S. AURELII AUGUSTINI HIPPONENSIS EPISCOPI DE SANCTA VIRGINITATE LIBER UNUS .

 CAPUT PRIMUM.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 10. Nam ne illo quidem debent continentium meritis se conferre conjugia, quod ex eis virgines procreantur: hoc enim non conjugii bonum est, sed natura

 CAPUT XI.

 12. Habeant conjugia bonum suum, non quia filios procreant, sed quia honeste, quia licite, quia pudice, quia socialiter, procreant, et procreatos pari

 13. Unde mirabiliter desipiunt, qui putant hujus continentiae bonum non esse necessarium propter regnum coelorum, sed propter praesens saeculum quod

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 20. Absit ergo ut ita dixerit Apostolus nuptis sive nupturis, Ego autem vobis parco tanquam noluerit dicere quae poena conjugatis in futuro saeculo d

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI.

 CAPUT XXVII.

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 CAPUT XXXI.

 CAPUT XXXII.

 CAPUT XXXIII.

 34. Curiosas et verbosas malas innuptas Paulus apostolus notat, et hoc vitium venire dicit ex otio. Simul autem, inquit, et otiosae discunt circumire

 CAPUT XXXV.

 CAPUT XXXVI.

 37. Sed respice agmina virginum, puerorum puellarumque sanctarum: in Ecclesia tua eruditum est hoc genus illic tibi a maternis uberibus pullulavit, i

 38. Non ego te, anima pie pudica, quae appetitum carnalem nec usque ad concessum conjugium relaxasti, quae decessurum corpus nec successori propagando

 CAPUT XXXVIII.

 CAPUT XXXIX.

 41. Justis miscentur casuri, ut ex horum casu timor augeatur. Justus non putet modicum sibi dimissum, ut modicum diligat. Dimissum deputet quidquid ma

 CAPUT XLI.

 43. De ipsa etiam continentia nonne apertissime dictum est: Et cum scirem quia nemo potest esse continens nisi Deus det, et hoc ipsum erat sapientiae,

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 46. Hoc autem tam magnum est, ut eum fructum centenum quidam intelligant . Perhibet enim praeclarissimum testimonium ecclesiastica auctoritas, in qua

 47. Sed ut dicere coeperam, sive centenus fructus sit Deo devota virginitas, sive alio aliquo modo, vel quem commemoravimus, vel quem non commemoravim

 CAPUT XLVIII.

 CAPUT XLIX.

 50. Sed rursus, ne per occasionem hujus sententiae quisquam cum mortifera securitate peccaret, seque trahendum permitteret, tanquam mox delendis facil

 51. Sed non contendo cum eis qui asserunt hominem posse in hac vita sine ullo peccato vivere: non contendo, non contradico. Fortassis enim ex nostra m

 CAPUT LI.

 CAPUT LII.

 CAPUT LIII.

 CAPUT LIV.

 56. Bene quod interiorem vestram pulchritudinem quaerit, ubi vobis dedit potestatem filias Dei fieri (Joan. I, 12): non quaerit a vobis pulchram carne

 CAPUT LVI.

43. Concerning continence also itself hath it not been most openly said, “And when I knew that no one can be continent unless God give it, this also itself was a part of wisdom, to know whose gift it was?”153    Wisd. viii. 21 But perhaps continence is the gift of God, but wisdom man bestows upon himself, whereby to understand, that that gift is, not his own, but of God. Yea, “The Lord maketh wise the blind:”154    Ps. cxlvi. 8 and, “The testimony of the Lord is faithful, it giveth wisdom unto little ones:”155    Ps. xix. 7 and, “If any one want wisdom, let him ask of God, Who giveth unto all liberally, and upbraideth not, and it shall be given to him.”156    James i. 5 But it becometh virgins to be wise, that their lamps be not extinguished.157    Matt. xxv. 4 How “wise,” save “not having high thoughts, but consenting unto the lowly.”158    Rom. xii. 16 For Wisdom Itself hath said unto man, “Lo, piety is wisdom!”159    Job xxviii. 28. LXX. If therefore thou hast nothing, which thou hast not received, “Be not high-minded, but fear.”160    Rom. xi. 20 And love not thou little, as though Him by Whom little hath been forgiven to thee; but, rather, love Him much, by Whom much hath been given to thee. For if he loves, unto whom it hath been given not to repay: how much more ought he to love, unto whom it hath been given to possess. For both, whosoever continues chaste from the beginning, is ruled by Him; and whosoever is made chaste instead of unchaste, is corrected by Him; and whosoever is unchaste even unto the end, is abandoned by Him. But this He can do by secret counsel, by unrighteous He cannot: and perhaps it is for this end that it lies hid, that there may be more fear, and less pride.

43. De ipsa etiam continentia nonne apertissime dictum est: Et cum scirem quia nemo potest esse continens nisi Deus det, et hoc ipsum erat sapientiae, scire cujus esset hoc donum (Sap. VIII, 21)?

CAPUT XLII.

Continentia item et sapientia nonnisi a Deo praestantur. Sed forte continentia donum Dei est, sapientiam vero sibi ipse homo praestat, qua illud donum non suum, sed Dei esse cognoscat. Imo, Dominus sapientes facit caecos (Psal. CXLV, 8); et, Testimonium Domini fidele, sapientiam praestat parvulis (Psal. XVIII, 8); et, Si quis indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, et non improperat; et dabitur ei (Jacobi I, 5). Sapientes autem esse virgines decet, ne lampades earum exstinguantur (Matth. XXV, 4). Quomodo sapientes, nisi non alta sapientes, sed humilibus consentientes (Rom. XII, 16)? Dixit enim homini ipsa Sapientia, Ecce pietas est sapientia (Job XXVIII, 28). Si ergo nihil habes quod non accepisti, noli altum sapere, sed time (Rom. XI, 20). Et 0422 noli modicum diligere, quasi a quo tibi modicum dimissum est: sed potius multum dilige, a quo tibi multum tributum est. Si enim diligit, cui donatum est ne redderet; quanto magis debet diligere, cui donatum est ut haberet? Nam et quisquis ab initio pudicus permanet, ab illo regitur; et quisquis ex impudico pudicus fit, ab illo corrigitur; et quisquis usque in finem impudicus est, ab illo deseritur. Hoc autem ille occulto judicio facere potest, iniquo non potest: et fortasse ideo latet, ut plus timeatur, et minus superbiatur.