Prophetiae aliquot b. patris Francisci.
Proph. I. Se religionem minorum fundaturum et sibi eam desponsaturum.
Proph. II. Magnum se multorum principem fore.
Proph. III. Pauperum amatorem et patriarcham fore.
Proph. IV. Se per totum mundum respiciendum.
Proph. V. Sacellum sancti Damiani Clarissarum futurum coenobium.
Proph. VI. Minorum familiam multiplicandam.
Proph. VII. Deum pro totius mundi profectu fratres minores misisse.
Proph. VIII. Pauperum hospitalitatem Deo gratam.
Proph. IX. Poenam in peccata relabentis esse graviorem.
Proph. XI. Singularitatem et hypocrisim in religioso malam esse et perniciosam.
Proph. XII. Cardinalem Ostiensem in Papam assumendum.
Proph. XIII. Ordinum apostatas male interire.
Proph. XIV. Magnum in ecclesia schisma et tribulationem futuram.
Proph. XV. Superbiam et fastum religionibus perniciosum, et fratrem Eliam extra ordinem moriturum.
Proph. XVI. Sanctorum meritis multoties Deum a puniendis peccatoribus se coercere.
A Perusinis, quibus cum Assisinatibus civile erat bellum, captus cum aliis concivibus suis, in ipsa custodia divina repletus consolatione, ex interiori allocutione, exteriori gaudio totus perfusus magna exhibebat suae laetitiae indicia. Cui concaptivi amici: Quid, quaeso, nobis collacrymantibus et prae moerore deficientibus tu solus tam abunde laetaris? Si prae juvenili levitate tuam non sentis captivitatem, saltem pro hominum urbanitate nostrae condoleas miseriae. Quibus inquit:,, Nihil me corporis affligit captivitas, cui animae magna est concessa libertas. Etsi vestrae condoleam miseriae, magis tamen de propria exultandum est felicitate. Humile quid de me cogitatis? Quem modo in carcere vinculis videtis adstrictum, per totum mundum posthac agnoscite respiciendum. "