1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

 113

 114

 115

 116

 117

 118

 119

 120

 121

 122

 123

 124

 125

 126

 127

 128

 129

 130

 131

 132

 133

 134

 135

 136

 137

 138

 139

 140

 141

 142

 143

 144

 145

 146

 147

 148

 149

 150

 151

 152

 153

 154

 155

 156

 157

 158

 159

 160

 161

 162

 163

 164

 165

 166

 167

 168

 169

 170

 171

 172

 173

 174

 175

 176

 177

 178

 179

 180

 181

 182

 183

 184

 185

 186

 187

 188

 189

 190

 191

 192

 193

 194

 195

 196

 197

 198

 199

 200

 201

 202

 203

 204

 205

 206

 207

 208

 209

 210

 211

 212

 213

 214

 215

 216

 217

 218

 219

 220

 221

 222

 223

 224

 225

 226

 227

 228

 229

 230

 231

 232

 233

 234

 235

 236

 237

 238

 239

 240

 241

 242

 243

 244

 245

 246

 247

 248

 249

 250

 251

 252

 253

 254

 255

 256

 257

 258

 259

 260

 261

 262

 263

 264

 265

 266

 267

 268

 269

 270

 271

 272

 273

 274

 275

 276

 277

 278

215

ἀρχαῖον τῶν εργων αὐτοῦ εὐφραίνοιτο θεός, τῆς θεοῦ εὐφροσύνης οὐκ εὐπαθείας ουσης (ἀπαθὲς γὰρ τὸ θεῖον) ἀλλ' ἀποδοχῆς τῶν τελείαν ἀρετὴν κατορθωσάντων. 1000 Ps 103,32 Εἰ δέ σοι βούλεται πνευματικῶς εχειν ταῦτα, ὡς αν ἐπιβλέπῃ θεὸς κατὰ τὸ ̓Επίβλεψον ἐπ' ἐμέ, καὶ ̓Οφθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ δικαίους, τούτῳ οὐχ εστηκεν ετι τὰ γήινα ἀλλὰ σκοτοδινῶντα τρέμει, ὡς ἀποβληθῆναι καὶ παρελθεῖν τὴν ὑλικὴν εξιν. ̓Εφαπτόμενος δὲ ὁ θεὸς καὶ τῶν πονηρῶν δυνάμεων διὰ τὴν ὑπερηφανίαν ὀρῶν καλουμένων, καπνίζει αὐτάς, ἐναύσματι ηδη αὐτὰς ἐνιεὶς τῆς διὰ πυρὸς κολάσεως. 1001 Ps 103,33.34a Αισω τῷ κυρίῳ, τοῦ ᾳσματος οὐκ ἐν φωνῇ ἀλλ' ἐν νοήσεσι τὴν υπαρξιν εχοντος· ψαλῶ δὲ καὶ ἐν πράξεσι τελείαις τῷ θεῷ, εως ὑπάρχω υπαρξιν εχων καθ' ην μετέχω τοῦ ὑπάρχοντος πρὸ τῶν αἰώνων καὶ εἰπόντος ̓Εγώ εἰμι ὁ ων. Εὐπρόσδεκτα δὲ καὶ ἀρέσκοντα τῷ θεῷ διαλεγόμενος ἐρῶ ̔Ηδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου. ουτω γὰρ καὶ αὐτὸς τὴν ἐκκλησίαν ἀποδεξάμενός φησιν ἐν τῷ Αισματι τῶν ᾀσμάτων ̔Η φωνή σου ἡδεῖα.

1002 Ps 104,4b Ωσπερ κατὰ τὴν ἱστορίαν διηνεκῶς Σαμουὴλ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ

μαρτυρίου λειτουργῶν ἑώρα τὸ τοῦ θεοῦ πρόσωπον, ουτως οἱ συνεχῶς καὶ ἀδιαστάτως ἐξετάσει δογμάτων τῆς ἀληθείας καὶ πράξει τῶν ἀρετῶν ἐπιδεδωκότες σφᾶς διαπαντὸς ζητοῦσι τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ, ἰδεῖν αὐτὸν νῷ καθαρῷ βουλόμενοι. πρόσωπον δὲ θεοῦ ὁ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεώς ἐστι, τυγχάνων εἰκὼν τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτου· διὸ καὶ ὁ ὁρῶν αὐτὸν εὐθὺς ὁρᾷ τὸν θεόν. 1003 Ps 104,5b Στόμα δὲ αὐτοῦ τὸν λόγον αὐτοῦ νοήσαις, ος καὶ νομοθέτου καὶ ἀκριβοῦς παιδευτοῦ δίκην κεκριμένα παιδεύματα καὶ παραγγέλματα ὑμῖν δέδωκε. 1004 Ps 104,6.7 ∆ούλους εἰπὼν τοῦ θεοῦ τοὺς ἐξ ̓Αβραὰμ διὰ τὴν ἐξ ̓Αβραὰμ καταγωγὴν τοῦ γένους καὶ ἐκλεκτοὺς τοὺς ἐκ ̓Ιακὼβ διὰ τὸ Αὐτοῦ καὶ ἐπωνύμους ειναι αὐτοῦ, καὶ ἐκλογὴν ἐκ τῶν ἐθνῶν τότε προσληφθέντας εἰς κλῆρον ιδιον θεοῦ καὶ αὐτῶν κύριον καὶ θεὸν ιδιον τὸν θεόν, ομως κατὰ πάντας ἀνθρώπους ειναί φησι τὴν κρίσιν τὴν προνοητικήν. 1005 Ps 104,8b ̔Ο τῶν χιλίων γενεῶν ἀριθμὸς οὐ κατὰ πλήθους ειρηται ἀλλὰ διὰ τὴν πρὸς μονάδα οἰκείωσιν, ωσπερ καὶ ἐν τῷ Χιλιάδες εὐθηνούντων, καὶ ετι ̓Αγαθόν μοι ὁ νόμος τοῦ στόματός σου ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου. 1006 Ps 104,10a ∆ι' ον ειπον αν καὶ αὐτοὶ Μέτοχοι Χριστοῦ γεγόναμεν, ατε ἀξιωθέντες τῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ ἐπιφανείας· αὐτὸν γὰρ ειναι τὸν Χριστὸν τὸν καὶ αὐτοῖς λελαληκότα καὶ αὐτὸς ὁ σωτὴρ διδάσκει ἐν οις φησιν ̓Αβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατο ινα ιδῃ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ ειδεν καὶ ἐχάρη. πότε ειδεν η οτε ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς ειδεν ἐπιστάντα τὸν θεὸν αὐτῷ πρὸς τῇ δρυῒ τῇ Μαμβρῇ; τότε γάρ φησιν ἡ γραφὴ Ωφθη ὁ θεὸς ̓Αβραάμ. καὶ ταῦτα ουν, εἰ καὶετερον, ἀναγκαῖα ην ἀπαγγελθῆναι τοῖς εθνεσιν ὑπὸ τῶν ἐνταῦθα προστεταγμένων τοῦτο ποιεῖν. 1007 Ps 104,12a Τὸ Βραχεῖς ἀντὶ ὀλίγων ειπεν. τὸ γὰρ βραχὺ ἐπὶ μεγέθους κεῖται, τὸ δὲ ὀλίγους ἐπὶ ἀριθμητῶν τάττεται. 1008a Ps 104,18.19 Τοὺς πόδας αὐτοῦ μόνους ἐταπείνωσαν, ἐν πέδαις τῆς ψυχῆς αὐτοῦ οὐ συνδεθείσης ἀλλ' εξω τοῦ σιδήρου γεγενημένης. οσοι γὰρ δεσμοῖς περιβαλλόμενοι ἀγεννῶς τὴν περίστασιν φέρουσιν, καμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ σιδήρου τὴν ψυχὴν εχουσι. τοῦτο δὲ ὑπέμεινεν οὐκ εἰς απαν. περιορίζει γὰρ τῆς περιστάσεως τὸ τέλος, εἰπὼν αὐτὴν κεκρατηκέναι μέχρις ου διῆλθεν ὁ τοῦ θεοῦ λόγος· καθ' ον ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου μετασταλεὶς κηδεμὼν καὶ τροφεὺς πάντων κεχειροτόνητο, τοῦ λογίου τοῦ κυρίου πυρώσαντος ἐπὶ τῷ ζέειν τῷ πνεύματι καὶ ἐξημμένον αὐτὸ εχειν τῷ θείῳ φωτί, μεθ' ο καὶ τηρεῖν δυνατὸν παραίνεσιν λέγουσαν Τὸ πνεῦμα μὴ σβέννυτε. 1009a Ps 104,20.21 Καὶ αὐτὸς δὲ ̓Ιωσὴφ οιδεν τοῦτο τὸ δόγμα· διὸ πρὸς τοὺς αἰτίους εφη Οὐχ ὑμεῖς ἀπεστάλκατέ με ωδε· ὑμεῖς μὲν γὰρ εἰς κακὸν ἐβουλεύσασθε, ὁ δὲ θεὸς εἰς