1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

63

μέρους", οὐκέτι "κυκλοῦσιν κοπτόμενοι τὴν ἀγοράν"· οὐκέτι γὰρ ὁ κοπετὸς αὐτῶν ἐνεργήσει τι τότε ἀκουσομένου ἑκάστου· "νῦν μετανοεῖς, ὅτε "καιρὸς" οὐκ ἔστιν." οὐ τοῦτο δέ φημι ὅτι οὐδέποτε ἔσται μετάνοια, ἀλλὰ τότε, ὅτε ὁ "καιρὸς τῆς κρίσεως" ἐνεργεῖ, ὅτε "τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ παρίστανται ἐπὶ τῷ κομίσασθαι ἕκαστος, ἃ ἔπραξεν διὰ τοῦ σώματος". ἐπερ· ἐὰν δὲ "μὴ ἀνατραπῇ"; -τοῦτο· τότε "κυκλοῦσιν ἐν ἀγορᾷ οἱ κοπτόμενοι", ὅταν ἔτι "ἐνεργῇ" ὁ λόγος ὁ τῆς διδασκαλίας μὴ πειθο-361 μένων ἐκείνων, μὴ συνκατατιθεμένων, μὴ δεσμουμένων ὑπὸ τοῦ "σχοινίου τοῦ ἀργυρίου"· δεσμεῖται γὰρ ὁ συνκατατιθέμενος. "καὶ συντριβῇ τὸ ἀνθέμιον". ἐλέχθη ὅτι ἡ γραφὴ διὰ τοῦ "χρυσοῦ" σημαίνει τὰ νοήματα· τὰ νοήματα οὖν τὰ κατειργ̣ασ̣μ̣ένα κ̣αὶ εὐτρεπισθέντα οὕτως ὥστε λ̣όγ̣ια α᾿̣γ̣αθὰ γενέσθαι. καὶ γὰρ φαίνεται "πε´̣τ̣αλα" τὰ τεμνόμενα ἐν τοῖς ἱματίοις τ̣οῦ ἀρχιιερέως· λέγεται γὰρ εκιο̣····· ······· "χρυσίον" καὶ τ̣η κατ̣ω̣ κατασκευ̣······· ··ης. δύναται οὖν "συντριβη῀̣ναι" ···· συνενῶσαι αὐτὰ καὶ ὥσπερ ἠλαθῆναι. 12,6cd καὶ συντριβῇ ὑδρία ἐπὶ τὴν πηγήν, καὶ συντροχάσει ὁ τροχὸς ἐπὶ τὸν λάκκον. ̣12,6c ? τινῶν ἐστιν ἀπ' αὐτῆς τῆς "πηγη῀̣ς̣" ἀ´̣ν̣ευ το̣ῦ ἀγγείου πίνειν. ἡ Ῥεβέκκα ἡ ε᾿̣πιμονὴ τῶν καλῶν, ἡ τελεία διδασκαλία, "ἐπὶ τὴν πηγὴν κατα-βαίνουσα" "ὑδρίᾳ" ἐλάμβανεν τὸ ποτόν, ἵνα "ποτίσῃ παῖδα" διψώμενον· ἐξ αὐτῆς τῆς "πηγῆς" δ̣ὲ αὐτὴ ἔπιεν ἄνευ "ὑδρίας". οὕτως εὑρίσκεις καὶ περὶ τῆς Σαμαρίτιδος γε-γραμμέν̣ο̣ν̣ ὅτι καὶ ἐκείνη "ἀφῆκεν τὴν ὑδρίαν", ἐν ᾗ ει᾿̣ληλύθει ἀρύσασθαι ὕδωρ, "κα̣ι`̣ α᾿̣πῆλθεν" τοῖς πολίταις ἑαυτῆς εἰπεῖν ὅτι "δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον, ὃς εἶπέν μοι πᾶν τ̣ο`̣ α῾̣μ̣άρτημά μου". ἡ Ῥεβέκκα οὖν τὸν τοῦ Ἀβραὰμ "παῖδα ποτίζει" καὶ οὐκ αὐτόν̣ γ̣ε̣ μ̣όνον, ἀλλὰ καὶ πάν̣τας τοὺς μετ' αὐ-τ̣ο̣υ῀̣. "κ̣αὶ τ̣α̣ι῀̣ς καμήλ̣ο̣ι̣ς" α̣υ᾿̣τη···?············· πίνουσα-"κατέβη" γὰρ "ἐπὶ τὴν πηγήν"-, ἀλλὰ κἂν φέρῃ "ὑδρία" υ̣δ̣········ ἔφερεν, ἀλλὰ "πάσαις". "τὸ ἐκ μέρους γιγνωσκόμενον" καὶ "τὸ ἐκ μέρους προφητευόμενον" ἀπὸ τῆς "πηγῆς" "ὑδρία" ἐστὶν πλη-ρωθεῖσα. ὅταν οὖν "καταργηθῇ τὸ ἐκ μέρους", "συν-τρίβεται ἡ ὑδρία". καὶ οὐκ ἀπόλλυται, ἀλλ' εἰς τὴν "πηγὴν" ·······. καὶ ὑπομιμνῄσκω ἄλλο θεώρημα λεχθὲν δι' ἑτέρων φωνῶν καὶ ση̣8-10νων ὑλῶν ἐλέγομεν ὅτι "τὸ ἐκ μέρους" οὐκ ἀφανίζεται, ἀλλὰ 8-10 "ἐκ μέρους" εἶναι· προσθήκης γὰρ τῆς λειπούσης τιμῆς γεγενημένης ····· κα̣ὶ "τὸ ἐκ μέρους" ἐν τοῖς ὅλοις. οὕτω καὶ ἐνταῦθα, ὅταν μηκέτι χρεία ᾖ τοῦ ἐξ "ὑδρίας" πο-τισμοῦ τοῦ ςωτῆρος "ποτίσαντος" καὶ πεποιηκότος ἐν τῷ "πίνοντι" "ρ῾̣εύματα ὕδατος ζῶντος", ὁ ἔχων ἐν ἑαυτῷ τὴν "πηγὴν τοῦ ὕδατος τοῦ ζῶντος" οὐχ "ὑδρίας" δεῖται. "συντρίβει" ἄρα κατ̣' αὐτήν. καὶ οὐκ ἔξω που 362 "συντρίβει", οὐκ ἔξω που βάλλων "συντρίβει", ἀλ-λὰ ······ "πηγὴν" χύννεται τὸ "μέρος" τῷ ὅλῳ ···? τουτέστιν τὸ "καταργεῖσθαι" αὐτο`̣ κα̣ι`̣ τ̣ὸ "συντρίβεσθαι τὴν ὑδρίαν", ἵνα μ̣η̣κ̣έτι "ὑδρ̣ία̣" ᾐ῀̣. καταλλήλως δὲ τοῖς ὀνόμ̣ασι̣ν καὶ πράγ̣μασιν τὰ νοητὰ χρῶνται ταῖς λέξεσιν. ἐπεὶ γὰρ "πηγῆς" μνήμη ········ε̣?ν "συντριβη" "τὸ ἐκ μέρους" καὶ ε·· περὶ γνώσεως ἦν τελείας ······· "συντριβὴν" "ὑ-δρίας" ε·····αλλ· "κατάργησιν τοῦ ἐκ μέρους" ········ τ̣ὸ κείμενον· "τὸ ἐκ μέρους" κα̣ὶ ἡ "ὑ-δρία" ταὐτόν ἐστιν καὶ ἡ "πηγὴ" καὶ τὸ "πρόσωπον πρὸς πρόσωπον" ποι·····δε···κι ἡμεῖς πολλάκις ἐν-ταῦθα ··ασον ·αρ·······νο, οὗ ἡ παρουσία "καταργεῖ τὸ ἐκ μέρους". πολλάκις ἐλέγομεν εἶναι ··· ··τα ἐπιπολαιότερα α̣·······κ̣ι̣νος ἀκοῦσαι, ἐξ ὧν ὠφεληθῆναι ······ ἐὰν ἴδωμεν αὐτόν, υ········· ε᾿̣κεῖνα "συντρίβομεν"· ἐπεὶ μείζονα θεω̣ροῦμεν, "ἐκβάλλομεν" αὐτά· οὐκ ἀθετοῦμε̣ν̣ α̣ὐτά, ἀλ̣λ̣α`̣ "συν-τρίβομεν" αὐτὰ εἰς μείζονα. 12,6d καὶ συντροχάσε̣ι οὖν ὁ τροχὸς ἐπὶ τὸν λάκκον. δύναται ἐκ παραλλήλου "λάκκος" καταληφθῆναι· ὥσπερ ἔστιν "ὑδρίᾳ" α᾿̣πὸ "πηγῆς" ἀρύσασθαι, οὕτω καὶ ἀ-πὸ "λάκκου" "τ̣ροχῷ" ἀνιμήσασθαι ὕδωρ. ὅταν οὖν μη-κέτι χρεία ἦν τοῦ οὕτως ἀνιμᾶσθα̣ι, τότε "ὁ τρ̣οχ̣ο`̣ς̣ ἐπὶ τὸν λάκκον συντροχάσει" ·····c·······ο̣λεις α̣ὐτὸν ·········ι. δυνατὸν δὲ καὶ ἑτέρως· στιχήριον γάρ ἐστιν καὶ ἕκαστος στίχος ἰδίαν ἔχει νόησιν. λέγομεν τοίνυν τοῦτο ὅτι ἐν πολλοῖς τόποις τῆς γραφῆς ὁ ᾅδης "λάκ-κος" ὀνομάζεται. ἴδε γὰρ τί λέγει· "κύριε ἀνήγαγες ἐξ