170 Ps 101,3 Ὅμοιον δυνάμει τὸ λεγόμενον τῇ Σαλομῶνος εὐχῇ
291 Ps 140,2 Εἰ πρωῒ τὸν ἐπιόντα βίον συνίεμεν τὸν ἐν ἀναπαύσει καὶ δόξῃ
λέγει τῆς ἱδρύσεως θεοῦ δυνάμεως δεῖγμα τὸ γῆν οὖσαν στοιχεῖον τὸ βαρύτατον ὑπὲρ ὑδάτων πεπῆχθαι καὶ μένειν δι' αἰῶνος ἀμετακίνητον, οὐ δή που τῆς ὑπούσης ἀβύσσου στηρίζειν αὐτὴν δυναμένης οὐδὲ ἑδρασούσης ἀλλ' ἱματίων τρόπῳ σκεπούσης, ὡς εἶναι τὴν ἕδραν ἄρρητον καὶ θεοῦ δυνάμεως, οὐ στοιχείων φύσεως. 176 Ps 103,10 Πηγὰς ὕδατος ἀναβλυστανούσας τῆς ἀρχῆς καὶ ταῦτα θεοῦ δυνάμει ἡ γῆ δίδωσι, ξηραινομένας τε πολλάκις θεοῦ φόβῳ φησὶν εἰς ἀφανὲς ἀπιέναι ὅπερ ἐν ἑβδομηκοστῷ τρίτῳ σαφέστερον εἴρηται Σὺ διέρρηξας πηγὰς καὶ χειμάρρους, σὺ ἐξήρανας ποταμοὺς ἑτέρους. Θαυμάζει καὶ τῶν ὀρῶν τὴν θέσιν ἀμεταστάτων ἐγηγερμένων ὑπὲρ τὰ πεδία καὶ μὴ κατασυρομένων ὑπὸ τῆς ταχθείσης ἐρείσεως εἰς τὸ καλύψαι τὰ ὑποκείμενα κατὰ τὸ Ἐροῦσι τοῖς ὄρεσι Συγκαλύψατε ἡμᾶς. 177 Ps 103,13 Ὑπερῷα θεοῦ τὸν ἀέρα καλεῖ καθάπερ ἐπὶ μιᾶς οἰκίας τοῦ παντὸς κόσμου. ἔργον δὲ τοῦ υἱοῦ λέγει τὸν ὑετὸν ἀφ' οὗ καρποῦται πλησμονὴν ἡ γῆ. ἔργον δὲ τὴν ἐκ θαλάσσης ἀναγωγὴν τῶν ὑδάτων ἂν λέγοι. 178 Ps 103,17b Καὶ περὶ τοῦ ἐρῳδιοῦ δὲ λέγεται διὰ Ἱερεμίου Καί γε ὁ ἀρῳδιὸς ἐν τῷ οὐρανῷ ἔγνω τοὺς καιροὺς αὐτοῦ. 179 Ps 103,26b Καταπαίζειν δὲ αὐτοῦ λέγεται ὁ θεὸς τουτέστιν ἐν μηδενὶ τίθεσθαι τὴν πανουργίαν αὐτοῦ. πάντα γὰρ τὸν ἐναντιούμενον αὐτῷ γελᾷ θεὸς διὰ τὸ μάταιον καὶ παιδιὰν τίθεται διὰ τὸ εὐάλωτον, ὡς περὶ Αἰγυπτίων φησὶν Ὅσα ἐμπέπαιχα τοῖς Αἰγυπτίοις. 180 Ps 103,27.28 [Ἄλλοι δὲ περὶ τῆς χορηγουμένης τοῖς ζῴοις τροφῆς ἐξειλήφασι τὰ προκείμενα. ταύτης γὰρ παρούσης εὐθαλεῖ καὶ χαίρει, ἀπούσης δὲ ἐνδείᾳ πιέζεται καὶ συγχεῖται τῇ τῶν ἀναγκαίων ἐλλείψει.] 181 Ps 103,29.30 Τοῦτο ἔργον Χριστοῦ ὃς καί φησιν ἀνάστασιν εἶναι καὶ ζωὴν καὶ ἀναστήσειν πάντας ἐπήγγελται καί, ὅτε παρῆν, ἐζωοποίησεν οὓς ἐβούλετο, ὥστε τὰ λεγόμενα πατρὸς μέν ἐστιν ἀρχικῶς, υἱοῦ δὲ ἐξεργαστικῶς καὶ πνεύματος δὲ μετοχικῶς αὐτοῦ μετεχομένου καὶ οἷον ἐμβιβαζομένου δι' υἱοῦ εἰς τὴν ἁπάντων ζωὴν κατὰ τὸ Ζωοποιήσει τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τοῦ ἐνοικοῦντος πνεύματος ἐν ὑμῖν. ζωοποιὸν μὲν οὗν τὸ πνεῦμα δι' ἧς ἐργάζεται ζωῆς, θεοποιὸν δὲ δι' ἧς ἐνδίδωσι μετοχῆς καὶ ὁμώνυμον αὐτῷ τὸ πνεῦμα ἀνθρώπινον κατὰ τὴν ὑπ' αὐτοῦ μόρφωσιν. 182 Ps 103,31 Αἰώνιος ἡ δόξα τοῦ φυλάσσοντος εἰς αἰῶνα τὰ ἔργα· καὶ ἐπείπερ αἰώνιος ἡ δόξα, αἰώνια τὰ δοξάζοντα. 183 Ps 103,32 Τὸ μέγεθος τῆς δόξης δηλοῦται τῷ τῆς κτίσεως φόβῳ, τὴν δ' ὑπόταξιν ὁ φόβος μηνύει. οὕτω τὸ θάλασσαν ὑποταχθῆναι φοβηθῆναί φησιν ὁ ψαλμός. τὸ γὰρ φοβούμενον ὑποτάσσεται· καὶ γῆς ὑπόταξις ὁ τρόμος τῆς ἐποπτείας τοῦ θεοῦ καὶ ὀρῶν καπνισμὸς οἷον καιομένων ὃ καὶ σωματικῶς ἐπὶ τοῦ Σινᾶ γινόμενον ὄρους ἑωρᾶτο. 184 Ps 103,33.34 Τοῦτο τῆς ζωῆς τὸ κέρδος, ἐπὶ τοῦτο καὶ ζῆν ἄξιον, διὰ τοῦτο δεινὸς ὁ θάνατος ὁ κατασιγάζων τὸν ὑμνητήν· ἀπώλειά τε ὁ θανάτος διότι Οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου, καὶ μόνη ὕπαρξις ἡ ζωὴ ὅτι Οἱ ζῶντές σε, φησίν, αἰνέσουσιν. ἐν γὰρ τῇ πρὸς τὸν ὄντα συναφείᾳ τὸ εἶναι ἔχομεν, καὶ ἡ διάστασις φθορά. Ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ κυρίῳ· καὶ εὐχῆς δὲ ἄξιον, ἵνα τοῖς ὕμνοις ἡμῶν θεὸς εὐφράνηται, ἡμῖν δὲ πάντως εὐφροσύνη δι' ὑμνῶν. κἂν ᾖ δι' ὅλου τοῦτο ὥστε καὶ τὰς πράξεις ἁπάσας ἡμῶν ὕμνον εἶναι θεοῦ, εὐφρανθήσεται ἡμῖν θεὸς οἷσπερ ἐξ ἀρχῆς ηὐφραίνετο.
185 Ps 104,7 Οὐκ ἀγνοητέον, φησίν, ὅτι αὐτός ἐστι κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν οὗ
πρόνοια τὸν σύμπαντα κόσμον θείοις κρίμασι διοικεῖ ὡς μηδὲν ἀκρίτως μηδὲ ἄνευ τῆς αὐτοῦ προνοίας γίγνεσθαι. 186 Ps 104,15α Χριστοὶ ἦσαν τὴν χρῖσιν λαβόντες τὴν διὰ πνεύματος ἀόρατον ἢ καὶ ὡς ἐκλεκτοὶ γενόμενοι. 187 Ps 104,27-36 Ἀδιαφόρως τῇ τάξει κέχρηται τῶν πληγῶν καὶ οὐδὲ πάσας καταλέγει, ὅτι, οἶμαι, τὸ δυνατὸν τοῦ
26