Fragmenta in Joannem

Jo 1, 1

Ὥστε μὴ ἐκ τῆς ἀνθρωπίνης-ἄνευ τινὸς προσθήκης καὶ ὁρισμοῦ. 2 Jο 1, 14 Οὐ γὰρ δὴ μεταβολὴν τοῦ λόγου τολμήσει τις εἰς σάρκα γεγενημένην ἀκοῦσαι, τὸ δὲ σκηνῶσαι αὐτὸν ἐν ἡμῖν τὸ μετὰ ἀνθρώπων ἐστὶ κατοικῆσαι. 3 Jο 1, 15 Γεγονέναι δ' ἄν τις νοήσειε καὶ τὸ ὑπάρξαι, καθ' ὃ καὶ ἡ τοῦ προφήτου λέξις εἶχε τὸ "ἔμπροσθέν μου οὐκ ἐγένετο ἄλλος θεός" διὸ καὶ κάλλιστα ἐπήγαγεν εὐθύς, ὅτι πρῶτός μου ἦν, τῷ γέγονε τὸ ἦν ἐπισυνάψας ὡς ἂν μὴ νομισθείη καὶ ἐπ' αὐτοῦ παραπλησίως εἰρῆσθαι τὸ γέγονεν, ὥσπερ ἐπὶ τῶν γενητῶν ἅπερ οὐκ ἦν πρὸ τοῦ γεγονέναι. ὁ δὲ ἦν, φησίν, πρῶτός μου ἀεὶ δηλονότι τὸ εἶναι ἔχων κατὰ τὴν θεότητα οὔποτε

ἀρχόμενον ὥσπερ οὐδὲ λῆγον. 4 col1 Jο 1, 19-21 Προείρηκεν ὁ εὐαγγελιστὴς τὴν Ἰωάννου μαρτυρίαν ἀναμεμιγμέ νην τῇ παρ' ἑαυτοῦ, ἐξη γητικῶς δὲ νῦν ἤδη δι έξεισιν αὐτὴν ἐφ' ἑαυτῆς ὥσπερ ἐπαναλαμβάνων ἐν τῷ λέγειν καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία Ἰωάννου, ἣν ἄρτι ἔλε γεν μαρτυρεῖν αὐτὸν περὶ αὐτοῦ καὶ κεκραγέναι ἄνωθεν ἐρχόμενον, ὅπως ἐλήλυθεν εἰς τὸ μαρτυ ρεῖν ὁ πρόδρομος τῷ κυρίῳ. Ἰουδαῖοι, φη σίν, ἀπέστειλαν ἐκ τῶν δοκιμωτάτων παρ' ἑαυ τοῖς ἐπιλεξάμενοι τοὺς ἐρωτήσοντας αὐτὸν ὅστις εἴη δηλονότι τὴν ἐκ πα τέρων ἔχοντες προσδο κίαν τοῦ ἐρχομένου σω τῆρος. ἡμάρτανον δὲ διαιροῦντες ἀπὸ Χριστοῦ τὸν προφήτην. ὁ δὲ βαπτιστὴς καλῶς ἀπεκρίνατο μὴ εἶναι ὁ προφήτης ταὐτὸ λέ γων, ὃ καὶ πρῶτον ἀπε κρίνατο φάσκων οὐκ εἰ μὶ ὁ Χριστός, εἰ καὶ σαφῶς οὐκ ἐδίδασκεν αὐτούς, ὅτι ταὐτὸ εἴη ὁ Χριστὸς καὶ ὁ προ φήτης. Ἀπέστειλαν, φη σίν, οἱ Ἰουδαῖοι ἐκ τῶν δοκιμωτάτων παρ' αὐτοῖς ἐπιλεξάμενοι τοὺς ἐρωτήσοντας αὐτὸν ὅστις εἴη δηλονότι τὴν ἐκ πα τέρων ἔχοντες προσδο κίαν τοῦ ἐρχομένου σω τῆρος καὶ τῇ τοιαύτῃ προσδοκίᾳ πρὸς ὑπόνοιαν αὖθις ἀνακινούμενοι, ὁ πότε τι ξένον καὶ παρά δοξον ἴδοιεν, μήποτε ἄρα τοῦτο εἴη τὸ ἐλπιζόμενον. ξένος δὴ ὁ τοῦ Ἰωάν νου βίος ὢν καὶ ἅγιος εἰς ἐπίστασιν καὶ ζήτησιν ἤγαγεν αὐτούς, τίς ποτε ἄρα οὗτος εἴη καὶ μήποτε ὁ προσδοκώμενος. ὁ δέ, φησίν, ὡμο λόγησεν εὐθὺς καὶ οὐκ ἀπέκρυψε τὸ ἀληθές, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὁ Χριστός. οἱ δὲ δεύτερον ἠρώτων, εἰ Ἠλίας τυγχάνοι· καὶ γὰρ δὴ Μαλαχίας ἐλεύσεσθαι Ἠλίαν προ είρηκεν. ὁ δὲ Ἰωάννης εἶπεν οὔ· καὶ γὰρ οὐκ ἦν Ἠλίας κατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν, εἰ καὶ τοῦ πνεύματος ἐκοινώ νει. τελευταίαν ἐρώτησιν αὐτῶν προτείνουσιν· ὁ προφή της εἶ σύ. ὁ βαπτιστὴς οὖν ἀπεκρίνατο μὴ εἶναι ὁ προφήτης ταὐτὸ λέ γων, ὃ καὶ πρῶτον ἀπε κρίνατο φάσκων οὐκ εἰμὶ ὁ Χριστός, εἰ καὶ σαφῶς οὐκ ἐδίδασκεν αὐτούς, ὅτι ταὐτό ἐστιν ὁ Χριστὸς καὶ προ φήτης. Ἀπέστειλαν, φη σίν, οἱ Ἰουδαῖοι ἐκ τῶν δοκιμωτάτων παρ' αὐτοῖς ἐπιλεξάμενοι τοὺς ἐρωτήσοντας αὐτὸν ὅστις εἴη δηλονότι τὴν ἐκ πα τέρων ἔχοντες προσδο κίαν τοῦ ἐρχομένου σω τῆρος καὶ τῇ τοιαύτῃ προσδοκίᾳ πρὸς ὑπόνοιαν αὖθις ἀνακινούμενοι, ὁ πότε τι ξένον καὶ παρά δοξον ἴδοιεν, μήποτε ἄρα τοῦτο εἴη τὸ ἐλπιζόμε νον. ξένος δὴ ὁ τοῦ Ἰωάννου βίος ὢν καὶ ἅγιος εἰς ἐπίστασιν καὶ ζήτησιν ἤγαγεν αὐτούς, τίς ποτε ἄρα οὗτος εἴη καὶ μήποτε ὁ προσδοκώ μενος. ὁ δέ, φησίν, ὡμο λόγησεν εὐθὺς καὶ οὐκ ἀπέκρυψε τὸ ἀληθές, ὅτι μὴ εἴη ὁ Χριστός. οἱ δὲ δεύτερον ἠρώτων, εἰ Ἠλίας ὢν τυγχάνοι· καὶ γὰρ δὴ καὶ αὐτὸς ἥξειν προείρητο διὰ Μαλαχίου τοῦ προφήτου σαφῶς λέ γοντος· "ἰδοὺ ἀποστέλλω ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβί την" καὶ μέχρι μὲν τού του ταῖς ὑπονοίαις οὐκ ἐσφάλλοντο προσδοκῶν τες Ἠλίαν τε καὶ Χρι στόν. ὡς δὲ ἀπέφησεν Ἰωάννης μηδὲ Ἠλίας εἶναι καὶ γὰρ οὐκ ἦν Ἠλίας κατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν, εἰ καὶ τοῦ πνεύ ματος

1