S. AURELII AUGUSTINI HIPPONENSIS EPISCOPI DE SANCTA VIRGINITATE LIBER UNUS .

 CAPUT PRIMUM.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 10. Nam ne illo quidem debent continentium meritis se conferre conjugia, quod ex eis virgines procreantur: hoc enim non conjugii bonum est, sed natura

 CAPUT XI.

 12. Habeant conjugia bonum suum, non quia filios procreant, sed quia honeste, quia licite, quia pudice, quia socialiter, procreant, et procreatos pari

 13. Unde mirabiliter desipiunt, qui putant hujus continentiae bonum non esse necessarium propter regnum coelorum, sed propter praesens saeculum quod

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 20. Absit ergo ut ita dixerit Apostolus nuptis sive nupturis, Ego autem vobis parco tanquam noluerit dicere quae poena conjugatis in futuro saeculo d

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI.

 CAPUT XXVII.

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 CAPUT XXXI.

 CAPUT XXXII.

 CAPUT XXXIII.

 34. Curiosas et verbosas malas innuptas Paulus apostolus notat, et hoc vitium venire dicit ex otio. Simul autem, inquit, et otiosae discunt circumire

 CAPUT XXXV.

 CAPUT XXXVI.

 37. Sed respice agmina virginum, puerorum puellarumque sanctarum: in Ecclesia tua eruditum est hoc genus illic tibi a maternis uberibus pullulavit, i

 38. Non ego te, anima pie pudica, quae appetitum carnalem nec usque ad concessum conjugium relaxasti, quae decessurum corpus nec successori propagando

 CAPUT XXXVIII.

 CAPUT XXXIX.

 41. Justis miscentur casuri, ut ex horum casu timor augeatur. Justus non putet modicum sibi dimissum, ut modicum diligat. Dimissum deputet quidquid ma

 CAPUT XLI.

 43. De ipsa etiam continentia nonne apertissime dictum est: Et cum scirem quia nemo potest esse continens nisi Deus det, et hoc ipsum erat sapientiae,

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 46. Hoc autem tam magnum est, ut eum fructum centenum quidam intelligant . Perhibet enim praeclarissimum testimonium ecclesiastica auctoritas, in qua

 47. Sed ut dicere coeperam, sive centenus fructus sit Deo devota virginitas, sive alio aliquo modo, vel quem commemoravimus, vel quem non commemoravim

 CAPUT XLVIII.

 CAPUT XLIX.

 50. Sed rursus, ne per occasionem hujus sententiae quisquam cum mortifera securitate peccaret, seque trahendum permitteret, tanquam mox delendis facil

 51. Sed non contendo cum eis qui asserunt hominem posse in hac vita sine ullo peccato vivere: non contendo, non contradico. Fortassis enim ex nostra m

 CAPUT LI.

 CAPUT LII.

 CAPUT LIII.

 CAPUT LIV.

 56. Bene quod interiorem vestram pulchritudinem quaerit, ubi vobis dedit potestatem filias Dei fieri (Joan. I, 12): non quaerit a vobis pulchram carne

 CAPUT LVI.

5. There is, therefore, no reason why the virgins of God be sad, because themselves also cannot, keeping their virginity, be mothers of the flesh. For Him alone could virginity give birth to with fitting propriety, Who in His Birth could have no peer. However, That Birth of the Holy Virgin is the ornament of all holy virgins; and themselves together with Mary are mothers of Christ, if they do the will of His Father. For Mary also is on this account the Mother of Christ in a way more full of praise and blessing, according to His sentence mentioned above. “Whosoever doeth the will of my Father Who is in heaven, that one is to Me brother, and sister, and mother.” All these degrees of nearness of kin to Himself, He shows forth in a spiritual manner, in the People whom He hath redeemed: as brothers and sisters He hath holy men and holy women, forasmuch as they all are co-heirs in the heavenly inheritance. His mother is the whole Church, because she herself assuredly gives birth to His members, that is, His faithful ones. Also His mother is every pious soul, doing the will of His Father with most fruitful charity, in them of whom it travaileth, until Himself8    Gal. iv. 19 be formed in them. Mary, therefore, doing the will of God, after the flesh, is only the mother of Christ, but after the Spirit she is both His sister and mother.

CAPUT V.

5. Virginum omnium decus est unius Virginis partus. Virgines et ipsae spiritu matres Christi. Non est ergo cur Dei virgines contristentur, quod etiam ipsae virginitate servata matres carnis esse non 0399 possunt. Illum enim solum virginitas decenter parere posset, qui in sua nativitate parem habere non posset. Verumtamen ille unius sanctae Virginis partus omnium sanctarum virginum est decus. Et ipsae cum Maria matres Christi sunt, si Patris ejus faciunt voluntatem. Hinc enim et Maria laudabilius atque beatius Christi mater est, secundum supra memoratam ejus sententiam: Quicumque facit voluntatem Patris mei qui in coelis est, ipse mihi frater, et soror, et mater est. Has sibi omnes propinquitates, in populo quem redemit, spiritualiter exhibet: fratres et sorores habet sanctos viros et sanctas feminas, quoniam sunt illi in coelesti haereditate cohaeredes. Mater ejus est tota Ecclesia, quia membra ejus, id est, fideles ejus per Dei gratiam ipsa utique parit. Item mater ejus est omnis anima pia, faciens voluntatem Patris ejus fecundissima charitate, in iis quos parturit, donec in eis ipse formetur (Galat. IV, 19). Maria ergo faciens voluntatem Dei, corporaliter Christi tantummodo mater est, spiritualiter autem et soror et mater.