4 IURISPATRONATUS saltem Parochorum deveniret, eum consuleret, tamen ntmi -t quam id potuit obtinere. Interea temporis Municipium et Ca- pitulum formiter probandum assumpsit Principem C. nemi- nem posse praesentare, qui ex oppido S. non esset; imo municipalis Syndicus eo progressus est, ut ius ipsum nominan- di Principi denegaret, asserens Archipresbyteralem praebendam vel liberae collationis evasisse, vel si adhuc iuspatronatus sub- iecta dici vellet, hoc ius non Principi, sed Municipio compe- tere. Quare protestatione m contra patronum emisit ; cui prote- stationi Princeps contrariam opposuit, enixe deprecans ut an- tiquissima iura sua s^rta tectaque servarentur.

Hisce habitis decretum prodiit ex Secretaria S. Congre- gationis, ut causa poneretur in folio et notificantur Episcopo, qui partes admoneret, eisque praefigeret congruum termi nutu ad sua iura deducenda. Morem gessit Episcopus, et ex parte Municipii duo dedit documenta ad rem facientia ; de quibus sermo erit inferius. Hinc causa proposita est sub dubiis in calce exscriptis.

Disceptatio s inópt ica .

IURA MUNICIPII. - Tradit S. Concilium Tridentinum Sess. 25 cap. 9 de Reform, titulum iurispatronatus probari posse « ex fundatione vel dotatione, qui ex authentico documento et aliis fure requisitis ostendatur , sive etiam ex multiplicatis praesentationem per antiquissimum temporis cursum, qui hominum memoriam excedat, aliasve secundum iuris dis- positionem. In iis vero personis, seu communitatibus vel universitatibus, in quibus id ius plerumque ex usurpatione potius quaesitum praesumi solet, plenior ei exactior proba- tio ad docendum verum titulum requiratur, nec immemora- bilis temporis probatio aliter eis suffragetur y quam si prae- ter reliqua ad eam necessaria praesentationes etiam conti- nuatam, non minori saltem quam quinquaginta, annorum spatio, quae omnes effectum sortitae sint, authenticis scriptu- ris probentur. »

Quaenam vero sint illae personae potentiores , quae ius- patronatus sibi usurpavisse praesumuntur, optime declarat Card.