2Cor 9
1
Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστιν τὸ γράφειν ὑμῖν·
2
οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν, ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται
ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ
{NA ὁ ἐξ > τὸ } ἐξ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισεν τοὺς πλείονας.
3
Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ·
ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε·
4
μήπως,
{NA μήπως > μή πως } ἐὰν ἔλθωσιν σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους, καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς-
ἵνα μὴ λέγωμεν
{NA λέγωμεν > λέγω } ὑμεῖς- ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ τῆς
{NA τῆς καυχήσεως > - } καυχήσεως.
5
Ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφούς, ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς, καὶ προκαταρτίσωσιν
τὴν προκατηγγελμένην
{NA προκατηγγελμένην > προεπηγγελμένην } εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.
6
¶Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως, φειδομένως καὶ θερίσει· καὶ ὁ σπείρων ἐπ’ εὐλογίαις,
ἐπ’ εὐλογίαις καὶ θερίσει.
7
Ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται
{NA προαιρεῖται > προῄρηται } τῇ καρδίᾳ· μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ θεός.
8
Δυνατὸς
{NA Δυνατὸς > Δυνατεῖ } δὲ ὁ θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν
ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν·
9
καθὼς γέγραπται, Ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν
αἰῶνα.
10
Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα
{NA σπέρμα > σπόρον } τῷ σπείροντι, καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι,
{NA χορηγήσαι καὶ πληθύναι > χορηγήσει καὶ πληθυνεῖ } καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν, καὶ αὐξήσαι
{NA αὐξήσαι > αὐξήσει } τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν·
11
ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι’ ἡμῶν εὐχαριστίαν
τῷ θεῷ.
12
Ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶν προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα
τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ θεῷ·
13
διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας ταύτης δοξάζοντες τὸν θεὸν ἐπὶ τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁμολογίας
ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ χριστοῦ, καὶ ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς
πάντας·
14
καὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ θεοῦ
ἐφ’ ὑμῖν.
15
Χάρις δὲ
{NA δὲ > - } τῷ θεῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ.