271
τροφὴν τὴν αἰώνιον, κατὰ τὸ Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην οτι αὐτοὶ χορτασθήσονται, καὶ κατὰ τὸν προφητικὸν λόγον τὸν φάσκοντα ̓Ιδοὺ οἱ δουλεύοντές μοι φάγονται, ὑμεῖς δὲ πεινάσετε. Εἰ δὲ καὶ αἰσθητῶς τις ταῦτα ἐκλαμβάνειν βούλεται· δέδωκε τροφὴν τοῖς πεινῶσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ υσας τὸ μάννα καὶ πεντακισχιλίους πεινῶντας ανδρας εθρεψε, δέδωκε δὲ καὶ ̓Ηλίᾳ καὶ ∆ανιήλ, τῷ μὲν διὰ κοράκων, τῷ δὲ δι' ̓Αμβακοὺμ τοῦ προφήτου. ἐποίησε δὲ κρίμα τοῖς ἀδικουμένοις ̓Ιωσὴφ καὶ Σουσάννᾳ, τῷ μὲν ὑπὸ τῆς Αἰγυπτίας, τῇ δὲ ὑπὸ τῶν Κριτῶν τοῦ ̓Ισραήλ, καὶ τῷ ∆αυὶδ ἀδικουμένῳ ὑπὸ Σαοὺλ καὶ αλλοις πλείοσιν ων πληρεστάτη ἡ γραφή. 1267 Ps 145,7c-8b Οἱ κατερραγμένοι οἱ αὐτοί εἰσι τοῖς πεπεδημένοις ἐπινοίᾳ μόνῃ διαφέροντες· η γὰρ κωλύονται καὶ ἐνεργεῖν καὶ τρέχειν ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν ὑπὸ τῆς κακίας ακοντες πεπεδημένοι, η ἐκπίπτουσι τοῦ υψους τῆς ἀρετῆς καὶ τυγχάνουσι κατερραγμένοι. ̔Ρητέον πεπεδημένους καὶ κατερραγμένους ειναι τοὺς πρακτικῶς ἁμαρτάνοντας, τυφλῶν οντων τῶν τὸ βλέπειν τῆς διανοίας ἀποβαλλόντων, οπως μὴ ὁρῶσι τὰ κάλλη τῶν δογμάτων τῆς ἀληθείας. ὡς ουν ελυσε τοὺς πεπεδημένους καὶ ἀνώρθωσε τοὺς κατερραγμένους αφεσιν ἁμαρτημάτων ὀρέξας, ουτως ἐσόφισε τοὺς τυφλοὺς φωτίσας τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας αὐτῶν, αὐτὸς ων τὸ φῶς περὶ ου γράφει Παῦλος ̔Ο θεὸς ὁ εἰπὼν ̓Εκ σκότους φῶς λάμψαι ελαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τοῦ Χριστοῦ. 1268 Ps 145,8c.9 ̓Επεὶ αμα τῶν δικαίων μνημονεύει τῶν προσηλύτων ἡ προκειμένη λέξις, τοὺς μὲν ἀγαπωμένους ὑπὸ κυρίου δικαίους λεκτέον τοὺς κατὰ τὴν παλαιὰν γραφὴν εὐαρεστήσαντας αὐτῷ, προσηλύτους δὲ τοὺς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν κληθέντας ἐπὶ τὴν τοῦ εὐαγγελίου διδασκαλίαν· καὶ οτι ερρωται ἡ διάνοια αυτη, ἀκουστέον τοῦ σωτῆρος λέγοντος Πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν α βλέπετε καὶ ἀκοῦσαι α ἀκούετε. τούτων τῶν δικαίων καὶ ὁ ̓Αβραὰμ ην περὶ ου γέγραπται ̓Επίστευσε δὲ ̓Αβραὰμ τῷ θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. περὶ δὲ τῶν ἐθνῶν ὡς οντων προσηλύτων ἀκουστέον Παύλου λέγοντος ∆ιὸ μνημονεύετε οτι ποτὲ ὑμεῖς τὰ εθνη, καὶ μεθ' ετερα Οτι ητέ ποτε χωρὶς θεοῦ ἀπηλλοτριωμένοι τῆς πολιτείας τοῦ ̓Ισραήλ, καὶ μετ' ὀλίγα Νῦν δὲ ὑμεῖς οι ποτε οντες μακρὰν ἐγενήθητε ἐγγὺς ἐν τῷ αιματι τοῦ κυρίου ἡμῶν ̓Ιησοῦ Χριστοῦ· αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, καὶ τὰ ἑξῆς· καὶ μεθ' ετερα Αρ' ουν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, καὶ τὰ ἑξῆς. περὶ τούτων τῶν προσηλύτων καὶ ὁ Μωυσῆς προεῖπε τῷ ̓Ισραήλ, λέγων ̓Εὰν μὴ ἀκούσητε τῶν ἐντολῶν κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ὁ προσήλυτος ὁ ων κάτω καὶ ὑφ' ὑμᾶς εσται ανω, σὺ δὲ κάτω, ἀντιμεταβαλλόντων τῶν πραγμάτων. ἀμέλει γοῦν πρὸ τῆς ἐπιδημίας τοῦ σωτῆρος, οσοι τῶν ἐθνῶν θεῷ εσπευδον λατρεύειν, προσήρχοντο τῷ ̓Ισραὴλ παιδευθησόμενοι καὶ ὑπακούοντες αὐτοῖς· νῦν δὲ οἱ βουλόμενοι τῶν ̓Ισραηλιτῶν προσελθεῖν τῇ τοῦ Χριστοῦ πίστει τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν πεπιστευκόσι προσίασι τὴν εὐαγγελικὴν πολιτείαν παραληψόμενοι. Πρὸς τούτοις ἐπίστησον μήποτε οἱ αρτι τῇ θεοσεβείᾳ προσερχόμενοι προσήλυτοι, οἱ δὲ διαβεβηκότες καὶ τελειωθέντες ἐν αὐτῇ, δίκαιοι ειρηνται· οθεν τοὺς μὲν δικαίους ἀγαπᾷ, φυλάττει δὲ τοὺς προσηλύτους. οἱ γὰρ εὐθέως προσεληλυθότες τῷ λόγῳ τῆς ἀληθείας ὡς μήπω ἰσχυροὶ καὶ βέβαιοι δέονται τοῦ φυλάττοντος κυρίου ἐπὶ τῷ ἀβλαβεῖς διαμεῖναι, τῶν δικαίων διὰ τελειότητος οἰκειουμένων αὐτῷ καὶ ἀγαπωμένων ὑπ' αὐτοῦ. ̓Ορφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται, χηρῶν οὐ τῶν τυχουσῶν ἀλλὰ τῶν σὺν ἁγνείᾳ καὶ σεμνότητι διατελουσῶν. τοιαύτη ην Αννα ἡ θυγάτηρ Φανουὴλ ης μνημονεύει τὸ Εὐαγγέλιον. τὴν τοιαύτην χήραν δι' ακραν σωφροσύνην μετὰ καὶ τοῦ καλῶς ἐνεγκόντος ὀρφανίαν ἀναλήψεται κύριος, ὑψῶν καὶ μετεωρίζων αὐτοὺς τῇ ἀρετῇ,