SEPARATIONIS TORI

gere, quae ex iustitia aut aequitate necessariae aut opportunae existimentur (1).

III. Iustitiam et aequitatem exigere, ut qui iudicandi sint vocentur in iudicium, ut cognoscant eorumdem causam esse iu- dicandam, et si velint iura sua testesque in sui defensionem addu- cant, atque ut sententiam quae inde emittatur ignorare non possint.

IV. His substantialibus solemnitatibus non servatis, etsi emissa sententia iusta forte fuerit, eam tamen sententiae vim non haberem ideoque illos iuridicos parere non posse effectus, quos sententia rite lata parit (2).

V. Colliges praeterea matrimoniale divortium semiplenum, seu separationem perpetuam quoad torum, decernendam non esse nisi graves iustaeque habeantur causae, quae dictam sepa- rationem decernendam esse persuadeant.

VI. Etsi harum causarum praecipua in iure sit alterutrius co- niugis adulterium quod tribuit insònti coniugi ius a se adulterum perpetuo repellenda ad huius quoque causae imitationem alte- ram subsequi, quae sita est in diuturna et iniuriosa desertione.

VII. Quemadmodum enim adulterium, ita diuturna et iniu- riosa desertio fidem coniugalem graviter violat, quae individuam vitae consuetudinem exigit.

VIH. Eo vel magis, si causae, quae talem desertionem cau- satae fuerint, sint iam ex sese idoneae ad suadendam canoni- cam separationem ac perpetuo videantur duraturae.

IX. Hisce in adiunctis, insonte coniuge separationem perpe- tuam postulante, eam a iudice esse decernendam (3).

(1 ) Videsis Appendicem I. (2) In praesenti themate valde pro-

habiliter Ioannes latam sententiam no- vit, priusquam Lucia eam sententiam detulisset tribunali civili ad bonorum separationis Decretum obtinendum : cum tamen hanc notitiam Ioannes habuisset aliunde, quam ex aliquo ministerio curiae, non poterat eidem nocere: ideoque dies praescripti ad appellandum, quos fatales dicimus, in eum non decurrebant. Ad summum eiusmodi dies decurrere potuissent a die quo a Tribunali civili eam sen-

tentiam noscere debuit: sed etsi tum incipi poterant, iisdem tamen diebus transactis sine appellatione, potuisset Ioannes infirmare sententiam ex ca- pite nullitatis: quia sententia iudi- cialis lata erat quin. ipse fuisset vo- catus et auditus in iudicio. Vocatus quidem fuerat a Parocho, qui, forte ex mandato curiae, Ioannem accer- sivit et a Parocho fuit interrogatus, sed hi non erant iudiciales actus.

(3) Confer alteram huius generis causam, quam adduxi in Vol. TL p. 123 et seqq.