▾
Francis of Assisi, Oracula Et Sententiae Communes
⎗←→⎘
▾
Oracula et sententiae communes b. patris Francisci.
Orac. I. Carnem contra spiritum plura moliri.
Orac. II. Impretiabile esse eleemosynae pretium.
Orac. III. Orationem viris religiosis necessariam.
Orac. IV. Encomia evangelicae paupertatis.
Orac. V. Humilitas sectanda, vana gloria fugienda.
Orac. VI. Praelati subditos et praedicatores populos exemplo doceant, non verbo.
Orac. VII. Quod opera verba comitentur.
Orac. VIII. Festivitates sanctorum quomodo celebrandae.
Orac. IX. Curialitate homines Deo assimilari.
Orac. X. De alienis non esse gratas eleemosynas.
Orac. XI. Cum intentione et mentis quiete orandum.
Orac. XII. Humili cognitione sui hominem pervenire in Dei cognitionem.
Orac. XIII. De aliquo spiritualiter contristatus ad orationem recurrat.
Orac. XIV. Virtutes et Dei secreta non detegenda.
Orac. XV. In quo differant licentia et obedientia.
Orac. XVI. Officium divinum cum intentione recitandum.
Orac. XVII. Otium omnino vitandum.
Orac. XVIII. Dei gratiae et favores non publicandi.
Orac. XIX. Praelatus raro per obedientiam praecipiat, subditus semper obediat.
Orac. XX. Magnum esse obedientiae emolumentum.
Orac. XXI. In quo gloriari possit servus Dei.
Orac. XXII. Magnam deberi reverentiam sacerdotibus.
Orac. XXIII. Qualiter gaudere quis possit de alterius bono plus ipso possessore.
Orac. XXIV. Quae praecipue curanda regularium praelatis.
Orac. XXV. Quae sit vera sapientia.
Orac. XXVI. Quanta virtus paupertas.
Orac. XXVII. Verae obedientiae commendatio.
Orac. XXVIII. De usu librorum.
Orac. XXIX. In quibus acceptatur voluntas pro facto.
Amorem Dei pro eleemosynis offerre nobilis est prodigalitas, et qui minus ipsum, quam denarios reputant, judicarem ego esse stultissimos; nam solius divini amoris impretiabile pretium ad regnum coelorum comparandum sufficit, et ejus, qui nos multum amavit, amor est multum amandus. Bon. c. IX. n. 1.