SEPARATIONIS TORI Jl

Ad excludendam autem dictarum causarum existentiam al- legaba! Ioannes testimonia tum Magistratus loci, qui inter cae- tera testatus est : quoad ego sciam Ioannes est vir tranquillus et incapax ad malum cuivis faciendum : tum quatuor incolarum eiusdem loci qui testati sunt : Ioannem numquam brutalitatis actum in suam uxorem exercuisse, neque iniuriarum inurbana- rum, neque eam unquam male tractasse. Porro testibus de iniu- riis saevitiisque illatis deponentibus, eos esse praeferendus, qui eas excludant, S. Rota in Valentina separat. 12 Feb. 1 7 5 1 coram Elephantutio.

Odium autem Ioannes a se removere curabat, tum ex suis christianis moribus, tum ex adductis testimoniis, tum denique ex ipsa sua cura ad uxorem reducendam ad maritalia obsequia.

De negligentia in agendis ministrandisque domesticis nego- tiis, si ea haberetur, nullo modo inquiebat inter legitimas sepa- rationis causas esse recensendam: et huic negligentiae occurri posse per legitima iuris remedia, cum daretur actio de repe- tenda dote coram tribunali civili.

Neque habendam esse rationem dati utrinque consensus de separatione : tum quia passione abreptus illum dederit : tum quia pendente lite illum revocaverit.

Cum itaque causae deessent ad separationem, curiae sen- tentiam esse infirmandam.

D u b i a .

I. « An constet de legitima appellatione in casu ». II. « An sententia Curiae episcopalis sit confirmanda vel in-

« firmanda in casu». RESPONSIO. S . Congregatio Concilii causa discussa die 3 1 Iu-

lii 1869 respondere censuit: Ad I et II. esse locum separationi Quoad torum.

Ex QUIBUS COLLIGES:

I. Causas plures in curiis ecclesiasticis iure pertractari posse non solemniter, sed summarie.

II. Causas summarie pertractandas non exigere omnes eas formas, quae praeceptae sunt ex mero iure humano ad ordina- rium solemnemque Iudicii ordinem; sed eas tamen formas exi-