Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Elenchus Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Sanctissimo Domino Nostro Clementi XII, Pontifici Optimo Maximo.

 Sanctissimo Domino Nostro Clementi XII, Pontifici Optimo Maximo.

 Praefatio Generalis.

 Praefatio Generalis.

 Pars Prima— In qua de Mss. deque editis collectionibus agitur singillatim.

 Pars Altera. In qua exposita Hieronymianorum operum indole, de iis agitur quae interciderunt aut putantur intercidisse.

 Pars Tertia.— In qua in nova hac editione quid praestitum sit, explicatur.

 Praefatio Hujus Tomi.

 Praefatio Hujus Tomi.

 Epistolarum Ordo Chronologicus Argumentis Demonstratur.

 Epistolarum Ordo Chronologicus Argumentis Demonstratur.

 Epistolae I. Classis Quas Hieronymus Potissimum E Calcidis Eremo Scripsit Ab Anno 370 Ad 380.

 Epistolae II. Classis Quas Hieronymus Per Ferme Triennium Romae Scripsit Ab Exeunte Anno Christi 382. Ad Ultra Medium 385.

 Epistolae III. Classis Quas Hieronymus Ab Anno 386. E Bethleemi Monasterio Scripsit Usque Ad Saeculi Quarti Finem, Damnatumque In Alexandrina Synodo O

 Epistolae IV. Classis Quas Hieronymus Ab Ineunte Anno 401. Usque Ad 420. Suae Scilicet Vitae Finem Scripsit.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Vita Ex Ejus Potissimum Scriptis Concinnata Ad Eminentiss. S. R. E. Cardinalem Dominicum Riviera.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Vita Ex Ejus Potissimum Scriptis Concinnata Ad Eminentiss. S. R. E. Cardinalem Dominicum Riviera.

 Caput Primum. I. Hieronymi Patria. II. Natalis annus. Nomen. Parentes et consanguinei.

 Caput II. I. Probe educatus domi una cum Bonoso, Romam ad literas ediscendas mittitur. II. Grammaticorum, Rhetorum, et Philosophorum scholas frequenta

 Caput III. I. Romae Baptismum suscipit, II. Sub Liberio Papa, anno circiter aetatis suae XX.

 Caput IV. I. Post Romana studia domum revertitur. II. Aquileiae parumper moratur. Gallias petit.

 Caput V. I. E Gallia Stridonem regreditur, et Aquileiam. II. Scribit Epistolam ad Innocentium de muliere septies percussa.

 Caput VI. I. Aquileiae varias inimicitias incurrit. II. Inde subito divulsus in Orientem navigat.

 Caput VII. I. Iter S. Patris describitur. II. An Jerosolymam tunc adierit? Antiochiae substitit.

 Caput VIII. I. Antiochiae hospitatur, ubi de ineunda solitudine secum agit. II. Scribit ea super re ad amicos Epistolas. Apollinarium Laodicenum audit

 Caput IX. I. In Calcidis eremum se recipit, ac paenitentiae devovet. II. Hebraicae linguae ad carnem magis edomandam, studio se mancipat. Num etiam Gr

 Caput X. I. Scribit Vitam Sancti Pauli Eremitae. II. Epistolas quoque ad diversos. Et Exhortatoriam ad Heliodorum.

 Caput XI. I. Antiochena Ecclesia trium simul Episcoporum factionibus agitatur. II. Quarum unaquaeque Hieronymum ad se rapere contendit. Ex his Meletia

 Caput XII. I. Eremo decedit et Antiochiam remigrat. II. Scribit Dialogum Luciferiani et Orthodoxi. Presbyter a Paulino ordinatur. Tempus ejus ordinati

 Cap. VI. I. Antiochia Constantinopolim peregrinatur, ubi Gregorium Nazanzenum audit. II. Ibidem Chronicon Eusebii Latine vertit, continuatque. Homilia

 Cap. XIV. I. Constantinopoli Romam ad Synodum proficiscitur. II. Ibi Damaso ab Epistolis elegitur, ejusque nomine consultationibus Orientis atque Occi

 Caput. XV. I. Cogitur Romanas aliquot Virgines ac Matronas sacris literis instituere. II. Ad quas plures Epistolas scribit. De singulari illa ad Eusto

 Cap. XVI. I. Damasus moritur, cui Siricius, non usque adeo Hieronymi studiosus, succedit. II. Hic inimicitias plurimorum subit. Calumnia criminis grav

 Cap. XVII. I. In Orientem Hieronymus navigat. II. Quo proficiscuntur S. quoque Paula et Eustochium. Una omnes invisunt Palaestinam, et Loca Sancta. Ae

 Cap. VIII. I. Quod fuerit Hieronymi vitae genus in Bethleem. II. Num ejus Ecclesiae ut Sulpitio dicitur, fuerit? Scribit in quatuor Pauli Epistolas Co

 Caput XIX. I Scribit in Ecclesiastem Commentarios. II. Quaestionum quoque Hebraicarum in Genesim: de locis item, deque Hebraicis nominibus libros sing

 Caput XX. I. Recensentur quae Hieronymus ex τῶν LXX. exemplari in Latina tunc vulgata Editione emendavit. Libri qui ex eo labore nunc superant.

 Caput XXI. I. Vetus Testamentum ex Hebraeo interpretatur. II. Praepostero ordine, atque initio a Regum libris facto, maximam ante annum 392 ejus versi

 Caput XXII. I. Intereadum varias Hieronymus ad Paulum atque Eustochium Epistolas scribit. II. Scripsit etiam in Michaeam, Sophoniam, Naum, Abacuc, atq

 Caput XXIII. I. Joviniani haeresim S. Pater impugnat duobus libris. II. Quibus dum virginitatem extollit, nuptiis detrahere visus est. Scribit adeo pr

 Caput XXIV. I. Recedit parumper a Ruffini amicitia declaratione sua quadam in Origenem. II. Quae in apertam simultatem abit occasione adventus S. Epip

 Caput XXVIII. I. Dissidentes in concordiam redigere Archelaus Comes incassum nititur. II. Id ipsum Theophilus Alexandrinus Episcopus frustra conatur.

 Caput XXIX. I. Ruffinus in Occidentem reversurus cum Hieronymo in templo Anastasis ex inimicitia redit in gratiam. II. Annus, quo id contigit, novis a

 Caput XXX. I. Nova cum Ruffino contentio exoritur ob interpretatum ab eo Origenis librum Periarchon, et laudatum in Praefatione Hieronymum. II. Quam P

 Caput XXXI. I. Theophilus in Origenistas declamat Paschali Epistola. II. Tum de Nitriae monasteriis, coacta ibi Synodo ejicit. Synodicam quoque, sive

 Caput XXXII. I. Paschalem Theophili alteram interpretatur. II. Tum synopsi librorum contra se Ruffini respondet. Quo tempore et Hospitium juxta Monast

 Caput XXXIII. I. Contentio Hieronymum inter atque Augustinum oboritur. II. Epistolae hac super re ultro citroque missae. Commentarius in Abdiam huic t

 Caput XXXIV. I. Librum Theophili contra Sanctum Joannem Chrysostomum de Graeco vertit. II. Condit et Commentarios in Prophetas Zachariam et Malachiam:

 Caput XXXV. I. Nuntio de capta Roma, et Marcellae obitu consternatus, despondet animu. II. Caeptos tamen in Ezechielem Commentarios postea resumit. Et

 Caput XXXVI. I. Pelagius haeresim suam importat in Palaestinam. II. Quem Hieronymus in Jeremiam scribens, perstringit. Mox impugnat data ad Ctesiphont

 Incipit Vita Sancti

 Incipit Vita Sancti

 S. Eusebii Hieronymi Incomparabilis Ecclesiae Christi Doctoris, Et Eximiae Sanctitatis Viri Vita Ex Ipsius Praesertim Syngrammatis, E Sanctorum Item A

 S. Eusebii Hieronymi Incomparabilis Ecclesiae Christi Doctoris, Et Eximiae Sanctitatis Viri Vita Ex Ipsius Praesertim Syngrammatis, E Sanctorum Item A

 Vita Divi Hieronymi Incerto Auctore.

 Vita Divi Hieronymi Incerto Auctore.

 Selecta Veterum Testimonia De Hieronymo Ejusque Scriptis.

 Selecta Veterum Testimonia De Hieronymo Ejusque Scriptis.

 Idem, lib. III. de Peccat. merit. et remiss., cap. VI.

 Idem, lib. I. contra Julianum.

 Idem, Epist. CCLXI. ad Oceanum.

 Severus Sulpicius, dial. I. cap. VII.

 Idem, cap. VIII.

 Idem, cap. IX.

 Orosius in Apol. de libert. arb. contra Pelagium, p. 621.

 Idem, iterum p. 623.

 Idacius in Chron.

 Caelius Sedulius in praef. operis Paschalis.

 Cassianus, lib. VII. de Incarnatione.

 Prosper in Carmine de ingratis, cap. II.

 Prosper in Chron. Ol. CCXCI. CCCLXXXVI. Arcadio et Bautone.

 Sidonius Apollinabis, lib. IV. epist. III.

 Idem, lib. IX. epist. II.

 Claudianus Mamertus de Statu animae lib. II, cap. IX.

 Idem, lib. II, cap. X.

 Gelasius Papa, C. Sancta Romana dist. 15.

 Idem, Epist. V. ad Episcopos per Picenum.

 Ennodius Ticinensis Dictione VIII.

 Marcellinus Comes in Chron.

 Facundus Hermianensis, lib. IV. cap. II

 Idem, lib. contra Mutianum.

 Cassiodor. Divin. Lect, cap. XXI.

 Idem in Chronico.

 Isidorus Hispalensis Originum libro VI.

 Beda de Computo.

 Anonymus apud Canisium, tom. VI. Antiquar. Lect.

 Einardus in Epistola ad Lupum.

 S. Columbanus Epistol. ad Gregorium papam.

 Nicolaus I. Epist. LI. ad Lotharium.

 Ratramnus Corbeiensis de Nativitate Christi, cap. X Ex Dacherii Spicileg., tom. I, p. 339.

 Servatus Lupus de trib. Quaest.

 Agobardus in Libro contra objectiones Fredegisi, cap. IX.

 Haymo Halberstrad. lib. X, cap. VIII.

 Rabanus in Martyrologio ad XXX. septembris.

 Prudentius Tricassi., de praedest. contra Scotum Erigenam, cap. I.

 Hincmarus Remensis, tom. I. Operum.

 Photius in Bibliotheca Cod. III.

 Sigebertus in Chronographia ad A. C. 421.

 Honorius Augustodun., de Luminaribus Ecclesiae, cap. CXXXVI.

 Chronicon Turonens. apud Martene tom. V, p. 928.

 Joannes Saresberiensis Policratici, sive de nugis curialium lib. II, cap. XXVII.

 Idem, lib. VII, cap. X.

 Codofridus Viterbiensis, chronic. parte XVI.

 Bernardus In Parabola de Christo et Eccl.

 Ado Viennensis in Martyrologio d. XXX. septembris.

 Gerardus, de Arvernia ad Ivonem Ab. Cluniac.

 Notkerus in Martyrologio ad XXX. septembr.

 Laurentius Justinianus in Operibus pag. 680. Sermone in solemnitate beatissimi Hieronymi doctoris et Confessoris.

 Jo. Bapt. Platina in Innocentio I.

 Franc. Philelphus, lib. VI, epist. ultima. Ad Aloysium Crottum.

 Raphael Volaterranus, Commentar. Urban. lib. XVI.

 Jacob. Philippus Bergomensis in Chronico ad an. Chr. 429.

 Trithemius, de Scriptor. Eccl.

 Des. Erasmus Reterodamus, lib. II, epist. 1. ad Leonem X. P. M.

 Idem, lib. V, epist. XXVI ad Jo. Eckium.

 Idem, lib. V, epist. XIX ad Greverardum.

 Pol. Vergilius, de rerum inventoribus lib. VII, cap III.

 Ex Ms. Cod. Vatic., olim Reginae, num. 571.

 Ex Alio Ms. Codice, qui apud me est.

 Caelius Calcagninus In imaginem D. Hieronymi, in nucis cortice expressam.

 Julius Caesar Scaliger in D. Hieronymum.

 Josephus Scaliger, Prolegom. ad Eusebii Chron.

 Sixtus Senens., lib. IV. Biblioth. sanctae.

 Ant. Possevinus, tomo I. Apparatus.

 Richardus Simon in Historia critica lib.

 Petri Pauli Vergeri Justinopolitani De Divo Hieronymo Oratio.

 Petri Pauli Vergeri Justinopolitani De Divo Hieronymo Oratio.

 Ex Antiq. Cod. Ambrosian. Bibliotec. Quae Mediolani Est, N. 173.

 Ex Antiq. Cod. Ambrosian. Bibliotec. Quae Mediolani Est, N. 173.

 Ex Alio Cod. Ambrosian. I. LIII.

 Ex Alio Cod. Ambrosian. I. LIII.

 Admonitio De Subsequente Opusculo.

 Admonitio De Subsequente Opusculo.

 Eusebius, De Morte Hieronymi Ad Damasum.

 Eusebius, De Morte Hieronymi Ad Damasum.

 Admonitio De Subsequentibus Duabus Epistolis.

 Admonitio De Subsequentibus Duabus Epistolis.

 Augustini Hipponensis Episcopi Ad Cyrillum Jerosolymitanum Episcopum, De Magnificentiis Beati Hieronymi.

 Augustini Hipponensis Episcopi Ad Cyrillum Jerosolymitanum Episcopum, De Magnificentiis Beati Hieronymi.

 Cyrilli Episcopi Jerosolymitani De Miraculis Hieronymi Ad Sanctum Augustinum Episc. Hipponensem.

 Cyrilli Episcopi Jerosolymitani De Miraculis Hieronymi Ad Sanctum Augustinum Episc. Hipponensem.

 Sancti Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Epistolae Secundum Ordinem Temporum Ad Amussim Digestae Et In Quatuor Classes Distributae.

 Sancti Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Epistolae Secundum Ordinem Temporum Ad Amussim Digestae Et In Quatuor Classes Distributae.

 Prima Classis. Complectens Epistolas Potissimum E Calcidis Eremo Scriptas Ab Anno Christi 370 Ad 380.

 Epistola I . Ad Innocentium

 Epistola II . Ad Theodosium Et Caeteros Anachoretas

 Epistola III . Ad Ruffinum Monachum

 Epistola IV . Ad Florentium

 Epistola V Ad Florentium.

 Epistola VI . Ad Julianum

 Epistola VII . Ad Chromatium, Jovinum, Et Eusebium.

 Epistola VIII . Ad Niceam Hyppodiaconum Aquileiae

 Epistola IX . Ad

 Epistola X . Ad Paulum Senem Concordiae

 Epistola XI . Ad Virgines

 Epistola XII . Ad

 Epistola XIII . Ad Castorinam Materteram.

 Epistola XIV . Ad Heliodorum

 Epistola XV . Ad Damasum Papam.

 42 Epistola XVI . Ad Damasum Papam.

 Epistola XVII . Ad

 Epistola XVIII . Ad Damasum Papam. De Seraphim et calculo.

 Secunda Classis Complectens Epistolas, Quas Hieronymus Per Ferme Triennium Romae Scripsit Ab Exeunte Anno Christi 382 Ad Ultra Medium 385.

 Epistola XIX Damasi Papae Ad Hieronymum,

 Epistola XX Seu Rescriptum Hieronymi Ad Damasum.

 Epistola XXI Ad Damasum De Duobus Filiis.

 Epistola XXII 88 Ad Eustochium, Paulae Filiam.

 Epistola XXIII . Ad Marcellam, De exitu Leae.

 Epistola XXIV . Ad Eamdem Marcellam, De laudibus Asellae.

 Epistola XXV . Ad Eamdem Marcellam, De decem Nominibus Dei.

 Epistola XXVI . Ad Eamdem Marcellam, De quibusdam nominibus.

 Epistola XXVII . Ad Eamdem Marcellam.

 Epistola XXVIII . Ad Eamdem Marcellam, De voce Diapsalma.

 Epistola XXIX . Ad Eamdem Marcellam. De Ephod et Theraphim.

 Epistola XXX . Ad De Alphabeto Hebraico Psalmi

 151 Epistola XXXI . Ad Eustochium. De Munusculis.

 Epistola XXXII . Ad Marcellam.

 Epistola XXXIII . Ad Paulam

 Epistola XXXIV . Ad Marcellam De aliquot locis Psalmi

 Epistola XXXV . Damasi Papae Ad Hieronymum.

 Epistola XXXVI . Seu rescriptum Hieronymi Ad Damasum

 Epistola XXXVII . Ad Marcellam. De Commentariis Rheticii in Canticum Canticorum.

 Epistola XXXVIII . Ad Marcellam De Aegrotatione Blaesillae.

 Epistola XXXIX . Ad Paulam super obitu Blaesillae filiae.

 Epistola XL . Ad

 188 Epistola XLI . Ad Marcellam

 Epistola XLII . Ad Marcellam. Contra Novatianos Haereticos.

 Epistola XLIII .

 Epistola XLIV . Ad Marcellam. De Muneribus.

 Epistola XLV . Ad Asellam.

 Epistola XLVI . Paulae Et Eustochii Ad Marcellam. De Sanctis locis.

 210 Epistola XLVII Ad Desiderium.

 Epistola XLVIII , Seu Liber Apologeticus, Ad Pammachium, Pro Libris Contra Jovinianum.

 Epistola XLIX Ad Pammachium.

 Epistola L . Ad Domnionem.

 Epistola LI S. Epiphanii Ad Joannem Episcopum Jerosolymorum A Hieronymo Latine reddita.

 Epistola LII . Ad Nepotianum. De Vita Clericorum et Monachorum.

 Epistola LIII . Ad Paulinum. De studio Scripturarum

 282 Epistola LIV . Ad Furiam. De Viduitate servanda.

 295 Epistola LV . Ad Amandum.

 Epistola LVI Augustini Ad Hieronymum.

 305 Epistola LVII . Ad Pammachium. De optimo genere interpretandi.

 Epistola LVIII . Ad Paulinum

 Epistola LIX . Ad Marcellam.

 331 Epistola LX . Ad Heliodorum.

 Epistola LXI . Ad

 Epistola LXII

 353 Epistola LXIII . Ad Theophilum.

 354 Epistola LXIV . Ad Fabiolam.

 373 Epistola LXV . Ad Principiam Virginem, Sive Explanatio Psalmi XLIV.

 Epistola LXVI . Ad Pammachium.

 Epistola LXVII Augustini Ad Hieronymum.

 Epistola LXVIII . Ad Castrutium.

 Epistola LXIX . Ad Oceanum.

 Epistola LXX . Ad

 Epistola LXXI

 Epistola LXXII . Ad Vitalem De Salomone et Achaz.

 Epistola LXXIII , Ad

 447 Epistola LXXIV Ad De jurgio duarum meretricum, et judicio Salomonis.

 Epistola LXXV . Ad Theodoram Viduam.

 Epistola LXXVI Ad Abigaum.

 Epistola LXXVII . Ad Oceanum De morte Fabiolae.

 Epistola LXXVIII . Seu Liber Exegeticus Ad Fabiolam. De mansionibus Israelitarum in deserto.

 Prima Mansio.

 II. Mansio.

 III. Mansio.

 IV. Mansio.

 V. Mansio.

 VI. Mansio.

 VII. Mansio.

 VIII. Mansio.

 IX. Mansio.

 X. Mansio.

 XI. Mansio.

 478 XII. Mansio.

 XIII. Mansio.

 XIV. Mansio.

 XV. Mansio.

 XVI. Mansio.

 XVII. Mansio.

 XVIII. Mansio.

 XIX. Mansio.

 XX. Mansio.

 484 XXI. Mansio.

 XXII. Mansio.

 XXIII. Mansio.

 XXIV. Mansio.

 XXV. Mansio.

 XXVI. Mansio.

 XXVII. Mansio.

 XXVIII. Mansio.

 XXIX. Mansio.

 XXX. Mansio.

 XXXI. Mansio.

 XXXII. Mansio

 XXXIII. Mansio.

 XXXIV. Mansio.

 XXXV. et XXXVI. Mansio.

 XXXVII. Mansio.

 XXXVIII. Mansio.

 XXXIX. Mansio.

 XL. Mansio.

 XLI. Mansio.

 XLII. Mansio.

 Epistola LXXIX . Ad Salvinam.

 Epistola LXXX . Sive Praefatio Ruffini In Libros

 Epistola LXXXI .

 Epistola LXXXII . Adversus Joannem Jerosolymitanum.

 Epistola LXXXIII .

 Epistola LXXXIV .

 Epistola LXXXV . Ad Paulinum.

 Epistola LXXXVI

 Epistola LXXXVII Theophili Ad Hieronymum.

 Epistola LXXXVIII Ad Theophilum.

 Epistola LXXXIX Theophili Ad Hieronymum.

 Epistola XC . Theophili Ad Epiphanium.

 Epistola XCI Epiphanii Ad Hieronymum.

 542 Ad Palaestinos.

 Epistola XCIV

 Epistola XCIV

 Epistola XCV 558 Anastasii Papae Ad Simplicianum

 Epistola XCVI . Sive Theophili Alexandrini Episcopi

 Epistola XCVII . Ad Pammachium Et Marcellam.

 Epistola XCVIII . Sive Theophili Alexandrini Altera

 Epistola XCIX

 Beatissimo Papae Theophilo Hieronymus.

 611 Epistola C . Sive Theophili Alexandrini Episcopi Ad Totius Aegypti Episcopos Paschalis

 631 Epistola CI Augustini Ad Hieronymum.

 Epistola CII Hieronymi Ad Augustinum.

 634 Epistola CIII . Ad Augustinum.

 635 Epistola CIV Augustini Ad Hieronymum.

 638 Epistola CV . Ad Augustinum.

 Epistola CVI.

 Epistola CVII . Ad Laetam De institutione filiae.

 Epistola CVIII . Ad Eustochium Virginem. Epitaphium Paulae matris.

 Epistola CIX . Ad Riparium Presbyterum

 729 Epistola CX . Augustini Ad Hieronymum.

 Epistola CXI Augustini Ad Praesidium.

 Epistola CXII Hieronymi Ad Augustinum.

 Epistola CXIII Theophili Ad Hieronymum.

 Epistola CXIV . Hieronymi Ad Theophilum.

 Epistola CXV . Ad Augustinum.

 Epistola CXVI . Augustini Ad Hieronymum.

 Epistola CXVII . Ad Matrem Et Filiam

 Praefatio.

 Epistola CXVIII. Ad Julianum.

 Epistola CXIX . Ad Minervium Et Alexandrum

 Epistola CXX . Ad Hedibiam.

 Hieronymus Ad Hedibiam. De Quaestionibus XII.

 Epistola CXXI. Ad Algasiam.

 Capitula XI Quaestionum Algasiae Ad S. Hieronymum.

 Hieronymus Ad Algasiam. De quaestionibus XI.

 890 Epistola CXXII . Ad Rusticum, De Poenitentia.

 Epistola CXXIII Ad Ageruchiam De Monogamia.

 Epistola CXXIV . Ad Avitum Quid cavendum in Libris

 Epistola CXXV . Ad

 Epistola CXXVI . Ad

 Epistola CXXVII . Ad Principiam Virginem, Sive Marcellae Viduae Epitaphium.

 Epistola CXXVIII . 961 Ad Gaudentium. De Pacatulae infantulae educatione.

 Epistola CXXIX . Ad Dardanum De Terra promissionis.

 Epistola CXXX. . Ad Demetriadem. De servanda Virginitate.

 Epistola CXXXI

 Epistola CXXXII . Augustini Ad Hieronymum. Seu Liber De Sententia Jacobi.

 Epistola CXXXIII . Ad Adversus Pelagium.

 Epistola CXXXIV Ad Augustinum.

 Epistola CXXXV

 Epistola CXXXVI Innocentii Ad Hieronymum.

 Epistola CXXXVII Innocentii Ad Joannem.

 Epistola CXXXVIII . Ad Riparium

 Epistola CXXXIX .

 Epistola CXL . Ad Cyprianum Presbyterum.

 Epistola CXLI

 1066 Epistola CXLII. Ad Augustinum.

 Epistola CXLIII . Ad Alypium Et Augustinum.

 Epistola CXLIV . S. Augustini Ad Optatum Episcopum Milevitanum.

 1079 Epistola CXLV . Ad

 Epistola CXLVI .

 1084 Epistola CXLVII . Ad Sabinianum

 1095 Epistola CXLVIII De ratione pie vivendi.

 Epistola CXLIX

 Epistola CL. Procopii Ad Hieronymum.

 D. Joannis Martianaei Monachi Benedictinie Congregatione S. Mauri In Universas S. Hieronymi Epistolas Notae.

 D. Joannis Martianaei Monachi Benedictinie Congregatione S. Mauri In Universas S. Hieronymi Epistolas Notae.

 Epist. I. Ad Innocentium.

 Epist. III. Ad Ruffinum.

 Epist. IV. Ad Florentium.

 Epist. V. Ad Florentium.

 Epist. VI. Ad Julianum.

 Epist. VIII. Ad Niceam.

 Epist. IX. Ad Chrysogonum.

 Epist. X. Ad Paulum.

 Epist. XII. Ad Antonium Monach.

 Epist. XIV. Ad Heliodorum.

 Epist. XV. et XVI Ad Damasum.

 Epist. XVII. Ad Marcum.

 Epist. XVIII. Ad Damasum.

 Epist. XIX. Damasi.

 Epist. XX. Ad Damasum.

 Epist. XXI. Ad Damasum.

 Epist. XXII. Ad Eustochium.

 Epist. XXIII. Ad Marcellam.

 Epist. XXV. Ad Eamdem.

 Epist. XXVI. Ad Eamdem.

 Epist. XXVII. Ad Eamdem.

 Epist. XXVIII. Ad Eamdem.

 Epist. XXIX. Ad Eamdem.

 Epist. XXX. Ad Paulam.

 Epist. XXXI. Ad Eustochium.

 Epist. XXXII. Ad Marcellam.

 Epist. XXXIII. Ad Paulam.

 Epist. XXXIV. Ad Marcellam.

 Epist. XXXVI. Damasi.

 Epist. XXXVI. Ad Damasum.

 Epist. XXXVII. Ad Marcellam.

 Epist. XXXVIII. Ad Eamdem.

 Epist. XXXIX. Ad Paulam.

 Epist. XL. Ad Marcellam.

 Epist. XLI. Ad Eamdem.

 Epist. XLIII. Ad Eamdem.

 Epist. XLVI. Paulae et Eust.

 Epist. XLVIII. Ad Pammachium.

 Epist. XLIX. Ad Pammachium.

 Epist. L. Ad Domnionem.

 Epist. LII. Ad Nepotianum.

 Epist. LIII. Ad Paulinum.

 Epist. LIV. Ad Furiam.

 Epist. LV. Ad Amandum.

 Epist. LVI. Augustini.

 Ep. LVII. Ad Pammachium.

 Epist. LVIII. Ad Paulinum.

 Epist. LX. Ad Heliodorum.

 Epist. LXI. Ad Vigilantium.

 Epist. LXIV. Ad Fabiolam.

 Epist. LXV. Ad Principiam.

 Epist. LXVI. Ad Pammachium.

 Epist. LXIX. Ad Oceanum.

 Epist. LXX. Ad Magnum Oratorem.

 Epist. LXXI. Ad Lucinium.

 Epist. LXXII. Ad Vitalem.

 Epist. LXXIII. Ad Evangelum.

 Epist. LXXIV. Ad Ruffinum.

 Epist. LXXV. Ad Theodoram.

 Epist. LXXVI. Ad Abigaum.

 Epist. LXXVIII. Ad Fabiolam.

 Epist. LXXIX. Ad Salvinam.

 Epist. LXXXII. Ad Theophilum.

 Epist. LXXXIV. Ad Pammach. Et Oc.

 Epist. LXXXV. Ad Paulinum.

 Epist. XCVII. Ad Pammach. et Marc.

 Epist. XCVIII.

 Epist. CIV. Augustini.

 Ep. CVI. Ad Sunniam et Fret.

 Aliae Annotationes In Eamdem Epistolam.

 Epist. CVII. Ad Laetam.

 Epist. CVIII. Ad Eustochium V.

 Epist. CIX. Ad Riparium.

 Epist. CXII. Ad Augustinum.

 Ep. CXIII. et CXIV. Ad Theophil.

 Epist. CXVII. Ad Matrem Et Fil.

 Epist. CXIX. Ad Minervium, etc.

 Epist. CXX. Ad Hedibiam.

 Epist. CXXI. Ad Algasiam.

 Ep. CXXIII. Ad Ageruchiam.

 Epist. CXXIV. Ad Avitum.

 Epist. CXXV. Ad Rusticum.

 Epist. CXXVII. Ad Principiam.

 Epist. CXXIX. Ad Dardanum.

 Epist. CXXX. Ad Demetriadem.

 Ep. CXXXIII. Ad Ctesiphontem.

 Epist. CXL. Ad Cyprianum.

 Epist. CXLVI. Ad Evangelum.

 Epist. CL. Procopii.

 Ordo Epistolarum Sancti Hieronymi Cum Antiquis Editionibus Et Benedictina Comparatus.

 Ordo Epistolarum Sancti Hieronymi Cum Antiquis Editionibus Et Benedictina Comparatus.

 S. Hieronymi Epistolarum Index Secundus Alphabeticus Juxta Initium Cujusque Epistolae.

 S. Hieronymi Epistolarum Index Secundus Alphabeticus Juxta Initium Cujusque Epistolae.

 Epistolarum S. Hieronymi Index Tertius Alphabeticus Juxta Nomina, Quibus Inscribuntur.

 Epistolarum S. Hieronymi Index Tertius Alphabeticus Juxta Nomina, Quibus Inscribuntur.

 Epistolarum S. Hieronymi Index Quartus Secundum Praecipua Earum Argumenta Digestus.

 Epistolarum S. Hieronymi Index Quartus Secundum Praecipua Earum Argumenta Digestus.

 Epistolae Polemicae.

 Epistolae Criticae.

 Epistolae Morales.

 Epistolae Variae.

 Epistolae Variorum Ad Hieron.

 Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Finis Tomi Primi Sancti Hieronymi.

729 Epistola CX . Augustini Ad Hieronymum.

Hieronymum litteris suis nonnihil offensum demulcere studet Augustinus. Apologiam illius contra Ruffinum accepisse se testatur, deplorans tantos inter viros quondam amicissimos tam amarulentam discordiam incidisse.

Domino venarando, et desideratissimo fratri compresbytero Hieronymo, Augustinus in Domino salutem.

1. «Quamvis existimem antequam ista sumeres, venisse in manus tuas litteras meas, quas per Dei servum, filium nostram Cyprianum Diaconum misi, quibus certissime agnosceres meam esse epistolam, cujus exemplaria illuc pervenisse ((al. venisse)) commemorasti; unde jam me arbitror rescriptis tuis, velut Entellinis gravibus atque acribus 0910 caestibus (Aeneid. V) , tanquam audacem Daretem coepisse pulsari atque versari: nunc tamen eis ipsis respondebo litteris tuis, quas mihi per sanctum filium nostrum Asterium jam ((al. abest jam)) mittere dignatus es, in quibus multa in me comperi tuae benevolentissimae caritatis, et rursus quaedam nonnullius a me tuae offensionis indicia. Itaque ubi mulcebar legens, ibi continuo feriebar: hoc sane vel maxime admirans, quod cum te dicas exemplaribus litterarum mearum ideo non temere putavisse credendum, ne forte, te respondente, laesus juste expostularem, quod probare ante debuisses, meum esse sermonem, et sic rescribere; postea jubeas, si mea est epistola, aperte me scribere, aut mittere exemplaria veriora, ut absque ullo rancore stomachi, in Scripturarum disputatione versemur. Quo pacto enim possumus in hac disputatione sine rancore versari, si me laedere paras? aut si non paras, quomodo ego, te non laedente, abs te laesus juste expostularem 730 quod probare ante debuisses meum esse sermonem, et sic rescribere, hoc est et sic laedere? Nisi enim rescribendo laesisses, ego juste expostulare non possem. Proinde cum ita rescribis, ut laedas, quis locus nobis relinquitur in disputatione Scripturarum sine ullo rancore versandi? Ego quidem absit ut laedar, si mihi certa ratione volueris et potueris demonstrare illud ex epistola Apostoli, vel quid aliud Scripturarum sanctarum te verius intellexisse, quam me: imo vero absit, ut non cum gratiarum actione lucris meis deputem, Si Fuero Te docente instructus, aut emendante correctus.

2. «Verumtamen tu, mihi frater carissime, nisi te putares laesum scriptis meis, non me putares laedi posse rescriptis tuis. Nullo enim modo id de te opinatus fuero, quod te non arbitraris laesum si sic tamen rescribis ut laedas. Aut si te non sic rescribente, ego propter nimiam stultitiam meam laedi posse putatus sum, hoc ipso laesisti plane, quod de me ita sensisti. 0911 Sed nullo modo tu me, quem nunquam talem expertus es, temere talem crederes, qui litterarum mearum exemplaribus etiam cum stylum meum nosses, temere credere noluisti. Si enim non immerito vidisti, me juste expostulaturum fuisse, si temere crederes esse litteras meas, quae non essent meae: quanto justius expostularem, meipsum temere putatum talem, qualem me expertus non esset, qui putavisset? Nequaquam ergo ita prolabereris, ut te non rescribente, quo laederer, me tamen existimares nimis insipientem, etiam tali tuo rescripto laedi potuisse.

3. «Restat igitur, ut laedere me rescribendo disponeres, si certo documento meas esse illas litteras nosses. Atque ita, quia non credo quod injuste me laedendum putares, superest ut agnoscam peccatum meum, quod prior te illis litteris laeserim, quas meas esse negare non possum. Cur itaque conor contra fluminis tractum, ac non potius veniam peto? Obsecro ergo te per mansuetudinem Christi, ut si te laesi, dimittas mihi, nec me 731 vicissim laedendo, malum pro malo reddas. Laedes autem me, si mihi tacueris errorem meum, quem forte inveneris in scriptis vel in dictis meis. Nam si ea in me reprehenderis, quae reprehendenda non sunt, te potius ((al. magis)) laedis quam me: quod absit a moribus et sancto proposito tuo, ut hoc facias voluntate laedendi, culpans in me aliquid dente maledico, quod mente veridica scis non esse culpandum. Ac per hoc aut benevolo corde arguas, etiam si caret delicto quem ((al. quod)) arguendum putas: aut paterno affectu mulceas, quem abjicere nequeas. Potest Enim Fieri, ut tibi videatur aliud, quam veritas habet, dum tamen aliud, abs te non fiat, quam caritas habet. Nam et ego amicissimam reprehensionem tuam gratissime accipiam, etiamsi reprehendi non meruit, quod recte defendi potest. Aut agnoscam simul et benevolentiam tuam, et culpam meam: et quantum Dominus donat, in alio gratus, in alio emendatus inveniar.

4. «Quid ergo? fortasse dura, sed certe salubria verba tua tanquam caestus Entelli pertimescam. Caedebatur ille, non curabatur, et ideo vincebatur, non sanabatur. Ego autem si medicinalem correptionem tuam tranquillus accepero, non dolebo. Si vero infirmitas vel humana, vel mea etiam cum veraciter arguitur, non potest non ((al. nisi)) aliquantulum contristari; melius tumor capitis dolet, dum curatur, quam dum ei parcitur; et non sanatur. Hoc est enim quod acute vidit, qui dixit, utiliores esse plerumque inimicos objurgantes, quam amicos objurgare metuentes. Illi enim dum rixantur, dicunt aliquando vera, quae corrigamus: isti autem minorem 0912 quam oportet exhibent justitiae libertatem, dum amicitiae timent exasperare dulcedinem. Quapropter et si forte bos, ut tibi videris, lassus senectute corporis, non vigore animi tamen, in area dominica fructuoso labore desudans; ecce adsum ((al. sum)), si quid perperam dixi, fortius fige pedem. Non mihi esse debet molestum pondus aetatis tuae, dummodo conteratur palea culpae meae.

5. «Proinde illud quod in extremo epistolae tuae posuisti, cum magni desiderii suspirio vel lego, vel recolo. Utinam, inquis, 732 mereremur complexus tuos; et collatione mutua vel doceremus aliqua, vel disceremus. Ego autem dico, utinam saltem propinquis terrarum locis habitaremus; ut si non possent misceri nostra colloquia, litterae possent esse crebriores. Nunc vero tanto locorum intervallo absumus a sensibus nostris, ut de illis verbis Apostoli ad Galatas, juvenem me ad tuam sanctitatem scripsisse meminerim; et ecce jam senex, necdum rescripta meruerim; faciliusque ad te exemplaria epistolae meae pervenerint, nescio qua occasione praeveniente, quam ipsa epistola, me curante. Homo enim, qui eam tunc acceperat, nec ad te pertulit nec ad me retulit ((al. pertulerit et retulerit)). Tantae autem mihi in litteris tuis, quae in manus nostras pervenire potuerunt, apparent res, ut nihil studiorum meorum mallem, si possem, quam inhaerere lateri tuo. Quod ego quia non possum, aliquem nostrorum in Domino filiorum erudiendum nobis ad te mittere cogito, si etiam de hac re tua rescripta meruero. Nam neque in me tantum scientiae divinarum Scripturarum est, aut esse jam poterit, quantum inesse tibi video. Et si quid in hac re habeo facultatis, utcumque impendo populo Dei. Vacare autem studiis diligentius, quam quae populi audiunt instruendi, propter Ecclesiasticas occupationes omnino non possum.

6. «Nescio quae scripta maledica super tuo nomine ad Africam pervenerunt. Accepimus tamen quod dignatus es mittere, illis respondens maledictis. Quo perlecto, fateor multum dolui, inter tam caras familiaresque personas, cunctis pene Ecclesiis notissimo amicitiae vinculo copulatas, tantum malum exstitisse discordiae. Et tu quidem quantum tibi modereris, quantumque teneas aculeos indignationis tuae, ne reddas maledictum pro maledicto satis in tuis litteris eminet. Verumtamen si eas ipsas cum legissem, contabui dolore, et obrigui timore; quid de me illa facerent, quae in te ille scripsit, si in manus meas 0913 forte venissent? Vae mundo ab scandalis (Matth. 18. 7) . Ecce fit, ecce prorsus impletur quod veritas ait, Quoniam abundavit iniquitas, refrigescet caritas multorum (Matth. 14. 12) . Quae sibi enim jam fida pectora tuto refundantur? In cujus 733 sinum tota se projiciat secura dilectio? Quis denique amicus non formidetur, quasi futurus inimicus, si potuit inter Hieronymum et Ruffinum hoc quod plangimus, exoriri? O misera et miseranda conditio. O infida in voluntatibus amicorum scientia praesentium, ubi nulla est praescientia futurorum. Sed quid hoc alteri de altero gemendum putem, quando ne ipse quidem sibi homo est notus in posterum? Novit enim utcumque, vix forte, nunc qualis sit; qualis autem postea sit futurus, ignorat.

7. «Haec porro non tantum scientia qualis quisque sit, verum etiam praescientia qualis futurus sit, si est in sanctis et beatis Angelis, et quomodo fuerit beatus diabolus aliquando, cum adhuc bonus angelus esset, sciens futuram iniquitatem suam, et sempiternum supplicium, omnino non video. De qua re, si tamen eam nosse opus est, vellem abs te audire quid sentias. Vide quid faciant terrae ac maria, quae nos corporaliter dirimunt. Si haec epistola mea, quam legis, ego essem, jam mihi diceres, quod quaesivi: nunc vero quando rescribes? quando mittes? quando perveniet? quando accipiam? et tamen utinam quandoque fiat, quod tam cito fieri non posse quam volumus, quanta possumus tolerantia sustinemus. Unde recurro ad illa verba epistolae tuae dulcissima, sanctique desiderii tui plenissima, et ea facio vicissim mea: Utique mereremur complexus tuos; et collatione mutua vel doceremus aliqua, vel disceremus: si tamen esse ullo modo posset, quod ego te docerem.

8. «In his autem verbis, non jam tuis tantum, sed etiam meis, ubi delector et reficior, et ipso quamvis pendente et non attingente utriusque nostrum desiderio, non parva ex parte consolor: ibi rursum acerrimis dolorum stimulis fodior, dum cogito inter vos quibus Deus hoc ipsum quod uterque nostrum optavit, largum prolixumque concesserat, ut conjunctissimi et familiarissimi mella Scripturarum sanctarum pariter lamberetis, tantae amaritudinis irrepsisse perniciem, quando non, ubi non, cui non homini formidandam: cum eo tempore, quo abjectis jam sarcinis saecularibus, jam expediti Dominum sequebamini, et in ea terra videbatis simul, in qua Dominus humanis pedibus ambulans, Pacem, inquit, meam do vobis, 734 pacem meam relinquo vobis (Joan. 14. 27) , viris aetate maturis, et in eloquio Domini habitantibus vobis accidere potuit? Vere tentatio est vita humana super terram (Job 7. 1) . Heu mihi, qui vos simul alicubi invenire non 0914 possum: forte ut moveor, ut doleo, ut timeo, prociderem ad pedes vestros, flerem quantum valerem, rogarem quantum amarem. Nunc unumquemque vestrum pro seipso, nunc utrumque pro alterutro, et pro aliis, ac maxime infirmis, pro quibus Christus mortuus est, qui vos tanquam in theatro vitae hujus cum magno sui periculo spectant, ne de vobis ea conscribendo spargatis, quae quandoque concordantes delere non poteritis, qui nunc concordare nolitis; aut quae concordes legere timeatis, ne iterum litigetis.

9. «Verum dico caritati tuae, nihil me magis quam hoc exemplum tremuisse, cum quaedam ad me in epistola tua legerem, tuae indignationis indicia non illa de Entello et bove lasso, ubi mihi potius hilariter jocari, quam iracunde minari visus es, quam illud, quod serio te scripsisse satis apparet, unde supra elocutus sum, plus fortasse quam debui, sed non plusquam timui, ubi aisti, Ne forte laesus juste expostulares. Rogo te, si fieri potest, ut inter nos quaeramus et disseramus aliquid, quo sine amaritudine discordiae corda nostra pascantur, fiat. Si autem non possum ((al. possumus)) dicere, quid mihi emendandum videatur in scriptis tuis, nec tu in meis, nisi cum suspicione invidiae, aut laesione amicitiae; quiescamus ab his, et nostrae vitae salutique parcamus. Minus Certe assequatur illa quae inflat, dum non offendatur illa quae aedificat. Ego me longe esse sentio ab illa perfectione, de qua scriptum est: Si quis in verbo non offendit, hic perfectus est vir (Jacob. 3. 2) . Sed plane in Dei misericordia puto me posse facile abs te petere veniam, si quid offendi quod mihi aperire debes; ut cum te audiero, lucreris fratrem tuum (Matth. 18) . Neque enim quia hoc propter longinquitatem terrarum non potes facere inter me et te, propterea debes sinere errare me. Prorsus quod ad ipsas res, quas nosse volumus, attinet, si quid veri me tenere vel scio, vel credo, vel puto, in quo tu aliter sentis, quantum dat Dominus sine toa injuria, conabor asserere. Quod autem pertinet 735 ad offensionem tuam, cum te indignatum sensero, nihil aliud quam veniam deprecabor.

10. «Nec omnino arbitrabor ((al. arbitror)) te succensere potuisse, nisi aut hoc dicerem quod non debui, aut non sic dicerem, ut debui: quia nec miror nos minus scire invicem, quam scimur a conjunctissimis et familiarissimis nostris. In quorum ego caritatem, fateor, facile me totum projicio, praesertim fatigatum scandalis saeculi; et in ea sine ulla sollicitudine requiesco. Dum quippe illic esse sentio, in quem me securus projicio, et in quo securus requiesco. Nec in hac mea securitate, crastinum illud humanae fragilitatis incertum, de quo superius ingemui, omnino formido. Cum enim hominem Christiana caritate 0915 flagrantem, eaque ((al. atque)) mihi fidelem amicum factum esse sentio, quidquid ei consiliorum meorum cogitationumque committo, non homini committo, sed illi in quo manet, ut talis sit. Deus enim caritas est; et qui manet in caritate, in Deo manet, et Deus in eo (1 Joan. 4. 6) : quam si deseruerit, tantum faciat necesse est dolorem, quantum manens fecerat gaudium. Verumtamen ex amico intimo factus inimicus, quaerat sibi potius quod fingat astutus; non inveniat quod prodat iratus. Hoc Autem unusquisque facile assequitur, non occultando quod fecerit, sed non faciendo quod occultari ((al. occultare)) velit. Quod si misericordia Dei bonis piisque concedit, ut inter amicos, quoslibet futuros, liberi securique versentur, aliena peccata sibi commissa non prodant, quae prodi timeant ((al. timent)), ipsi nulla committant. Cum enim falsum quid a maledico fingitur, aut omnino non creditur, aut certe integra salute, sola fama vexatur. Quod autem malum perpetratur, hostis est intimus, etiam si nullius intimi loquacitate aut lite vulgetur. Quapropter quis prudentium non videat, etiam tu quam tolerabiliter feras amicissimi quondam et familiarissimi incredibiles nunc inimicitias, consolante conscientia; et quemadmodum vel quod jactitat, vel quod a quibusdam forsitan creditur, in sinistris armis deputes, quibus non minus quam dextris contra diabolum dimicatur. Verumtamen illum maluerim aliquo modo mitiorem, quam te isto modo armatiorem. Hoc Magnum et triste miraculum est, ex amicitiis talibus ad has inimicitias pervenisse. 736 Laetum erit, et multo majus, ex inimicitiis talibus ad pristinam concordiam revertisse.»