Catechesis ad illuminandos 2 (recensio e cod. Paris. 409) ̓ 1 ∆εῖνον ἡ ἁμαρτία καὶ νόσος χαλεπωτάτη ψυχῆς ... αὐτῆς τὰ νεῦρα, πυρὸς δὲ .. αὐτεξ. βλάστ

 γυναιξὶν (vide I. locum) ἐρεῖ τις· ἐπόρνευσα καὶ ἐμοίχευσα, καὶ ἐμόλυνα τὸ σῶμα παντοίαις ἀκολασίαις, ἄχρηστος γέγονα ... εἰς Ῥαὰβ τὴν πόρνην, καὶ οὐ

 Κύριε .. μου, ὅτι σπέρμα Ἀβραὰμ ἐγώ εἰμι ... κατὰ κίνησιν κ. π. α. ὥς τινες ματαιολογοῦσι, ζῶμεν· ἀλλ' αὐτὸς καὶ τοῦ ζῆν καὶ ἔως ὅτε δεῖ ζῆν, ὡς βούλε

γυναιξὶν (vide I. locum) ἐρεῖ τις· ἐπόρνευσα καὶ ἐμοίχευσα, καὶ ἐμόλυνα τὸ σῶμα παντοίαις ἀκολασίαις, ἄχρηστος γέγονα ... εἰς Ῥαὰβ τὴν πόρνην, καὶ οὐ πόρνην τὴν προαίρεσιν, καὶ θάρσησον καὶ σὺ εἰς τὴν ἑαυτῆς σωτηρίαν. Εἰ γὰρ ἡ φανερῶς καὶ δημοσίως πορνεύσασα, πρὸ τῆς χάριτος διὰ μετάνοιαν σώζεται, ἆρα ἡ ἅπαξ ποτὲ πορνεύσασα, μετὰ τὴν χάριν, διὰ μετανοίας καὶ νηστείας οὐ σώζεται; Πῶς γὰρ ἐσώθη ἡ Ῥαὰβ, ἄκουσον· ἐπίστευσεν .. γυναικῶν ὁμοίως ἡ διὰ μετάνοιαν προξενουμένη. 10 Κἂν ὁλόκληρος δὲ .. αὐτοὺς οὐκ ἠρνήσατο .. πάλιν συνήθως ... σωτὴρ ἠμῶν ἐγένετο .. Εἶτα Μωϋσῆς ὑπὲρ ἀρχιερέως αἰτῶν δυσωπεῖ τὸν θεὸν, καὶ υἱὸς .. σὲ δὲ ἐξελθόντα ἐκ τῆς ἀτόπου ὁδοῦ κεκώλυκεν ἐλθεῖν εἰς σωτηρίαν; μετανόησον, ἀδελφὲ, καὶ αὐτὸς .. κατ' ἀξίαν ἐξειπεῖν αὐτοῦ τὴν φιλ.. τῶν ἀνθρώπων ὁμοῦ .. τῆς τούτου φιλ.. ἡμῶν εἴπωμεν. 11 Ἐλθὲ καὶ ἐπὶ τὸν ∆αυίδ· ἴδε τὸν μακάριον πῶς νηστείαις καὶ ψαλμῳδίαις ἑαυτὸν καθώπλισεν, λάβε .. οὐ συναπέθανε τῇ ἁμαρτίᾳ· τοῦτο γάρ ἐστιν τὸ περισπούδαστον, τὸ μὴ συναποθνήσκειν τῇ ἁμαρτίᾳ. Ἦλθεν .. ἰατρὸς τοῦ τραύματος .. ὅτι ἥμαρτες .. ἀλλ' οὐ ∆αυὶδ ὁ βασιλεὺς, ὁ πορφύραν περιβεβλημμένος· ἐνενόει γὰρ τὸν ἀγγελικὸν τοῦ Κυρίου στρατὸν, καὶ τὸν ἀόρατον ὡς ὁρῶν· ἐλθόντι προφήτῃ, μᾶλλον δὲ δι' ἐκείνου .. ἐξομ. ἀληθινὴν ... ἤδη ἦν ἐλεγχθεὶς ὑπό τινος, μὴ γ. ἤδ. πολλοὶ τὸ πρᾶγμα, ὀξέως γὰρ ἐπράχθη. Ὁ πρ. εὐθὺς παρῆν, ἔλεγχος κακεῖνος ... ἰατρείαν τῆς ἀπειλῆς. Ναθὰν γὰρ ὁ ἐλέγξας αὐτὸν, εὐθέως ἐπήγαγε· Καὶ Κύριος, φησὶ, ἀφείλετο ἁμάρτημά σου .. ἐχθρούς σου· πολλοὺς μὲν γὰρ εἶχες τ. ε. διὰ τὴν δικαιοσύνην, ἀλλ' ἐφρούρει σε ἡ σωφροσύνη· προδοὺς δὲ τὸ μέγιστον ὅπλον, ἑτοίμους ἐστῶτας ἔχεις κατὰ σοῦ τοὺς ἐχθροὺς ἐπαναστάντας· ὁ μὲν οὖν προφήτης οὕτως αὐτὸν παρεμυθεῖτο [cf. I. loc.]. 12 Ὁ δὲ μακάριος ∆αυὶδ εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἤκουσεν ὅτι παρεβίβασε .. οὐκ ἐπὶ σποδοῦ μόνον ἐκάθητο, ἀλλὰ καὶ σποδὸν εἶχε τὴν βρῶσιν, καθὼς .. τοὺς ἐπιθυμητὰς ὀφθαλμούς· λούσω γὰρ, φησὶ, καθ' ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου [βρέξω]. Ἀρχόντων παρακαλούντων. .. Εἰ οὖν ὁ βασιλεὺς οὕτως ἐξομολογεῖτο .. μονονουχὶ τὴν βοήθειαν τοῦ ἀναβησομένου εἰς οὐρανοὺς ἐκεῖθεν [καὶ] λυτρωτὴν ἐπικαλούμενος, καὶ κατάρ. πικρῶς .. αὐτὸν ἥδει γὰρ ὅτι τῷ ἀφιέντι ἀφεθήσεται. 13 Ὁρᾷς ὅτι καλὸν .. ὅτι τοῖς μετανοοῦσίν ἐστι .. εὐσεβείας, πάσης κολάσεως ἄξιος, ὑπεύθυνος τῆς ἁμαρτίας, ἀλλοτρίων ἔργων ἐπιθυμητὴς, ἀλλοτρίων κτημάτων ἑαυτὸν ὑπόδικον ποιησάμενος, ἀλλ' ὅτε ... διὰ τῆς Ἰεζαβὴλ ἀπέκτεινε ... ἰμάτια αὐτοῦ, κόνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κατεπάσατο, περιετείχισεν αὐτὸν τῇ καθαρωτάτῃ νηστείᾳ καὶ τί φ. ὁ φ. Θεὸς πρὸς τὸν Ἡλίαν; .. ἀλλὰ τῷ παρόντι τῆς μετανοίας καιρῷ κατ' ἄλληλον τὴν συγχώρησιν δωρούμενος. ∆ίκαιον γάρ ἐστι τὸ πρὸς ε. τ. γ. προσφόρως ἀποκρίνασθαι. 14 Ἱεροβοὰμ ὁ δοῦλος καὶ ἀποστάτης ε. ε. τ. θ. θύων τοῖς εἰδώλοις ἐπὶ βωμοῦ, καὶ κρίσει Θεοῦ ξηρὰ .. τὸν ἐλέγχοντα πρ. ἀλλ' αὐτῇ ... ἰάσατο αὐτὸν ὁ Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου ... τῶν ἀμαρτιῶν ἰασάμενος ἐλευθερῶσαι ... πρίσας, καὶ ἐν παντοίαις εἰδωλολατρείαις μιανθεὶς, καὶ πλήσας αἱμάτων ἀθώων τὴν Ἱερουσαλήμ .. Κύριος τῆς δεήσεως καὶ τῆς προσευχῆς αὐτοῦ, καὶ .. εἰ ὁ τὸν. πρ. πρ. καὶ ἀποκτείνας .. σὺ ὁ μηδὲν τοιοῦτον ἐργασάμενος, ἐὰν μετανοήσῃς, οὐ σώζῃ; βλέπε μὴ τῇ δυνάμει τῆς μετανοίας μάτην ἀπιστήσῃς. 15 Βούλει γνῶναι πόσον ἰσχύει ἡ μετάνοια; θέλεις μαθεῖν τὸ .. ἐτρέψατο· μέγα μὲν γὰρ ἀληθῶς καὶ τοῦτο· ἀλλ' ἔτι μικρὸν πρὸς τὸ μέλλον ῥηθήσεσθαι .. ἀπόφασιν θείαν ἐξενεχθεῖσαν κατ' αὐτοῦ τοῦ βασιλέως Ἐζεχίου, ἔλυσε ... αὐτῷ καὶ μέλλοντι τελευτᾶν .. ποία σωτηρίας ἐλπίς; ἀκούσαντος γὰρ τὸ τοῦ θανάτου μυστήριον [sic codex, plane solus hic], διελύθη αὐτοῦ τὰ μέλη τοῦ σώματος, ἐκόπησαν τὰ νεῦρα, ἐξέλιπεν ἡ ἰσχὺς διὰ τὸν τοῦ προφήτου πρὸς αὐτὸν λόγον· καὶ γὰρ ὡς ἐκ Θεοῦ ἐδέξατο τὴν ἀπόφασιν, ἀλλ' οὐκ ἀπέστη ... καὶ ἀνατείνας τ. δ. ἀπὸ τῆς κλίνης πρὸς τ. ο. δάκρυσι μετανοίας τὴν κλίνην κατέβρεξεν (οὐ γὰρ ἐμποδίζει παχύτης τῶν τοίχων προσευχὰς μετ' εὐλαβείας ἀναπεμπομένας, ξυμ εδιτιονε 1).