211

····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· καὶ τρίτον τοῦτο λέγεται· πολλάκις ἡ συμφωνία καὶ ἡ ἡρμοσμένη ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· "ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω". οὐδέν ἐστιν ἐν σοὶ ····· ····· ····· ····· ····· ····· ··· τὸ τῆς ἀρετῆς τὸ φθάνον εἰς τὴν μεγαλοπρέπειάν σου. καὶ πάλιν ····· ····· ····· ···· "ἐξομολόγησις καὶ ὡραιότης ἐνώπιον αὐτοῦ". πάλιν ὧδε τὴν συμφωνία̣ν ····· ····· ····· ····· ····· ···· ἐξομολογήσεως οὐ λαμβάνεις ὧδε τὴν ἐξαγόρευσιν τῶν ἁμα̣ρ̣τιῶν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·μένην συμφωνίᾳ. ἡ φωνὴ τῶν ἑορταζόντων τοῦτό ἐστιν· τ̣····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· γεγωνῷ τῇ φωνῇ, ἀλλ' ἡ κραυγὴ αὐτῶν αὕτη ἐστὶν τὸ ἐξομολογεῖσθαι ····· ····· ··· "φωνὴ ἀγαλλιάσεως καὶ ἐξομολογήσεως αἱ σκηναὶ δικαίων"· ἐν τοῖς προκόπτουσιν "φωνὴ ἀγαλλιάσεως καὶ ἐξομολογήσεώς" ἐστιν· ἀπηλλάγησαν γὰρ τῆς κακίας. δυνατὸν δὲ καὶ τὸ "ἐν σκηναῖς δικαίων" ····· ····· ····· ····· ····· ····· ὅταν ὑπωπιάσουσιν αὐτὰ καὶ δουλαγωγήσουσιν, ὅταν ναοὶ αὐτ ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· 6 ἵνα τί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καὶ ἵνα τί συνταράσσεις με· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· ἕως φθάσῃ τις εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ. σὺ δέ, ὦ ψυχή, μνησθεῖσα ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ··· καὶ λέγοντας· "ποῦ ἐστιν ὁ θεός σου"; μὴ περίλυπος ἔσο, μὴ συντάρασσέ με ····· ····· ····· ····· ····· ····· · γενοῦ. δύνασαι καὶ ἀγγέλους λαβεῖν τοὺς "3ἑορτάζοντας"3 πα····· ····· ····· ····· ·· "ἀλλὰ προσεληλύθατε Σιὼν ὄρει καὶ πόλει θεοῦ ζῶντος, Ἰερουσαλὴμ ἐπουρανίῳ, καὶ μυριάσιν ἀγγέλων πανηγύρει". "ἵνα τί περίλυπος εἶ καὶ ἵνα τί συνταράσσεις με;" ἔχεις ἕτοιμον τὸν βοηθοῦντα. ὡς εἰ καὶ κάμνοντι λέγῃς καὶ νοσοῦντι ····· ····· ····· ····· ····· ···· ἵνα τί ἀφήλπισας τὴν ὑγείαν; ἰδοὺ πάρεστιν ὁ ἰατρός"3. 6 ἔλπισον ἐπὶ τὸν θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ· σωτήριον τοῦ προσώπου μου καὶ ὁ θεός μου. πάρεστιν ὁ θεός· προσδόκησον παρ' αὐτοῦ ἀπαλλαγῆναι τῆς λύπης καὶ τῆς ταραχῆς. τότε δὲ ἀπηλλάγη τούτων, ὅταν τὰ λυπηρὰ πέρας λάβῃ, ὅταν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ωσιν· αἴρει γὰρ τὴν ταραχήν, αἴρει τὴν λύπην. "σωτήριον τοῦ προσώπου μου". ····· ····· ····· ····· ·· ἐλέγομεν εἰς τό· "τοῦ σοφοῦ οἱ ὀφθαλμοὶ ἐν κεφαλῇ αὐτοῦ", ὅτι ἐν τῷ ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· καὶ οἱ φρόνιμοι καὶ οἱ μὴ φρόνιμοι τὰς ὄψεις ἔχουσιν. "σωτήριον ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· λέγεται ἐν τῇ γραφῇ περὶ προσώπου, ἃ πολλάκις εἴρηται, οὐ περὶ ····· ····· ····· ····· ····· ····· "ἐπάραι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δῴη σοι εἰρήνην"· μὴ γὰρ προσωπ····· ····· ····· ····· ····· ···· "ἐπιφάναι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ εὐλογήσαι σε". ὧδε τὸ πρόσωπον τὸ ἐπιφ̣····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· λέγεται δὲ καὶ "εἰκὼν τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτου", ὁ "χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ" ····· ····· ····· ····· ····· ·· σωτηρία καὶ εὐλογία ἕπεται, ἐὰν ἐπαρθῇ τοῦτο τὸ πρόσωπον ····· ····· ····· ····· ····· ····· ··· ἀσύγχυτος γίνεται. ἐπερ · τὸ πρόσωπον; -ὃ ἀνέλαβεν ὁ ἄνθρωπος ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· διάλημψις ὥσπερ πρόσωπόν ἐστιν θεοῦ, εἰδοποιεῖται φ̣····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· ἐξηγησάμην ποτὲ καὶ εἰς ἐκεῖνο κατὰ δευτέρ̣αν ἀπόδοσιν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· 302 ·· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· τὸν υἱὸν λέγει τὸ εἶδος τοῦ πατρός, εἶδος ὡς χαρακτὴρ αὐτοῦ ἢ εἶδος τὴν περὶ ····· ····· ····· ····· ····· ···· κατασκευάζουσιν τῇ ψυχῇ εἰδέα. τοῦ οὖν ἐμοῦ προσώπου σωτήριον εἶ. ····· ····· ····· ····· ····· ····· ··ν̣α γενάμενον οὐ τὸ τοῦ σώματός ἐστιν, ἀλλὰ περὶ οὗ λέγεται· "ἡμεῖς δὲ ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· μὴ γὰρ τοῦτο λέγει, ὅτι ἄνευ καλύμματος τὸ πρόσωπον τοῦ σώματος ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···εται τοῦ ἔσω ἀνθρώπου τὸ πρόσωπον ἐξ ἀγνοίας καὶ ἁμαρτίας, φανεροῦται ····· ····· ····· ····· ····· ····· ··· γάρ· "σοφία ἀνθρώπου φωτιεῖ πρόσωπον αὐτοῦ". τὸ φωτεινὸν τοῦτο πρόσωπον ····· ····· ····· ····· ····· ····· οὐκ ἔχει ἀγνοίας κάλυμμα, οὐκ ἔχει κακίας ἐπίβλημα, ἀλλὰ καθαρὸν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· τοῦ προσώπου σωτηρία εἶ, ὦ θεέ. 7 πρὸς ἐμαυτὸν ἡ ψυχή μου ἐταράχθη. ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· τὸ εἶδος τῆς ταραχῆς. ἐλέχθη δὲ καὶ τοῦτο, ὅτε "ἐξέχεα", λέγει, "τὴν ψυχήν μου ἐπ' ἐμὲ" ····· ····· ····· ····· ····· · πρὸς τὰ ἔξω, οὐκ ἐφάνην αὐτοῖς τεταραγμένος. ὁ ταραττόμενος ἐν ····· ····· ····· ····· ····· ·····