EPISTOLA ENCYCLICA li

ti) Adv. Haer. lib, IV.

« stolis Eccles iae success io » (1). - Quod si catholici, q u a m v i s in genere civilium rerum non ita coniuncti, connex i tamen apti- que inter se unitate f idei mirabili tenentur, min ime est dubium quin huius praecipue magisterii virtute et ope teneantur.

Scotorum nobiscum de f ide dissidentium complures quidem Christi n o m e n ex animo diligunt, e iusque et disciplinam asse - qui et e x e m p l a sanct iss ima persequi imitando nituntur. At qui mente qui animo u n q u a m adipisci poterunt quod laborant, nisi erudiri s e s e atque ali ad caelestia eâ ratione et via patiantur, qua Christus ipse constituit ? nisi dicto audientes Ecclesiae sint, cui praecipienti ipse auctor f idei perinde obtemperan h o m i n e s ius- sit ac sibi : Qui vos audit, me audit ; qui vos spernit, me sper- nit? nisi requirant a l imenta pietatis v irtutumque o mn iu m e x eo , cui Pastor s u m m u s an imarum vicario dedit e s s e sui muneris , universi gregis cura concredita? Interea certum Nobis est No- stris non deesse partibus ; imprimisque supplices contendere a Deo, ut inclinans ad b o n u m mentibus velit potiora gratiae s u a e incitamenta adiicere. Atque ut inam divina Nobis exorata beni- gnitas hoc Ecclesiae matri so la t ium optatiss imum largiatur, ut Scotos universos ad fidem avitam in spiritu et veritate resti- tuios complecti celeriter queat. Quid non ipsis sperandum, re- conciliata nobiscum concordia ? Confestim effulgeret undique perfecta et absoluta veritas c u m possess ione bonorum maxi - morum, quae secess ione interférant. Quibus in bonis longe ex- cellit unum, quo m i s e r r i m u m est c a r e r e : sacrificium sanctissi- m u m dicimus, in quo Iesus Christus, sacerdos idem et victima, Patri suo se offert ipse quotidie, ministerio s u o r u m in terris sacerdotum. Cuius virtute sacrificii infinita nobis Christi applican- tur merita nimirum divino cruore parta, q u e m actus in crucem pro salute h o m i n u m seme l effudit. Harum fides rerum florebat integra apud Scotos, quo tempore S. Columba mortale agebat a e v u m : i temque postea c u m templa m a x i m a pass im excitaren- tur, quae maiorum vestrorum exce l l ent iam et artis et pietatis posteritati testantur. - Necessi tatem vero sacrificii vis ipsa et natura religionis continet. In h o c enim est s u m m a divini cultus agnoscere et revereri Deum ut s u p r e m u m dominatorem rerum, cu ius in potestate et nos et omnia nostra sunt. Iamvero non alia est ratio et causa sacrificii, quae propterea res divinato-