Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Eusebii Pamphili De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini

 Eusebii Pamphili De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini

 Liber Primus.

 Caput Primum. Prooemium de morte imperatoris Constantini.

 Caput II. Prooemium de filius Constantini imperatoribus

 Caput III. De Deo pios principes honorante et tyrannos puniente.

 Caput IV. Quod Deus Constantinum honoraverit.

 Caput V. Quod XXX quidem annis regnavit: vixit autem plusquam

 Caput VI. Quod Dei quidem famulus, gentium autem victor fuerit.

 Caput VII. Comparatio ejus cum Cyro Persarum et Alexandro Macedonum rege.

 Caput VIII. Quod orbem propemodum universum subegerit.

 Caput IX. Quod pii imperatoris filius imperium filiis reliquit.

 Caput X. Quod historia haec necessaria, et ad formandos mores utilis sit.

 Caput XI. Quod sola Constantini gesta quae ad pietatem pertinent narratarus sit.

 Caput XII. Quod Constantinus in tyrannorum aedibus, sicut Moses, educatus sit.

 Caput XIII. De patre ejus Constantio, qui Christianos ut Diocletianus et Maximianus persequi noluit.

 Caput XIV. Quomodo Constantius exprobrata ipsi a Diocletiano paupertate, aerarium impleverit, et postea collatoribus pecuniam reddiderit.

 Caput XV. De persecutione ab aliis concitata.

 Caput XVI. Quomodo Constantinus simulans se simulacra colere, eos quidem qui sacrificare parati essent expulerit: illos vero qui se Christianos profit

 Caput XVII. De affectu et amore ejusdem Constantii erga Christum.

 Caput XVIII. Quod post abdicationem Diocletiani et Maximiani, Constantius primus Augustus fuit, numerosa prole insignis.

 Caput XIX. De filio ejus Constantino, qui adhuc adolescens una cum Diocletiano in Palaestinam venit.

 Caput XX. Constantinus propter Diocletiani et Galerii insidias ad patrem revertitur.

 Caput XXI. Mors Constantii Constantinum filium imperatorem relinquentis.

 Caput XXII. Quomodo elato Constantio, Constantinus a militibus Augustus appellatus sit.

 Caput XXIII. Interitus tyrannorum brevis commemoratio.

 Caput XXIV. Quod Constantinus imperium Dei arbitrio sit consecutus.

 Caput XXV. Constantini de Britannis et Barbaris victoriae.

 Caput XXVI. Quomodo Romam Maxentii tyrannide liberare decreverit.

 Caput XXVII. Quod Constantinus eorum qui simulacra coluissent interitum considerans Christianismum potius elegit

 Caput XXVIII. Quomodo Deus oranti visionem ostenderit in coelo sub meridiem, crucem videlicet lucidam cum inscriptione, monente ut in hac vinceret.

 Caput XXIX. Quomodo Christus Constantino in somnis visus, praeceperit ut signo ad crucis formam facto uteretur in bellis.

 Caput XXX. Fabricatio ejus signi ad crucis similitudinem.

 Caput XXXI. Descriptio signi instar crucis formati quod Romani labarum vocant.

 Caput XXXII. Quomodo Constantinus Catechumenus factus sacras Scripturas perlegerit.

 Caput XXXIII. De adulteriis a Maxentio Romae perpetratis.

 Caput XXXIV. Quomodo uxor praefecti, pudicitiae servandae causa mortem sibi conscivit.

 Caput XXXV. Caedes populi Romani jussu Maxentii.

 Caput XXXVI. Magicae artes Maxentii, et alimentorum penuria Romae.

 Caput XXXVII. Maxentii exercitus in Italia superati.

 Caput XXXVIII. Maxentii interitus in ponte Tiberis.

 Caput XXXIX. Ingressus Constantini in urbem Romam.

 Caput XL. De Constantini statua crucem tenente, et de ejus inscriptione.

 Caput XLI. Exultatio provinciarum, et largitiones Constantini.

 Caput XLII. Honores episcopis delati, et ecclesiarum extructiones.

 Caput XLIII. De Constantini in pauperes beneficentia.

 Caput XLIV. Quomodo synodis episcoporum interfuit.

 Caput XLV. Quomodo insipientes toleraverit.

 Caput XLVI. Victoriae de Barbaris relatae.

 Caput XLVII. Mors Maximiani et aliorum quorum insidias Deo revelante Constantinus deprehenderat.

 Caput XLVIII. Constantini decennalia.

 Caput XLIX. Quomodo Licinius Orientem affixerit.

 Caput L. Quomodo Licinius Constantino insidiatus sit.

 Caput LI. Licinii insidiae adversus Episcopos, et prohibitio Synodorum.

 Caput LII. Christianorum exilia et proscriptiones.

 Caput LIII. Edictum Licinii, ne mulieres una cum viris in ecclesiam convenirent.

 Caput LIV. Quomodo eos qui sacrificare renuissent, militia solvit: et carcere inclusos, ali vetuit.

 Caput LV. De iniquitate et avaritia Licinii.

 Caput LVI. Quomodo persecutionem adversus Christianos tandem excitaverit.

 Caput LVII. Qualiter Maximianus fistuloso ac verminante ulcere perdomitus, pro Christianis legem scripserit.

 Caput LVIII. Qualiter Maximinus christianorum persecutor, fugiens servili habitu sese occultaverit.

 Caput LIX. Quomodo vi morbi excaecatus Maximinus, legem pro Christianis dedit.

 Liber II.

 Caput Primum. Occulta persecutio Licinii, et caedes episcoporum apud Amasiam urbem Ponti.

 Caput II. Ecclesiae dirutae, et episcopi trucidati.

 Caput III. Quomodo Constantinus Christianorum causa quos Licinius persequi parabat, commotus sit.

 Caput IV. Quod Constantinus cum precibus, Licinius vero cum vaticiniis, se ad bellum parabat.

 Caput V. Quid de simulacris et de Christo Licinius dixerit, dum in luco sacrificaret.

 Caput VI. Spectra in urbibus quae Licinio parebant visa. Constantini militum Licinianos persequentium.

 Caput VII. Ubicumque in praeliis crucis signum adfuit partam esse victoriam.

 Caput VIII. Quod quinquaginta viri electi sunt qui crucem portarent.

 Caput IX. Quod ex cruciferis is quidem qui fugit interfectus est: qui vero fideliter permanserat, incolumis evasit.

 Caput X. Variae pugnae et Constantini victoriae.

 Caput XI. Fuga et magicae artes Licinii.

 Caput XII. Quomodo Constantinus orans in tabernaculo, victoriam adeptus est.

 Caput XIII. Constantini humanitas in milites captos.

 Caput XIV. Iterum de oratione in tabernaculo.

 Caput XV. Licinii simulata amicitia et idolorum cultus.

 Caput XVI. Quomodo Licinius militibus praeceperit, ne adversus crucis signum impetum facerent.

 Caput XVII. Constantini victoria.

 Caput XVIII. Licinii caedes et triumphi de illo acti.

 Caput XIX. Publica laetitia ac festivitas.

 Caput XX. Quomodo pro Confessoribus Constantinus leges sanxerit.

 Caput XXI. Quomodo etiam pro martyribus et pro Ecclesiarum praediis leges tulit.

 Caput XXII. Quomodo etiam populos recreaverit.

 Caput XXIII. Quod Deum bonorum auctorem praedicavit, et de legibus ejusdem.

 Caput XXIV. Lex Constantini de pietate in Deum, et de christiana religione.

 Caput XLIII. Quomodo Constantinus ea quae legibus sanxerat factis ipsis confirmavit.

 Caput XLIV. Quomodo Christianos ad regendas provincias promoverit, et paganos sacrificare prohibuerit.

 Caput XLV. De legibus quibus sacrificia quidem prohibebantur, Ecclesiae vero construi jubebantur.

 Caput XLVI. Epistola Constantini ad Eusebium et reliquos episcopos de Ecclesiis praesidum opera aedificandis: utque vetustae reficiantur, et ampliores

 Caput XLVII. Quod contra idolorum cultum scripserit.

 Caput XLVIII. Constantini edictum ad Provinciales de falso cultu multorum deorum. Exordium de virtute et vitio.

 Caput LXI. Quomodo ab urbe Alexandria quaestiones commotae sint propter Arium.

 Caput LXII. De Ario et Melitianis.

 Caput LXIII. Quomodo Legatum cum litteris misit ad pacem componendam.

 Caput LXIV. Constantini Epistola ad Alexandrum episcopum, et Arium presbyterum.

 Caput LXXIII. Quod post has etiam Imperatoris litteras perseveravit contentio.

 Liber III.

 Caput Primum. Comparatio pietatis Constantini cum iniquitate persecutorum.

 Caput II. Rursus de pietate Constantini signum crucis libere profitentis.

 Caput III. De imagine Constantini, cui crux quidem superposita erat, infra autem draco.

 Caput IV. Rursus de controversiis in Aegypto excitatis ab Ario.

 Caput V. De dissensione ob festum Paschae.

 Caput VI. Quomodo synodum Nicaeae fieri jussit.

 Caput VII. De universali Concilio, ad quod ex omnibus provinciis convenerunt Episcopi.

 Caput VIII. Quod sicut in Actis Apostolorum dicitur, ex variis gentibus convenerunt.

 Caput IX. De virtute et aetate ducentorum quinquaginta episcoporum.

 Caput X. Synodus habita in palatio, quo ingressus Constantinus cum episcopis resedit.

 Caput XI. Silentium Concilii, postquam Eusebius episcopus pauca quaedam dixisset.

 Caput XII. Constantini ad synodum oratio de pace.

 Caput XIII. Quomodo episcopos inter se certantes ad concordiam revocarit.

 Caput XIV. Concors synodi sententia de fide et de pascha.

 Caput XV. Quomodo Constantinus vicennalibus suis episcopos convivio exceperit.

 Caput XVI. Munera Episcopis donata et litterae ad omnes scriptae.

 Caput XVII. Epistola Constantini ad Ecclesias de synodo Nicaena.

 Caput XXI. Episcopis discessuris consilium dat ut concordiam servent.

 Caput XXII. Quomodo alios quidem hortatus sit, ad alios autem scripserit, et de pecuniarum divisione.

 Caput XXIII. Quomodo ad Aegyptios scripserit, eosque ad pacem hortatus sit.

 Caput XXIV. Quomodo episcopis et plebibus religiosas litteras saepius scripsit.

 Caput XXV. Quomodo Hierosolymis in sancto Dominicae resurrectionis loco templum exstrui praecepit.

 Caput XXVI. Quomodo impii sepulcrum Domini ruderibus et simulacris superpositis obtexerant.

 Caput XXVII. Quomodo Constantinus templi materiam ac rudera longissime projici mandavit.

 Caput XXVIII. Manifestatio sanctissimi sepulcri.

 Caput XXIX. Quomodo de construenda ecclesia ad praesides et ad Macarium episcopum litteras dedit.

 Caput XXX. Constantini ad Macarium epistola de aedificatione Martyrii Servatoris nostri.

 Caput XXXIII. Quomodo ecclesia Servatoris extructa fuerit, quam prophetae novam Hierusalem appellaverant.

 Caput XXXIV. Descriptio fabricae sancti sepulcri.

 Caput XXXV. Descriptio atrii et porticuum.

 Caput XXXVI. Descriptio parietum tectique et ornatus atque inaurationis ipsius Basilicae.

 Caput XXXVII. Descriptio geminarum utrinque porticuum et trium portarum orientalium.

 Caput XXXVIII. Descriptio hemisphaerii et duodecim columnarum cum crateribus.

 Caput XXXIX. Descriptio atrii, exhedrarum et vestibulorum.

 Caput XL. De numero donariorum.

 Caput XLI. De aedificatione Ecclesiae apud Bethlehem et in monte Olivarum.

 Caput XLII. Quomodo Helena Augusta Constantini mater, Bethlehem orandi causa profecta, has Ecclesias aedificavit.

 Caput XLIII. Rursus de Ecclesia Bethlehemitica.

 Caput XLIV. De magnitudine animi et beneficentia Helenae.

 Caput XLV. Quomodo Helena in ecclesiis religiose versata sit.

 Caput XLVI. Quomodo octogenaria, testamento facto, e vita decessit.

 Caput XLVII. Quomodo Constantinus matrem deposuit et qualiter illam coluit dum viveret.

 Caput XLVIII. Quomodo Constantinopoli martyria construxit, omnemque idolorum cultum abolevit.

 Caput XLIX. Signum crucis in palatio, et imago Danielis in fontibus.

 Caput L. De ecclesiis quas Nicomediae et alibi exstruxit.

 Caput LI. Quod in loco dicto Mambre ecclesiam aedificavit.

 Caput LII. Constantini epistola ad Macarium de Mambre.

 Caput LIV. Fana et simulacra ubique diruta.

 Caput LV. Eversio fani apud Aphaca in Phoenice, et impudicitiae abolitio.

 Caput LVI. Destructio templi Aesculapii Aegis.

 Caput LVII. Quomodo gentiles damnatis simulacris Deum agnoverunt.

 Caput LVIII. Quomodo apud Heliopolim destructo Veneris fano, primus ecclesiam construxit.

 Caput LIX. De tumultu Antiochiae propter Eustathium excitato.

 Caput LX. Tres epistolae Constantini: prima ad Antiochenos ne Eusebium Caesarea abstraherent secunda ad Eusebium. Quod Antiochiam recusaverit tertia

 Caput LXIII. Quomodo haereses exscindere studuerit.

 Caput LXIV. Constantini constitutio adversus haereticos.

 Caput LXVI. Quomodo nefariis libris apud haereticos repertis, plurimi eorum ad Catholicam redierint Ecclesiam.

 Liber IV.

 Caput Primum. Qualiter donis ac promotionibus plurimos cohonestavit.

 Caput II. Remissio quartae partis censuum.

 Caput III. Peraequatio ac relevatio censuum.

 Caput IV. Quomodo in pecuniariis causis, iis qui causa ceciderant, ipse de suo largiebatur.

 Caput V. Scytharum per signum crucis devictorum subactio.

 Caput VI. Sarmatae subacti, cum servi adversus dominos rebellassent.

 Caput VII. Variorum Barbarorum legationes et munera eis ab Imperatore donata.

 Caput VIII. Quod Persarum Regi qui legatos ad ipsum miserat scripsit in gratiam Christianorum illic agentium.

 Caput IX. Epistola Constantini ad Saporem Persarum Regem, summa cum pietate Deum et Christum confitentis.

 Caput XIV. Quomodo assiduis Constantini precibus pax data est Christianis.

 Caput XV. Quod in nummis et imaginibus precantis habitu effingi se jussit.

 Caput XVI. Quod imagines suas in templis idolorum poni lege lata prohibuit.

 Caput XVII. Precationes in palatio, et recitatio sacrarum Scripturarum.

 Caput XVIII. Diem Dominicum et sextam feriam honorari praecipit.

 Caput XIX. Quomodo etiam gentiles milites diebus dominicis orare docuerit.

 Caput XX. Forma precationis a Constantino militibus tradita.

 Caput XXI. In armis militum signum dominicae crucis exprimi jubet.

 Caput XXII. Studium precandi et cultus festi paschalis.

 Caput XXIII. Quomodo idolorum cultum prohibuit, martyrum autem festa honoravit.

 Caput XXIV. Quod rerum externarum quasi episcopum se esse dixit.

 Caput XXV. De prohibitione sacrificiorum et initiationum, et de abolitis gladiatoribus et impuris sacerdotibus Nili.

 Caput XXVI. Correctio legis adversus orbos, et legis de testamentis.

 Caput XXVII. Quod legem tulit ne Judaei christianum mancipium haberent, utque conciliorum decreta rata essent, et caetera.

 Caput XXVIII. Dona in Ecclesias collata, et pecuniae virginibus ac pauperibus erogatae.

 Caput XXIX. Lucubrationes et declamationes Constantini.

 Caput XXX. Quod cuidam avaro sepulcri modum delineavit, ut ei pudorem incuteret.

 Caput XXXI. Quod ob nimiam clementiam irrisus est.

 Caput XXXII. De Constantini oratione, quam ad Sanctorum coelum scripsit.

 Caput XXXIII. Quomodo Eusebii de Servatoris sepulcro panegyricas orationes stans audierit.

 Caput XXXIV. Quod de Pascha et de sacris codicibus ad Eusebium scripsit.

 Caput XXXV. Epistolae duae Constantini ad Eusebium, prior in orationem Eusebii de Pascha, altera de conficiendis sacris codicibus.

 Caput XXXVII. Quomodo confecti fuerint codices.

 Caput XXXVIII. Quomodo Emporium Gazaeorum, ob Christianismum urbs facta est et Constantia cognominata.

 Caput XXXIX. Quod in Phoenice urbs facta est Constantina, et in aliis urbibus idola diruta et Ecclesiae exstructa.

 Caput XL. Quod cum trinis decennalibus tres filios Caesares creavisset, dedicationem Martyrii Hierosolymis celebravit.

 Caput XLI. Quod inter haec synodum Tyri haberi constituit ob quasdam in Aegypto controversias.

 Caput XLII. Epistola Constantini ad synodum Tyri congregatam.

 Caput XLIII. Quomodo ad dedicationem Ecclesiae Hierosolymorum episcopi ex omnibus provinciis convenere.

 Caput XLIV. Quomodo per Marianum notarium excepti sint, et pecuniae pauperibus erogatae: et de donariis Ecclesiae.

 Caput XLV. Episcoporum in conventibus sermones, et ipsius qui haec scripsit Eusebii.

 Caput XLVI. Quod descriptionem Martyrii et orationem de tricennalibus, coram ipso imperatore postea recitavit.

 Caput XLVII. Quod Nicaena quidem synodus vicennalibus Constantini, dedicatio vero basilicae Hierosolymitanae contigit tricennalibus.

 Caput XLVIII. Quomodo immodicas cujusdum laudes aegre tulerit.

 Caput XLIX. Nuptiae Constantii Caesaris, ejus filii.

 Caput L. Legatio et munera ab Indis missa.

 Caput LI. Quomodo Constantinus diviso in tres filios imperio, eos et regnandi arte et pietatis officiis instituit.

 Caput LII. Quomodo eos virilem aetatem ingressos pietatem docuerit.

 Caput LIII. Quod cum duobus ac triginta annis regnaverit, et plusquam sexaginta annis vixerit, integra semper fuit valetudine.

 Caput LIV. De iis qui eximia ejus humanitate ad avaritiam et pietatis simulationem abusi sunt.

 Caput LV. Qualiter ad ultimum usque vitae diem orationes scripsit.

 Caput LVI. Quomodo ad bellum Persicum proficiscens, episcopos sibi adjunxit, et tentorium in speciem Ecclesiae paravit.

 Caput LVII. Quomodo susceptis Persarum legatis, festo Paschae die cum aliis pernoctavit.

 Caput LVIII. De constructione martyrii apostolorum Constantinopoli.

 Caput LIX. Descriptio ejusdem Martyrii.

 Caput LX. Quod etiam in eo templo sepulcrum sibi aedificavit.

 Caput LXI. Imperatoris aegritudo, et orationes Helenopoli. Item de ejus baptismo.

 Caput LXII. Quibus verbis Constantinus postulavit ab episcopis ut baptismum sibi conferrent.

 Caput LXIII. Quomodo post baptismum Deum laudavit.

 Caput LXIV. Constantini mors die festo Pentecostes, circa meridiem.

 Caput LXV. Militum et tribunorum planctus.

 Caput LXVI. Quomodo funus Nicomedia Constantinopolim deductum est in palatium.

 Caput LXVII. Quomodo etiam post mortem a comitibus et reliquis, perinde ac vivus, honoratus est.

 Caput LXVIII. Quomodo exercitus judicio, filii ejus Augusti sunt nuncupati.

 Caput LXIX. Romae luctus ob mortem Constantini, et imagines ei decretae.

 Caput LXX. Quomodo funus Constantinopoli depositum sit a Constantio.

 Caput LXXI. Missa in apostolorum Martyrio celebrata in exequiis Constantini.

 Caput LXXII. De Phoenice ave.

 Caput LXXIII. Quomodo in nummis, Constantinum velut in coelum ascendentem expresserint.

 Caput LXXIV. Quod cum Deum coluisset, merito etiam a Deo honoratus est.

 Caput LXXV. Quod Constantinus superiores omnes imperatores pietate superavit.

 Constantini Magni Scriptorum Omnium Pars prima, Complectens Omnia Quae Exstant Decreta Et Constitutiones. (Omnia Ex Code Theod. Optimi Ed. Gust. Haene

 Constantini Magni Scriptorum Omnium Pars prima, Complectens Omnia Quae Exstant Decreta Et Constitutiones. (Omnia Ex Code Theod. Optimi Ed. Gust. Haene

 Anno Domini 312. Constantino A. II et Licinio A. Coss.

 De Revelationibus .

 De Appellationibus Et Poenis Earum Et Consultationibus

 Anno Domini 313. Constantino A. III et Licinio A. Coss.

 De Petitionibus Et Ultro Datis .

 De Censu Sive Adscriptione .

 De Actoribus Et Procuratoribus Et Conductoribus Rei Privatae.

 De Bonis Vacantibus .

 De Decurionibus .

 De Censu Sive Adscriptione.

 De Testimoniali Ex-Tribunis Et Protectoribus.

 De Officio Proconsulis Et Legati.

 De Annona Et Tributis.

 De Exactionibus .

 De Episcopis, Ecclesiis Et Clericis .

 De Poenis.

 De Appellationibus.

 Quorum Appellationes Non Recipiantur .

 Edictum Pro Religionis Libertate. ( Ex Euseb. Hist. Eccl.

 Anno Domini 314. Volusiano et Anniano Coss.

 Ad Legem Juliam Majestatis.

 De Curatoribus Kalendarii Et Fide Jussoribus Eorum.

 De Dilationibus:

 De Naviculariis

 De Administratione Et Periculo Tutorum Et Curatorum .

 Ad Sc. Claudianum .

 De Ingenuis Qui Tempore Tyranni Servierunt.

 De Privilegiis Eorum Qui In Sacro Palatio Militarunt.

 De Concussionibus Advocatorum Sive Apparitorum .

 De Advocato Fisci.

 De Diversis Rescriptis.

 De Longi Temporis Praescriptione Quae Pro Libertate Et Non Adversus Libertatem Opponitur.

 De Acquirenda Et Requirenda Possessione.

 Anno Domini 315. Constantino IV et Licinio Aa. Coss.

 De Cursu Publico Angariis Et Parangariis

 Quorum Appellationes Non Recipiantur.

 De Diversis Officiis Et Apparitoribus Et Probatoriis Eorum.

 Si Petitionis Socius Sine Haerede Defecerit .

 De Poenis.

 De Thesauris.

 De Cohortalibus, Principibus, Corniculariis Et Primipilaribus

 De Alimentis Quae Inopes Parentes De Publico Petere Debent.

 De Naviculariis.

 De Pignoribus .

 De Maternis Bonis Et

 Ad Legem Fabiam

 De Officio Rectoris Provinciae.

 De Diversis Rescriptis.

 De Appellationibus.

 De Jure Fisci.

 De Centonariis Et Dendrophoris .

 De Decurionibus.

 De Judaeis, Coelicolis Et Samaritanis .

 De Frumento Carthaginiensi .

 De Appellationibus .

 De Fundis Emphyteuticis, Et Eorum Conductoribus.

 Anno Domini 316. Sabino et Rufino Coss.

 De Longi Temporis Praescriptione.

 De Officio Judicum Omnium .

 Ad Legem Corneliam De Falso

 De Decurionibus.

 De Adm. Et Peric. Tut. Et Cur.

 De Donationibus .

 De Donationibus.

 De Temporum Cursu Et Reparationibus Denuntiationum .

 De Cursu Publico.

 De Appellationibus.

 De Diversis Rescriptis.

 De Accusationibus Et Inscriptionibus .

 Anno Domini 317. Gallicano et Basso Coss.

 De Decurionibus

 Ad Sc. Claudian.

 Ad L. Juliam Majestatis.

 De His Qui Se Deferunt.

 Ad Legem Juliam De VI Publica Et

 De Appellationibus.

 De Caesarianis.

 De Primipilaribus.

 De Murilegulis Et Gynaeciariis Et Monetariis Et Bastagariis.

 De Decurionibus.

 Si Quis Solidi Circulum Exteriorem Inciderit, Vel Adulteratum In Vendendo Subjecerit.

 De Off. Rect. Prov.

 De Servis Fugitivis.

 Ubi Senatores, Vel Clarissimi Civiliter, Vel Criminaliter Conveniantur.

 De Usuris.

 Anno Domini 318. Licinio C. et Crispo C. Coss.

 De Veteranis.

 De Parricidio .

 Ubi Causae Fiscales Vel Divinae Domus.

 Anno Domini 319. Constantino A V. et Licinio C. Coss.

 De Accusationibus.

 De Maleficis Et Mathematicis, Et Caeteris Similibus

 De Denuntiatione Vel Editione.

 De Relationibus.

 De Filiis Militarium Apparitorum Et Veteranorum.

 De Bonis Vacantibus.

 De Falsa Moneta.

 De Famosis Libellis.

 De Appellationibus.

 De Inofficioso Testamento.

 De Privilegiis Eorum.

 De Itinere Muniendo .

 De Emendatione Servorum.

 De Pactis Et Transactionibus .

 Tit. V. De Sponsalibus Et Ante Nuptias Donationibus.

 De Maleficis.

 De Jure Fisci.

 De Naviculariis.

 De Jure Fisci.

 De Numerariis, Actuariis.

 De Appellationibus.

 Sine Censu Vel Reliquis Fundum Compa Rari Non Posse.

 De Decurionibus.

 De His, Qui A Non Domino Manumissi Sunt.

 De Maternis Bonis.

 De Dolo Malo.

 De Privilegiis Eorum Qui In Sacro Palatio Militarunt.

 De Poenis.

 De Contrahenda Emptione .

 De Pistoribus Et Catabolensibus .

 De Extraordinariis Sive Sordis Muneribus .

 Ad Legem Juliam De VI Publica Et Privata.

 De Donationibus.

 De Tutoribus Et Curatoribus Creandis.

 De Sponsalibus.

 De Episcopis .

 De Officio Rectoris Provinciae.

 De Temporum Cursu.

 De Postulando.

 De Exactionibus.

 De Abolitionibus .

 De Petitionibus.

 De Bonis Decurionum .

 De Diversis Rescriptis.

 De Officio Proconsulis Et Legati.

 De Re Judicata.

 De Procuratoribus.

 Si Ex Pluribus Tutoribus Vel Curatoribus Omnes Vel Unus Agere Pro Minore Vel Conveniri Possint.

 De Libertis Et Eorum Liberis.

 De Mancipiis Et Colonis Patrimonialum, Saltuensium Et Emphyteuticorum Fundorum.

 Anno Domini 320. Constantino A. VI et Constantio C. Coss.

 De Commissoria Rescindenda .

 De Infirmandis Poenis Caelibatus Et Orbitatis .

 De Exactionibus.

 De Operibus Publicis.

 De Decurionibus.

 De Famosis Libellis.

 De Veteranis.

 De Praetoribus Et Quaestoribus.

 De Raptu

 Si Quis Eam Cujus Tutor Fuerit Corruperit.

 De Jure Fisci.

 De Custodia Reorum.

 De Appellationibus.

 De Clericis.

 De Erroribus Advocatorum .

 De Metallis Et Metallariis .

 De Officio Proconsulis Et Legati.

 De Veteranis.

 De Famosis Libellis.

 De Paganis, Sacrificiis Et Templis .

 De Castrensi Omnium Palatinorum Peculio.

 Anno Domini 321. Crispo II et Constantino Caess. Coss.

 De Judiciis .

 De Appellationibus.

 De Honorariis Codicillis.

 De Inofficioso Testamento.

 De Bonis Proscriptorum Seu Damnatorum .

 De Privilegiis Eorum.

 De Susceptoribus, Praepositis Et Arcariis .

 De His, Qui Veniam Aetatis Impetrarunt .

 De Operibus Publicis.

 De Collatione Fundorum Patrimonialium Vel Emphyteuticorum Et Rei Privatae.

 De Manumissionibus In Ecclesia .

 De Tempor. Cursu.

 De Legitimis Haeredibus .

 Si Pendente Appellatione Mors Intervenerit

 De Maleficis.

 De Vectigalibus Et Commissis .

 De Indulgentiis Criminum.

 De Feriis .

 Be Vectigalibus Et Commissis.

 De Vectigalibus Et Commissis.

 De Medicis Et Professoribus .

 Familiae Herciscundae .

 De Sententiam Passis Et Restitutis Et Liberis Eorum .

 De Responsis Prudentum .

 De Falsa Moneta.

 De Judeis.

 De Donationibus.

 De Concubinis.

 Si Pendente Appellatione.

 De Aedificiis Privatis.

 De Requirendis Reis.

 Familiae Erciscundae.

 Anno Domini 322. Probiano et Juliano Coss.

 De Accusationibus.

 De Denuntiatione. Vel. Edictione. Rescripti.

 De Judiciis.

 De Liberali Caussa .

 De Alimentis.

 De Liberali Caussa.

 De Constitutionibus Principum Et Edictis

 De Indulgentiis Criminum.

 De Hraedii Minorum Sine Decreto .

 Anno Domini 323. Severo et Rufino Coss.

 De Liberali Caussa.

 De Appellationibus.

 De Decurionibus.

 De Re Militari.

 De Commeatu.

 De Extraordinariis.

 De Episcopis.

 De Distrahendis Pignoribus, Quae Tributorum Caussa Tenentur .

 Lex Constantini De Pietate In Deum, Et De Christiana Religione.

 Victor Constantinus Maximus Augustus, provincialibus Palaestinae.

 Νικήτης Κωνσταντῖνοε Μέγιστος, Σεβαστὸς, ἐπαρχεώταις Παλαιστίνης.

 Exemplum A Vetustis Temporibus.

 De Iis Qui Persecutionem Passi Sunt, Et De Persecutoribus.

 Quod Persecutio Bellum Gerentibus Malorum Causa Exstiterit.

 Quod Deus Constantinum Bonorum Ministrum Elegit.

 Piae In Deum Voces Constantini, Et Laus Confessorum.

 Lex Solvens Exsilio Et Curia, Et Bonorum Proscriptione.

 Item Eos Qui In Insulas Erant Relegati.

 Item Eos Qui Ad Metalla Et Ad Publica Opera Ignominiose Damnati Fuerant.

 De Confessoribus Qui Militaverant.

 De Iis Qui Ad Gynaecea Vel In Servitutem Dati Erant, Liberandis.

 De Successione Bonorum Martyrum Et Confessorum, Et Eorum Qui Relegati Fuerant, Et Quorum Bona In Fiscum Relata.

 Ut Deficientibus Cognatis Ecclesia Haereditatem Capiat, Utque Legata Firma Maneant.

 Ut Qui Hujusmodi Loca, Aedes, Hortos Occupaverint, Ea Restituant, Exceptis Fructibus.

 Quomodo Super His Libellos Dari Oporteat.

 Ut Fiscus Fundos, Aedes Et Hortos Restituat Ecclesiis.

 Ut Martyria Et Coemeteria Ecclesiis Reddantur.

 Ut Qui Res Ecclesiae Emerunt, Aut Dono Acceperunt, Eas Restituant.

 Sedula Exhortatio Ad Colendum Deum.

 Constantini Edictum Ad Provinciales De Falso Cultu Multorum Deorum. Exordium De Virtute Et Vitio. (Ex Euseb. Vit. Const. II, c. 48, 60.)

 Victor Constantinus Maximus, Augustus, provincialibus Orientis.

 Νικητὴς Κωνσταντῖνος, Μέγιστος, Σεβαστός, ἐπαρχεώταις ἀνατολικοῖς.

 De Pio Ac Dei Amantissimo Constantini Patre, Et De Diocletiano Et Maximiano Persecutoribus.

 Quod Ex Apollinis Oraculo, Qui Ob Justos Homines Responsa Aplius Edere Non Poterat, Mota Sit Persecutio.

 Quomodo Constantinus Adhuc Adolescens Justos Esse Christianos Audivit.

 Quot Tormentorum Et Suppliciorum Genera Adversus Christianos Excogitata Sint.

 Quomodo Barbari Christianos Exceperunt.

 Quomodo Divina Ultione Puniti Sint, Qui Ex Oraculo Persecutionem Commoverant.

 Constantinus Deo Gloriam Tribuit, Signum Crucis Confitetur Et Precatur Pro Ecclesiis.

 Quomodo Omnes Quidem Christianos Esse Optavit, Neminem Autem Coegit.

 Gloriam Tribuit Deo, Qui Per Filium Suum Errantes Illuminavit.

 Iterum Deo Gloriam Tribuit Ex Ministerio Totius Mundi.

 Deum Laudat, Qui Semper Bona Atque Honesta Docet.

 Adhortatio Sub Finem Edicti, Ut Nemo Alteri Molestiam Facessat.

 Constantini Constitutio Adversus Haereticos. (Ex Euseb. Vit. Const. III, c. 64, 65.)

 Victor Constantinus Maximus, Augustus, Haereticis.

 Νικητὴς Κωνσταντῖνος, Μέγιστος, Σεβαστός, αἱρετικοίς.

 De Tollendis Conventiculis Haereticorum.

 De Magistratibus Municipalibus.

 Anno Domini 324. Crispo III et Constantino Caess. Coss.

 De His Qui Numero Liberorum Vel Paupertate Excusationem Meruerint

 De Naviculariis.

 De Exordinariis Sive Sordidis Muneribus.

 De Infirmandis His Quae Sub Tyrannis Aut

 De Decurionibus.

 Si Per Vim, Vel Alio Modo Absentis Perturbata Sit Possessio.

 Anno Domini 325. Paulino et Juliano Coss.

 De Infirmandis.

 De Officio Vicarii.

 De His Quae Ex Publica Collatione Illata Sunt Non Usurpandis.

 De Postulando.

 De Usuris .

 De Diversis Rescriptis.

 De Veteranis.

 De Decurionibus.

 De Susceptoribus Praepositis Et Arcariis.

 De Ponderatoribus Et Auri Illatione.

 De Judiciis.

 De Officio Praefectorum Praetorio .

 De Fide Testium Et Instrumentorum .

 De Accusationibus.

 De Gladiatoribus .

 De Decurionibus.

 De Erogatione Militaris Annonae .

 De Decurionibus.

 Anno Domini 326. Constantino A. VII et Constantio C. Coss.

 Ad Sc. Claudian.

 De Haereditatis Petitione .

 Ad Legem Juliam De Adulteriis .

 De Custodia Reorum.

 De Cursu Publico.

 De Postulando.

 De Integri Restitutione .

 De Administratione Et Periculo Tutorum.

 Ad Legem Corneliam De Falso.

 De Suariis Pecuariis.

 De Emendatione Servorum.

 Ad Legem Juliam De Adulteriis.

 Quorum Appellationes Non Recipiantur.

 De Decurionibus.

 De Medicis Et Professoribus.

 De Accusationibus.

 De Privilegiis Eorum.

 De Mulieribus, Quae Se Servis Propriis Junxerunt

 De Episcopis.

 De Cursu Publico.

 De Operibus Publicis.

 De Falsa Moneta.

 De Infirmandis His Quae Sub Tyrannis Aut Barbaris Gesta Sunt.

 Quemadmodum Munera Civilia Indicantur .

 De Filiis Militarium Apparitorum Et Veteranorum.

 De Bonis Vacantibus.

 De Appellationibus.

 Ad Sc. Claudianum.

 De Haereticis .

 De Sc. Claudiano.

 De Haereticis.

 Unde VI.

 De Praediis Naviculariorum .

 De Diversis Officiis.

 De Decurionibus.

 De Testamentis Et Codicillis .

 De Tutoribus Et Curatoribus Creandis.

 De Jure Fisci.

 De Agricolis Et Censitis, Et Colonis.

 Anno Domini 327. Constantino Caes. V et Maximo Coss.

 De Officio Praeffectorum Praetorio.

 Sine Censu.

 De Praetoribus.

 De Decurionibus.

 De Exactionibus.

 De Fam. Hercisc.

 De Dilation.

 De Resp. Prud.

 Anno Domini 328. Januario et Justo Coss.

 De Mensis Oleariis.

 De Famosis Libellis.

 De Off. Rect. Prov.

 Anno Domini 329. Constantino A. et Constantino Caes. Coss.

 De Falsa Moneta.

 De Exordinariis Sive Sordidis.

 De Operibus Publicis.

 De His, Qui Sanguinolentos Umptos Vel Nutriendos Acciperint.

 Anno Domini 330. Gallicano et Symmacho Coss.

 De Episcopis.

 Finium Regundorum .

 De Sponsalibus.

 De Aquaeductu .

 Finium Regundorum.

 De Perfectissimatus Dignitate.

 De Judaeis.

 De Off. Rec.

 Anno Domini 331. Basso et Ablavio Coss.

 De Appellationibus.

 De Expositis.

 De Repudiis .

 De Honorariis Codicillis.

 De Adm. Et Peric. Tut. Et Cur.

 De Litigiosis.

 De Exactionibus.

 De His, Qui Per Metum Julicis Non Appellaverunt .

 De Filiis Militarium Appar.

 De Decurionibus.

 Ad Sc. Claudianum.

 De Officio Praefectorum Praetorio.

 De Officio Rectoris Provinciae.

 De Judaeis.

 De Jurisdictione Omnium Judicum.

 Anno Domini 332. Pacatiano et Hilariano Coss.

 De Filiis Militarium.

 De Sponsalibus.

 De Inofficioso Testamento.

 De Libertis Et Eorum Liberis .

 De Liberali Caussa.

 De Fugitivis Colonis, Inquilinis Et Servis .

 De Servis Fugitivis Et Libertis.

 De Codicillis.

 Anno Domini 333. Dalmatio et Zenophilo Coss.

 De Administratione Et Periculo Tutorum Et Curatorum.

 De Donationibus.

 De Fide Testium Et Instrumentorum.

 De Numerariis Actuariis.

 De Medicis Et Professoribus.

 De Diversis Respectis.

 De Filiis Militarium.

 De Appellationibus Et Consultationibus.

 Anno Domini 334. Optato et Paulino Coss.

 De Suariis, Pecuariis Et Susceptoribus Vini Caeterisque Corporatis.

 De Maternis Bonis.

 De Communi Dividundo .

 De Numerariis Actuariis.

 De Iis Quae Administrantibus Distracta Sunt Vel Donata.

 Haec Lex expositione non indiget

 De Officio Judicum Omnium.

 De Advocato Fisci.

 De Fide Testium Et Instrumentorum.

 De Excusationibus Artificum.

 De Naviculariis.

 De Testamento Militis.

 Quando Imperator Inter Miserabiles Personas Cognoscat.

 Anno Domini 335. Constantino et Albino Coss.

 De Petitionibus.

 De Lucris Officiorum .

 Dd Decurionibus.

 De Judaeis.

 Haec Lex Interpretatione non eget

 Ne Christianum Mancipium Judaeus Habeat .

 De Officio Rectoris.

 Anno Domini 336. Nepotiano et Facundo Coss.

 De Naturalibus Filiis Et Matribus Eorum .

 De Naviculariis.

 De Sponsalibus.

 De Naturalibus Filiis.

 De Decurionibus.

 De Annona Et Tributis.

 De Ordine Judiciorum.

 Anno Domini 337. Feliciano et Titiano Coss.

 De Contrahenda Emptione.

 Quemadmodum Munera Civilia Indicantur.

 De Excusationibus Artificium.

 De Omni Agro Deserto, Et Quando Steriles Fertilibus Imponuntur.

 Decreta Sineannis. (Ex Cod. Just.) .

 De Dignitatibus.

 De Omni Agro Deserto. D E Collatione Fundorum Patrimonialium Et Emphyteuticariorum.

 De Servis Fugitivis.

 De Usuris.

 De Eunuchis.

 De Fundis Patrimonialibus.

 De Fundis Rei Privatae Et Saltibus Divinae Domus.

 De Servis.

 Mandati.

 De Patribus Qui Filios Suos Distraxerunt.

 De Usuris.

 De Incestis Et Inutilibus Nuptiis.

 De Quadriennii Praescriptione.

 De Officio Proconsulis Et Legati.

 De Officio Magistri Officiorum.

 De Agricolis Et Mancipiis Dominicis, Vel Fiscalibus Rei Publicae Vel Privatae.

 De Salgamo Hospitibus Non Praestando.

 In Quibus Causis Coloni Censiti Dominos Accusare Possint.

 De Excusationibus Munerum.

 De Naufragiis.

 Pars secunda. Conciones. ( Ex Euseb. Hist. Eccl.

 Pars secunda. Conciones. ( Ex Euseb. Hist. Eccl.

 Constantini Ad Synodum In Palatio Habitam Oratio De Pace.

 Oratio Ad Sanctorum Coetum.

 Caput Primum.—Prooemium Mentionem Facit Paschae, Et Quod Christus Cum Multa In Omnes Homines Beneficia Contulisset, Ab Iisdem Male Mulctatus Est.

 Cap. II.—Allocutio Ad Ecclesiam Et Auditores, Ut Ignoscant Et Emendent, Si Quid Minus Recte Dixerit.

 Cap. III.—Quod Deus Pater Est Verbi, Et Omnium Rerum Opifex, Et Quod Nullo Modo Res Possent Consistere, Si Diversae Essent Earum Causae.

 Cap. IV.—De Errore Eorum Qui Simulacra Venerantur.

 Cap. V.—Quod Christus Filius Dei Cuncta Condidit, Et Certum Vitae Spatium Singulis Constituit.

 Cap. VI.—De Fato, Et Quod Falsa Sunt Quae De Eo Dicuntur Idque Ostenditur Tum Ex Legibus Humanis, Tum Ex Rebus Creatis, Quae Non Temere, Sed Ordine M

 Cap. VII.—Quod In Rebus Quas Intelligentia Assequi Non Possumus Creatoris Sapientiam Praedicare Debemus, Nec Casum Aut Aliam Praeter Deum Causam Exist

 Cap. VIII.—Quod Quae Ad Usum Necessaria Sunt Deus Copiose Suppeditat Hominibus, Quae Vero Ad Voluptatem Faciunt Modice Subministrat, Utrumque Ad Utili

 Cap. IX.—De Philosophis Qui, Cum Omnia Scire Voluissent, Opinionibus Lapsi Sunt, Et Nonnulli Discrimen Vitae Subierunt. Item De Doctrina Platonis.

 Cap. X.—De Iis Qui Non Solum Sacrae Scripturae, Sed Etiam Philosophorum Dogmata Respuunt, Et Quod Vel In Omnibus Fides Poetis Adhibenda Est, Vel In Nu

 Cap. XI.—De Corporali Domini Adventu, Qualis Et Cur Fuerit.

 Cap. XII.—De His Qui Hoc Mysterium Non Cognoverunt, Et Quod Voluntaria Eorum Ignoratio Est Et Quanta Bona Eos Maneant Qui Illud Cognoverunt, Ac Praes

 Cap. XIII.—Quod Necessaria Sit Differentia In Rebus Creatis, Et Quod Ad Bonum Malumque Propensio Ex Voluntate Hominum Oritur, Ideoque Necessarium Est

 Cap. XIV.—Quod Creatura Immenso Spatio Distat A Substantia Increata, Et Quod Homo Per Virtutem Proxime Ad Deum Accedit.

 Cap. XV.—Quae Praecepta Tradiderit, Et Quae Miracula Patraverit, Et Quantopere Subditis Profuerit Servator.

 Cap. XVI.—Quod Christi Adventus Praedictus Sit A Prophetis, Et Quod Ad Simulacrorum Et Urbium Simulacra Colentium Eversionem Ordinatus Fuerit.

 Cap. XVII.—De Sapientia Mosis, Quam Gentilium Sapientes Aemulati Sunt Item De Daniele Et De Tribus Pueris.

 Cap. XVIII.—De Sibylla Erythraea, Quae In Acrostichide Carminum Quibus Vaticinata Est Dominum Et Passionem Designat. Est Autem Acrostichis Haec: Jesus

 Cap. XIX.—Quod Haec De Christo Vaticinatio A Nemine Christianorum Conficta Est, Sed Ab Erythraea Sibylla Conscripta, Cujus Libros Cicero Ante Adventum

 Cap. XX.—Alii Versus Virgilii Maronis De Christo, Eorumque Interpretatio, In Quibus Ostenditur Obscure, Ut Poetis Moris Est, Indicatum Esse Mysterium.

 Cap. XXI.—Quod De Nudo Ac Simplici Homine Dici Haec Non Possunt, Et Quod Infideles Ob Divini Cultus Ignorantiam, Ne Ortus Quidem Sui Causam Norunt.

 Cap. XXII.—Gratiarum Actio Imperatoris, Qua Victorias Et Reliqua Bona Sua Christo Accepta Fert Et Confutatio Maximini Tyranni, Qui Persecutionis Crud

 Cap. XXIII.—De Christianortum Institutis, Et Quod Deus Diligit Eos Qui Virtutem Sectantur, Et Quod Ag Judicium Retributionem Sperare Oportet.

 Cap. XXIV.—De Decii, Valeriani Et Aureliani Calamitoso Vitae Exitu Ob Persecutionem Ecclesiarum.

 Cap. XXV.—De Diocletiano, Qui Turpiter Imperio Se Abdicavit, Et Qui Ob Ecclesiarum Persecutionem Fulmine Percussus Est.

 Cap. XXVI.—Quod Deus Causa Fuit Pietatis Imperatoris, Et Quod Eventus Prosperos A Deo Poscere, Eique Acceptos Ferre Debemus Secus Autem Gesta, Neglig

 Pars tertia. Epistolae.

 Pars tertia. Epistolae.

 Anno Domini CCCXIII. Conc. t. col. 1429, ed. Coleti.

 Constantinus Augustus Melchiadi episcopo Romano hierarchae.

 Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς Μιλτιάδῃ ἐπισκόπῳ Ῥωμαίων καὶ Μάρκῳ.

 Alterum exemplum epistolae Constantini imperatoris, qua episcoporum concilium Romae fieri jubet pro unitate et concordia ecclesiarum.

 Epistola Prima Constantini Et Licinii Ad Anulinum. ( Eus. Hist. Eccl. lib. c.

 Epistola Anulini Proconsulis Ad Constantinum. ( Conc. t. col. 1428, ed. Col.

 Epistola II Constantiniad Anulinum. ( Eus. Hist. Eccl. lib. c.

 Epistola Constantini Ad Caecilianum. ( Eus. Hist. Eccl. lib. c.

 Constantinus Augustus Caeciliano, episcopo Carthaginensi.

 Κωνσταντῖνος Ἄυγουστος Καικιλιανῷ, ἐπισκόπῳ Καρταγένης.

 Anno Domini CCCXIV. Conc. t. col. 1445, ed. Col.

 Epistola Constantini Ad Chrestum Episcopum Syracusanum. ( Conc. t. col. 1446, ed. Col.

 Alterum exemplum epistolae Constantini imperatoris ad Chrestum, qua alteram episcoporum synodum fieri jubet, ut omnis episcoporum dissensio tollatur.

 Epistola Constantini Ad Episcopos Post Concilium Arelatense. ( Conc. t. col. 1454, ed. Col.

 Epistola Constantini Et Licinii Ad Probianum. ( Bal. Misc., t. p.

 Epistola Constantini Ad Episcopos Donatistas. ( Conc. t. col. 1431, ed. Col.

 Epistola Constantini Ad Celsum. ( Conc. t. col. 1471, ed. Col.

 Fragmentum Epistolae Constantini Ad Eumalium Vicarium. ( Aug. lib. contra Cresconium.

 Epistola Constantini Ad Catholicam. ( Conc. col. 1472, ed. Col.

 Anno Domini CCCXXIII. Eus., Vita Const., lib. c.

 Epistola Constantini Ad Alexandrum Episcopum Et Arium Presbyterum. ( Euseb. Vit. Const. lib. c.

 Quod pro pace continue satagebat.

 Quomodo quaestiones in Africa excitatas compressit.

 Quod religio ab Orientis partibus coeperit.

 Quomodo seditionem moleste ferens pacem suasit.

 Unde nata sit controversia inter Arium et Alexandrum, et quod talia non erant disquirenda.

 Exhortatio ad concordiam.

 Quod ob leves quasdam voculas pertinaciter certandum non fuit.

 Quomodo dolore affectus prae pietate lacrymas effudit, et iter quod facturus erat in Orientem ob hanc causam repressit.

 Anno Domini CCCXXV. Eus., Vit. Const., l. c.

 De consensu in celebratione festi Paschalis et contra Judaeos.

 Hortatio ut maximam partem orbis terrarum sequi velint.

 Hortatio ut omnes decretis Synodi assentiantur.

 Epistola Constantini Ad Ecclesias. ( Socr. Hist. Eccles. l. e.

 Epistola Constantini Ad Ecclesiam Alexandrinam. ( Conc., t. p. 62, ed. Labb.

 Epistola Constantini Ario Et Arianis. ( Conc. t. p.

 Epistola Constantini Ad Nicomedienses, Contra Eusebium Et Theognium. ( Conc. t. p. 277, ed. Lab.

 Epistola Ad Theodotum. ( Conc. t. p. 283, ed. Lab.

 Epistola Constantini Ad Macarium. ( Euseb. Vit. Const. l. c.

 Quod hanc aedem, maenium, columnarum et marmorum venustate caeteras ecclesias superare voluerit.

 Ut de pulchritudine conchae, et de artificibus ac de materia Macarius ad praesides scribat.

 Monitum In Epistolas Helenae Et Constantini.

 Epistola Helenae Ad Constantinum. ( Bibl. Gall., t. App., p.

 Epistola Responsoria Constantini Ad Helenam. ( Indidem.

 Anno Domini CCCXXX. Conc. t. col. 1472, ed. Col.

 Anno Domini CCCXXXII. Eus. Vit. Const., lib. c.

 Epistola II Constantini Ad Eusebium. ( Eus., Vit. Const., lib. c.

 Epistola II Constantini Ad Macarium. ( Eus., Vit. Const., lib. c.

 Quod Servator noster ibidem visus est Abrahae.

 Epistola Constantini Ad Synodum Tyriam. ( Eus., Vit. Const., l. c.

 Anno Domini CCCXXXIII. Eus., Vit. Const., l. c.

 Contra simulacra, et de glorificatione Dei.

 Contra tyrannos et persecutores, et de captivitate Valeriani.

 Quod persecutorum ruinam viderit, quodque jam ob Christianorum pacem laetatur.

 Exhortatio ut Christianos in Perside agentes benevole complectatur.

 Mentio De Litteris Amoebeis Constantini Et Sancti Antonii Monachi. ( S. Ath. Opp. l. c.

 Epistola III Constantini Ad Eusebium. ( Eus. Vit. Const. l. c.

 Epistola IV Constantini Ad Eusebium. ( Eus., Vit. Const., lib. cap.

 Anno Domini CCCXXXV. Athan. Ap. t. p.

 Epistola II Constantini Ad Athanasium. ( Indidem.

 Epistola Constantini Ad Joannem Meletianum. ( Athan. Apol., p.

 Epistola Constantini Ad Catholicos Alexandrinae Ecclesiae. ( Conc. t. p.

 Epistola Constantini Honorifice Arium Ad Se Accersentis. ( Conc. t. p.

 Νικητὴς Κωνσταντῖνος Μέγιστος, Σεβαστὸς.

 Epistola Constantini De Synodo Tyri Celebranda. ( Conc. t. p.

 Mentio De Epistola Constantini Ad Dalmatium.

 Libellus Fidei Ab Ario Et Euzoio Imperatori Constantino Oblatus. ( Conc. t. p.

 Appendix Ad Opera Constantini.

 Appendix Ad Opera Constantini.

 Epistola Melchiadi Falso Adscripta Conc. t. p.

 Edictum Conc. t. p.

 Autographum Amoris Et Concordiae Foedus Inter Imperatorem Constantinum, Sanctumque Silvestrum Papam, Et Tiriditatem, Regem Armeniae, Divumque Gregoriu

 Anno Domini CCCXXI.

 Anno Domini CCCXXI.

 Nazarii Panegyricus, Constantino Augusto Dictus. ( Ex Pan. Vet. la Baume.

 Nazarii Panegyricus, Constantino Augusto Dictus. ( Ex Pan. Vet. la Baume.

 Monitum.

 Synopsis Panegyrici.

 Incipit Panegyricus.

 Appendix Ad Nazarium. Panegyrici Veteres Ab Aliis Constantino Dicti.

 Appendix Ad Nazarium. Panegyrici Veteres Ab Aliis Constantino Dicti.

 Incerti Auctoris Panegyricus Maximiano Et Constantino Dictus.

 Incerti Auctoris Panegyricus Maximiano Et Constantino Dictus.

 Eumenii Panegyricus Contantino Augusto.

 Eumenii Panegyricus Contantino Augusto.

 Prooemium. Eumenii vita.

 Monitum.

 Synopsis Panegyrici.

 Incipit Panegyricus.

 Synopsis Orationis Pro Restaurandis Scholis Augustoduni .

 Synopsis Orationis Pro Restaurandis Scholis Augustoduni .

 Eumenii Gratiarum Actio Constantino Augusto Flaviensium Nomine.

 Eumenii Gratiarum Actio Constantino Augusto Flaviensium Nomine.

 Monitum.

 Synopsis Panegyrici.

 Incipit Oratio.

 Incerti Panegyricus, Constantino Augusto.

 Incerti Panegyricus, Constantino Augusto.

 Prooemium.

 Synopsis Panegyrici.

 Incipit Panegyricus.

 Monumenta Vetera Ad Donatistarum Historiam Pertinentia. Ab Anno Christi CCCIII Ad Annum CCCL.

 Monumenta Vetera Ad Donatistarum Historiam Pertinentia. Ab Anno Christi CCCIII Ad Annum CCCL.

 Anno Christi CCCIII.

 Tenor Edicti In Christianos A Diocletiano Et Maximiano Lati Et Promulgati.

 Tenor Ejusdem Edicti. ( E x Eusebio, lib. Hist. eccles. cap.

 Anno Domini CCCIV.

 Executio Edicti Praecedentis In Africa.

 Acta Sancti Felicis Episcopi. ( Ex Baluzio t. Misc. p.

 Monitum Baluzii Ad Acta S. Felicis Episcopi Tubyzacensis.

 Incipit Passio sancti Felicis episcopi Tubyzacensis, qui propter legem Domini decollatus est 18 kalendas februarii.

 Eadem Acta Ex veteri editione Suriana collata ad editiones Mombritii, Baronii, Cotelerii, Baluzii et Acherii: atque ad mss. Cod. Ursicampi S. Cornelii

 Admonitio Theodorici Ruinart in acta sancti Felicis Episcopi et Martyris.

 Acta Sancti Felicis Episcopi Et Martyris, Ex codd. mss. et editis.

 Acta Martyrum Saturnini Presbyteri, Felicis, Dativi, Ampelii Et Aliorum, Ex Baluzio, Miscell. t. p. 56, ex ms. cod. Bibl. Colbert.

 Monitum Baluzii ad acta sanctorum Saturnini, Dativi et sociorum.

 Incipiunt confessiones et actus martyrum Saturnini presbyteri, Felicis, Dativi, Ampelii caeterorumque infra scriptorum, qui propter collectas et scrip

 Appendix Ad Illa Acta Quibus Continetur Accusatio Donatistarum In Mensurium Et Caecilianum. De qua Optatus lib. I, § 19 et 20, p. 18 et 19. Vide ibi n

 Appendix Ad Illa Acta Quibus Continetur Accusatio Donatistarum In Mensurium Et Caecilianum. De qua Optatus lib. I, § 19 et 20, p. 18 et 19. Vide ibi n

 Eadem Acta Ex Editione Theoderici Ruinart. Ex mss. cod. S. Cornelii Compendiensis Monasterii B. Petri de Pratellis S. Benedicti Floriacensis Rr. Pp. C

 Admonitio Theoderici Ruinart In acta ss. Saturnini et sociorum.

 Acta Sanctorum Saturnini, Dativi Et Aliorum Plurimorum Martyrum In Africa. Ex codd. mss. et editis inter se collatis.

 Anno Domini 314 .

 Gesta Purgationis Felicis Episcopi Aptungitani, Qui Ordinavit Caecilianum Episcopum Carthaginensem, Habita Carthagini Apud Aelianum Proconsulem Africa

 Monitum Baluzii Ad Acta Purgationis Felicis Episcopi, Etc.

 Gesta Purgationis Felicis.

 Gesta Purgationis Caeciliani.

 Proemium Ad Acta Purgationis Caeciliani.

 Incipiunt gesta ubi constat traditorem Silvanum, qui cum caeteris ordinavit Majorinum, cui Donatus successit.

 Anno Domini 304.

 Tenor Epistolarum Mensurii Ad Secundum Tigisitanum, Et Secundi Ad Mensurium, De Traditione Mensurii. ( Ex Augustino in Breviculo Collat. diei 3, cap.

 Idem Ex Eodem. ( Lib. contra Gaudentium, cap. 37, n. 47, col

 Anno 305.

 Acta Concilii Cirtensis Quae commemorantur ab Optato, lib. I, § 14, p. Ex Augustino, lib. contra Cresconium cap. 27, n. 30, tom. col.

 Anno Domini 311.

 Summa Actorum Concilii Carthaginensis Episcorum 70 Numidarum, Qui Caecilianum Damnaverunt Et Majorinum Ordinarunt. De quo Optatus lib. I, § 19, p. Ex

 Sententia Marciani Unius Ex Episcopis Qui huic Concilio Carthaginensi aderant. Ex Auctore Libri contra Fulgentium Donatistam Augustino perperam ascrip

 Anno Domini 312.

 Epistola Constantini Ad Anulinum Africae Proconsulem

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Anulinum Proconsulem Africae.

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Caecilianum

 Relatio Anulini Proconsulis Ad Imperatorem Constantinum,

 Episcoporum partis Majorini preces ad Constantinum.

 Anno Domini 313.

 Epistola Constantini Imperatoris

 De Romano Concilio Sub Mltiiade .

 Eunomius et Olympius episcopi in Africam missi, Carthaginensibus contra partem Donati declarant ubi sit Catholica, et sententiam a concilio Romano pro

 Anno Domini 314.

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Ablavium,

 Epistola Constantini Imperatoris,

 Epistola Arelatensis Synodi Ad Silvestrum Papam,

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Episcopos

 Anno Domini 321.

 Rescriptum Constantini Ad Valerium seu Verinum.

 Anno Domini 330.

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Donatistas,

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Celsum,

 Epistola Constantini Ad Episcopos Numidas,

 Epistola Caeciliani Ad Felicem.

 Petronius, Annianus et Julianus, Domitio Celso vicario Africae.

 De Constantini judicio apud Mediolanum habito, ubi rursum absolutus est Caecilianus.

 Epistola Constantini Imperatoris Ad Catholicam.

 Anno Domini 340.

 Donatistae Cujusdam Sermo De Vexatione Donatistarum Temporibus Leontii Et Ursatii. Nunc primum editus ex Codice ms. Bibliothecae Illustriss. et Revere

 In Sequentem Sermonem Admonitio.

 4. Idus Martii Sermo de Passione Ss. Donati et Advocati.

 Anno Domini 348.

 Passio Marculi Sacerdotis Donatistae, Qui Sub Macario Interfectus A Donatistis Pro Martyre Habebatur. ( Ex Analectorum Mabillonii tom. p. 105, Collata

 Annotatio Mabillonii in passionem Marculi.

 Incipit Passio Benedicti Martyris Marculi. 8 (al. die 3) kal. decembris.

 Passio Maximiani Et Isaac Donatistarum Auctore Macrobio. Cujus pars edita fuerat a Reverendo admodum Patre Joanne Mabillonio Analectorum tome IV, p. 1

 Anno Domini 348 Aut 349.

 Ex Concilio Carthaginensi.

 Ex Concilio Carthaginensi I

 Ad Donatistas pertinent duo hujus concilii Canones sequentes.

 I.

 II.

 De indulgentia et arbitrii libertate Donatistis concessa a Constantino .

 De Pauli et Macarii persecutione quam injusta Donatistarum expostulatio .

 Fragmentum Epistolae Macrobii Donatistae, De passione Maximiani et Isaac Donastitarum, ad plebem Carthaginensem. Ex Mabillon., Vetera Analecta, p.

 Anno Domini 333.

 Anno Domini 333.

 Anno Domini CCCXXXIII. S. Sylvester Papa.

 Anno Domini CCCXXXIII. S. Sylvester Papa.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 § Primus.— Notitia historica ex libro pontificali Damasi papae.

 Ex libello de munificentia Constantini.

 § II.—Quando Et Quamdiu Sederit. ( Ex D. Coustant.

 § III.—De Scriptis Aliis Quae Ad Sivestrum Papam Attinent. ( Ex D. Coustant.

 Opera Quae Exstant.

 Opera Quae Exstant.

 Fragmentum Incogniti Operis Adversus Judaeos. ( Coll. Maii, t. part. p.

 Fragmentum Aliud. ( Maii Spicil.

 Epistolae Quae ad Sylvestrum I Papam attinent.

 Monitum In Epistolam Sequentem. ( Coust., pag.

 Epistola I. Arelatensis Synodi Ad Silvestrum Papam. Indidem.

 Epistola II Synodi Arelatensis Ad Silvestrum Papam. ( Coust., pag.

 Appendix. Varia Dubiae Auctoritatis Scripta.

 Appendix. Varia Dubiae Auctoritatis Scripta.

 Capitulum Sancti Silvestri Papae. ( Conc. coll. Mansi.

 Decretum Sancti Silvestri Papae. ( Indidem.

 Censura Duarum Epistolarum Sequentium. ( Coust. Append., p.

 Epistola Nicaenae Synodi Ad Silvestrum Papam. ( Indidem.

 Epistola Seu Rescriptum Silvestri Ad Synodum Nicaenam. ( Coust. App., p.

 Altera S. Silvestri Epistola Ad Nicaenam Synodum. ( Conc. t. p.

 Altera S. Silvestri Epistola Ad Nicaenam Synodum. ( Conc. t. p.

 Praemonitio Collectoris.

 Incipit epistola Silvestri episcopi ad concilium Nicaenum directa per Abundantium presbyterum et Abundantium diaconum consulatu Paulini et Juliani 12

 Censura Opusculi Sequentis. ( Coust. App., p.

 Epistola seu relatio concilii quod sanctus papa Silvester celebravit, praesente Constantino Augusto, in urbe Roma intra Thermas Domitianas cum CCLXXV

 I. Quidquid actum est Nicaeae confirmatur.

 II. De Paschae solemnitate.

 III. De conciliis ter in anno celebrandis

 IV. Nulli clerico licere causam in publico examinare.

 V. De praeficiendis in ordinibus et proficiendis.

 VI. De ordinationibus et neophytis non ordinandis.

 Epilogus Brevis Alius Concilii Romani Sub Sylvestro Papa Habiti. Conc. t. col.

 Canon Vel Constitutio Silvestri Episcopi Urbis Romae, Et Domini Constantini Augusti, Qualiter Ecclesiastici Gradus Custodiantur, Vel Religio. Conc. t.

 Canon Vel Constitutio Silvestri Episcopi Urbis Romae, Et Domini Constantini Augusti, Qualiter Ecclesiastici Gradus Custodiantur, Vel Religio. Conc. t.

 Tituli canonum.

 Editio prima.

 Actio Prima.

 Caput I.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Actio Secunda.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Editio secunda.

 Actio Prima.

 Caput I.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Actio Secunda.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Censura Constituti Praecedentis. ( Constant. App., p.

 Mentio De Alio Concilio Romano Quod Etiam Romae Ante Duo Praecedentia Sub Sylvestro Papa Habitum Est. ( Conc. t. col. 1490, ed. Lab.

 Mentio De Alio Concilio Romano Quod Etiam Romae Ante Duo Praecedentia Sub Sylvestro Papa Habitum Est. ( Conc. t. col. 1490, ed. Lab.

 Censura epistolae sequentis. ( Const. App., p.

 Censura epistolae sequentis. ( Const. App., p.

 Epistola De Formatis Ab Episcopo Viennensi Accipiendis. Quae Sint Provinciae Septem Ad Viennensem Ecclesiam Pertinentes. ( Indidem

 Epistola De Formatis Ab Episcopo Viennensi Accipiendis. Quae Sint Provinciae Septem Ad Viennensem Ecclesiam Pertinentes. ( Indidem

 Anno Christi CCCXXXIV. Sanctus Marcus Papa.

 Anno Christi CCCXXXIV. Sanctus Marcus Papa.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 § I.—Vita Marci Papae. Ex Labbaeo, tom. conc. p.

 § II.—Quando Et Quamdiu Sederit. ( Ex D. Constant.

 § III.—De Decreto Ipsi Attributo. ( Indidem

 Scripta Dubiae Auctoritatis.

 Scripta Dubiae Auctoritatis.

 Epistola Sancti Athanasii Et Aegyptiorum Episcoporum Ad Marcum Papam. Conc. t. col. 466, ad. Labb.

 Rescriptum Marci Papae Ad Athanasium Et Omnes Episcopos Aegyptios. Indidem

 Anno Christi CCCXXXVII-CCCLII: Sanctus Julius Papa I.

 Anno Christi CCCXXXVII-CCCLII: Sanctus Julius Papa I.

 Notitia Historica, Critica Et Litteraria In Sanctum Julium Papam.

 Notitia Historica, Critica Et Litteraria In Sanctum Julium Papam.

 § I.—De Vita Julii Papae I. Ex libro pontificali Damasi papae.

 § II.—Quando Et Quamdiu Sederit. ( Ex D. Coustant.

 § III.—De Epistolis, Quae Ad Julium Papam Attinent. ( Ex D. Coustant.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 § IV.—De Decretis Julio Attributis. ( Ex D. Coustant.

 § V.— De scriptis Julii papae (ex Schoenemann).

 Monumenta Genuina.

 Monumenta Genuina.

 ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΩΜΗΣ Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος τοῦ σώματος πρὸς τὴν θεότητα.

 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΩΜΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ. Τοῖς πανταχοῦ ἐπισκόποις τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας ἀγαπητοῖς ἀδελφοῖς Ἰούλιος ἐν Χριστῷ χάριν.

 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΩΜΗΣ Πρὸς τοὺς κατὰ τῆς θείας τοῦ λόγου σαρκώσεως ἀγωνιζομένους προφάσει τοῦ ὁμοουσίου.

 Monitum In Epistolam Ad Antiochenos. ( Ex Constantio.

 Epistola Julii Ad Antiochenos. ( Coust. Julius Danio, Flacillo, Narcisso, Eusebio, Mari, Macedonio, Theodoro et sociis eorum, qui Antiochia nobis scri

 I. Orientales Antiochia contentioso animo rescripse runt.

 II. Nihil in litteris suis esse unde juste expostularent.

 III. Objiciunt dedecorari synodum cujus judicata rescindantur. Ipsi convincuntur acta Nicaenae synodi rescidisse.

 IV. Nicaenam synodum in causa Pisti Eusebiani temerant Julius illaesam servat.

 V. Fucatum illorum pro synodorum decretis studium.

 VI. Ne Romam se conferant, frustra obtendunt angustiam temporis praefiniti.

 VII.

 VIII. Inique moventur, quod Julius solus solis Eusebianis scripserit.

 IX. Athanasius et Marcellus jure ad communionem admissi.

 X. Mareotica gesta ex se irrita, una tantum parte praesente.

 XI. Eorumdem gestorum falsitas testibus pluribus confutatur.

 XII. Ex ipsis gestis eorum falsitas comprobatur.

 XIII. Athanasium insontem probat fiducia qua Romae adversarios exspectat.

 XIV. Gregorii ordinatio illegitima, et ejus in suo ingressu gesta.

 XV. Alia in Mareoticis gestis reprehensione digna.

 XVI Marcellus recte sentire declaratur.

 XVII.

 XVIII. Nefanda ab Arianis patrata multi Romam convenientes exponunt.

 XIX. Discordiae auctores Eusebiam, non Julius.

 XX. Athanasius et Marcellus sine partium studio in communionem recepti.

 XXI. Si reos illos putant, Romam conveniant, et ibi eos praesentes convincant.

 XXII.— Judicia non secundum Evangelium instituta. Alexandrinum antistitem Julio inscio judicari non debuisse.

 Epistola Julii Papae I Ad Presbyteros, Diaconos Et Populum Alexandriae. Julius Alexandrinis De Reditu Athanasii, Cui Semper Fide Et Amore Inhaeserant,

 Julius Presbyteris, Diaconis Et Populo

 Ἰούλιος πρεσβυτέροις καὶ διακόνοις, καὶ λαῷ παροικοῦντι Ἀλεξάνδρειαν.

 Epistola Valentis Et Ursacii Ad Julium Papam. Quam Epistolam Post Renuntiationem Orientalium Ex Hilarii fragmento num.

 Monitum In Epistolam Marcelli Ancyrani Ad Julium.

 Epistola Marcelli Ancyrani Ad Julium Papam. Marcellus Ancyranus Episcopus Quae Ariani Sentiant, Quae Ipse Credat, Julio Exponit. ( Iudidem.

 Epistola Synodi Sardicensis Ad Julium Urbis Romae Episcopum . Coust. p.

 Eadem Epistola Ex Hilario. ( Conc. t. col. 660, ed. Lab.

 Appendix. Scripta Suspectae Fidei.

 Appendix. Scripta Suspectae Fidei.

 Admonitio In Epistolam Julii Ad Dionysium Alexandrinum. ( Coust. App. p.

 Epistola Julii Episcopi Romani Ad Dionysium Alexandrinum Episcopum. ( Coust. App. p.

 Epistolae Ejusdem Ad Mediam Partem Num. 5 Vetus Interpretatio Ex Synodici Capite 224 Descripta. Exemplar Julii episcopi urbis Romae, ut asserunt Eutyc

 In Epistolam Ad Dionysium Alexandrinum Sub Julii I Nomine Editam, Disquisitio Muratorii Ad Eruditissimum Et Clarissimum Virum Antonium Mariam Salviniu

 Synopsis Disquisitionis.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola Beati Julii Romae Ad Prosdocium . Quid de Trinitate atque Incarnatione Domini sit sentiendum.

 ((Epistola Julii I Ad Prosdocium.))

 Τῷ δεσπότῃ μου τῷ ποθεινοτάτῳ Προσδοκίῳ Ἰούλιος ἐν κυρίῳ χαίρειν.

 Superioris Epistolae Num. 2, Verba Ex Interpretatione Antiqua Concilii Ephesini Apud Baluzium Nov. Coll. Concil., T. I, P. 467. Julii sanctissimi epis

 Eadem Verba Ex Interpretatione Marii Mercatoris Apud Eumdem Baluzium, Ibid. Pag. 613. Julii sanctissimi episcopi Romae epistola ad Prosdocium.

 Eadem Verba Ex Facundo, Lib. I, Cap. 5, Pag. 40. Julii sanctissimi episcopi Romani ex epistola ad Prosdocium.

 Censura Fragmenti Sequentis.

 Fragmenta Scriptorum Julii.

 S. Julii Episcopi Romani In Sermone De Homousio.

 Ἰουλίου ἐπισκόπου Ρώμης ἐν τῳ λόγῳ τῳ περὶ ὁμοουσίου.

 Fragmentum II . Julius Romae patriarcha in epistola V, ita scribit de unione divinitatis Christi cum ejus humanitate.

 Fragmentum III . Sanctus Julius.

 Observatio. Liturgia sacra Julii nomine a Jacobitis recepta.

 Censura Epistolarum Cyrilli Ad Julium Et Julii Ad Cyrillum De Die Natali Domini.

 Cyrilli Verba A Joanne Nicaeno Relata.

 Eadem Ex Anonymi Relatione.

 Decreta Julii Papae I Decem Juxta Gratianum Et Ivonem.

 Primum. Turpe lucrum sequitur qui minus emit ut plus vendat, vel quid sit usura.

 Secundum. Reus est animarum presbyter, qui poenitentiam morientibus abnegat.

 Tertium. Post mortem alicujus nullus de ejus consanguinitate sponsam accipiat.

 Quartum. Licet servo matrimonia contrahere

 Quintum. Ex propinquitate sui sanguinis vel uxoris, usque in septimum gradum, nullus ducat uxorem.

 Sextum. Ecclesia semel Deo consecrata quando est iterum consecranda.

 Septimum. De his qui sacrificando varie errabant.

 Octavum. ( Ex decreto Ivonis Carnotensis desumptum.) Quid sit Ecclesia.

 Nonum. (Ex eodem.) De illis qui ecclesias incenderunt.

 Decimum. (Ex eodem.) Libertam domino legitime nubere posse.

 Epistola I Increpatoria Julii Conc. t. col.

 Venerabilibus fratribus universis orientalibus episcopis Julius.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 Epistola Orientalium Conc. t. col.

 Epistola II . Sive Rescriptum Julii I Cons. t. col.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 X.

 XI.

 XII.

 XIII.

 XIV.

 XV.

 XVI.

 XVII.

 XVIII.

 XIX.

 XX.

 XXI.

 XXII.

 XXIII.

 XXIV.

 XXV.

 XXVI.

 XXVII.

 XXVIII.

 XXIX.

 XXX.

 XXXI.

 XXXII.

 XXXIII.

 XXXIV.

 XXXV.

 XXXVI.

 Anno Domini CCCLXII—CCCLXXII. C. F. Marius Victorinus Et Candidus Arianus. Galland. Bibl. p. Maii Coll. t. part. p.

 Anno Domini CCCLXII—CCCLXXII. C. F. Marius Victorinus Et Candidus Arianus. Galland. Bibl. p. Maii Coll. t. part. p.

 Prolegomena.

 Notitia De Victorino Afro.

 Notitia De Victorino Afro.

 Marii Victorini Liber Ad Justinum Manichaeum Contra Duo Principia Manichaeorum, Et De Vera Carne Christi.

 Marii Victorini Liber Ad Justinum Manichaeum Contra Duo Principia Manichaeorum, Et De Vera Carne Christi.

 Victorini De Verbis Scripturae: Factum Est Vespere Et Mane Dies Unus. Coeperitne A Vespera Dies, An A Matutino.

 Victorini De Verbis Scripturae: Factum Est Vespere Et Mane Dies Unus. Coeperitne A Vespera Dies, An A Matutino.

 Candidi Ariani Liber De Generatione Divina, Ad Marium Victorinum Rhetorem.

 Candidi Ariani Liber De Generatione Divina, Ad Marium Victorinum Rhetorem.

 Victorini Liber De Generatione Divini Verbi, Ad Candidum Arianum.

 Victorini Liber De Generatione Divini Verbi, Ad Candidum Arianum.

 Candidi Ariani Epistola Ad Marium Victorinum Rhetorem.

 Candidi Ariani Epistola Ad Marium Victorinum Rhetorem.

 Victorini Adversus Arium

 Victorini Adversus Arium

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 Liber Tertius.

 Liber Quartus.

 Victorini De ΟΜΟΟΥΣΙΩ Recipiendo.

 Victorini De ΟΜΟΟΥΣΙΩ Recipiendo.

 Victorini De Trinitate Hymni.

 Victorini De Trinitate Hymni.

 Hymnus Primus.

 Hymnus II.

 Hymnus III.

 Victorini In Epistolam Pauli Ad Galatas Libri Duo.

 Victorini In Epistolam Pauli Ad Galatas Libri Duo.

 Liber Primus.

 Cap. I.

 Cap.IV.

 Cap. III.

 Liber Secundus.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Victorini In Epistolam Pauli Ad Philippenses Liber Unicus.

 Victorini In Epistolam Pauli Ad Philippenses Liber Unicus.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Victorini In Epistolam Pauli Ad Ephesios Libri Duo.

 Victorini In Epistolam Pauli Ad Ephesios Libri Duo.

 Liber Primus.

 Cap.I.—Vers. 1.

 Vers. 2.

 Vers. 3.

 Vers. 4.

 Vers. 5, 6.

 Vers. 7.

 Vers. 8.

 Vers. 9.

 Vers. 10.

 Vers. 11.

 Vers. 12.

 Vers. 13.

 Vers. 14.

 Vers. 15.

 Vers. 16.

 Vers. 17.

 Vers. 18.

 Vers. 19, 20.

 Vers. 21, 22, 23.

 Cap. II.—Vers. 1, 2.

 Vers. 3.

 Vers. 4.

 Vers. 5.

 Vers. 6.

 Vers. 7.

 Vers 8.

 Vers. 9.

 Vers. 10.

 Vers. 11.

 Vers. 12.

 Vers. 13.

 Vers. 14.

 Vers. 15.

 Vers. 16.

 Vers. 17.

 Vers. 18.

 Vers. 19.

 Vers. 20.

 Vers. 21, 22.

 Cap. III.—Vers. 1, 2.

 Vers. 3, 4.

 Vers. 5.

 Vers. 6.

 Vers. 7, 8.

 Vers. 9.

 Vers. 10.

 Vers. 11.

 Vers. 12.

 Vers. 13.

 Vers. 14.

 Vers. 15.

 Vers. 16, 17.

 Vers. 18, 19.

 Vers. 20, 21.

 Cap. IV.—Vers. 1.

 Vers. 2, 3, 4.

 Vers. 5, 6.

 Vers. 7.

 Vers. 8.

 Liber Secundus.

 Cap. IV.—Vers. 9.

 Vers. 10.

 Vers. 11.

 Vers. 12.

 Vers. 13.

 Vers. 14.

 Vers. 15, 16.

 Vers. 17, 18.

 Vers. 19.

 Vers. 20, 21.

 Vers. 22.

 Vers. 23, 24.

 Vers. 25.

 Vers. 26.

 Vers. 27.

 Vers. 28:

 Vers. 29.

 Vers. 30.

 Vers. 31.

 Vers. 32.

 Cap. V.—Vers. 1.

 Vers. 2.

 Vers. 3.

 Vers. 4.

 Vers. 5.

 Vers. 6.

 Vers. 7, 8, 9.

 Vers. 10, 11.

 Vers. 12.

 Vers. 13.

 Vers. 14.

 Vers. 15, 16.

 Vers. 17

 Vers. 18.

 Vers. 19, 20.

 Vers. 21.

 Vers. 22, 23, 24.

 Vers. 25, 26.

 Vers. 27.

 Vers. 28.

 Vers. 29.

 Vers. 30.

 Vers. 31.

 Vers 32.

 Vers. 33.

 Cap. VI.

 Vers. 11.

 Vers. 14.

 Vers. 15.

 Vers. 16.

 Vers. 17.

 Vers. 18.

 Vers. 19.

 Vers. 20.

 Vers. 21.

 Vers. 22.

 Vers. 23, 24.

 Victorini De Physicis Liber. ( Maii Coll. t.

 Victorini De Physicis Liber. ( Maii Coll. t.

 Monitum libro de Physicis a Maio praepostium.

 De Physicis Incipit Liber.

 Anno Domini CCCLVI-CCCLVII. Osius Episcopus Cordubensis.

 Anno Domini CCCLVI-CCCLVII. Osius Episcopus Cordubensis.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Notitia Historica De Osio Episcopo Cordubensi. ( Ex Galland. Prolegomen., caput

 Osii Sententiae In Concilio Sard. Censi. (Conc. t. II, col. 625.)

 Osii Sententiae In Concilio Sard. Censi. (Conc. t. II, col. 625.)

 Prooemium.— Historia concilii Sardicensis.

 Osii Sententiae Sive Canones Sanctorum Et Beatorum Patrum Qui Sardicae Convenerunt. Gentiano Herveto interprete.

 Osii Concilium Cordubense. ( Conc. t. col.

 Cordubensis Episcopi Epistola Ad Constantium Augustum. Apud Athanasium in hist. Arian. ad Monach. § XLIV, Opp. tom. part. pag. 370, edit. Bb. Paris. G

 Cordubensis Episcopi Epistola Ad Constantium Augustum. Apud Athanasium in hist. Arian. ad Monach. § XLIV, Opp. tom. part. pag. 370, edit. Bb. Paris. G

 Osius, Constantio imperatori in Domino, salutem.

 Ὅσιος Κωνσταντίῳ βασιλεῖ ἐν Κυρίῳ χαίρειν.

 Anno Domini CCCLIII-CCCLXIII. Liberius Papa.

 Anno Domini CCCLIII-CCCLXIII. Liberius Papa.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 § I.—Notitia Historica. ( Ex libro pontificali.

 De Eodem. ( Ex D. Coust.

 De Eodem. ( Ex bibl. Gall.

 § II.—Notitia Epistolarum Non Exstantium, Aut Supposititiarum Quae Ad Liberium Papam Attinent. ( Ex D. Coustant.

 I. Aegyptiorum ad Liberium litterae circa exitum anni 352 missae.

 II. Orientalium ad Liberium litterae circa idem tempus scriptae.

 III.— Liberii ad Orientales epistola anno 353 data.

 IV.— Liberii ad Aegyptios epistola eodem tempore scripta.

 V.— Liberii ad Constantium epistola ann. 353 scripta.

 VI.— Legatorum Liberii ex Arelatensi concilio litterae.

 VII.— Eusebii Vercell. ad Liberium epistola anno 354 missa.

 VIII.— Liberii ad Fortunatianum epistola, eodem tempore data.

 IX.— Constantii ad Liberium litterae anno 355.

 X.— Liberii ad clerum Rom. litterae anno 357 scriptae.

 XI.— Ejusdem litterae ad Constantium eodem tempore.

 XII.— Liberii epistola decretalis per provincias missa circa ann. 362.

 XIII.— Litterae Lampsacenae synodi et aliarum ad Liberium et Occidentales ann. 365 missae.

 XIV.— An Liberius litteras ad Orientales scripserit de Spiritu Sancto.

 XV.— Liberii Sermo.

 XVI.— Scripta Liberio supposita.

 Decretorum Liberio adscriptorum Censura.

 Opera Quae Exstant.

 Opera Quae Exstant.

 Oratio Marcellinam S. Ambrosii Sororem Dato Virginitatis Velo Consecrantis. ( Ex Biblioth. Galland.

 Oratio Marcellinam S. Ambrosii Sororem Dato Virginitatis Velo Consecrantis. ( Ex Biblioth. Galland.

 Epistolae Et Dicta. ( Coust. col.

 Epistolae Et Dicta. ( Coust. col.

 Epistola Liberii Papae Ad Osium Episcopum Cordubensem. (Anno 353 exeunte, aut 354 ineunte.) De Vincentii episcopi Capuani legatione et lapsu.

 Epistola . Liberii Papae Ad Caecilianum Spoletinum Episcopum. (Eodem tempore.) De eadem re.

 Epistola Liberii Papae Ad Eusebium Vercellensem Episcopum. (Eodem tempore.) De legatione Luciferi Calaritani episcopi ad Constantium imp. ut concilium

 Epistola Missa Ad Constantium Imperatorem A Liberio Episcopo Urbis Romae Per Luciferum Episcopum. (Anno 354.) Constantium sibi placare, et concilium q

 Epistola Liberii Papae Ad Eusebium Episcopum Vercellensem. (Anno 354.) Ut legatis ad Constantium pergentibus se adjungat.

 Epistola Liberii Papae Ad Eusebium Episcopum Vercellensem. Quanta laetitia affectus sit Eusebii litteris, quibus cum se legatis ipsius adjunxisse didi

 Epistola Liberii Papae Ad Eusebium, Dionysium Et Luciferum In Exilio Constitutos. (Anno 355.) Iis de confessionis gloria gratulatus, illorum orationib

 Liberii Papae Dicta Ad Eusebium Spadonem, Dum Ipsum, Ut In Athanasium Subscribens Imperatori Obtemperaret, Hortabatur. (Anno 355.)

 Dialogus Liberii Episcopi Romani Et Constantii Imperatoris, Triduo Antequam Liberius In Exilium Deportaretur Habitus. (Anno 355.)

 Epistola Liberii Papae Ad Orientales. (Anno Christi 357.) Se ab Athanasii defensione destitisse, pacem vero cum ipsis habere, ac fidem Sirmii exposita

 Epistola . Liberii Papae Ad Ursacium, Valentem Et Germinium. (Anno 357, sub fine.) Se ab Athanasii communione esse separatum, et cum Orientalibus necn

 Epistola Liberii Papae Ad Vincentium Episcopum Capuanum. (Anno Christi 357.) De solatio, quod ex Urbici ope percipiebat, sibi sublato. Se ab Athanasii

 Epistola Liberii Episcopi Urbis Romae Facta Ad Catholicos Episcopos Italiae. (Anno 363.) Veniam iis, qui Arimini lapsi sunt, negandam non esse. Qua co

 Monitum In Duas Epistolas Sequentes.

 Epistola Legatorum Lampsacenae Synodi Ad Liberium Papam. (Anno 366.) Tum Proprio, Tum Eorum A Qubus Missi Sunt Nomine Profitentur Se Fidem Nicaenam Te

 Domino fratri et consacerdoti Liberio Eustathius, Theophilus et Silvanus in Domino salutem.

 Κυρίῳ ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῶ Λιβερίῳ Εὐστάθιος, Θεόφιλος Σιλβανὸς ἐν κυρίῳ χαίρειν.

 Epistola Liberii Urbis Romae Episcopi Ad Universos Orientis Orthodoxos Episcopos (Anno 366.) Legatos Eorum Fidem Nicaenam Professos Esse Fidei Hujus

 Appendix.

 Appendix.

 Gesta Liberii Papae.

 Gesta Liberii Papae.

 Admonitio In Gesta Sequentia. ( Coust. Append., p.

 Incipiunt Gesta Liberii Papae. ( Indidem, p.

 1. Fidei confessio.

 2. Constantinus a lepra mundatus. Constans Nicomediae baptizatus. Liberius relegatus Noellam.

 3. Liberius Damasum vicarium instituit. Petri amor post negationem. Chrisma in nomine Domini.

 5. Baptismus in pelve, flumine, palude.

 6. Constantii expeditio super Danubium.

 7. Liberius ut in basilica S. Petri baptizet rogatur.

 8. Damasus pollicetur fontes. Liberius baptizat in Pentecoste.

 Censura Epistolae Ad Orientales. ( Coust. Append., p.

 Censura Epistolae Ad Orientales. ( Coust. Append., p.

 Epistola, Qua Athanasius Romam Citatus Et A Romanae Ecclesiae Communione Separatus Fingitur, Orientalibus Ipsius Adversariis A Liberio In Communionem

 Epistola, Qua Athanasius Romam Citatus Et A Romanae Ecclesiae Communione Separatus Fingitur, Orientalibus Ipsius Adversariis A Liberio In Communionem

 Epistolae Amoebeae.

 Epistolae Amoebeae.

 Monitum In Epistolas Amoebeas Liberii Et Athanasii. ( Coust. Append., p. 95.

 Epistola Liberii Episcopi Romae Ad Athanasium Episcopum Alexandriae. ( Coust. Append., p.

 Rescriptum Sancti Patris Nostri Athanasii Archiepiscopi Alexandrini Ad Liberium Romae Episcopum. ( Coust. Append., p.

 Epistola Liberii Papae Ad Omnes Generaliter Episcopos. ( Conc. t. col. Dominis sanctissimis et Deo amantissimis universis episcopis, Liberius episcopu

 Epistola Athanasii Et Aegyptiorum Episcoporum, Ad Papam Liberium. Conc. t. col. Domino beatissimo et honorabili, sancto patri Liberio papae, Athanasiu

 Epistola Liberii Papae Ad Athanasium Et Episcopos Aegyptios Responsoria. ( Conc. t. col. Dilectissimo filio Athanasio, et omnibus in unum congregatis,

 Decreta Liberii Papae, Desumpta ex codice vetusto 16 librorum, lib. cap.

 Ejusdem Capite Decimo. Ut in sacris diebus jejuniorum conjugati a conjugibus se abstineant.

 Ejusdem Capite Duodecimo. Si evenerit fames aut inaequalitas aeris, quid agendum.

 Anno Domini CCCLXVI. Potamius Episcopus Ulyssiponensis.

 Anno Domini CCCLXVI. Potamius Episcopus Ulyssiponensis.

 Prolegomena. De Potamio Episcopo Ulyssiponensi. ( Galland., t. Proleg. p.

 Prolegomena. De Potamio Episcopo Ulyssiponensi. ( Galland., t. Proleg. p.

 Potamii Episcopi Tractatus Duo: Quibus Accessit Epistola Ad S. Athanasium.

 Potamii Episcopi Tractatus Duo: Quibus Accessit Epistola Ad S. Athanasium.

 Tractatus I. De Lazaro. Gall. t. p.

 Tractatus II. De Martyrio Isaiae Prophetae. ( Indidem p.

 Epistola Ad Athanasium Ab Arianis (Impetitum), Postquam In Concilio Ariminensi Subscripserunt. Indidem p. Domino Fratri gloriosissimo ac beatissimo At

 Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Eusebii Pamphilii De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini.

 Pars Secunda. Conciones.

 Pars Tertia.—Epistolae.

 Sanctus Marcus Papa.—Prolegomena.

 Scripta Dubiae Auctoritatis.

 Sanctus Julius Papa I.

 Monumenta Genuina.

 Julii Fragmenta.

 C. F. Marius Victorinus Et Candidus Arianus.

 Prolegomena.

 Victorini adversus Arium libri quatuor.

 Victorini in Epistolam Pauli ad Galatas libri duo.

 Victorini in Epistolam Pauli ad Philippenses.

 Victorini in Epistolam Pauli ad Ephesios libri duo.

 Osius Episcopus Cordubensis.

 Liberius Papa.

 Appendix. Gesta Liberii papae.—Admonitio in haec gesta.

 Appendix. Gesta Liberii papae.—Admonitio in haec gesta.

 Potamius episcopus Ulyssiponensis.

 Finis Indicis Rerum.

Passio Maximiani Et Isaac Donatistarum Auctore Macrobio.
Cujus pars edita fuerat a Reverendo admodum Patre Joanne Mabillonio Analectorum tome IV, p. 119, nunc autem integra prodit et emendatior ex codice ms. Corbeiensi.

0767A

Incipit Passio Ss. Martyrum Isaac et Maximiani, quae est 7 kal. septembris.

Opportunus me, fratres, et laetus scribendi ad vos gloriosae exhortationis ardor accendit, et illustris occasio, quoniam testium Christi testis indignus has litteras feci, ut qui minus idoneus sum Domino perhibere martyrium, vel martyribus ejus admitterer dicere testimonium. Et hoc quoque prorsus ad tales 0767B extremum scripto proferre de talibus non auderem, nisi per alium vobis talia nuntiarem, aemulatione inculpabili devoti pectoris inviderem. Scio enim quicquam plenius aliquem referre non posse, nisi qui potuit pati et ipse vel facere. Is vero qui neutrum meruit, solam culpam non congrue referendo commisit: sed aliam et non saepius revelat causam, nisi quod impune gerunt quicquid ad laudes Christi audacter gesserint gaudia. Congruit igitur, fratres, credo vobis procuratum repentinae virtutis exemplum, ut geminos martyres Ecclesiae Carthagine Isaac et Maximianum, seu Maximinianum pariter et Isaac Dominus rapuisset ad coelum, quorum triumphos exsequi quemquam per ordinem posse tam credo difficile, quam quicquid fecerit Christus, non modo 0767C terrena praeconia, verum etiam coelestia non valent numerare. Quippe cum sic raptum subito totius agonis percurrerint gesta, ut nesciam quae sint prima vel secunda, seu tertia, et sic immensam semel omnes glorias praepropera celeritate confuderint, ut ante compleverint pene quam coeperint, aut, ut verius dixerim, semel utrumque in illis innati sint. Unde igitur incipiam, unde limen tantae laudis ingrediar, unde rursum ejusdem liminis exitum claudam. Aperire conturbor, et claudere fatigor. Si vitae totius memorare mores incipiam, revertenti martyrio facere videbor injuriam; si ad praedicationem martyrii dirigam gressus, tantae vitae contemptor tenebor adstrictus. Premor cuncta percurrere, et scio me cuncta nequire. Undique mihi onus devoti laboris 0767D accedit, sed contra unum levamen sententia Evangelii recordata succurrit, ut martyrii securus jam monumento conetur exponere quando Dominum Jesum Christum finem vitae cernerit laudasse. Siluerat hic apud Carthaginem persecutionis immanitas, ut 0768A longioris temporis cessatione nutriret pejores insidias, et ubique hoste grassante, hic solum tacebant formidines atque terrores, ut nihil jam moturas ipsas saeculi diceres potestates. Nulli jam prima terribiles aures et pectora quatiebat, sola de vobis martyribus infinitis Numidiae opinionis consolatio fratrum animos exigebat, frequentabatur apud omnes gloriarum vestrarum velut propria gratulatio, sicut et vos hodie collaetamini quasi de vestro martyrio, cum repente diabolus iterum fremens sopitas furoris flammas in poenis accendit, et insana, suae grassationis arma commovit. Quibus idcirco reor diutius illum cessasse, quia cunctos exercitus Christi putaverat sibi mancipasse. At ubi cognovit Ecclesiam Domini fortioribus cunctis quotidiana exercitatione valere, sensit protinus 0768B spei suae se fraudibus irridere, et atrocioribus stimulis concitatus requirebat cujus aptum sibi diligeret judicis pectus, sed nec segnior et Proconsule desideriis ejus parem se ipse subjecit, et feralis edictis proposito sacrilegae unitatis iterum foedus celebrari constitutis cruciatibus imperavit, legem scilicet addens insuper traditorum, ut perenni quos Christus pro se mandat recipi ab omnibus pellerentur, nec quasi contra unitatis foedera molirentur, nec moras proinde triumphorum suorum sustinens Christus, segnes dividere hoste provocante proprios non permisit exercitus. Sed elegit statim robustum de viris fortibus militem Maximianum, quem de tali certamine faceret gloriosum. Non quod caeteri impares essent; sed ut de uno totum bellum singulari dimicatione 0768C prosterneretur, quem jam bene sciens de prima confessione magnanimum, cumulata virtute produxit armatum, ut non esset illud vacuum vel inane, quod illi dignatus est Dominus ante diem passionis ostendere. Nam fuerat ei pridie cum quibusdam fratribus in domo laudabilis viri de sobrietate Christiana convivium, qui cum calicem potaturus acciperet, necnon subinde miscuisset, ecce protinus se corona descendens intra calicis oras infudit, et intus inclusa cohaerens utrobique lateribus mixta et ipsum conclusit, sic splendido sanguineoque colore diffulgens, ut instar passionis in sanguine et splendore pariter futurae in coelo proderet dignitatis. Hoc illi miraculum gaudebundus cunctis praesentibus demonstrabat, et omnes ut secum exinde computassent dilectionis 0768D animo conrogabat, et volebat esse commune quodcumque contigerat. At postquam et ipse coepit ebibere, nullo modo coronae ambitus rumpebatur, sed commixti modo semetipsa sensim subtrahendo debrevians, immo vel colligens, cum potus quantitate 0769A subducte bibi nitebatur, ut interius ad quem venerat animum faceret coronatum. Denique ille continuo de tali securitate jam fretus in posterum diem ebrietatem pridiani calicis eructabat, et intra medullas inclusa magnanimitate foecundi pectoris, videbatur sperare victoriam. Sed quid pluribus callidae mentis celeritate nec pedum protinus fore certamen ultro provocaturus ascendit, et funestos apices tamquam diaboli ibi membra discerperet, manu rapida dissipavit. Inde confestim raptus ad tribunal, in fundum sine ulla dilatatione Proconsulis jussu vallatus est et fera caterva tortorum. Ex hinc igitur referre quis possit Christi virtutem, aut laniantium feritatem, carnificum poenas, aut Christi victorias; diuturnam furoris insaniam, aut Christianae tolerantiae pertinaciam? Surgebant 0769B in ictus expressos plumbatorum vim suis conatibus geminantes tortores horrendi, et iram judicis gestantes in manibus decertabant saeviendo, quis possit fortior inveniri? Sed contra aderat Christus, qui militis sui membris indutus retundebat deintus quidquid impendebat foris carnifex furiosus. Agebant illi acriori pene tormenta, indignantes frustra se tantam irrogasse saevitiam, necnon reparatam fortius augebat et Dominus sua fortitudine sustinentiam. Mutabant illi recentiores insaniae crudeliores se carnifices, et ad unum de innocente homicidium faciendum tot demutatae parum fuerunt classes immites, nec ex alia parte Dominus desinebat perseverantiae suae in melius demutare constantiam. Non deficeret vis ponderosi supplicii, nisi virgarum jeberetur et 0769C postmodum laniatione disrumpi, ut quod vehemens illa contusio miserat in tumorem, posteriores plagae discissis artubus aperirent: quae sic totum corpus fecerant laniatum, ut unum vulnus fecissent tota laniamenta membrorum. Nec his tamen cessit, qui velut alienus sui corporis de omnibus triumphavit. Sic illic bellum gestum est inter corpus et poenas, inter sacrilegos et devotum, inter animi vires et laniantes, inter militem Christi et milites diaboli, inter patientem et judicem, et unus sufficit afflictus contra tantam dimicare suppliciorum hostiumque gloriosius multitudinem, ut in uno certamine non unam victoriam reportasset. Posset illic adipisci supremi cruciatus examen (in Corb. examine) qui cum triumpho mittit (in Corb. mitteretur) ad mortem, sed 0769D oportebat ut interim retardasset ad eum quem Christus illi delegarat comitem. Nam tunc illic illustris Isaac de luctamine sui socii non retinens gaudium, inter fraternos populos publica exultatione sancti Spiritus ferebatur, qui plenus coelesti constantia liberius proclamabat: Traditores (in Corb. traditoribus) , venite, salvate vestrae unitatis insaniam (in Corb. satiate vestrae crudelitatis insaniam) . Cujus ad vocem Proconsul furibundus auctorem clamoris instanter officium conturbabat inquirere.

Sed non deerant traditores qui milites praecessissent: ex quibus statim ministri ipsi sacrilegi de uno minime satiati, et alterum tradiderunt propriis manibus similiter victimari; ut patrum illorum mensura 0770A super (in Corb. per) illos manifestius posset (in Corb. possit) impleri. Continuo judex vehementer incensus, remoto illo, quem paulo ante torquebat, in hunc contorsit acrius quod furebat: quasi qui unam necdum digesserat, et alteram conciperet iracundiam. Repetebant iterum furiariam defatigati tortores, quorum lassa jam brachia faciebat sola crudelitas fortiora. Liciebat idemtidem classis illa carnivorum violentiam plumbatorum, et totas vires imponderans egestis nisibus gementi rabie grassabatur, quasi ipsa quod irrogaverat pateretur. Qualis fuerat sustinentia patientis, ubi gemebat grassatio saevientis! Sed nec in secundo permissus est diabolus superare, quia victoriam Christi quae fervebat fas non erat in aliquo posse succumbere. Denique 0770B sic rursus postquam plumbatis nihil valuere tormenta, similiter virgas admovit immanitas furiosa, ut in nullo dispari genere tolerantiae discreparent coelestes armigeri, et in nullo videretur hostis leniori supplicio mitigari.

Laniabatur Isaac, nomen scilicet victimae, virgis rumpentibus, patientiam sui nominis imitatus, et caesoribus iterum atque iterum repetitis, inconcussa permanebat devotio confitentis. Patuerant omnes compagines ruptis conjunctionibus madidatae; et quasi per tot vulnera exitum reperiret, vox illa videbatur confessionis praeconia resonare. Nemo enim putet pro levi castigatione plagas tunc fuisse virgarum, quae pro certo lanienam vicerant ungularum: adeo ab ipso judice ungulae fastiditae sunt. Jam non 0770C erant vulnera, sed secreta corporis denudata; nec ab ullo dici poterat caesus, qui madentibus frustis fuerat enervatus. Jam virgarum cesserant fasces, obtunderentur pene si tantos comminuerent bipennes aut falces. Jam truces ministri aegris ictibus victae feritatis hiatus languidos anhelabant, et adhuc esurientia membra mandendis ac devorandis poenis omnibus inhiabant. Tunc illic insultavit cruciatibus corpus, mens laeta saevientibus tot torquentibus unus et tortus ac judici judicatus nulla protinus mora sententiam retardavit, sed ambos judex pari sorte conjungens ad exilium religavit: quibus in carcerem trusis, Isaac statim martyrii consummavit effectum; et, quod plus est, semel omnes carceres et corpus dimisit et mundum, ne in aliquo visionis ejus revelatio 0770D falleretur. Sic enim cuncta per ordinem percurrit (in Corb. praecucurrit) , ut et in ipsa revelatione propemodum quod passus ejus (in Corb. passurus) fuerat ante jam passus sit. Nam cum quietis sopore paululum teneretur, videbatur sibimet cum ministris imperatoris habere certamen, non aliunde scilicet, quam unde sustinuit passionem. Et hoc plane non fuerat aliud nisi devotionis indicium, ut quod vigilans desiderio retractabat etiam dormiens pateretur: ut quod Propheta de se professus est in eodem compleretur. Ego, inquit, dormio, et cor meum vigilat.

Vigilabat ergo devotio illa jam conamina virtutis exercens, et ministros (in Corb. conamine virtutes exercens, et ministris, etc.) nequitiae cum jussionibus 0771A regis constantius repellebat audacius repugnantes. Quos cum diuturno certamine superaret, ipsum quoque imperatorem respexit subito venientem: qui cum ad complendam jussionem ab eodem cogeretur, fortior refutabat sacrilegae jussionis imperium, et minantis (in Corb. minanti) saeva supplicia. Ipse quoque oculum se illi pariter eruturum frequenti comminatione terribilis promittebat. Cum his diu certationibus inter semetipsos ferocius dimicarent, non passus est tantum se differri victorem: sed injecta fortiter manu moram suae comminationis irrupit, et oculum violenter eliciens, viduata facie (in Corb. facies) sedem luminis evacuavit. De cujus victoria protinus juvenis mirae claritudinis visus est triumphare, et coronam subinde radiatam capiti ejus imponere: 0771B quibus radiis multae fratrum atque sororum facies ejus videbantur infixae, quam cum illi pro praemio traderet (in Corb. tradere) gaudens, adversarium quoque magnis exprobrationibus ludificabat irridens. Tunc hostis vehementi dolore compulsus jussit eum poenis saevientibus laniari, ut quasi poenam suam posset ulcisci. Sed ille jam victor cernebat se gestantium manibus ad superiora subduci, et volantem celerius ad coelorum sublimia sublevari: quo cum laetus ascenderet, senis cujusdam vociferantis audiebat vocem desuper dicentem: Vae tibi saeculum quia peristi. Hoc clamore ter iterato, visionis pervenit ad metam, et iteravit postmodum faciendo quod viderat.

Quid igitur hac visione manifestius? quid agi per diem posset expressius, quando in actibus digestus 0771C est visus? Nunc oppugnasse se contra ministros regis sic in nocte sibi soli conspexit, sicut per diem nobis postmodum demonstravit: sic lumen imperatori eruisse, sic eum habebat vincendo caecasse, sic praemia coronae sortitus est, sic et publice coronatus est; sic coronae radiis plurimos inhaerere viderat vultus, sicut passioni ejus universus populus fuerat excubaturus: sic volavit ad coelum, sicut propere meruit adipisci martyrium. Hoc solum plane de dictis ejus adhuc usque restitisse cognoscitur, quod mundo prophetavit interitum, quod cum, omnes siquidem scimus non fuisse mentitum, aliquis fortasse de fratribus expavescat, et Maximianum imparem dicat, quia prior confessus, superstes est modico tempore reservatus. Absit fratres ut dividantur, quia aequali praelio 0771D pugnaverunt; nam si per diversas horas venientes ad vineam Dominus de pacto mercedis aequavit, quomodo dispares judicat quos uno tempore laborantes invenit? Sed quod Isaac prior videtur excedere, inde magis eos dico Dominum comparasse: ut sicut ille huic confessionis incitamentum suggesserat, sic eum et hic provocaret pariter ad coronam. Ambos voluit Dominus sibimetipsos esse doctores, ut de vicissitudine documenti fecisset aequales; ne unus in omnibus antecederet, et unus in omnibus videretur se ipse sequentem. Nunc vero ambo se invicem praecesserunt, et ambo se invicem consecuti sunt.

Sed reclusis interim custodia carceris, navis scilicet ad exilium praeparatur. quod non humano consilio 0772A credo fuisse dispositum, quia claruit superna dignatione provisum. Ad hoc enim sic voluit eos Dominus sibimet unius diei dilatione concludi, ut secundum visum martyris sui faceret populorum excubationibus honorari, nam consummato Isaac perfecti martyrii notius cunctorum aures impleverat. Ad cujus corpus universa continuo fraternitas laetis cursibus properaverat, quibus cum sepultura corporis a carnificibus negaretur, excubias omnes, ne inhumatum corpus abjiceretur, cum magna exultatione tenuerunt, illic tota die cum nocte populi triumphantes, psalmis, hymnis, canticis in testimonium cunctis gloriose decantabant: et omnis aetas ac sexus interesse tantis gratulationibus ardenti cupiditate gaudebat. Quale fuit illud, fratres, quod Dominus suis 0772B martyribus ad honorem dignatus est procurare, ut XVIII kal. Sept. die sabbato ad instar Paschae permitteretur populus vigilias celebrare. Sic ergo peractus est dies, et nox ita consumpta est. Mox ubi dies alter exortus est, et exspectabatur proconsul qui de corporis humatione jussisset, quid forsitan concederet miser, quod negasse nec homicidis nec adulteris ullus judicum solet, nisi e contra traditorum saeva pernicies ad crudelitatis capienda consilia vigilaret! quorum suggestione proconsul tunc coactus populos a carcere jussit expelli, et vivum pariter cum defuncto, marinis fluctibus mergi, ne quasi permitteret eos dignitatem martyrum venerari.

Quam stulta crudelitas, quae corpora voluit nostris manibus abnegare, quasi venerationem nobis de 0772C mente posset auferre: aut si illi non sepelirentur in terra, non possent aliter regna intrare coelestia? Sed accessit illis ad felicitatis argumentum, ut et defuncti post terrena supplicia pro Christo marinis quoque vexationibus quaterentur, ne ullus locus remaneret in mundo, ubi non irriserant inimicum. Hoc illis ad cumulos triumphorum providerat Dominus, ut et in majori odio saeculi laborassent, et in defunctis corporibus posset sicut et in vivis exhibere virtutem. Veniunt ergo ad carcerem milites et triarii fustibus onerati, et via caedis populos repellentes, cunctos pene fecerant vulneratos. Tantum enim debuit martyrum dignitati concedi, ut pro sepultura eorum mererentur et alteri confiteri. Postea quam vix valuerunt universos excludere defunctum pariter et superstitem, 0772D ex utroque latere non par militum numerus deducebat. Delusit se nesciens immanitas vana, ut ipsa illis praebuisset obsequia, quibus negavit aliena. Jam littus accesserant maris, jam navis acceptos martyres vehebat ut mergeret. Ast ubi profundi aequoris altitudinem perniciter introivit, non segnius satellites Satanae celerabant jussa complere, devinctos scilicet funibus, et binas orcas arena confertas singulorum cervicibus pedibusque nectentes, intervallo non modico ab invicem separatos demergente pondere dimiserunt (in Corb. demerserunt) . Quos sinu (in Corb. ut in se) pelagus projectos ut agnovit, continuo quasi 0773A flammis totum coelestibus ureretur, sacrosanctos artus tenere non potuit: sed convolutis deorsum desuper fluctibus, ad ejicienda corpora detrusas arenas funditus abradebat, et ab imo fundo ad superiora terga subvertens undis resilientibus removebat. Mergebantur scrutantes fluctus de summis cumulis ad inferiora rapienda vasto impetu descendentes ad fundum, et tempestivum mare de inferioribus repulsum cgesto potiori iterum citabatur parturiens membra sanctorum, donec impulsibus rapidis undarum turbo depressos artus excussit, et immensum pondus eliciens, corporibus raptis victor tandem fluctus evasit. Erigebantur proinde violentius cumuli solidatis aquarum montibus elevati, ut congeries conglobata securius onerosa membra subveheret, ne victa iterum 0773B laborassent, et sub adunatis undique molibus pelagi facta testudine pugnabat unda cum pondere, ne oneri violento valida maris terram contingeret aperire .

Sed adhuc restabat alterius laboris opus scilicet et conamen, ut intervallo infinito discretos, in unum celeri congregatione colligeret, ne alienum sacrilegium ejus negligentiae remaneret. Ducebant hinc aquae, hinc geminis cornibus volumina sinuantia, et pari sibimet coitione (in Corb. cohibitione) , subvecta corpora cominus inhiabat (in Corb. communis inibat) . Jam venientis occursus ex utraque cornuum breviare coeperat medium, et utraque per partes propinquante, conventu de intervalli longitudo decrescens venerat in angustum: cum semel utrique plenis spatiis exemptis tota intercapedo consumpta est, et redactis 0773C omnibus simul et undarum corporumque celebrata concordia est. Obsidebantur haec igitur a fratribus littora, quasi jam certius adventantes martyres ulla praecederet fama, et diebus noctihusque sollicite per momenta, defixis obtutibus sperabatur quod credebant quandoque de Dei solita virtute venturum. Cum subito post bis ternos dies templa Christi venire gandebant, et occurrentes cuncti, quomodo poterant, oculis exsultante alacritate pendebant (in Corb. pandebant) : quorum extensis manibus optata membra eum tropaeis suis unda festinans velut in gaudium resonans tradidit, et compoti desiderio devota fraternitas cum amplexibus laetis accepit.

Sic beati martyres sepulturam debitam receperunt, et optatum reddiderunt fratribus obsequium, 0773D et frustrata Christus exhibuit consilia traditorum, ne aut insepulta tantorum corpora remanere permitteret, aut devotionem populi ex parte ulla fraudasset, aut nefandos vota crudelitatis implere (in Corb. nefandorum crudelitatem impleri) cum blasphemia sui nominis immotus aspiceret.

Lugeat nunc demensa saevitia perfidorum, quae dominicarum noluit recordari virtutum: non timuit eum posse de mari corpora liberare, quem novit ab inferis etiam animas posse eruere: aut si nihil aliud vel nec cetus qui evomisset acciperet, perdidit 0774A misera crudelitas quo credebat magnum se comperisse consilium, cui nec mare voluit ferre consensum. Male commendavit desideria sua, quae contra creatorem suum pelagus negare non potuit. Quid agit humana (in Corb. humiliando) jam rabies, ubi mare non persequitur martyres? quid agit sceleratorum feritas, saeva ubi maria revocant ad sepulturam? aut quales a persecutoribus judicantur, quos et ipsa elementa violare timuerunt? O beatae passionis memorabilis gloria, in qua dignatus est Christus tot exhibere magnalia! O felix exitus, qui talibus contigit, quem pro illorum meritis tantis virtutibus decoravit! in devotione constantia, in passione tolerantia, in morte victoria, miraculum in sepultura.

Ad vos nunc, fratres, cuncta jam redeunt, quae 0774B vos ad regna coelestia deduxerunt. Vos exempla ista compellunt, quae illos primo per vos ad has glorias compulerunt. Magistros vos illis confessionum frequentia crebris opinionibus fecerat, et ipsi nunc vobis de martyrio suggerunt. Similiter documenta vestra vos adhortantur quae alios adhortata sunt. Tendunt ad vos e coelo jam brachia, opperientes tempus quo vobis occurrant. Properate graviter, concurrite pertinaciter, exspectant vobiscum simul capere dignitatem. Eia agite, fratres, accelerate quantocius, ut et de vobis non aliter gaudeamus. Inveniat apud vos reditus noster unde glorietur, sicut et de his secessio nostra sortita est gaudia gloriarum. Sed euntes ad tropaea vestra veniamus: ut sicut vobis horum victorias nuntiavimus, sic postmodum vestras huc ad 0774C Carthaginem secuturis caeteris nuntiemus.

Explicit epistola beatissimi martyris Macrobi ad plebem Karthaginis de passione martyrum Isaac et Maximiani. Deo gratias, amen.