Bonaventure of Bagnoregio, In Quartum Librum Sententiarum

In reformando textu IV. libri Sententiarum Petri Lombardi eisdem codicibus et editionibus usi sumus, qui In Prolegomenis ad II. tomum (pag. XII) Iudicati sunt.

IN QUARTUM LIBRUM SENTENTIARUM.

Verbum Istud scribitur Ecclesiastici trigesimo octavo , In quo diligentius considerato explicatur et commendatur materia quarti libri Sententiarum ad nostram eruditionem et exercitationem. Explicatur autem sub duplici tropo sive metaphora, scilicet pigmentorum suavitatis et unctionum sanitatis. Ex quibus datur nobis Intelligi, quod medicamenta sacramentalia et sunt suavia et sunt salubrius et in hoc est tam medicamenti quam medici laus perfecta. Nihil enim ultra quaerit aegrolus In medicina, nisi ut habeat suavitatem I n usu et efficaciam I n effectu; et qui hoc tribuit medicinae medicus est perfectus, secundum Illud poeticum :

Omne tulit punctum qui miscuit utile dulci.

Sunt Igitur medicamenta sacramentalia pigmenta odorifera et unguenta salutifera. Sed unguenta salutifera sunt respectu aegroti curandi, pigmenta odorifera respectu Dei placandi: et haec contra duo, quae facit culpa: Deum enim offendit et naturam laedit; et offendendo Deum hominem gratia exspoliat, et laedendo naturam vulnerat naturalia. Sacramenta Igitur sunt medicamenta perfecta, quoniam Deum sua suavitate placant et placando faciunt propitium et Impetrant gratiam; et vestiunt hominem exspoliatum et hominem Infirmum sua curant virtute, et sic reparant naturalia.

Et sic homo descendens ab Ierusalem In Iericho exspoliatus et vulneratus reinduitur et curatur a Samaritano scilicet Christo Domino, In cuius persona nunc dicitur: Unguentarius faciet pigmenta suavitatis, I d est, Instituet Sacramenta redolentia ad placandam maiestatem divinam. Faciei, futurum dicit, loquens In tempore legis Moysaicae pro tempore legis gratiae. Etsi enim In Illo fuisse dicantur pigmenta et sacrificia Deo redolentia, non tamen vi sua erant Deum placantia. Praecepit namque Dominus Moysi Exodi trigesimo , ut faceret thymiama compositum opere pigmentarii: Facies thymiama, I nquit etc.; praeceperat Aaron, ut offerret: Pones altare contra velum ;et post subdit: Et uret super Illud Aaron Incensum mane, suave fragrans, et ad vesperum uret thymiama. Et In omni oblatione fere dicitur In Levitico : In odorem suavissimum Domino.

Sed odor Ille non placabat Dominum propter vacuitatem oblatorum, sicut dicit Apostolus ad llebraeos decimo : Umbram habens Lex futurorum bonorum etc Non placabat etiam propter Immunditiam offerentium, sicut Isaiae primo dicitur: Se offeratis ultra sacrificium frustra:

Incensum abominatio est milii, et ratio subiungitur post: Manus enim vestrae sanguine plenae sunt.

Ad hoc ergo, quod aliquis faceret pigmenta redolentia, necesse erat, quod nulla In eo esset Immunditia, et quod plenus esset veri odoris fragrantia: nullus talis poterat Inveniri nec ab homine generari propter Immunditiam generantis: et Ideo necesse fuit, quod Dominus Ipse virtute sua corpus ei aptaret, secundum Illud Psalmi, quod assumit Apostolus ad Hehraeos decimo , loquens de Christo: Ingrediens mundum, dicit: Hostiam et oblationem noluisti, corpus autem aptasti mihi. Holocausta pro peccato non tibi placuerunt, tunc dixi: Ecce venio. Bene dicit aptasti, quia mundus Dominus, mundificat Virginem "ea puritate, qua maior sub Deo nequit Intelligi ", aptavit corpus ei, ut esset vas mundiliae contentivum omnis fragrantiae: quod praesentiens patriarcha Iacob dixit Genesis vigesimo septimo : Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dominus. Hic ergo erat perfectus pigmenlarius, quia non aliunde mendicabat odorem, sed Ipse In se Patri redolebat. Et ut odor Iste, quo plenus erat, ad alios derivaretur, obtulit semetipsum Deo et Patri pro omnibus, secundum Illud ad Ephesios quinto : Dilexit nos et tradidit semetipsum oblationem et hostiam Deo In odorem suavitatis. Tunc fractum est alabastrum, et domus repleta est ex odore unguentis tunc de hac plenitudine accepimus omnes, dum non solum placatur Deus ex Ipsa passione, I mmo etiam In memorialibus passionis: ut non tantum passio sit pigmentum suavitatis, Immo etiam memorialia, utpote Sacramenta, secundum Illud Ecclesiastici quadragesimo nono : Memoria Iosiae In compositione odoris facta opus pigmentarii: ut per Iosiam I ntelligamus Christum passum: Iosias enim Interpretatur: ubi est Incendium Domini, vel, In quo est sacrificium.

Memorialia vero sunt Sacramenta passionem praeteritam significantia. His memorialibus abundat et Impleta est domus Ecclesiae militantis: et

Ideo Impleta est ex odore unguenti, secundum quod dicit Spiritus sanctus In Canticorum quarto : Odor unguentorum tuorum super omnia aromata.

-Unguentarius I gitur faciet pigmenta suavitatis, scilicet Deum placantia.

Confidet nihilominus unctiones sanitatis, I d est Sacramenta morbum curantia. Erant quippe In Lege figurativae unctiones, sed non erant sanativae: quia morbus erat lethalis, et unctio erat superficialis. Unde Apostolus dicit ad Hebraeos nono , quia non poterant medicamenta legalia Iuxta conscientiam perfectum facere servientem solummodo In cibis et potibus et variis baptismatibus et Iustificationibus carnis. Quia ergo ungebant carnem, et vulnus lethale erat In mente; Ideo non poterant curare. Unde ad Hebraeos decimo : Impossibile est, sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.

Ideo clamabat Isaias et dicebat primo capitulo: Vulnus et livor et plaga tumens non est circumligata nec curata medicamine neque fota oleo. Hoc dicit quantum ad triplex genus peccati, quo homo

Infirmabatur: per vulnus I ntelligitur originale, per livorem veniale, per plagam tumentem mortale. Et

Ideo praemittit: Omne caput languidum etc.

Ad hoc ergo, quod aliquis faceret unguenta sanitatis , necessarium erat, quod afferret unctionem spiritualem et virtutem vitalem. Hic autem fuit Christus Dominus, qui vere Christus fuit, quia unctus, secundum quod dicitur Isaiae sexagesimo primo : Spiritus Domini super me, eo quod unxerit me, ad annuntiandum mansuetis etc. Et quod hoc Intelligatur de Christo, Ipsemet perhibet sibi testimonium Lucae quarto, ubi, postquam legit hoc verbum, dixit: Hodie Impleta est haec Scriptura In auribus vestris. Hic potuit unctionem conficere sanativam, secundum quod Actnnm decimo dicit de Ipso beatus Petrus: Unxit eum Deus Spiritu sancto et virtute, qui pertransiit benefaciendo et sanando omnes oppressos a diabolo, quoniam Deus erat In Illo. Unxit eum Spiritu sancto, et

Ideo attulit unctionem spiritualem: et virtute , et

Ita habuit virtutem vitalem: quoniam Deus erat

In Illo per unctionem, quoniam Ipse erat Deus, et

Ita vitam habebat In semetipso, secundum Illud Ioannis quinto : Sicut Pater habet vitam In semetipso, sic dedit et Filio vitam habere In semetipso.

Et quia In se vitam habebat, mortuos vivificare poterat: et Ideo fecit unguenta curantia a morbo lethali. Dum enim mortalitatem nostram univit vitae, et Ille qui vita erat, mortuus est: facta est confectio, In qua et per quam mortuus reviviscit, et ex morte Ipsius Sacramenta habent vivificandi efficaciam. Unde super Illud ad Ephesios quinto : Sacramentum hoc magnum est: ego autem dico In Christo et Ecclesia: dicit Augustinus: "Dormit Adam, ut fiat Eva: moritur Christus, ut Dat Ecclesia. Dormiente Adam, fit Eva de latere: mortuo Christo, lancea percutitur latus, ut profluant

Sacramenta, quibus formetur Ecclesia". Ideo dicuntur magis Sacramenta profluxisse de latere quam de pedibus vel manibus

cum Inde profluxerit sanguis

propter Ipsam convenientiam In significando, quia simul profluxit sanguis et aqua: et profluxit quidem de Iam mortuo: I n quo convenienter exprimitur Sacramentorum confectio et Institutio. Sicut enim In promerendo Sacramentis efficaciam mors I uncta est cum vita, sic sanguis vitalis exiit cum aqua: sic ergo Sacramenta sunt

In verbo et elemento pariter Instituta: et Ideo ad sanandum non tantum facta, sed etiam confecta dicuntur.

Haec Igitur Sacramenta sunt perfecta medicamenta, quae fecit unguentarius ad placandum Deum, et Ideo sunt pigmenta suavitatis: et ad sanandum hominem aegrotum, et Ideo sunt unctiones sanitatis. Unctiones autem sanitatis sunt, quia sanitatem tribuunt et ad sanitatem disponunt: tribuunt sanitatem sufficienter, quae est sanitas gratiae, de qua

In Psalmo : Qui sanat contritos corde et alligat contritiones eorum: disponunt ad sanitatem perfectam, quae est sanitas gloriae, de qua In Psalmo: Qui propitiatur omnibus Iniquitatibus tuis, qui sanat omnes Infirmitates luas. Et hoc quidem facit In gloria. Et secundum hoc liber Iste etc.

DE DOCTRINA SIGNORUM.

His tractatis quae ad doctrinam rerum pertinent, quibus fruendum est, et quibus utendum est, et quae fruuntur et utuntur, ad doctrinam signorum accedamus.

INCIPIUNT CAPITULA QUARTI LIBRI.

Distinctio I. Cap. I. De Sacramentis.

II. Quid sit Sacramentum.

III. Quid sit signum.

IV. Quo differant signum et Sacramentum.

V. Quare Instituta sint Sacramenta.

VI. De differentia Sacramentorum veterum et novorum.

VII. De circumcisione.

VIII. Quod remedium Illi habuerunt, qui fuerunt ante circumcisionem.

IX. De Institutione circumcisionis et causa.

X. De parvulis defunctis ante diem octavum, quo flebat circumcisio.

Distinctio II. Cap. I. De Sacramentis novac legis . De baptismo.

II. De differentia baptismi Ioannis et Christi.

III. Quid utilitatis habuit baptismus Ioannis.

IV. SI fuit Sacramentum baptismus Ille.

V. De forma baptismi Ioannis.

Distinctio III. Cap. I. Quid sit baptismus.

II. De forma baptismi.

III. Quod Apostoli In Christi nomine baptizaverunt.

IV. SI In nomine Patris possit tradi baptismus .

V. De Institutione baptismi.

VI. Quare In aqua tantum fiat.

VII. De Immersione, quoties fieri debeat.

VIII. Quando circumcisio amisit vim suam. IX. De causa Institutionis baplismi.

Distinctio IV. Cap. I. De Illis qui suscipiunt Sacramentum et rem, et rem et non Sacramentum, et Sacramentum et non rem.

II. De ficte accedentibus.

III. Quomodo Intelligatur Illud: Quotquot In Christo baptizati estis, Christum Induistis.

IV. Quod passio supplet vicem baptismi et fides et contritio.

V. Quid prosit baptismus cum fide accedentibus.

VI. Quid dimittitur In baptismo Iustis.

VII. Cuius rei sit Sacramentum baptismus, quem recipit iustus .

Distinctio V. Cap. I. Quod baptismus aequc bonus est a bono vel a malo datus. II. De potestate baptismi et ministerio. III. Quae fuit potestas baptismi, quam Christus potuit dare servis et non dedit.

Distinctio VI. Cap. I. Quibus liceat baptizare.

II. Si rebaptizandi sunt ab haerelicls baptizati.

III. Quod nullus In materno utero baptizatur.

IV. Utrum baptismus sit, cum verba corrupte proferuntur.

V. De Illo qui pro ludo Immergitur.

VI. De responsione patrinorum.

VII. De catechismo et exorcismo.

Distinctio VII. Cap. I. De Sacramento confirmationis.

II. Quod non nisi a summis sacerdotibus tradi potest.

III. Quae sit virtus linius Sacramenti.

IV. Utrum hoc Sacramentum sit dignius baptismo. V. Utrum possit Iterari.

Distinctio VIII. Cap. I. De Sacramento altaris.

II. Quod huius Sacramenti in veteri Testamento figura praecessit, sicut et baptismi.

III. De Insli Iulio ne huius Sacramenti.

IV. De forma.

V. Quare Christus post alium cibum dedit hoc Sacramentum discipulis.

VI. De Sacramento et re.

VII. Quod res Sacramenti duplex est.

Distinctio IX. Cap. I. De duobus manducandi modis.

II. De errore Illorum qui dicunt, tantum corpus Christi a bonis sumi.

III. De Intelligentia quorundam verborum ambiguorum.

Distinctio X. Cap. I. De haeresi Illorum qui dicunt, corpus Christi non esse

In altari nisi In signo. II. De Sanctorum testimoniis, quibus probatur, verum corpus Christi esse In altari. Distinctio Xl. Cap. I. De modo conversionis.

II. Quomodo dicitur corpus Christi confici de substantia panis.

III. Quare sub alia specie sumatur.

IV. Quare sub duplici specie.

V. Quare aqua misceatur.

VI. Quale corpus dedit Christus discipulis In coena.

Distinctio XII. Cap. I. Ubi Illa accidentia fundentur.

II. De fractione et partibus.

III. De confessione Berengarii.

IV. Quid Illac paries significent.

V. Si Christus Immoletur In altari quotidie, et an sit sacrificium, quod a sacerdote geritur.

VI. De causa Institutionis:

Distinctio XIII. Cap. I. Si hoc Sacra mentum conficiatur ab haereticis vel excommunicatis. II. Quid faciat Iiaereficum, et quid sit haerelicus. Distinctio XIV. Cap. I. De poenitentia, et unde dicitur poenitentia. II. Quid sit paenitentia .

III. Quid sit paenitere.

IV. De solemni et unico poenitentia.

V. Quod peccata saepe dimittuntur per poenitentiam.

Distinctio XV. Cap. I. Quod pluribus Irretitus peccatis non potest vere de uno poenjlere, nisi de omnibus paeniteat.

II. Quibus de causis contingunt flagella.

III. De Aegyptlis et Sodomitis, qui temporaliter dicuntur puniri, ne In aeternum perirent.

IV. De generibus eleemosynas.

V. Quid sit eleemosyna.

VI. Utrum In mortali peccato permanentes et largas eleemosynas facientes debeant dici satisfacere.

VII. Utrum bona, quae fiunt ab aliquibus malis, valeant ad meritum vitae, cum fuerint ad bonum conversi.

Distinctio XVI. Cap. I. De tribus In poenitentia considerandis, scilicet compunctione, confessione, satisfactione.

II. Quae sit vera satisfactio.

III. Quae sit satisfactio falsa.

IV. De tribus actionibus poenflcntlae.

V. De multitudine venialium, quae gravat ut unum grande peccatum. VI De satisfactione venialium.

Distinctio XVII. Cap. I. Utrum sine confessione dimittantur peccata.

II. Si sufficit soli Deo confiteri.

III. Quod non sufficit soli Deo confiteri, si possit confiteri sacerdoti.

IV. An sufficiat confiteri laico. V. Ad quid valeat confessio.

Distinctio XVIII. Cap. I. De remissione, quam praestat sacerdos. 11. De clavibus.

III. De usu clavium.

IV. Si sacerdos potest dimittere, vel retinere peccatum.

V. Quomodo sacerdotes dimittunt peccatum, vel retinent.

VI. Quomodo sacerdotes ligant, vel solvunt a peccatis.

VII. Quomodo Intelligendum sit Illud: Quodcumque solveritis etc

VIII. Quae sint Interiores tenebrae et Interior macula.

Distinctio XIX. Cap. I. Quando hae claves dantur et quibus.

II. Utrum per Indignos transfundatur gratia dignis.

III. Quomodo Intelligendum sit: Maledicam benedictionibus vestris.

IV. Qualis esse debeat Iudex ecclesiasticus.

Distinctio XX. Cap. I. De his qui In fine poenilent.

II. De his qui poenitentiam non complent.

III. De Illo cui sacerdos Indiscretus Injungit poenitentiam.

IV. Quod morientibus non est Imponenda satisfactio, sed innotescenda.

V. Quod non est poenitentia neganda vel reconciliatio In necessitate.

VI. Quod presbyter non reconciliet aliquem, Inconsulto episcopo, nisi In necessitate. VII. An oblatio eius sit recipienda, qui currens ad poenitentiam praevenitur morte. Distinctio XXI. Cap. I. De peccatis, quae post hanc vitam dimittuntur.

II. De his qui aedificant aurum, argentum, lapides pretiosos, lignum, foenum, stipulam.

III. De Igne purgatorio, quo alii citius, alii tardius purgantur.

IV. Quid sit aediflcare lignum, foenum, stipulam.

V. Quid sit aediflcare aurum, argentum, lapides pretiosos.

VI. Quod aliquem Vere paenitet, etsi non de omni veniali.

VII. Quid sit generalis confessio.

VIII. Quod nemo debet confiteri peccato, quae non fecit. IX. De poena sacerdotis, qui peccata confitentis publicat. Distinctio XXII. Cap. I. Si peccata dimissa redeant. II. Quid sit Sacramentum et res. Distinctio XXIII. Cap. I. De Sacramento unctionis extremae. II. De tribus generibus unctionis.

III. A quibus fuerit hoc Sacramentum Institutum.

IV. De Iteratione huius Sacramenti. -

Distinctio XXIV. Cap. I. De ordinibus ecclesiasticis, quot sint. .

II. Quare septem sint.

III. Quales assumendi sunt ad clerum.

IV. De corona et tonsura.

V. De lectoribus.

VI. De ostiariis.

VII. De exorcistis.

VIII. De acolytis.

IX. De subdiaconis.

X. De diaconis. XI. De presbyteris.

Xli. Qui dicuntur ordines sacri.

Xlii. Quid appelletur ordo.

XIV. De nominibus dignitatis et officii.

XV. De episcopo.

XVI. De pontifice.

XVII. De ordine episcoporum.

XVIII. De vate. XIX. De cantore.

Distinctio XXV. Cap. I. De ordinatis ab haereticis.

II. De simonia, ut dicitur, et quid sit.

III. De his qui a simoniacis ordinantur scienter, vel non.

IV. De his qui dicunt, se emere corporalia et non spiritualia.

V. De distinctione simoniacorum.

VI. De his qui violenter ab haerelicis vel simoniacis ordinantur.

Distinctio XXVI. Cap. I. De Sacramento coniugii. II. De Institutione eius et causa.

III. Unde secundum praeceptum et secundum Indulgentiam contractum sit coniugium.

IV. Quibus modis accipitur Indulgentia. V. Quod nuptiae bonae sint.

VI. Cuius rei Sacramentum sit coniugium. Distinctio XXVII. Cap. I. Quae sint consideranda In coniugio.

II. Quid sit coniugium.

III. De consensu, qui euicit coniugium.

IV. Quando Incipit esse coniugium.

V. De opinione quorundam, qui dicunt, coniugium non esse ante carnalem copulam.

Vi. Quod sponsa potest eligere monasterium sine sponsi consensu. VII. Quod coniugatus sine coniugis consensu nequit profiteri continentiam. VIII. De adulterinis coniugiis. IX. Quod multipliciter sponsus et sponsa accipitur. X.-Quae sponsa sit vidua, mortuo sponso, et quae non. Distinctio XXVIII. Cap. I, Si consensus de futuro etiam Iuramento firmatus faciat coniugium.

II. De his quae pertinent ad substantiam et decorem Sacramenti.

III. Utrum consensus Ille, qui facit matrimonium, sit de carnali copula, an de cohabitatione, an de alio. IV.-Quare de latere viri formata est mulier. Distinctio XXIX. Cap. I. Quod non est consensus legitimus, ubi est coactio.

Distinctio XXX. Cap. I. De errore, qui evacuat consensum. II. De coniugio Marino et loseph.

III. De finali causa coniugii.

IV. Quod malus finis non contaminat Sacramentum.

Distinctio XXXI. Cap. I. De tribus bonis coniugii.

II. De duplici separatione.

III. De his qui procurant venena sterilitatis.

IV. Quando sint homicidae, qui procurant abortum. V. De excusatione coitus, quae fit per bona coniugii.

VI. De Indulgentia, quam facit Apostolus.

VII. De malo Incontinentiae.

VIII. De carnis delectatione, quae peccatum sit, vel non. Distinctio XXXII. Cap. I. De solutione carnalis debiti.

II. De continentia ex communi consensu servanda.

III. Quando cessandum sit a coitu.

IV. Quibus temporibus nuptiae non sint celebrandae.

Distinctio XXXIII. Cap, I. De diversis legibus coniugii.

II. Utrum Ioannis virginitas sit praeferenda castitati Abrahae.

III. Quae erat consuetudo coniugii sub Lege.

IV. Cui licebat tunc plures uxores habere, vel non.

Distinctio XXXIV. Cap. I. De personis legitimis.

II. De frigidis separandis, vel non.

III. De his qui maleficiis Impediti coire nequeunt.

IV. De furiosis.

V. De his qui dormiunt cum duobus sororibus.

VI. Quod non est dimittenda uxor pro aliqua macula corporis. Distinctio XXXV. Cap. I. De Iure viri et mulieris.

II. Quod fornicariam nequit dimittere vir, nisi Ipse expers fuerit fornicationis, et e converso. III. De reconciliatione eorum qui propter fornicationem separantur.

IV. De Illis qui ante coniunctionem se polluerunt per adulterium.

Distinctio XXXVI. Cap. L,De servis.

II. De copula servi et ancillae diversorum dominorum.

III. De viro, qui se facit servum, ut dividatur ab uxore.

IV. De aetate contrahentium.

Distinctio XXXVII. Cap. I. In quibus ordinibus nequeat contrahi matrimonium. II. De Interfectoribus suorum coniugum. Distinctio XXXVIII. Cap. I. De votis.

II. De votorum differentia.

III. De Illis qui post longam captivitatem redeunt. Distinctio XXXIX. Cap. I. De dispari cultu.

II. De coniugio fidelis et Infidelis et duorum Infidelium.

III. De fornicatione spirituali, propter quam dimitti coniux potest.

I IV. Pro quibus peccatis possit fieri separatio, vel non.

V. An liceat fideli aliam ducere, vel non.

VI. Utrum coniugium Inter Infideles sit. VII. Quod coniugium sit legitimum.

Distinctio XL. Cap. I. De cognatione carnali. II. De computatione graduum consanguinitatis.

III. Quare septem gradus computantur.

IV. De disputatione Gregorii habita ad Anglicos .

Distinctio XLI. Cap. I. De affinitatis gradibus.

II. De variis traditionibus affinitatis.

III. Si coniugium sit Inter eos qui nota consanguinitate dividuntur.

IV. Quibus personis testificantibus, sint dirimenda coniugia. V. Quid sit fornicatio.

VI. Quid sit stuprum.

VII. Quid adulterium.

VIII. Quid Incestus. IX. Quid raptus.

Distinctio XLII. Cap. I. De spirituali cognatione. II. Qui sint filii spirituales.

III. De copula spiritualium vel adoptivorum et naturalium filiorum.

IV. De copula filiorum, qui ante compaternitatem, vel post nati sunt. V. Si cui liceat duas commatres ducere, alteram post alteram. VI. Si vir et uxor simul valeant tenere puerum. VII. De secundis et tertiis et deinceps nuptiis. Distinctio XLIII Cap. I. De resurrectionis et Iudicii conditione.

II. De voce lubac.

III. De nocte media.

IV. De libris, qui tunc aperientur.

V. De memoria electorum, si tunc praelerila mala teneat. VI. De his qui vivi reperiuntur.

VII. Quomodo Intelligitur Christus Iudex vivorum et mortuorum.

Distinctio XLIV. Cap. I. De aetate et statura resurgentium.

II. Quod resurget quidquid fuit de substantia et natura corporis, etsi non In eadem parte corporis.

III. Quod sine omni deformitate resurgent.

IV. Utrum reproborum corpora cum deformitatibus resurgant, quas hic habuerunt. V. Quod non consumentur malorum corpora, quae tunc ardebunt. VI. SI daemones corporali Igne cremabuntur .

VII. Si anlmae sine corporibus sentiunt Ignem materialem.

VIII. De abortivis foetibus et monstris.

Distinctio XLV. Cap. I. De diversis animarum receptaculis post mortem.

II. De suffragiis defunctorum.

III. De officiis sepulturam

IV. De duobus aeque bonis, quorum alter post mortem plura habet auxilia.

V. Quibus suffragiis juvabuntur In fine reperti.

VI. Quomodo Sancti et glorificati vel Angeli audiunt preces supplicantium et Intercedunt pro eis. Distinctio XLVI. Cap. I. Si valde malis praestetur mitigatio poenae.

II. De occulto Dei Iudicio.

III. De Iustitia et misericordia Dei.

IV. Quare quandam opera dicuntur Iuslilfae, quaedam mi.

sericordiae vel bonitatis Dei. V. Quomodo .universae viae Domini dicuntur misericordia et veritas.

Distinctio XLVII. Cap. I. De sententia Iudicii.

II. Quod Sancti Iudicabunt, et quomodo. .

III. De ordinibus eorum qui erunt In Iudicio.

IV. De ordine Iudicii et ministerio Angelorum.

V. Si post Iudicium dacmones praeerunt hominibus ad puniendum.

Distinctio XLVIII. Cap. I. De forma Iudicis.

II. Qualis apparebit, forma servi.

III. Quare secundum formam servi dicitur Christus suscitaturus corpora.

IV. De loco Iudicii.

V. De qualitate luminarium et temporis post Iudicium.

Distinctio XLIX. Cap. Ii De differentia mansionum In cado et In Inferno.

II. Si quid Ibi cognoscitur ab aliquo, quod non Intelligant omnes.

III. De paritate gaudii.

IV. Si maior est beatitudo Sanctorum post Iudicium.

Distinctio L. Cap. I. Si mali In Inferno peccabunt

II. Quare dicuntur lenebrae exteriores.

III. SI damnatorum animae notitiam habent eorum quae hic fiunt.

IV. De Lazaro et divite.

V. Si boni et mali Invicem se vident.

VI. De chaos Inter bonos et malos.

VII. Utrum visa Impiorum poena minuet, vel augeat bonorum gloriam.