SEPARATIONIS TORI 5

Petiit interea Ioannes a suo Episcopo apostolos (1), quos Episcopus denegavit ea de causa, quod sententia ob lapsum fa- talium in rem iudicatam transiisset et elapsum quoque esset tempus dierum triginta ad petendos apostolos.

Verum cum Ioannes per suum Gausidicum insisteret apud dictum negotiorum Gestorem, affirmans, se non posse damnari, cum nec citatus esset, nec sibi sententia esset intimata, deni- que causa per Secretariam Status delata est S. Congregationi

(1 ) Si qui sint Lectores nostri, qui in iurisprudentia canonica non sint versati, fortasse nesçient quid sint eiusmodi apostoli qui petuntur a Iu- dice a quo quis iudicatus est. Apo- stoli a graeco verbo aTcoffTsXXw latine dimitto dicti sunt : hi non sunt aliud nisi literae Iudicis, qui sententiam tulit, per quas causa dimittitur ad eum Iudicem qui appellatus est. Eius- modi libelli dimissorii iuxta vetus ius civile scriptum continebant, quis, ad- versus quem, et a qua sententia ap- pellaverit, de qua re loquuntur leges 106 ff. de verb. sign., I. un. ff. de Libell, dimiss. I. 1. fin. I. 5 % ult. ff. de adpell. I. 9 de Iure fise. Hoc nomen cum iuridico suo valore invexit in ius canonicum. Gratianus in suo De- creto can. 31 c. 2 quaest. 6 formulam apostolorum his verbis proposuit : Ego sanctae Bononiensis ecclesiae Episcopus te Presbyterum Rolandum capellanum S. Apollinaris ad Apo- stolicam Sedem, quam appellasti, ab observatione mei iudicii his apostolis dimitto. Eiusmodi apostoli dandi et petendi erant intra praestitutum tem- pus (quod varium fuit pro diversitate temporum), ne ille, qui appellavit, ap- pellationis beneficio se abdicasse vi- deretur, cap. 6 de appell, in 6, Clem. 2 eod. Ut.

Si quaeras praxim iuridicam horum apostolorum penes Auctores et tribu- nalia reperies confusionem maximam.

Cf. Lancellotti de Attentatis p. 2 c. 13, de attentatis pendente tempore apo- stolorum petendorum, Card. De Luca de Iudiciis disc. 37, quamvis hic Au- ctor apostolos expresse non nominet. Breviter hac in re sese expedivit De- voti in suis aureis Institutionibus canonicis, qui referens in t. 3 tit. 15 de appell, per summa capita horum apostolorum notionem, concludit: Sed nunc fere nullus in foro est aposto- lorum usus, ac per libellum appella- tionis intra decendium in actis exhi- bitae appellatio interponitur. Quod iam dixerat Voet in Pandect. I. 49, tit. 6, n. 2 cum coeteris ibi allegatis Auctoribus agentibus de praxi tribu- nalium civilium. Hodie autem regula, quae universim videtur in praxi Cu- riarum ecclesiasticarum satis servata, est, ut appellatio interponatur infra decem dies a lata seu intimata sen- tentia in ipsis actis causae inserenda apud Iudicem, qui sententiam tulit, ut ita tam ipse Iudex, quam victor scire valeant appellationem fuisse in- terpositam tempore debito : atque ut tempus prosequendae appellationis apud superiorem Iudicem sit annus, et ex iusta causa etiam biennium. Quae sunt regulae generales tum ca- nonici tum civilis iuris. Confer quo- que causam, quam retuli in Vol. IV. pag. 353 et alteram pag. 378 in eod. Vol. IV.