1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

7

[ο]ὐκ οὐσιώδης αλ·[··· ··· ··· ··· ··· ··]·κακαι[··· ··]ται ε[··]· ουσιαι κα···[··· ··· ··· ··· ··· ··]· ουκα[··· ··]· τιν[··] Οὕτω γὰρ ἂν πα·[··· ··· ··· ··· ··· ··]ματη ···[·] τῆς [σωτ]ηρίου οἰκονομίας σ[··· ··], ἀλλ' οὐ μάτην γέγονε[ν]· διόρθω[σ]ις γὰρ ὑπῆρξεν τοῖς ασ[···] ··· ἰδίᾳ ἄρα ὁρμῇ τὰ μὲν [ἀ]γαθά, τὰ δὲ κακὰ συνζώντω̣[ν λο]γ̣ικῶν ὑπάρχει. Τὸ γεγο[ν]ὸς οὖν στ[ερ]έωμα ἐμμέσῳ τοῦ ὕδα̣τός ἐστιν λόγος διαφορὰν ὑπάρξ[ου]σαν κατὰ γνώμην φανερὰν καθιστῶν, ὅστις ἐγκείμ[ε]νος τῷ ἡγεμονικῷ παρὰ Θεοῦ χωρίζει τὰ φα̣ῦλα τῶν ἀγαθῶν, [ἵ]ν' οὕτω καὶ ἕληται. Τὸν δὲ χωρισμὸν οὕτως ἂν οὐ σωματικῶς ἐκλάβοις, θεωρήσας πῶς εἴρηται ὑπὸ τοῦ Ἀβραὰμ πρὸς τὸν πλούσιον αἰτήσαντα ἀποσταλῆναι πρὸς αὐτὸν τὸν Λάζαρον· "6Χάσμα μεταξὺ μέγα ἐστήρικται"6, δη̣λοῦντος ὅτι ἡ ἀρετὴ τῆς κακίας διέστηκεν οὐ τόπῳ ἀλλὰ διαφορᾶς ἐξαλλαγῇ καὶ ἐναντιότητι. Ἐπεὶ γὰρ ἀσυνύπαρκτός ἐστιν ἡ δικαιοσύνη τῇ ἀδικίᾳ, οὐ δύναται ἐν τῷ αὐτῷ εἶναι 21 ὁ δίκαιος καὶ ὁ ἄδικος, ἐν ταὐτῷ δὲ οὐ τόπῳ λέγω ἀλλ' ἕξει̣ καὶ διαθ̣ε´̣σ̣ει. Ὥσπερ οὖν ἐκεῖ διαφορὰ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς κακίας χάσμα εἰ´̣ρη̣ται διαιροῦν τὸ κακὸν ἀπ[ὸ] τοῦ ἀγαθοῦ, οὕτω καὶ νῦν στ̣[ερέ]ωμα̣ π̣εποίηκεν ὁ Θεὸς ἐμμέσῳ τοῦ ὕδατος, τοῦτ' ἔστιν ἡγεμο[νι]κῷ, ἵνα τοῦ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ διάκρισις γένηται. Καὶ ἐπεὶ τῇ φύσει τὸ ἀ[γα]θὸν ἀνώφορόν ἐστιν, τὸ δὲ κακὸν κάτω ἕλκον τὸν αὐτῷ ἑκου[σί]ω̣ς χρώμενον-"6τῆς γὰρ ἀφροσύνης οἱ πόδες κατάγουσιν τοὺς [χ]ρωμένους αὐτῇ μετὰ θανάτου εἰς τὸν ᾅδην"6-, κάτω μέν ἐσ̣τ̣ι̣ τὰ χείρο̣ν̣α̣ τὰ δὲ τῇ ἀρετῇ χρώμενα οἰκεῖα τοῖς ἄνω τυγχα´̣[νει]-"6ἀναλαμβάνων"6 γὰρ "6πραεῖς ὁ Κύριος"6-, χρησίμως τοῦ στερεώματος, ὅ ἐστι λόγος πίστεως καὶ ἀρετῆς, διείργοντος τὸ χεῖρον τῶν σπουδαίων, ἵνα μήτ̣ε συν[··]·ι·η μητε κατα[··· ··· ··] ···ολο··· ··θηση εξ·[···]ς̣· ε[··· ··] επτειν··ν ·α [··· ··· ··· ··]··· ··· ··· τὸ στερέω[μα] δὲ π[ρὸς τ]ὴν φύσι[ν ··· ··· ··· ··· ··· ··· ·· οὐ]κ ἔστιν ἑτερ[··]·ως [στ]ερεὸν σῶμα ·[··· ··· ··· ··]·ρις̣· δ̣[··] στασις ἔχον ὑπάρχε̣ι, ἀλλὰ καὶ οὕτω λ[··]η̣το[··· ··]ν̣ καὶ πᾶσαν ὑπερβάλ[λ]ων σώματ[ος] οὐσίαν. Εἶπεν ο[ὖν ὁ] Θεὸς [στερέ]ωμα γενέσθαι ἐμμ[έσ]ῳ τοῦ ὕδατος̣· ἓν γάρ ἐστιν τὸ ὕδ[ωρ ἐκλ]ημφθὲν νόμῳ ἀλλη- γορίας, μιᾶς οὔσης τῆς λογικῆς οὐσίας [κα]τὰ τὸ ὑποκείμενον, καὶ ἡ διάφορος γν[ώ]μη τὸν χωρισμὸν ἐνε[ποί]ησεν. ι, 6. Καὶ ἐγένετο οὕτως. Ἔδει γὰρ τὸ βούλημα τοῦ τῶν ὅλων Θεοῦ γε[ν]έ[σθ]α̣ι, τοῦ ἔργου θᾶττον δειχθέντος καὶ ἅμα τῷ λόγῳ καὶ τῷ θελήματι [ὑ]ποστάντος. Θέλημα δὲ αὐτοῦ ὁ Υἱὸς ὑπάρχει, δι' οὗ τὰ ὅλα συνέστη, Σοφία ὢν τοῦ γεννήσαντος λέγουσα· "6Ἡνίκα ἡτοίμαζεν τὸν οὐρανόν, συμπαρήμην αὐτῷ."6 ∆ιόπ[ερ] ἐὰν ἀ[κ]ούωμεν εἶπεν ὁ Θεὸς καὶ τὸ ἐγένετο οὕτως, τὸν Υἱὸν νοο̣ῦντες τὸν ἀκούοντα καὶ 22 πληροῦντα τὸ βούλημα [··· ··· ··· ··· ····]ωπινως διαλαμβάνομεν ου····ν·ε̣ι̣· ··· ··· ··· ···· ˉοˉυˉς ·ινα καὶ ακου ·[··] ποιησ̣ι····ˉαˉ̣ˉ······ ··· ···εν ἀλλ' ἵνα ἡμεῖς Πατρὸς καὶ Υἱοῦ ἕνωσιν ἔχον̣τες [διὰ τ]ούτων τῶν λέξεων δημιουργὸν τῶν ὅλων τὸν [Πατέρα] κ̣[αὶ τὸν] Υἱὸν πιστεύωμεν, οὐχ ἕτερα τοῦ Πατρὸς καὶ ἕτερα [τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ ἐρ]γαζομένου· εἴρηται γὰρ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Υἱοῦ· "6Ἃ γὰρ [ἂν ἐκεῖνος ποι]ῇ, ταῦτα καὶ ὁ Υἱὸς ὁμοίως ποιεῖ."6 ι, 7. [Καὶ] ἐπ[οίησεν ὁ] Θεὸς τὸ στερέωμα καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσο[ν τοῦ ὕ]δατος ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώ- ματο[ς] καὶ ἀνὰ [μέσον τοῦ] ὕδατος τοῦ ἐπάνω το[ῦ στ]ερεώματος. ∆····[··· ····]τοῦ ὕδατος, ὥ[σπερ πρ]ότερ[ον] ε̣ἴρη- ται, ··· ····[·]·[··· ····] δὲ ὑπὸ τὸ στ[ερέωμ]α ε·[··] ἔτυχε ·····[·]·[·]·[····]·[·]···παντα τ̣·[····]·οπ̣· [···]·ιτὰ ἑξῆς δε··· ··[··· ···]υτο ἔργοντα ὅτι επ̣α- να[·]···εστι το··· ··[····]·ν τῶν φθα̣σά[ν]τω[ν]. ι, 8. Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς το`̣ σ̣[τερέωμα οὐ]ρανὸν καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν. ·[···]ησαι̣ μὲν ·α··· ·· [εἶδεν] ὁ Θεὸς ὅτι καλόν, τ̣ο̣σοῦτον δὲ ἔπ̣α̣ι̣νο̣ν ῥητέον ὅτι̣ ο̣····[···]νομενον εὐθὺς̣ τὸ εἶδ[ε]ν ὑποφαίνει κάλλος αλλ··· ···[··]····ενον ἔχει τὴν ἀποδοχὴν ··ερον πα· των··· ···[··]···τιας καὶ τ[ῆς] α᾿̣ν̣αλογίας ἐπ̣αινεῖ ὁρῶν ὅτι καλ··· ··· ···ομεν̣ ··· ···οντι ἡ α᾿̣ρετὴ κρ̣ίσις τῶν ··· ··· ···ε· τῷ δοκιμάζειν τὰς χρείας καὶ τὰς αἰτίας κ̣αὶ τὰς ··α··· ···η̣ν. επει··· ···ο φιλ[ό]τιμος κα̣τασκευ̣·· ασ̣θε̣···· γ̣ὰρ 23 σφόδρα̣