PATRIMONII SACRI 7

§. Uxori ff. de Legat. 3; hinc huiusce patrimonii Constitutio- nen!, conditionatam fuisse ambigi haud posse videtur. Quocirca cum in confesso sit Clericum obtinuisse pensionem scntorum 24 super Paroecia et officium frugiferum nequit proinde dubitari, quin purificata conditione sub qua assignatio facta fuit, patri- monium ad haeredes concedentis pertineat. Idque eo vel fortius retinendum, quia patrimonii assignatio locum habuit, Clerici paur periate urgente. Promissio vero ob causam- paupertatis elicita> cessat, cessante paupertate, L. cura §. Deficientem ff,, de mu- tier, et honorib. et L. Ab his honoribus §. auctis ff. de vocat, et excusat, muner.

ITJRA CLERICI. C, Hisce tamen minime obstantibus, nedum videtur illud patrimonium fuisse valide constitutum, imo vero in sua, virtute adhuc consistere evincitur. Profecto sacri patri- monii constitutionem realem fuisse, tum praesumptioneSj tum acta- docent. Praesumi namque non debet, religiosos probjosque viros, quemadmodum contrahentes fuisse perhibent acta, fraudem hanc moliri voluisse eamdemque impune contra ecclesiasticas leges perpetrari. Praesumi; pariter, non debet Clericum moribus et re- ligione praestantem, ceu adductis ostenditur documentis, con- ficto titulo ordinantem decipere voluisse, ut in poenas a iure canonico comminatas incideret. Praesumi demum non debet eun- dem tam bardum esse, ut, si tutus in sua conscientia non esset, pro causae- propositione> insisteret; dum in* ea conditione modo versatur, ut ex bonis propriis valeret sibi< requisitum a synodal- i b u s legibus patrimonium constituere.

Omnis autem hac super re arcetur amaritudo, si parumper constitutionis patrimonii sacri instrumentum perpendatur. Quan- doquidem non modo Antonius Casadei ipsum constituere voluit, sed etiam cavit, ut vere et realiter fructus exigi possent a Cle-̂ rico. Cum igitur ex instrumenti fide scateat omnia in constitu- entis praeiudicium redundare, non potest colligi, aliqua fraus, qrçam nullus praesumitur committere sine commodo et utilitate multo minus cum eius danno ceu optime pondérât Gratian, in discept, for. 278 n. M,

Quod magis magisque evincit agendi ratio pandita ab exe-