1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

19

ἀλλὰ θείᾳ κ̣ρίσει ······ν̣ ειναι τ̣έλος ζ̣ωῆ̣ς τῆς ὠκυμόρου αυ̣ριστον. καὶ λέ γει· "μήποτε κακ̣ία ἀ̣λ̣λάξει σύνεσιν̣ αὐτοῦ η δόλος ἀ̣πατήσει ψυχὴν αὐτοῦ". τὸ "μήποτε" ουτως αυ̣κουε διὰ̣ τὸ ἐνδεχόμενον καὶ̣ καθ' ο ἐν ̓Ιερεμίᾳ ὁ̣ θεὸς λέγει· "ισως ἀκούσονται". αρα γὰρ οὐκ ῃυ̣δει, εἰ "ἀκούσονται" η οὐ ·······ς̣ οὐκ ευ̣χοντε̣ς̣; ἀλλὰ τ̣ο̣·········· τῆ̣ς "πρ̣ο̣αιρέ̣σ̣εως" σημαίνει διὰ τοῦ "ιυ̣σως ἀκούσονται". οὐδέποτε γ̣ὰρ ἐ̣π̣ὶ τῶν ὡς ἐπὶ τὸ πλέον ·· ἐπ' ευ̣λαττον τὸ ιυ̣σον λέγεται ἀντὶ τοῦ ὁπότε ρ ευ̣τυχεν. ἐπερ· τὰ ὑπὸ τῶν προφητῶν καὶ ἀποστόλων γενόμενα οὐχ "ὑπὸ τὸν ηλιον" γέγονεν; ἐὰν ὡς ἀποστόλοις λέγῃς, οὐκ εἰσὶν τῶν "ὑπὸ τὸν ηλιον"· "ἐν οὐρανοῖς" γὰρ ευ̣χουσιν "τὸ πολίτευμα" καὶ "θησαυρίσαντες ἐν οὐρανοῖς ἐκεῖ τὴν καρδίαν ευ̣χουσιν". ἐὰν δὲ τὰ "ἀνθρώ πινα" αὐτῶν λάβῃς, τῶν "ὑπὸ τὸν ηλιόν" ἐστιν.

2,4ab μεγαλύνω ποίημά μου, οἰκοδόμησά μοι οιυ̣κους. 2,4a "ἐμοῦ" τοῦ

"ἀνθρώπου" "ποίημα ἐμεγάλυνα". ἐμὸν "ποίημά" ἐστιν τὸ περὶ ου μέλλω εἰπεῖν· "ἀνθρώπινόν" ἐστιν θέλημα. πάλιν ὁμοίως· εἰ "ἀνθρώπινον" θέλημα ουτω λαμβά νεις ὡς διδόμενον "ἀνθρώπῳ" θεόθεν, ουτω λέγεται ἐπαι νετῶς "ποίημα" τοῦ "ἀνθρώπου", οὐ θηρίου "ποίημα", οὐ κτήνους, οὐκ ἐξηγριωμένου τινός, οὐ δαίμονος. ἐὰν δὲ πάλιν τὰ "ἀνθρώπινα" οιον τὴν "κτῆσιν", τὴν "φυτείαν" τῶν "ἀμπελώνων", τὴν τῶν "οικων" "οἰκοδομὴν" αυ̣λλως ἀκούεις ωδε τὸ "ἀνθρώπου" θέλημα. 2,4b οἰκοδόμησά μοι οιυ̣κο̣υ̣ς̣. ἰδίωμά ἐστιν τῇ Σύρων φωνῇ τὸ "ουτως ἐλάλησάν μοι", "ἐσπούδασάν μοι". καὶ εἰ μὲν θέλεις "οικους" ειναι τὰς ἐπαινετὰς 36 πράξεις, ἑκάστη "οικός" ἐστιν τοῦ ευ̣χοντος. οἱ τοὺς ̓Ιησοῦ "λόγους ἀκούσαντες καὶ ποιήσαντες" "ἐπὶ τὴν πέτραν οἰκοδομοῦσιν τοὺς θεμελίους". καὶ ἐπειδὴ ἡ καθόλου ἀρετὴ μία ἐστίν, ὁ ταύτην σπουδάζων ενα "οικον οἰκοδομεῖ ἐπὶ τὴν πέτραν" "καταβαλλόμενος" αὐτῆς τὴν "οἰκοδομήν", τὸν ἀρραγῆ τοῦ θεοῦ λόγον, τὸν Χριστὸν αὐτόν. ἐὰν δὲ εἰς τὰς κατ' ειδος ἀρετὰ̣ς σκοπῇς-, ἑπεὶ ἑκάστη ειδός ἐστιν τοῦ κατορθοῦντος, πληθυντικῶ̣ς λέγει τοὺς "οικους οἰκοδόμησά μοι". οὐ πάντες οἱ τὰ "ἀνθρώπινα" σπουδάσματα πε ριέποντες καὶ μεταδιώκουσιν "οικου" "οἰκοδομὴν" αὑτῶν κα̣ὶ̣ τ̣ὴν "κτῆσι̣ν", ἀλλὰ μόνον τὴν χρῆσιν. ἐπεὶ ουν ὁ λέγων ταῦτα οὐχ ὁ τυχών ἐστιν, ἀ̣λ̣λ' ὁ ἀκριβωμένην ευ̣χων νόησιν παρὰ τοὺς αυ̣λλους πολλοὺς ἀνθρώπους, λέγει περὶ ἑαυτοῦ τ̣α̣ῦ̣τ̣α̣ οτι "ἐμεγάλυνα ποίημά μου" ὡς "ἀνθρώπινον". ευ̣νιοι δὲ οὐδὲ αὐτὸ τοῦτο ιυ̣σασιν, ποῖον θεϊκὸν "ἀγαθόν" ἐστιν καὶ ποῖον "ἀνθρώπινον". 2,4c.5a ἐφύτευσά μοι ἀμπελῶνας, ἐποίη σά μοι κήπους καὶ παραδείσους. καὶ "ἀμπελῶνας" πολλάκις αἰσθητῶς ειχε ὁ "σοφός", ἀλλ' οὐτῷ α̣ὐ̣τῷ τρόπῳ. ευ̣λε̣γον ·······με····· " ̓Αβ̣ραὰμ πλ̣ούσιος̣ ην", οὐ δεδούλωται δὲ τῷ πλούτῳ· εἰ γὰρ τὸν κληρονόμο̣ν̣ προσέφερεν ἀπαιτηθεὶς ὑπὸ τοῦ̣ θεοῦ θ̣υσ̣ί̣αν̣, πολ̣λ̣ῷ̣ πλ̣έον τὰ̣ χρ̣ήματα̣. αυ̣λλοι δὲ θέλουσιν μᾶλλον ἀποθανεῖν η ἀφαιρεθῆ̣ν̣α̣ι̣ π̣λού̣τ̣ων̣· π̣ο̣λλάκις γοῦν ἠκούσαμεν οτι σπάσαντος πλοίου ευ̣μεινάν τινες συναποθανεῖν θέλοντες τοῖς χρήμασιν. 2,5b καὶ ἐφύτευσα ἐν αὐτοῖς ξύλον πᾶν καρποῦ. τὰ μὲν τοῦ ῥητοῦ φανερά ἐστιν. τὰ δὲ ἐπὶ τῆς ἀναγωγῆς ιυ̣δωμεν. οἱ γενάμενοι "κλήματα τῆς ἀμπέλου τῆς ἀληθινῆς" καὶ αὐτὸ τοῦτο "αυ̣μπελος καρπο φόρος" γενάμενοι ἐπὶ τῷ φέρειν καρπὸν θεῖον, οἰνοφόρον, "εὐφραίνοντα καρδίαν ἀνθρώπου" "ἀμπελῶνας ἐφύτευσαν", τὰς ὑπερφυεῖς ἀρετάς, τὰς τῆς γνώσεως ἀληθείας διανοη τικάς. αυται γὰρ "εὐφραίνουσιν" τὸν "φυτεύσαντα". εἰ γὰρ "ἐφύτευσεν", καὶ τρυγήσει· τρυγήσα̣ς πίεται ἐσθίων τοὺς "κα̣ρποὺς τῶν πόνων" αὐτοῦ. "παράδεισοι" δέ εἰσιν οἱ ευ̣χοντες "ἀκρόδρυα" ἐδώδ̣ι̣μα, "κῆπο̣ι̣" δὲ λαχανώδη "καρπὸν" ευ̣χοντες. ὁ "σοφὸς" ουν ἐν