Cap. XI.
2
Pater Sancte, qui in caelis es, sanctificetur nomen tuum. Veniat regnum tuum.
4
Dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus † debitoribus nostris. Et ne
nos inducas in tentationem: sed libera nos a malo.
8
propter autem importunitatem . . . dabit illi quantos desiderat.
11
A quo autem patre ex vobis petet filius ejus piscem.
13
dabit bonum datum petentibus se.
14
Et erat dum ejicit daemonium, et illud fuit mutum. Et, cum ejecisset mutum daemonium,
locutus est mutus; et omnes turbae stupuerunt.
15
in Belsebul.
20
Sed si in digito Dei.
23
Qui non est mecum, adversum me est: et qui non colligit mecum, spargit.
24
perambulat loca, quae non habent aquam.
26
et regressi, inhabitant. Et fit hujusmodi hominis vita multo pejor priore.
28
At ille dixit ad eos: Beati qui audiunt verbum Dei, etc.
30
ita erit et Filius hominis in generatione hac: et sicut Jonas in utero coeti fuit;
sic et Filius hominis in corde terrae.
31
et ecce Salomone plus hic †.
32
et ecce plus Jona hic.
34
Cum fuerit oculus tuus simplex.
35
Si ergo lumen, quod in te est, tenebrae sunt, tenebrae tuae quantae sunt?
36
Totus versus omittitur.
37
Et cum Jesus loqueretur turbae, rogavit illum quidam Pharisaeus, ut cum illo pranderet.
38
quare non prius baptizatus est, prius quam manducaret?
41
Tamen quod superest, date eleemosynam.
44
quia estis monumenta, quae non parent.
45
Ab hoc versu deest folium usque ad versum septimum capitis duodecimi.