IURIUM PAROCHIALIUM 11

unum habuisse Parochum opinio publica retinuit ; quamquam Vicarii nonnullos exercuerint et adhuc exerceant parochialis auctoratatis actus. Utrum vero ex tacito Archipresbyteri con- sensu, an potius ex longi temporis consuetudinis effectu, id ipsis obvenerit, dignosci non valet, cum omnia in tenebris delite- scant. Illud unum certum est, quod Missae pro populo ac prae- dicationis onus Archipresbyter et tres Vicarii, ut antea ad in- vicem sustulere; onera atque emolumenta omnia aequali por- tione diviserunt , atque in vacatione praedictae alicuius Vica- riae, spiritualis Oeconumus ut in Paroeciis deputari solet.

Res sic se habebant, cum duo ex praefatis Vicariis, occa- sione arrepta a quadam resolutione ab Archipresbytero edita, qua imminuta eorum potestas magis magisque coercebatur, praecipue circa adsistentiam ad matrimonia , sub mense Fe- bruario anni 1877 ad Episcopum, supplici oblato libello, con- fugerunt, petentes ut in plena suae dignitatis et auctoritatis parochialis possessione redintegrarentur, ceu ante annum 1804; eoquod suppressionis actus ex civilis potestatis vi partus erat . Ordinarius quaestionem magnis difficultatibus involutam prospi- ciens, a iudicio ferendo abstinuit: sed pro viribus exoravit ut Apo- stolica Sedes sanaret quod in praeteritum gestum sit contra ss. ca- nones , et ut unus tantum constitueretur Parochus, ad iurgia et lites futuras praecavendas.

VICARIORUM I U R A . Ut omnis aequivocatio eliminaretur, autu-

mant isti, se numquam excidisse a iure regendi paroeciam in

solidum, et quaerere an in ea dignitate et potestate conser-

vandi sint. Vicariorum autem ius parochialitatis patet, sive ex veteribus

documentis, sive ex publicis t i tul is , sive ex parochialibus co- dicibus , sive ex antiquiorum parochorum testimonio. Extant complures nominationi? bullae quae omnes parochialem vica- riorum naturam ac dignitatem ostendunt. Fundationis autem bulla deficit omnino, neque illa utcumque diligenter exquisita, inveniri potuit.