7. Sextae.

Hora sexta crucifixus, summi patris unicus,

Qui tuis aeterna salus, perpetim propitius

Nostros deleas excessus et peccata, quaesumus,

Et a nobis pelle taetras, lux aeterna, tenebras,

Quas Iudaei perpendendas non sensere mysticas

Neque suas tenebrosas agnoverunt maculas,

Caecati profunda nocte corde, ore, opere.

Unde sunt gavisi multum tanto de facinore,

Accensi nefanda nece facibus invidiae.

Sed tu splendor, alme Deus, tuis sis fidelibus,

Multum clemens et benignus atque praestantissimus.

Nostra semper dona nobis peccata deplangere

Maculasque iuventutis lacrimis diluere,

Bonis iugiter instare, mala vero fugere

Gratia semperque tua caelibes exsistere,

Quo perennes tibi laudes valeamus dicere.

Ex te, per te, in te quoque hinc possimus vivere

Teque vitam sempiternam flamine cognoscere
Nec non ipso debriante te semper diligere.
Hic Amen subdo libenter dulci modulamine.
Gloria, laus, honor patri, proli ac spiritui
Ex ambobus procedenti ante orsa saeculi,
Trinitati laus perenni, unitati perpeti.