4 Ï0R0I13L1EN. ETC.

Ad controversiam componendam niciensis Ordinarius die- 28 Aprilis 1887 alteri parti proposuit arbitrum constitui; et ego, ait, facultatem tribuo Episcopo Fori Iulii eligendi in arbitrum sive. Archiep. aquensem, aut Episcopum avigno- nensem, seu Ordinarium massiliensem.

Post ferme duos menses, ac praecise die 23 Iunii 1887, Episcopus foroiuliensis respondit, se, data sibi ab altera parte facultate utendo, arbitrum seligere .Metropolitanum aquensem, atque addidit : crastina die eumdem consulam de hoc negocio.

Niciensis Praesul, qui in sacra visitatione suum novum districtum Grassensem tunc lustrabat, has litteras, ut ipse affirmat, non- accepit nisi post tres vel quatuor dies, 26 scilicet aut 27 Iunii. Interim vero Metropolitanus antistes documenta ab Episcopo Fori Iulii relata cognovit, s tat im- que, die 30, quin attenderet alterius partis argumenta, sen- tentiam arbitralem tulit, quae continetur in quadam de- cretoria epistola ad ipsum Episcopum Fori Iulii directam. In qua, nonnullis consideratis, ita decernit : Episcopum fo- roiuliensem eas singraphas , quarum fructus aequet libellas 200 pro paroecia Briançonnet ; et insuper duas ex dictis obligationibus, ut libellae 200 integrae permanere queant longum tempus a qualibet taxa per gubernium addatur; cete- ras obligationes permanere debere , decrevit apud Ordina- rium Fori Iulii favore seminariorum illius.

Hoc laudum nonnisi post 11 dies, et quidem per Epi- scopum Foro Iulii nunciatum fuit niciensi Episcopo, qui nonnisi cum magna admiratione rem ac notitiam accepit, adeoque incontinenti Vicario generali foroiuliensi rescribe- bat : haud ita resolvi quaestiones... sibique licitum esse pro- testan, nonobstante debita personis reverentia, quoniam for- ma procedendi nova et irregularis videtur.

Reclamavit deinde etiam ad Archiepiscopum, qui tamen a data sententia non recessit. Quapropter ad S. Sedem re- currit, quaestionem super laudi valore, tum quoad formam, tum quoad substantiam instituturus.