8 semper promptus fuit, ita ut idem Tarvisinus Episcopus a. 1875 inter Cathedralis canonicos eum adscisceret, necnon postea Can- cellarium episcopalem, Poenitentiarium Seminarii dioecesani, Examinatorem Prosynodalem, Iudicem in foro ecclesiastico no- minaret, atque demum, sede episcopali vacante, Vicarius Capi- tularis a Canonicis eligeretur. Ipse vero non modo mirum in modum negotia curialia peragebat, sed et ei tempus suppedi- tabat, ut animum suum in operibus apostolici zeli et evangelicae charitatis exerceret, praesertim in pueris instruendis. Eximiae eius dotes, de quibus praestans exemplum exhibuerat, ad ma- iora negotia gerenda eum designarunt. Cum enim Mantuae Sedes episcopalis suo pastore careret, in Consistorio die 10 nov. a. 1884 habito, ad illam dioecesim regendam Leo XIII Episcopum eum consecravit. Quam mirifice hoc novo munere functus sit dicere, verba tempusque deficient. Satis est innuere quod assiduam operam posuit praesertim ut intellectuali ac morali cleri edu- cationi consuleret, atque ita ardore suo necnon illimitato zelo enixus est, ut inter presbyteros iugiter sacerdotalis spiritus cresceret et studia ecclesiastica ordinarentur, ut clerus reapse super candelabrum lux saeculi illuminatrix evaderet. Neque hoc sufficit: ipse enim quamquam episcopali charactere orna- retur, tamen iuvenes clericos edocebat, et absentibus profes- soribus, personaliter in cathedra eorum absentiae supplebat, philosophiam, theologiam ac ius canonicum tradens. Eius quo- que solertiae debetur instauratio exactae observantiae sacrae liturgiae et cantus gregoriani, qui sunt veluti oculi ecclesiasticae disciplinae. In ecclesiis profanas músicas abolevit illisque mu- sicam re sacram substituit, in Seminario illam clericos docens ac semper pignus particularis benevolentiae clarissimo Laurentio Perosi exhibens. De actione quoque catholica vitaeque christia- nae instauratione quam maxime bene meritus est. Eius Syno- dus dioecesana, quae abhinc ducentos et novem annos iterum anno 1888 habita est, veluti exemplar in eo genere manebit.

Omni tempore et loco Cardinalis Ioseph Sarto Pastor pru- dens et fidelis, zelo successus ac consilio plenus, omnium bo- norum operum incitator indefessus apparuit. Mantuae, ubi ma- gnam venerationem ab omnibus est adeptus, eius nomen clarum manebit propter organizationem et felicem exitum, quibus San- cti Aloysii Gonzagae et S. Anselmi iubilarias solemnitates ce- lebravit.