Caput IV.

Magdalenae dubitantis occasione virgines ad fidem cohortatur: et quae de Christi cum ipsa colloquio leguntur apud Joannem Evangelistam, spiritali sensu jucundissime percurrit.

15. Hoc loco non mediocrem advertite quaestionem, 0270B ne dubitare de resurrectione Domini, virgines, debeatis. Videte quod meritum non sola carnis virginitas facit, sed etiam mentis integritas. Denique Maria Magdalena Dominum prohibetur tangere quia nutabat 218 de resurrectionis fide. Illa igitur tangit Christum, quae fide tangit.

16. Magdalena autem stabat ad monumentum foris plorans (Joan. XX, 11) . Quae foris est, plorat; nam quae intus est, plorare non novit. Plorat autem, quia corpus non videt Christi: et periisse putat; quia ipsa non cernit. Ergo Maria foris: sed non Petrus, non Joannes foris. Denique illi currentes intraverunt; et ideo non ploraverunt, et gratulantes recesserunt. Illa quae non introivit, flevit, non credidit, fraude sublatum putavit, nec cum Angelos cerneret, 0270C credendum arbitrabatur. Et ideo dicunt ei Angeli: Mulier, quid ploras? quem quaeris (Ibid. 13) ? Hoc Angeli dicunt, et Dominus postea iisdem verbis repetivit; ut sciatis quia angelorum verba mandata sint Domini.

17. Denique eadem, ut dixi, etiam Dominus verba repetivit dicens: Mulier, quid ploras? quem quaeris? Quae non credidit, mulier est; nam qui credit, in virum perfectum resurgit, in mensuram aetatis plenitudinis Christi (Ephes. IV, 13) . Mulier, inquit: non de sexu, sed de cunctatione convicium est. Et bene mulier, quae nutabat; quia jam virgo crediderat. Quid ploras? hoc est: Tu tibi es causa plorandi, tu tibi auctor es flendi, quae es Christi incredula. Ploras, quia non vides Christum: crede, et videbis. 0271A Adest Christus, nec umquam iis a quibus quaeritur deest. Quid ploras? hoc est, non lacrymis opus est, sed fide prompta, et Deo digna. Noli cogitare mortalia, et non plorabis: noli cogitare peritura, et flendi causam habere non poteris. Cur inde ploras, unde alii gratulantur?

18. Quem quaeris? hoc est: Non vides quia adest Christus? Non vides quia Christus est Dei virtus, quia Christus est Dei sapientia, quia Christus est sanctitas, quia Christus est castitas, quia Christus est integritas, quia Christus natus est ex virgine, quia Christus ex Patre, et apud Patrem, et in Patre semper, natus non factus, nec degener, sed semper dilectus, verus Deus ex Deo vero?

19. Tulerunt, inquit, Dominum de monumento, et 0271B nescio ubi posuerunt eum (Joan. XX, 15) . Erras, mulier, quae putas ab aliis Christum de monumento esse sublatum, et non potestate propria resuscitatum. Sed nemo tulit Dei virtutem, nemo tulit Dei sapientiam, nemo tulit venerabilem castitatem. Non tollitur Christus de monumento justi, nec de suae virginis secreto, et piae mentis arcano: et si qui volunt tollere, auferre non possunt.

20. Tunc ait illi Dominus: Maria, respice ad me (Ibid., 16) . Quando non credit, mulier est: quando converti incipit, Maria vocatur, hoc est, nomen ejus accipit, quae parturit Christum; est enim anima quae spiritaliter parit Christum. 219 Respice, inquit, ad me. Qui Christum respicit, emendatur: errat autem, qui Christum non videt.

0271C 21. Et ideo illa conversa respexit, et dixit: Rabbi, quod interpretatur magister. Qui respicit, convertitur: qui convertitur, plenius intuetur: qui videt, proficit. Et ideo magistrum appellat, quem mortuum esse credebat: alloquitur quem putabat amissum.

22. Noli, inquit, me tangere (Ibid., 17) , hoc est, etsi correctionis tentamenta sunt; non tangit tamen Christum nutantis affectus. Noli, inquit, me tangere, hoc est, noli tangere Dei virtutem, Dei sapientiam, reverendam integritatem, honorabilem castitatem.

23. Sed vade ad fratres meos. Quid est aliud dicere, nisi: Jam noli foris flere? Vade ad electos et ad observantissimos sacerdotes; et dic illis: Ascendo 0271D ad Patrem meum, et Patrem vestrum: Deum meum, et Deum vestrum. Quid est aliud dicere, nisi: Ne mulier hinc moveas quaestionem? Certe a perfectioribus quaere, dicent tibi quae distinctio sit inter Patrem meum et Patrem vestrum. Nam qui juxta divinam generationem Pater mihi est, is juxta adoptionem 0272A Pater vester est. Patrem meum dicendo, a creaturis se Dei Filius separavit: Patrem vestrum dicendo, adoptionis spiritalis gratiam designavit. Ita et Deum meum dicendo, mysterium suae Incarnationis ostendit; ut quem Patrem naturaliter habet, Deum appellet propter suscepti corporis sacramentum: Deum quoque vestrum cum dicit, profectum in nobis suae operationis ostendit.