116

δέ τις τελειωθεὶς ἐν ἁγιότητι εἰς τοὺς αἰῶνας ἐν ἐκείνῳ τῷ σκηνώματι, ο δηλοῖ τὸ Τίς κατασκηνώσει ἐν ορει ἁγίῳ σου; αἰώνιον γὰρ τοῦτο ταὐτὸν ον τῇ σκηνῇ Ην επηξεν ὁ κύριος καὶ οὐκ ανθρωπος. πλὴν εἰ καὶ ουτω τελειότητος εχει ἡ τοιαύτη σκηνὴ ὡς καὶ Αγια ἁγίων ειναι, ἀλλ' ουν ἐστιν μετ' αὐτὴν κατάστασις ὑπερέχουσα τῶν λογικῶν καθ' ην εσονται ἐν πατρὶ καὶ υἱῷ, μᾶλλον δὲ τῇ τριάδι. διὸ παροικεῖν εἰς τοὺς αἰῶνας ἀλλ' οὐ κατοικεῖν ἐν τῷ σκηνώματι ειρηται. ὁ ἐν τούτῳ τῷ οικῳ γεγονὼς σκεπασθήσεται ἐν τῇ τῶν πτερύγων τοῦ θεοῦ σκέπῃ. 624a Ps 60,6b 624a Πλούσιος γὰρ ων, φησίν, καὶ μεγάλας δωρεὰς παρέχεις, μᾶλλον δὲ χαριζόμενος τοῖς τελείοις ἀνθρώποις τὸ γενέσθαι σου υἱοὺς κληρονομίαν αὐτοῖς δέδωκας. εἰ γὰρ καὶ προσδοκᾶται δοθησομένη κατὰ τὴν ἀνάστασιν ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι, ἀλλά γε τῷ ηδη ηὐτρεπίσθαι δέδοται τοῖς εἰς αὐτὴν κατὰ καιρὸν τὸν δέοντα ἀχθησομένοις. Καὶ ἐπὶ τοῖς φοβουμένοις τὸ ονομα αὐτοῦ ὁ θεὸς κληρονομίαν εδωκεν. ἐάν τις ῃ διαφορὰ φοβουμένων τὸν θεὸν καὶ τὸ ονομα αὐτοῦ, πιστευόντων αὐτῷ καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, ἐπεὶ πολλάκις ειρηται ὑποδεεστέρους ειναι τοὺς οἰκειωθέντας τῇ τοῦ θεοῦ προσηγορίᾳ τῶν ἑνωθέντων αὐτῷ τῷ θεῷ, ορα ὡς καὶ τοῖς φοβουμένοις τὸν θεὸν δέδοται ἡ κληρονομία· εἰ γὰρ τοῖς ὑποδεεστέροις ὑπῆρκται ἡ χάρις αυτη, πολλῷ πλέον τοῖς ὑπεραναβεβηκόσιν. 625a Ps 60,7.8 ̔Ο τυχὼν τῶν ἡρμηνευμένων δωρεῶν βασιλεύς τίς ἐστι καθ' ο σημαινόμενον ειρηται περὶ τῶν θεοσεβῶν ὡς ειησαν Βασίλειον ἱεράτευμα, εθνος αγιον. τούτῳ τῷ σημαινομένῳ βασιλεῦσαι καὶ οἱ ἀπόστολοι προσδοκῶντες λέγουσι Κορινθίοις Χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε ινα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν. τῷ ουτω γενομένῳ βασιλεῖ ετη ὑπὸ τοῦ κυρίου προστίθεται, ἡμέρας ἐφ' ἡμέρας ἀγομένης. δεῖ γὰρ ἐκ προλαβούσης φωτεινῆς καταστάσεως εἰς ἑτέραν ὡσαύτως εχουσαν μετάβασιν γίνεσθαι, ὡς ἐκ τοῦ τῶν ἡμερῶν ὀνομαζομένου συμπληροῦσθαι τὰ ετη τὰ αἰώνια περὶ ων ειρηται Καὶ ετη αἰώνια ἐμνήσθην καὶ ἐμελέτησα. παρατείναι δὲ ἡ ζωὴ τῶν ἡμέρας ἐφ' ἡμέρᾳ προσλαμβανόντων εως ἡμέρας γενεᾶς γενεῶν ἐνώπιον τοῦ θεοῦ. Ελεος καὶ ἀλήθειαν αὐτοῦ τίς ἐκζητήσει; πολλαχοῦ τῶν θείων παιδευμάτων αμα τῇ ἀληθείᾳ τοῦ θεοῦ τὸ ελεος αὐτοῦ συνέζευκται· μήποτ' ουν ἐπεὶ τὸ γνῶναι ἀκραιφνῶς καὶ καθαρῶς τὴν ἀλήθειαν τοῦ θεοῦ οὐχ οιόν τε περικείμενον τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν, τούτου ενεκα ἐλέου θεοῦ χρεία πρὸς τῷ συνιέναι τὴν ἀλήθειαν. συντείνει πρὸς τὸ προκείμενον τὸ θέλειν πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. πρῶτον μὲν γὰρ σωθῆναι ἐλέῳ θεοῦ δεῖ, ιν' ἑπομένως ἡ ἐπίγνωσις τῆς ἀληθείας ὑπάρχῃ. εργον γὰρ τῆς τοῦ θεοῦ ἐλεημοσύνης ἡ ἀνθρώπων σωτηρία· ̓Εξαπέστειλεν γὰρ ὁ θεὸς τὸ ελεος αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ, καὶ τὰ ἑξῆς. 626a Ps 60,9 ̓Επεὶ ων ἠξίωσα παρὰ σοῦ τέτευχα εὐχάριστος ουτω γεγονώς, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ὑμνῶν δι' εργων νοημάτων τε καὶ λόγων ἀγαθῶν τὴν ἐπ' ἐμοὶ κληθεῖσαν προσηγορίαν σου· καὶ πρὸς τούτῳ ἡμέραν ἐξ ἡμέρας α ηὐξάμην ἀποδώσω, ωσπερ ὁ ̓Ιακώβ φησιν ̓Εὰν δῷ μοι ὁ θεὸς αρτον φαγεῖν, καὶ τὰ ἑξῆς, πάντα μοι οσα ἐὰν δῷς δεκάτην ἀποδεκατώσω σοι αὐτά. πρὸ γὰρ τούτων τῶν λόγων φέρεται τὸ Ηυξατο ὁ ̓Ιακώβ, λέγων τὸ ̓Εὰν ῃ κύριος μετ' ἐμοῦ εως τοῦ ∆εκάτην ἀποδεκατώσω αὐτά. Ευ δὲ καὶ τὸ εἰπεῖν ̔Ημέραν ἐξ ἡμέρας τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι ψάλλειν τε τῷ ὀνόματι τοῦ θεοῦ Εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, τῷ τὸ μὲν ψάλλειν τῷ ὀνόματι τοῦ ὑμνουμένου παρεκτείνειν εως τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, τῷ δὲ τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι πληροῦσθαι εως ετι ὁ ἐξ ἡμερῶν συμπληρούμενος χρόνος ἐστίν· ουτος δέ ἐστιν ὁ παραμετρούμενος τῇ ἑκάστου ζωῇ. εως ουν ἐν βίῳ ἐσμέν, τὰς εὐχὰς ἀποδώσομεν, ινα καὶ ψάλαι εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος τῷ ὀνόματι τοῦ θεοῦ δυνηθῶμεν.