Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Anno Domini CCCXXIX. C. V. Aquil. Juvencus, Presbyter Hispanus.

 Anno Domini CCCXXIX. C. V. Aquil. Juvencus, Presbyter Hispanus.

 Epistola dedicatoria.

 Epistola dedicatoria.

 Prolegomena In C. Vettium Aquilinum Juvencum.

 Prolegomena In C. Vettium Aquilinum Juvencum.

 Caput I. S. Hieronymi de Juvenco testimonia expenduntur. Opinio de religioso cultu olim Juvenco praestito rejicitur.

 20 Caput II. Codices mss. Juvenci recensentur.

 28 Caput III. Editiones Carminum Juvenci.

 42 Caput IV. Elogia Juvenci ex veteribus scriptoribus, ac nonnullis recentibus, petita.

 Caput V. Matthaei locus cap. XX, v. 28, aliter a Juvenco lectus, ac nunc in Vulgata legitur.

 56 Caput VI. Utilitas conferendi codices mss. Juvenci. Methodus hujus editionis.

 C. Vettii Aquilini Juvenci Hispani Presbyteri Evangelicae Historiae Libri IV.

 C. Vettii Aquilini Juvenci Hispani Presbyteri Evangelicae Historiae Libri IV.

 Item Praefatio.

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 Liber Tertius

 Liber Quartus.

 Appendix. Juvenco Opera Attributa.

 Appendix. Juvenco Opera Attributa.

 Liber In Genesin.

 Liber In Genesin.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VIII.

 Cap. X.

 Cap. XII.

 Cap. XIII.

 Cap. XIV.

 Cap. XV.

 Cap. XVI.

 Cap. XVII.

 Cap. XVIII.

 Cap. XIX.

 Cap. XX.

 Cap. XXI.

 Cap. XXII.

 Cap. XXIII.

 Cap. XXIV.

 Cap. XXV.

 Cap. XXVI.

 Cap. XXVII.

 Cap. XXVIII.

 Cap. XXIX.

 Cap. XXX.

 Cap. XXXI.

 Cap. XXXII.

 Cap. XXXIII.

 Cap. XXXIV.

 Cap. XXXV.

 Cap. XXXVI.

 Cap. XXXVII.

 Cap. XXXVIII.

 Cap. XL.

 Cap. XLI.

 Cap. XLII.

 Cap. XLIII.

 Cap. XLIV.

 Cap. XLVI.

 Cap. XLVII.

 Cap. XLIX.

 Cap. L

 De Laudibus Domini.

 De Laudibus Domini.

 Triumphus Christi Heroicus.

 Triumphus Christi Heroicus.

 Epistola Nuncupatoria.

 Epistola Nuncupatoria.

 Testimonia De P. Optatiano Porphyrio.

 Testimonia De P. Optatiano Porphyrio.

 Epistola Porphyrii Ad Constantinum. Domino Constantino Maximo, Pio, Invicto Et Venerabili, Semper Augusto.

 Epistola Porphyrii Ad Constantinum. Domino Constantino Maximo, Pio, Invicto Et Venerabili, Semper Augusto.

 Epistola Constantini Ad Porphyrium.

 Epistola Constantini Ad Porphyrium.

 P. Optatiani Porphyrii Panegyricus Constantino Augusto Dictus.

 P. Optatiani Porphyrii Panegyricus Constantino Augusto Dictus.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 X.

 XI.

 XII.

 XIII.

 XIV.

 XV.

 XVI.

 XVII.

 XVIII.

 XIX.

 XX.

 XXI.

 XXII.

 XXIII.

 XXIV.

 XXV.

 XXVI.

 Anno Domini CCCXCII. Coelius Sedulius.

 Anno Domini CCCXCII. Coelius Sedulius.

 Epistola dedicatoria.

 Epistola dedicatoria.

 Prolegomena In Coelium Sedulium.

 Prolegomena In Coelium Sedulium.

 Caput I. Coelii Sedulii vita, et gesta.

 Caput II. Opera Sedulii recensentur.

 Caput III. Codices manuscripti Sedulii recensentur.

 Caput IV. Recensentur editiones Sedulii, interpretes, et conjecturarum in eum auctores.

 71 Caput V. De Asterio, qui carmina Sedulii collegit de Liberio, et Belisario, qui Sedulium versibus acrostichis ornaverunt.

 Caput. VI. Elogia Sedulii, ac doctorum hominum de eo judicia.

 Caput VII. De codicum mss. correctoribus, et corruptoribus. Excursus in codicem S. Hilarii, qui in archivio Basilicae Vaticanae asservatur.

 Caput VIII. Quid in nova hac Sedulii editione praestitum sit.

 Coelii Sedulii In Quinque Libris Distributum Carmen Paschale cui subjacet et continenter respondet Opus Paschale, Prosaico Sermone Scriptum.

 Coelii Sedulii In Quinque Libris Distributum Carmen Paschale cui subjacet et continenter respondet Opus Paschale, Prosaico Sermone Scriptum.

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 Liber Tertius.

 Liber Quartus.

 Liber Quintus.

 Coelii Sedulii Elegia.

 Coelii Sedulii Elegia.

 Coelii Sedulii Hymnus.

 Coelii Sedulii Hymnus.

 Coelii Sedulii Epigramma.

 Coelii Sedulii Epigramma.

 Appendix.

 Appendix.

 Carmen De Incarnatione, Cento Virgilianus.

 Carmen De Incarnatione, Cento Virgilianus.

 Dedicatio Ad Theodosium Augustum.

 Incipit Carmen.

 Carmina Epigrammatica.

 Carmina Epigrammatica.

 Decretum De Libris Recipiendis, Et Non Recipiendis, Ex monumentis ineditis illustratum.

 Decretum De Libris Recipiendis, Et Non Recipiendis, Ex monumentis ineditis illustratum.

 Monitum.

 Pars Prima. Concilium urbis Romae sub Damaso papa celebratum. De explanatione fidei catholicae

 Pars Secunda Et Tertia. Decretum Gelasianum, ex mss. Vatianis, necnon Paraphrasis ejusdem decreti.

 Severus Rhetor. (Ex Galland. Biblioth. Vett. Patr. tom. IX.)

 Prolegomena.

 Buculus.

 Tityrus.

 Severi Rhetoris Et Poetae Carmen Bucolicum De Virtute Signi Crucis Domini. Aegon, Buculus, Tityrus.

 Severi Rhetoris Et Poetae Carmen Bucolicum De Virtute Signi Crucis Domini. Aegon, Buculus, Tityrus.

 Buculus.

 Aegon.

 Aegon.

 Buculus.

 Aegon.

 Buculus.

 Tityrus.

 Aegon.

 Val. Faltonia Proba, Centonum Poetria. (Ex collectione omnium poetarum, etc., Pisauri cusa 1766.)

 Val. Faltonia Proba, Centonum Poetria. (Ex collectione omnium poetarum, etc., Pisauri cusa 1766.)

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Val. Faltoniae Probae, Feminae Clarissimae, Centones Virgiliani, Ad Testimonium Veteris Et Novi Testamenti.

 Val. Faltoniae Probae, Feminae Clarissimae, Centones Virgiliani, Ad Testimonium Veteris Et Novi Testamenti.

 Pars Prima. De Vetere Testamento.

 Pars Secunda. De Novo Testamento.

 Appendix Ad Poetas Christianos Quarti Saeculi.

 Appendix Ad Poetas Christianos Quarti Saeculi.

 Admonitio.

 Admonitio.

 In Ausonium Prolegomena.

 In Ausonium Prolegomena.

 Decii Ausonii Galli Burdigalensis Opera Quae Exstant.

 Decii Ausonii Galli Burdigalensis Opera Quae Exstant.

 Praefatiunculae.

 Praefatiunculae.

 Epistola Ad Ausonium.

 Epistola Ad Theodosium.

 Epistola Ad Syagrium.

 Epistola Ad Latinum Pacatum Drepanium.

 Epigrammata.

 Epigrammata.

 I. De Augusto.

 II. De fera a Caesare interfecta.

 III. Danubius Nilum alloquitur.

 IV. Idem eumdem alloquitur.

 V. Sub Valentiniani Junioris signo marmoreo.

 VI. Picturae subditi, ubi Leo una a Gratiano sagitta occisus est.

 VII. De matre Augusti.

 VIII. Exhortatio ad modestiam.

 IX. De suis poematis.

 X. In Eumpinam adulteram.

 XI. Echo ad pictorem.

 XII. In simulacrum Occasionis et Poenitentiae.

 XIII. De lepore capto a cane marino.

 XIV. De Pergamo scriptore fugitivo, qui captus fuerat.

 XV. In eumdem Pergamum.

 XVI. De se et uxore.

 XVII. Ad uxorem suam.

 XVIII. In Meroen anum ebriosam.

 XIX. Nemesis e Graeco.

 XX. De varietate fortunae, e Graeco.

 XXI. Idem aliter.

 XXII. De Thrasybulo Lacedaemonio.

 XXIII. De Lacaena matre.

 XXIV. In divitem quemdam.

 XXV. Antisthenes, Cynicus philosophus.

 XXVI. Idem.

 XXVII. Libero patri.

 XXVIII. Myobarbum Liberi patris signo marmoreo in villa nostra omnium deorum argumenta habentis.

 XXIX. In Corydonem marmoreum.

 XXX. In simulacrum Sapphus.

 XXXI. Deae Veneris.

 XXXII. Ad libellum suum de Proculo.

 XXXIII. De nomine cujusdam Lucii, sculpto in marmore.

 XXXIV. De Sabina uxore.

 XXXV. De eadem Sabina.

 XXXVI. De eadem Sabina.

 XXXVII. De Chresto et Acindyno fratribus.

 XXXVIII. De iisdem.

 XXXIX. Ad Philomusum Grammaticum.

 XL. In statuam Rufi, rhetoris semiviri, et elinguis.

 XLI. In tabulam, ubi erat picta imago Rufi rhetoris.

 XLII. De eadem tabula.

 XLIII. De eodem Rufo.

 XLIV. Idem.

 XLV. De eodem Rufo.

 XLVI. Imago Rufi rhetoris.

 XLVII. De eadem Rufi statua.

 XLVIII. De Diogene Cynico philosopho.

 XLIX. De Croeso, et eodem Diogene.

 L. Ad Daedalum de bucula Myronis.

 LI. Eadem de se.

 LII. Eadem.

 LIII. Eadem.

 LIV. De eadem Myronis bucula.

 LV. Eadem bucula de se.

 LVI. De eadem Myronis bucula.

 LVII. De eadem bucula.

 LVIII. Quae sexum mutarint.

 LIX. De Achilla, qui dissecuit calvariam.

 LX. De Alcone medico, et Diodoro haruspice.

 LXI. De signo Jovis, et Alcone medico.

 LXII. In Eunomum medicum.

 LXIII. In hominem vocis absonae.

 LXIV. Ex Graeco, ἀρχὴ τὸ ἥμισυ παντός.

 LXV. Ex Graeco. Ἁ χάρις ἁ βραδύπους ἄχαρις χάρις.

 LXVI. Idem.

 LXVII. In Saltatorem ineptum.

 LXVIII. De eodem.

 LXIX. Dodralis potio.

 LXX. De eadem.

 LXXI. De eadem dodra potione.

 LXXII. Pulchrum dei responsum.

 LXXIII. De Narcisso, qui sui ipsius amore captus erat.

 LXXIV. De eodem.

 LXXV. In Echo dolentem propter mortem Narcissi.

 LXXVI. Ad Apollinem de Daphne puella fugiente.

 LXXVII. Ad corticem, quo Daphne tegebatur.

 LXXVIII. In duas sorores diversorum morum.

 LXXIX. In Venerem anadyomenen.

 LXXX. In puerum formosum.

 LXXXI. De quodam Silvio Bono, qui erat Brito.

 LXXXII. De eodem.

 LXXXIII. De eodem.

 LXXXIV. De eodem.

 LXXXV. De eodem.

 LXXXVI. De eodem.

 LXXXVII. In Furippum.

 LXXXVIII. Epicuri opinio.

 LXXXIX. De homine pigro.

 XC. In Didus imaginem.

 XCI. In Faustulum staturae brevis Anicii Probini.

 XCII. In Medaeae imaginem.

 XCIII. In eamdem.

 XCIV. In caecum et claudum.

 XCV. Idem.

 XCVI. De divite et paupere.

 XCVII. De Penelope.

 XCVIII. In Grammaticum.

 XCIX. De infausto matrimonio Grammatici.

 C. De Auxilio Grammatico.

 CI. De fratribus Thebanis.

 CII. De ingratis ex Menandro.

 CIII. De Demosthene.

 CIV. De fortunae varietate.

 CV. In Stellam.

 CVI. Ex Menandro.

 CVII. Ad notarium velocissime excipientem.

 CVIII. Ausonius Hesperio filio salutem.

 CIX. Supputatio ab urbe condita in consulatum nostrum.

 CX. De eodem ad Proculum.

 CXI. In fine ejusdem libri additi.

 Ephemeris, Id Est Totius Diei Negotium.

 Ephemeris, Id Est Totius Diei Negotium.

 Parentalia.

 Parentalia.

 I. Junius Ausonius, pater.

 II. Aemilia Aeonia, mater.

 III. Aemilius Magnus Arborius, avunculus.

 IV. Caecilius Argicius Arborius, avus.

 V. Aemilia Corinthia Maura, avia.

 VI. Aemilia Hilaria, matertera, virgo devota.

 VII. Cl. Contentus, et Julius Calippio, patrui.

 VIII. Attusius Lucanus Talisius, socer.

 IX. Attusia Lucana Sabina, uxor.

 X. Ausonius Parvulus, filius.

 XI. Pastor, nepos ex filio.

 XII. Julia Dryadia, soror.

 XIII. Avitianus, frater.

 XIV. Val. Latinus Euronius, gener.

 XV. Pomponius Maximus, affinis.

 XVI. Veria Liceria, uxor Arborii sororis filii.

 XVII. Pomponius Maximus Herculanus, sororis filius.

 XVIII. Fl. Sanctus, Maritus Pudentillae, quae soror Sabinae meae.

 XIX. Namia Pudentilla, affinis.

 XX. Lucanus Talisius . . . . Curam filii.

 XXI. Attusia Lucana Talisia. Erminiscius Regulus, affinis.

 XXII. Severus Censor Julianus, consocer.

 XXIII. Paulinus et Dryadia, filii Paulini, et Megentirae sororis filiae.

 XXIV. Paulinus, sororis gener.

 XXV. Aemilia Dryadia, matertera.

 XXVI. Julia Cataphronia, amita.

 XXVII. Julia Veneria, amita.

 XXVIII. Julia Idalia, consobrina.

 XXIX. Aemilia Melania, soror.

 XXX. Pomponia Urbica, consocrus, uxor Juliani Censoris.

 Commemoratio Professorum Burdigalensium.

 Commemoratio Professorum Burdigalensium.

 Praefatio.

 I. Tiberius Victor Minervius, orator.

 II. Latinus Alcimus Alethius, rhetor.

 III. Luciolus, rhetor.

 IV. Attius Patera Pater, rhetor.

 V. Attius Tiro Delphidius, rhetor.

 VI. Alethio Minervio, filio, rhetori.

 VII. Leontius grammaticus, cognomento Lascivus.

 VIII. Grammaticis Graecis Burdigalensibus.

 IX. Jucundo, grammatico Burdigalensi, fratri Leontii.

 X. Grammaticis Latinis Burdigalensibus philologis, Macrino. Phoebitio, Concordio, Sucuroni, Ammonio Anastasio grammatico Pictaviorum.

 XI. Herculano, Sororis filio, grammatico Burdigalensi.

 XII. Thalasso, grammatico Latino, Burdigalensi.

 XIII. Citario Sicalo Syracusano, grammatico Burdigalensi Graeco.

 XIV. Censorio Attico Agricio, Rhetori.

 XV. Nepotiano, grammatico, eidem Rhetori.

 XVI. Aemilius Magnus Arborius, rhetor Tolosae.

 XVII. Exuperius, rhetor Tolosae.

 XVIII. Marcello Marcelli filio grammatico Narbonensi.

 XIX. Sedatus, rhetor Tolosanus.

 XX. Staphylius, rhetor, civis Auscius.

 XXI. Crispus et Urbicus, grammat. Latini et Graeci.

 XXII. Victorio, Subdoctori, sive Proscholo.

 XXIII. Dynamio, Burdigalensi, qui in Hispania docuit, et obiit.

 XXIV. Acilio Glabrioni, grammatico Jun. Burdig.

 Poeta.

 Epitaphia Heroum.

 Epitaphia Heroum.

 Epitaphia Heroum Qui Bello Troico Interfuerunt.

 I. Agamemnoni.

 II. Menelao.

 III. Ajaci.

 IV. Achilli.

 V. Ulixi.

 VI. Diomedi.

 VII. Antilocho.

 VIII. Nestori.

 IX. Pyrrho.

 X. Euryalo.

 XI. Guneo.

 XII. Protesilao.

 XIII. Deiphobo.

 XIV. Hectori.

 XV. Astyanacti.

 XVI. Sarpedoni.

 XVII. Nasti et Amphimacho.

 XVIII. Troilo.

 XIX. Polydoro.

 XX. Euphemo.

 XXI. Hippothoo, et Pylaeo, in horto sepultis.

 XXII. Ennomo, et Chromio.

 XXIII. Priamo.

 XXIV. Item Priamo.

 XXV. Hecubae.

 XXVI. Polyxenae.

 Aliquot Aliorum Epitaphia.

 XXVII. Niobae, in Sipylo monte juxta fontem sepultae.

 XXVIII. Eidem.

 XXIX. Eidem.

 XXX. Didoni.

 XXXI. Diogeni Cynico, in cujus sepulcro, pro titulo, canis signum est.

 XXXII. In tumulum sedecennis matronae.

 XXXIII. Glauciae, immatura morte praevento.

 XXXIV. Callicrateae.

 XXXV. Equo admirabili, jussu Augusti.

 XXXVI. In tumulo hominis felicis.

 XXXVII. Sepulcrum Cari vacuum.

 XXXVIII. Ex sepulcro Latinae viae.

 De Duodecim Caesaribus Per Suetonium Tranquillum scriptis.

 De Duodecim Caesaribus Per Suetonium Tranquillum scriptis.

 Tetrasticha. A Julio Caesare usque ad tempora sua.

 Tetrasticha. A Julio Caesare usque ad tempora sua.

 I. Julius Caesar.

 II. Octavianus Augustus.

 III. Tiberius Nero.

 IV. Caesar Caligula.

 V. Claudius Caesar.

 VI. Nero.

 VII. Sergius Galba.

 VIII. Marcus Otho.

 IX. Aulus Vitellius.

 X. Divus Vespasianus.

 XI. Titus Vespasianus.

 XII. Domitianus.

 XIII. Nerva Tetrarcha.

 XIV. Trajanus.

 XV. Aelius Hadrianus.

 XVI. Antoninus Pius.

 XVII. Marcus Antoninus.

 XVIII. Commodus.

 XIX. Helvius Pertinax.

 XX. Didius Julianus.

 XXI. Severus Pertinax.

 XXII. Bassianus Antoninus Caracalla.

 XXIII. Opilius Macrinus.

 XXIV. Antoninus Heliogabalus.

 Ordo Nobilium Urbium.

 Ordo Nobilium Urbium.

 I. Roma.

 II. Constantinopolis, et Carthago.

 III. Antiochia, et Alexandria.

 IV. Treveri.

 V. Mediolanum.

 VI. Capua.

 VII. Aquileia.

 VIII. Arelas.

 IX. Emerita.

 X. Athenae.

 XI. Catina, et Syracusae.

 XII. Tolosa.

 XIII. Narbo.

 XIV. Burdigala.

 Ludus Septem Sapientum. Ausonius consul Latino Drepanio Pacato proconsuli.

 Ludus Septem Sapientum. Ausonius consul Latino Drepanio Pacato proconsuli.

 Septem Sapientum Sententiae, Septenis versibus ab eodem Ausonio explicatae.

 Septem Sapientum Sententiae, Septenis versibus ab eodem Ausonio explicatae.

 Idyllia.

 Idyllia.

 Idyllium I. Versus Paschales Proco dicti.

 Idyllium II. Epicedion in patrem suum Julium Ausonium.

 Idyllium III. Ausonii villula.

 Idyllium IV. Ad nepotem Ausonium protrepticon de studio puerili.

 Idyllium V. Genethliacon ad eumdem Ausonium nepotem.

 Idyllium VI. Cupido cruci affixus.

 Idyllium VII. Bissula.

 Idyllium VIII. Precatio Ausonii consulis designati, pridie kalendas Januarii fascibus sumptis.

 Idyllium IX. Item precatio kalendis Januariis.

 Idyllium X. Mosella.

 Idyllium XI. Griphus ternarii numeri.

 Idyllium XII. Technopaegnion.

 Idyllium XIII. Cento nuptialis.

 Idyllium XIV. Rosae quas perperam Maroni ascriptas Hieronymus Alexander ex fide vetusti codicis Auctori asseruit.

 Idyllium XV. Ex Graeco, Pythagoricon de Ambiguitate eligendae vitae.

 Idyllium XVI. De viro bono. Πυθαγορικὴ ἀκρόασις.

 Idyllium XVII. ΝΑῚ καὶ ΟὙ Πυθαγορικόν.

 Idyllium XVIII. De aetatibus animalium Hesiodion.

 Idyllium XIX. Monosticha de aerumnis Herculis.

 Idyllium XX. Musarum inventa et munera.

 Eclogarium.

 Eclogarium.

 Epistolarum Liber.

 Epistolarum Liber.

 Epistola I. Ausonius ad Patrem de suscepto filio.

 Epistola II. Pater ad filium cum temporibus tyrannicis ipse Treveris remansisset, et filius a patre profectus esset. Hoc inchoatum neque impletum sic

 Epistola III. Ausonius Hesperio.

 Epistola IV. Ausonius, cujus ferulam nunc sceptra verentur, Paganum medulis jubeo salvere Theonem.

 Epistola V.

 Epistola VI.

 Epistola VII. Ausonius Theoni, cum ei triginta ostrea, grandia quidem, sed tam pauca misisset.

 Epistola VIII.

 Epistola IX.

 Epistola X.

 Epistola XI.

 Epistola XII.

 Epistola XIII.

 Epistola XIV.

 Epistola XV.

 Epistola XVI.

 Epistola XVII. Ad Ursulum, grammaticum Trevirorum: cui strenas kalendis Januariis ab imperatore non datas reddi fecit.

 Epistola XVIII.

 Epistola XIX.

 Epistola XX.

 Epistola XXI.

 Epistola XXII.

 Epistola XXIII.

 Epistola XXIV.

 Epistola XXV.

 Ausonii Ad Gratianum Imperatorem Discipulum Gratiarum Actio Pro Consulatu.

 Ausonii Ad Gratianum Imperatorem Discipulum Gratiarum Actio Pro Consulatu.

 Periochae In Homeri Iliada Et Odysseam.

 Periochae In Homeri Iliada Et Odysseam.

 Index Verborum Et Phrasium, Quae in quatuor libris Historiae Evangelicae Juvenci occurrunt. Numerus Romanus librum designat, Arabicus versum.

 Index Verborum Et Phrasium, Quae in quatuor libris Historiae Evangelicae Juvenci occurrunt. Numerus Romanus librum designat, Arabicus versum.

 Index Rerum Et Nominum Quae in Carminibus Juvenci, Prolegomenis, et notis continentur. Numeri respondent seriei crassiorum numerorum qui textui inseru

 Index Rerum Et Nominum Quae in Carminibus Juvenci, Prolegomenis, et notis continentur. Numeri respondent seriei crassiorum numerorum qui textui inseru

 Index Rerum, Nominum, Et Verborum, Quae in Prolegomenis, Operibus Sedulii, et Scholiis explicantur, et continentur. Numeri respondent seriei crassioru

 Index Rerum, Nominum, Et Verborum, Quae in Prolegomenis, Operibus Sedulii, et Scholiis explicantur, et continentur. Numeri respondent seriei crassioru

 Ordo Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Finis Tomi Decimi Noni.

56 Caput VI. Utilitas conferendi codices mss. Juvenci. Methodus hujus editionis.

123. Qui veteres scriptores typis primi commiserunt, unum vel alterum exemplar ms. nacti, saepe 0051C mendosum, interdum mutilum, ita ipsi opera corrigebant et supplebant, ut sententia poscere videbatur; quin lectores monerent, quibus in locis a mss. codicibus recessissent. Digna, quae legatur, est dissertatio Jo. Michaelis Heusingeri, part. 1 Actor. Societ. Latin. Ienens. pag. 40: De scriptoribus Graecis et Romanis nondum ad veterum exemplarium fidem satis emendatis. Quid Barthius in hoc genere de Aldinis editionibus censuerit, vidimus n. 61. Contra grammaticum supercilium Georgii Fabricii in edendis ac pro libitu corrigendis poetis christianis disputat idem Barthius, pag. 2778, a nobis referendus ad l. I, V. 179. Scilicet G. Fabricium in alienis operibus, quae edebat, nimis fuisse ingeniosum, cum Joanne Alberto Fabricio et Daumio notavit Arntzenius 0051D in praefatione ad editionem Sedulii, et multo ante Gretserus. In Juvenco edendo Faber Stapulensis de seipso hoc etiam fatetur, ut observavi num. 53: Quae enim et immutata sunt in eo, et quae ad imperfectos versus accesserunt propter exemplaris depravationem, non facile dixerim. Judicium Gruneri de Juvenci editione a Reuschio adornata relege num. 51.

124. Si quis autem alius scriptor, Juvencus in primis accurata recensione indiget. Saepe enim ex unius verbi mutatione diversa aliqua oriri potest sacrae Scripturae interpretatio. Sic Barthius cum l. 29 Advers. c. 5, animadvertisset, lib. I, vers. 171, pro dedecus oppressum quemdam philologum 0052A veterem margini membranarum ascripsisse dedecus oppressae addidit: Hac enim lectione vis illata Virgini, ut quidem videbatur bono illi Josepho, indicatur: quod apud animum ejus errantem a rei veritate, in ipsa tamen quoque falsitate excusabiliorem faciebat Virginem sponsam. Et hoc genus variantum lectionum ob talia 57 accuratius expendi decet, quam si alium quempiam scriptorem tractes, in talibus quidem sanctis mystis. Accedit, multos librarios, primosve editores, lectioni Vulgatae nostrae assuetos, saepe verba Juvenci, eo traxisse, ut cum ea consentirent; cum tamen ipse veterem Italam secutus fuerit, atque alia omnia interdum dixerit, quam quae in editis nunc apparent, ut multis in locis ex mss. demonstrabo.

125. Affirmant nonnulli, istiusmodi variis lectionibus 0052B annotandis omnia incerta reddi, et susquedeque verti. Qui an satis intelligant, quae dicunt, incertum mihi est. Quid enim? Cum compertum sit, veterum scripta ignorantia, incuria, aut perversitate exscriptorum, temporis etiam injuria multis in locis corrupta esse, nonne satius est vera a falsis, certa ab incertis, probabilia ab absurdis, quantum quidem fieri potest, secernere, quam omnia sine ullo examine recipere? Nec propterea negaverim, hoc etiam in studio peccari posse. Contemnendum minime est judicium Barthii, l. XXXVI Advers. c. 20, col. 1669: Et sane hoc dicam semel, nimium libris illis cascis a plerisque, haec studia colentibus, tribuitur. Non culpanda quidem judicia existimo variantium lectionum, sed a quovis illas aestimari sane est 0052C origo infinitae incertitudinis. Et jam eo ventum est, ut nemo ex quibusvis illis esse velit; adeo omnes in bicipiti illo monte somniasse videri volunt.

126. Equidem in variis lectionibus veterum editionum, praesertim vero codicum mss., quos perlustravi, annotandis, diligentiam maximam adhibere constitui, quae fortasse aliud agentibus nimia videri possit, sed inutilis minime est, ut viri critici judicium de re tota ferant. Inter discrepantes vero Scripturas, collatis mss. exemplaribus, eam plerumque seligo, quae ad veterem Italam versionem Evangeliorum, qua Juvencus utebatur, proxime accedit: neque in ea explicanda immorari me piget. Tam in variis lectionibus, quam in notis subjectis, praeter ea quae ad latinitatem prosodiamque spectant, 0052D potissimum enucleanda suscipio, quae peculiarem aliquam sacrae Scripturae interpretationem a Juvenco adhibitam continent. Plurimi enim fieri debet ejus auctoritas cum in vera sacrae 58 Scripturae lectione constituenda, tum in sententia explicanda. Nam eo tempore floruit Juvencus, quo minus corrupta erant exemplaria sacrae Scripturae; et cum data opera ad Evangeliorum concordiam aggressus fuerit, aequum est credere, eum probatissima exemplaria prae oculis habuisse, easque explicationes adoptasse, quae tunc in Ecclesia apud sanctissimos ejus aequales viros maxime vigebant. Etsi autem inter Graecos Tatianus haereticus, Ammonius Alexandrinus, et Theophilus Antiochenus 0053A harmoniam quatuor Evangeliorum composuisse dicantur, tamen inter Latinos ante Juvencum neminem legimus in hujusmodi arduum et difficillimum opus incubuisse. Eorum, qui post Juvencum concordiam evangelicam adornarunt, satis amplum catalogum exhibet Calmetus in Biblioth. sacr., ante Diction. Biblic.

127. Cum autem editiones veteres et mss. codices plerumque primis nominum litteris indicentur, tabulam hic subtexere juvabit, ut lectorum commodo consulatur:

Ald. Aldi editio. Vide n. 60. Barth. Barthii Adversaria. Bas. Basileensis editio anni 1537. Vide n. 68. Ca. Cant. Cantabrigienses codices apud Reuschium. Vide num. 86. Daventr. Daventriensis, ut 0053B puto, editio. Vide n. 61. Fabr. Fabricius (Georgius) in Corpore poetarum christianorum. Vide num. 77. Faust. Fausti editio. Vide num. 54 seqq. Fuld. Fuldensis codex. Vide num. 86. Galland. Gallandii editio. Vide num. 87. Had. Hadamarii editio. Vide num. 69. Helmst. Helmstadiensis codex. Vide num. 86. Ott. Ottobonianus codex vaticanus. Vide num. 49. Poelm. Poelmanni editio. Vide n. 70. Reg. Reginae Sueciae codex vaticanus, Vide num. 48. Rom. Romani collegii codex. Vid. num. 50. Torn. Tornaesiana editio. Vide num. 76, 78. Westhem. Westhemeri editio, Vide n. 71.

59 128. Versionis Italicae veteris Evangeliorum codices saepe ex Sabatierio laudare continget, nimirum Colbertinum, duos Sangermanenses, duos item 0053C Corbeienses, Cantabrigiensem, Claromontanum, S. Mauri Fossatensis, S. Gatiani, S. Martini, et majoris monasterii Turonensis. Quod satis est monuisse, ut lector notas, sive primas litteras horum codicum, ubi occurrant, facile per se intelligat. Sabatierius Italam versionem titulo versionis veteris, vulgatam nostram Vulgatae novae praenotat: non quod haec nova reipso sit; est enim vetus, ut ait Synodus Tridentina sess. 4, decret. de edit. et us. sacr. libr., et longo tot saeculorum usu in Ecclesia ipsa probata: sed ita 0054A loqui amat Sabatierius, ut Vulgatam ab Itala versione antiquiori distinguat. Quaeri hoc loco potest, an Juvencus Italica versione tunc communi usus fuerit, an Graecis exemplaribus novi Testamenti. Calmetus in Dictionar., verbo Biblia Latina, sic habet: Hi tantummodo rudes homines Latinae versionis indigebant: eruditi enim, quippe genere et nomine pollebant, Graecum idioma callentes, ad versionem minime confugiebant. Praeterea multae erant versiones Latinae, neque a doctissimis quidem viris confectae, ut testatur S. Augustinus, de Doctr. christ. l. II, c. 11, n. 16: Qui Scripturas ex Hebraea lingua in Graecam verterunt, numerari possunt: Latini autem interpretes nullo modo. Ut enim cuique primis fidei temporibus in manus venit codex Graecus, et aliquantulum facultatis 0054B sibi utriusque linguae habere videbatur, ausus est interpretari. Hinc mira nata confusio, et perturbatio, ut tot pene essent exemplaria quot codices, ut ait Hieronymus praefat. in quatuor Evangelia. Nihilominus existimo, Juvencum consuluisse quidem exemplaria Graeca, sed potissimum secutum fuisse Italam versionem. Etsi enim plures aliae fuerint versiones Latinae, tamen ea, quae Itala dicebatur, caeteris praestabat, et ab hominibus etiam doctis in pretio habebatur, quod verborum tenacior esset cum perspicuitate sententiae, ut ait Augustinus, de Doctr. christ. cap. 15, l. II. Profecto Juvencus saepe a Scriptura, quae in codicibus Graecis reperitur, aperte recedit, ut sententiam teneat, quae in plerisque mss. antiquis Italae versionis conservatur. Varietas autem, 60 quae inter 0054C exemplaria vetera Latina occurrit, non arguit versionum diversitatem, ut similis varietas in textu Graeco, non probat diversum esse textum.

129. In notis saepe lectorem ad Comment. in Prudentium notasque in Dracontium delego, ne actum agam, et inutili mole opus excrescat. Juvencum enim ita edo, ut cum Prudentio et Dracontio continenti serie ad unum christianorum poetarum constituendum corpus referatur.