Saec. XVII.

1615. Antuerpiae, ex off. Plant., fº. Vitae Patrum 0032B de vita et verbis seniorum, sive Historiae eremiticae libri X auctoribus suis et nitori pristino restituti ac notationibus illustrati opera et studio Heriberti Rosweydi Ultrajectini e soc. Jesu theologi.

Totius hujus operis ratio ad nos haud pertinet. Sufficit indicasse quaenam Rufini partes in eo sint. Vitae scilicet Patrum eremitarum librum secundum hujus collectionis constituunt. Editor autem non veritus est totum etiam tertium librum Verba Seniorum inscriptum et in sectiones 220 divisum, cujus prologus fere mundum quis dubitet meritis stare sanctorum, Rufino deferre. Cujus judicii sui causam tam universam styli similitudinem, quam singulorum in utriusque libri prologo locorum convenientiam praetendit, quae posterior tamen vix admittenda erit, 0032C sed diversum potius auctorem Rufini imitatorem prodere videtur. In prolegomenis, ut supra jam indicavimus, fusius de fatis omnium horum scriptorum de Vitis Patrum et Rufini libris disputat. Singulis libris notas haud vulgaris eruditionis plurimumque criticas adjecit.

1617. Lugduni . . . . in-fº. Vitae Patrum; studio Heriberti Rosweydi. Repetitio Antuerpianae.

1628. Antuerpiae, ex off. Plant., fº. Vitae Patrum; studio Herib. Rosweydi, editio secunda varie aucta et illustrata.

Rufini liber primus a p. 445-491 extenditur; secundus, qui ibi tertius est, a p. 492-535.

Versiones. Mature in Graecam linguam traductam esse Historiam eremiticam, haud temere Fontaninus 0032D asseruit. Exstat enim etiamnunc in mss. codd. pura puta haec versio, a Palladii Historia Lausiaca plane diversa sub Hieronymi nomine. Talem in Biblioth. Coisliniana se deprehendisse notavit Montefalconius, p. 198, sub titulo Historiae monachorum Aegypti, cujus verum auctorem ille quidem ignorabat, ut ante eum Joan. Meursius, qui in praefatione ad Palladii Historiam Lausiacam, quam graece vulgavit, penes se librum esse inquit de Vitis Patrum Aegypti a nostro haud dubie nequaquam diversum. Quid quod Cotelerius adeo in Monum. graec., t. III, p. 171, praefationem et partem hujus versionis ex codicibus Colbertinis et regiis, quos laudat p. 564, ediderit, ubi in cod. Colbertino 1215 Rufini Historiam Graece 0033A scriptam et Hieronymi presb. Dalmatae nomen praeferentem, post Palladii Lausiacam exstare annotavit? Fragmenta etiam hujus versionis ex codd. Venetis et Augustanis Rosweydus accepisse se scribit proleg. 4, § 8, p. 23.

Nec Graece solum versa est, sed in Syriacam et Arabicam linguam etiam transfusa, ut Fontanino Maronita quidam narrabat. Frequentissime denique linguis recentioribus loqui docta, quarum versionum antiquissimae sunt Italicae, plurimae Gallicae, nec Belgicae, Germanicae et Anglicae desunt.

Italia I, 1476. Venetiis, apud Anthon. Bartholomaei, fº, in libros VI distincta, quorum primus Hieronymi nomen gerens ex diversis auctoribus, sed maximam partem Rufino, constat.

0033B Italica II, 1589. Venetiis, apud Gurros (in typograph. dei Guerra), in-4º, cum figuris ex nova interpretatione Joan. Marci Verdizotti.—Has duas commemorat Rosweydus; sed longe plures intra paucorum annorum spatium saeculo XV Italia vidit, quarum octo unus Francisci Car. Alter libellus (Bibliograph. Nachrichten Wien, 1779, in-8 º ) profert, nempe 1º 1475, in Vinetia, impresse da M. Gabriel di Pietro da Trivisio, fº, nitidis characteribus, columnis sectis: 2º 1477, in Vicenza, per Herm. Liechtenstein, fº; 3º 1479, in Vinetia, per M. Nicolao Girandengo, fº; 4º 1483, in Venezia, per Bernardino di Pino da Como, fº; 5º 1490, in Milano, pergli discreti Compagni Leonardo Pachel et Hulderico Scinzenzeller, fº, litteris Gothicis minusculis, absque 0033C signaturis; 6º 1493, in Vinegia, per Gioanne, fº; 7º 1499, in Milano, per M. Uld. Scinzenz., fº; 8º 1499, in Venezia, per Cristof. di Pensa, fº.

Gallica I, 1486, Lugduni, laudatur in editione Anglica mox adducenda.

Gallica II, 1494, Parisiis, ap. Joan. Dupré, fº, cum figuris, interprete anonymo. Ex secunda Latina expressum monet Rosweydus.

Gallica III, Parisiis, absque indicio anni et typographi, in-4º cum figuris. Cum praecedente plane convenire ac forte ea priorem esse Rosweydos notat.

Gallica IV, 1605, Parisiis, apud Guillelm. Chaudiere, in-4º cum figuris, interprete anonymo. Ex tertia Latina expressam vult Rosweydus. Quatuor libros 0033D tantum continet, omisso toto quinto libro et Paschasio.

Gallica V, 1606, Parisiis, ap. Guil. de la Nove, in-8º, interprete Jacobo Gaultier. Continet primum et secundum librum Rosweydi collectionis ex ed. secunda Latina.

Gallica VI, 1657, Parisiis, apud Petrum Petitum, in-4º, interpr. Arnoldo Andillio tomi n ed. 4.

Gallica VII, Fosseo interprete, laudatur a Tillemontio in Vita S. Apollonii, t. X, p. 36.

Belgica I, 1490 ( Zwollae) ap. Petrum van Os, fº. Constat tribus partibus varie dispositis et mixtis. Rufini librum totum continet.

Belgica II, 1498, Delphis, apud Henricum Ekert, van Hombrech, fº, priori similis.

0034A Belgica III, 1311, Leydae, apud Joan. Seversoen, fº, sequitur priores.

Germanica, sine anni et loci indicio, fº cum figuris. Convenit fere cum Belgica editione. Rufini Vitae a folio 85 circiter ad 161 extenduntur.

Anglica, 1495, Westmonasterici apud Wynkyn de Worde, fº, interprete Guilelmo Capton, ad editionem Gallicam Lugdunens. 1486 confecta est.

Codices. Ex pluribus harum Vitarum codicibus, qui Rosweydo praesto fuerunt, Rufini librum exhibebant:

Ms. S. Floriani, fº in membrana ante annos 800 scriptus.

Ms. Ingolstadiensis collegii Soc. Jesu, fº in membrana 0034B scriptus valde vetustus.

Ms. Audomarensis ex ecclesia collegiata S. Audomari, vetustus et maxime perfectus. Librum Rufini sub ipsius nomine exhibet.

Ms. Affligeniensis ex abbatia S. Petri apud Alostum fº, membrana bonae notae.

Ms. Crisbiniensis ex monasterio ord. S. Ben. apud Valentianas, fº in membrana scriptus a vetusta manu.

Ms. Aquicinctinus ex coenobio ord. S. Bened. apud Duacum, fº in membrana.

Ms. Laetiensis major ex monasterio S. Bened. sub patrocinio S. Lamberti, fº in membrana. Liber secundus hic Posthumiano ascribitur et dicitur ad Phydosum missus.

Ms. Laetiensis minor, olim S. Michaelis in Sarto, 0034C in-4º in membrana.

Ms. Bonae Spei ex abbatia ejusdem nominis ord. Praemonstrat. apud Binchium Hannoniae oppidum, in-4º obl. in membrana charactere bono et vetere. Fragmenta tantum ex diversis libris et Rufino continet.

Ms. Moretianus, fº in membrana, non valde vetustus quidem, sed plurima continens. Rufini librum Posthumiano ut Laetiensis major ascribit. A filiis D. Moreti acceperat Rosweydus.

Ms. S. Jacobi in Insula, ubi est abbatia ordin. S. Bened. Leodii, fº in membrana an. 1312 scriptus.

Ex eadem abbatia habebat libellum chartaceum in-8º, in quo Vita S. Onuphrii erat recenti manu.

Ms. Camberonensis ex abbatia S. Mariae de Camberone 0034D ord. S. Bernardi apud Athum, in membrana, fº recentiore manu. Liber Rufini sub hoc titulo venit: Incipiunt actus Ss. Patrum a Posthumiano monacho editi et ad Fidosum missi.

Ms. Claromarescanus ex abbatia S. Mariae de Claromaresco juxta Audomarum, ord. S. Bernardi, fº in membrana charactere bono, sed non valde veteri. Liber Rufini nulli auctori inscriptus est.

Ms. S. Mariae Bibrach in Germania, fº in membrana, charactere utcunque vetusto.

Ms. S. Petri in Munster, fº in membrana, recentiore charactere quaedam tantum ex libro Rufini continet.

Ms. S. Sepulcri Major ex monasterio S. Sepulcri, 0035A quod Cameraci est ord. S. Bened., fº chartaceus recentiore manu. Rufini liber Palladio tribuitur et ab Hieronymo Graece versus dicitur.

Ms. S. Sepulcri Major, in-4º in membrana, manu recenti. Librum Rufini Hieronymo tribuit.

Ms. Carthusianorum Mariae de Gratia prope Bruxellas, fº in membrana scriptus an. 1460.

Ms. Ruraemundanus ex collegio soc. Jesu Ruraemundae, fº in membrana, ex ed. prima videtur exscriptus.

Ms. Sionius monasterii religiosorum de Sion ord. S. Augustini Cortraci, fº chartaceus scriptus an. 1469, haud dubie ad ed. primam.