Caput III.

Propter quod non sustinentes amplius. Ad vos neminem nostrum venire.

0865D Placuit nobis remanere Athenis soli. Maluimus soli remanere, quam nescire quid ageretis.

Et misimus Timotheum fratrem nostrum. Quaeritur quomodo Timotheus missus est: sed prius id dictum est.

Et ministrum Dei in Evangelio Christi. Adjutores pro discipulis etiam vulgo dicuntur.

Ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra. Pro hac causa dumtaxat: quia perfecte credidistis.

Ut nemo moveatur in tribulationibus istis. Non dico, ne omnes, sed ne vel aliquis moveatur.

Ipsi enim scitis, quod in hoc positi sumus. Non ergo mirari debetis, scientes nos aliter transire non posse, dicente Domino: Ecce ego mitto vos sicut oves 0866A in medio luporum. Et iterum: Ecce dixi vobis ut in me pacem habeatis: in hoc autem saeculo pressuram.

Nam et cum apud vos essemus, praedicebamus vobis passuros nos tribulationes: sicut et factum est, et scitis. Ne vos ipsa novitas deterreret, sed magis prophetia nostra confirmaret: sicut et Dominus passurum se ante praedixit.

Propterea et ego amplius non sustinens, misi ad cognoscendum fidem vestram, ne forte tentaverit vos. Dicens: Ecce in quibus putatis Deum esse, qualia patiantur, et fidem vestram forsitan commoveret.

Is qui tentat. Sicut Job a Domino probatur.

Nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis, et annuntiante nobis fidem et charitatem vestram: et quia memoriam nostri habetis bonam, semper desiderantes 0866B nos videre, sicut et nos quoque et vos. Quia firmiter Christo credentes, tenetis fidem: et nos solita dilectione diligitis.

Ideo consolati sumus, fratres, in vobis in omni necessitate et tribulatione nostra per fidem vestram. Omnem necessitatem et tribulationem non sentimus, prae magnitudine gaudii status vestri.

Quoniam nunc vivimus, si vos statis in Domino. Etiam si occidamur, vivimus: quia vita nostra in vestra firmitate consistit.

Quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis, in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Dominum Deum nostrum. Triplicem laetitiae causam nobis vestra conversatio praestat: quia et vos proficitis, et Dominus per vos benedicitur, 0866C et aliis praebetis exemplum.

Nocte ac die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram. Ostendit quantum aliis desiderandi sint fratribus, quos tantum ipse desiderat. Quis enim cum famam peperit, videre non cupiat?

Et compleamus ea quae desunt fidei vestrae. Si quid fides vestra minus habet doctrinae.

Ipse autem Deus et Pater noster, et Dominus Jesus Christus dirigat viam nostram ad vos. Remotis diaboli scandalis, quibus noster impeditur ad vos adventus.

Vos autem Dominus multiplicet, et abundare faciat charitatem vestram. Quia jam plena et opere comprobata est.

In invicem et in omnes. Ut non solum Christianos, sed etiam omnis sectae homines, non erroris, 0866D sed naturae gratia diligatis: et eis in quo indiguerint, misericordiam quam illis in praesenti Deus exhibet, non negetis.

Quemadmodum et nos in vobis ad confirmanda corda vestra. Fecit abundare, ut et vos aliorum corda firmetis.

Sine querela in sanctitate ante Deum et Patrem nostrum in adventu Domini nostri Jesu Christi cum omnibus sanctis ejus. Amen. Non ante homines, sicut de Zacharia, et Elizabeth. Et per Isaiam: Et vos eritis mihi justi, dicit Dominus.