1Cor 2
1
καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν
το μυστηριον του θεου
2
ου γαρ εκρινα τι ειδεναι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον
3
καγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας
4
και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις σοφιας λογοις αλλ εν αποδειξει πνευματος
και δυναμεως
5
ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου
6
σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων
του αιωνος τουτου των καταργουμενων
7
αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των
αιωνων εις δοξαν ημων
8
ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον
της δοξης εσταυρωσαν
9
αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου
ουκ ανεβη οσα ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
10
ημιν γαρ απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθη
του θεου
11
τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως
και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου
12
ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν
τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
13
α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος
πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες
14
ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και
ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται
15
ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται
16
τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν