Isa 25
1 Domine, Deus meus es tu; exaltabo te, confitebor nomini tuo, quoniam fecisti mirabilia, cogitationes antiquas, fideles,
veraces. 2 Quia posuisti civitatem in tumulum, urbem munitam in ruinam: arx superborum non amplius est civitas, in sempiternum non
reaedificabitur. 3 Super hoc glorificabit te populus fortis, civitas gentium robustarum timebit te; 4 quia factus es fortitudo pauperi, fortitudo egeno in tribulatione sua, protectio a turbine, umbraculum ab aestu: spiritus
enim robustorum quasi imber hiemalis. 5 Sicut aestus in arida tumultum superborum humiliabis; sicut aestus in umbra nubis canticum fortium reprimes. 6 Et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc convivium pinguium, convivium vini meri, pinguium medullatorum,
vini deliquati. 7 Et praecipitabit in monte isto faciem vinculi colligati super omnes populos et telam, quam orditus est super omnes nationes.
8 Praecipitabit mortem in sempiternum et absterget Dominus Deus lacrimam ab omni facie et opprobrium populi sui auferet de
universa terra, quia Dominus locutus est. 9 Et dicetur in die illa: “ Ecce Deus noster iste, exspectavimus eum, ut salvaret nos; iste Dominus, sustinuimus eum: exsultabimus
et laetabimur in salutari eius. 10 Quia requiescet manus Domini in monte isto ”. Et triturabitur Moab in loco suo, sicuti teruntur paleae in sterquilinio;
11 et extendet manus suas in medio eius, sicut extendit natans ad natandum; et humiliabitur superbia eius cum allisione manuum
eius. 12 Et firmum munimentum murorum tuorum evertit, deiecit, prostravit in terram usque ad pulverem.