1.

1. A solis ortus cardine

Ad usque terrae limitem
Vitae nos potans sanguine

Vitis extendit palmitem,
Rex regum, sessor asinae,

Crucis ascendit stipitem,
Ut a mortis voragine

Salvet equum per equitem.
R O felix uterus,

Quo vim fert numinis
Primi deuterus

Redemptor hominis.
2. Beatus auctor saeculi

Servile corpus induit,
Sed formam sumens servuli

Divinam non deposuit ;
Hac fauces forans zabuli,

Sub hac ut hamus latuit,
Quo dolo dolus aemuli

Mors morte Christi corruit.

3. Castae parentis viscera,

Coelestis plena gratiae,
Sacra deponunt pondera,

Sed damna pudicitiae
Non patitur puerpera,

Dum ostium fit hostiae,
Per quam nos patris dextera

Locat in throno gloriae.
R 0 felix uterus,

Quo vim fert numinis
Primi deuterus

Redemptor hominis.

4. Domus pudici pectoris

Templum fit sancti spiritus,
Columnas habens marmoris

Virtutes datas coelitus,
Insigne sidus aequoris,

Quo coeli patet aditus,
Et candens thronus eboris

Summi regis discubitus.

A solis ortus cardine
Processit solis radius,

Dum apparens in homine
Missus a patre filius

Elegit sine semine

Virgo nasci de virgine,
Et stans inter nos medius,
Licet ecclipsis nescius,

Involutos caligine

Novo respexit lumine,

Mortem, quam mortis nuntius,

Induxerat pro crimine,

Suo damnavit sanguine
Et reduxit in melius,
Quidquid erat deterius.