορεύσονται, οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες, εἰς ἀνάστασιν ζωῆς· οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες,
εἰς ἀνάστασιν κρίσεως.
30
¶Οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐδέν· καθὼς ἀκούω, κρίνω· καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία
ἐστίν· ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός.
{NA πατρός > - }
31
Ἐὰν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἡ μαρτυρία μου οὐκ ἔστιν ἀληθής.
32
Ἄλλος ἐστὶν ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμοῦ, καὶ οἶδα ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία ἣν μαρτυρεῖ
περὶ ἐμοῦ.
33
Ὑμεῖς ἀπεστάλκατε πρὸς Ἰωάννην, καὶ μεμαρτύρηκεν τῇ ἀληθείᾳ.
34
Ἐγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου τὴν μαρτυρίαν λαμβάνω, ἀλλὰ ταῦτα λέγω ἵνα ὑμεῖς σωθῆτε.
35
Ἐκεῖνος ἦν ὁ λύχνος ὁ καιόμενος καὶ φαίνων, ὑμεῖς δὲ ἠθελήσατε ἀγαλλιαθῆναι πρὸς ὥραν
ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ.
36
Ἐγὼ δὲ ἔχω τὴν μαρτυρίαν μείζω τοῦ Ἰωάννου· τὰ γὰρ ἔργα ἃ ἔδωκέν
{NA ἔδωκέν > δέδωκέν } μοι ὁ πατὴρ ἵνα τελειώσω αὐτά, αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ
{NA ἐγὼ ποιῶ > ποιῶ } ποιῶ, μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι ὁ πατήρ με ἀπέσταλκεν.
37
Καὶ ὁ πέμψας με πατήρ, αὐτὸς
{NA αὐτὸς > ἐκεῖνος } μεμαρτύρηκεν περὶ ἐμοῦ. Οὔτε φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόατε
{NA ἀκηκόατε πώποτε > πώποτε ἀκηκόατε } πώποτε, οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράκατε.
38
Καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετε μένοντα
{NA μένοντα ἐν ὑμῖν > ἐν ὑμῖν μένοντα } ἐν ὑμῖν, ὅτι ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος, τούτῳ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε.
39
Ἐρευνᾶτε
{NA Ἐρευνᾶτε > Ἐραυνᾶτε } τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν, καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ
μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·
40
καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με, ἵνα ζωὴν ἔχητε.
41
Δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω·
42
ἀλλ’
{NA ἀλλ’ > ἀλλὰ } ἔγνωκα ὑμᾶς, ὅτι τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ οὐκ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς.
43
Ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ
ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε.
{NA λήψεσθε > λήμψεσθε }
44
Πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ
τοῦ μόνου θεοῦ οὐ ζητεῖτε;
45
Μὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα· ἔστιν ὁ κατηγορῶν ὑμῶν, Μωσῆς,
{NA Μωσῆς > Μωϋσῆς } εἰς ὃν ὑμεῖς ἠλπίκατε.
46
Εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωσῇ,
{Byz Μωσῇ > Μωσεῖ }
{NA Μωσῇ > Μωϋσεῖ } ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί· περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν.
47
Εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε, πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασιν πιστεύσετε;