8. De V Vulneribus Domini.

1 a. Redemptorem veneremur
in cruce pendentem,
De suis vulneribus
sanguinem fundentem,

1b. Nostri cordis saniem

mundat qui foetentem,
Suo rore satiat
mentem sitientem.

2 a. Manus, pedes, latus qui
tuum speculatur,
Et caput arundine
qualiter quassatur,

2b. Demum, quod crux sanguine
tuo sic rigatur,
Tibi, Christe, pium est,
ut compatiatur.

3 a. Caeli, terrae conditor,
cuius universa
Terra nomen praedicat
fide nunc conversa,

3 b. Tuo crux nos muniat
sanguine respersa,
Ut non inflent prospera,
turbent nec adversa.

4 a. Summae rex potentiae,
quem expugnaverunt
Iudaeorum cunei
dum fabricaverunt

4 b. Crucem, clavos, lanceam,
quibus adflixerunt
Te, tu rumpe vincula,
quae nos obstruxerunt.

5 a. Redemptor fidelium,
tu, qui sic obisti,
Per cruorem vulnerum,
de te quem fudisti,

5 b. Mitte nobis spiritum,
tuis quem misisti,
Ne relinquas orphanos,
sic quos redemisti.

6 a. Sumus quidem miseri
necnon peccatores
Et multorum criminum
magni debitores;

6 b. Sed sint tua vulnera
tuique livores
Pro nobis et hostia
et intercessores.

7 a. Rex aeterne,
A gehennae

Salva nos supplicio,

7 b. Quos peccato
Solvis dato

Mortis tuae pretio.

8 a. Iesu bone,
Sic dispone

Horam nostri transitus,

8 b. Ut ad chorum
Electorum

Nos perducat spiritus.