DOMINICA INFRA OCTAVAM NATIVITATIS DOMINI.
Sermo III . Item, sermo fratris Bonaventurae Fratribus de Assisio.
Sermo VIII. Item, sermo fratris Bonaventurae Fratribus de Assisio.
Sermo IX . Item, sermo fratris Bonaventurae coram sociis, Parisius.
Sermo I . Summaria intentio Evangelii in Vigilia Epiphaniae, sermo fratris Bonaventurae.
Sermo XI . Item, sermo fratris Bonaventurae apud Assistam.
Sermo XVI. Item, sermo fratris Bonaventurae, Parisius.
DOMINICA INFRA OCTAVAM EPIPHANIAE.
DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.
DOMINICA PRIMA IN QUADRAGESIMA.
DOMINICA SECUNDA IN QUADRAGESIMA.
DOMINICA TERTIA IN QUADRAGESIMA.
Sermo IV . Sermo fratris Bonaventurae, Romae.
DOMINICA QUARTA IN QUADRAGESIMA.
DOMINICA INFRA OCTAVAM ASCENSIONIS.
DOMINICA SECUNDA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA TERTIA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA QUARTA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA QUINTA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA SEXTA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA SEPTIMA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA OCTAVA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA NONA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DUODECIMA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA TERTIA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA QUARTA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA QUINTA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA SEXTA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA SEPTIMA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA OCTAVA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA DECIMA NONA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA VIGESIMA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA VIGESIMA PRIMA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA VIGESIMA SECUNDA POST PENTECOSTEN.
DOMINICA VIGESIMA TERTIA POST PENTECOSTEN.
Item, summaria intentio Evangelii secundum Lucam , quod legitur prima Dominica de Adventu secundum ordinem sanctae Romanae Ecclesiae, et praedicavit eam sic decurrendo Evangelium illud frater Bonaventura coram rege Franciae ad petitionem ipsius.
Erunt, inquit, signa in sole et luna et stellis, et in terris pressura gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum, Lucae vigesimo primo .
In isto Evangelio, ut per timorem adventus iudicialis unusquisque fidelis disponatur ad celebrandum et recolendum Nativitatem Christi, in qua solemnizatur adventus clementiae sempiternalis, qui factus est per unionem divinae naturae cum humana, Dominus et Salvator noster Iesus, alloquens discipulos in persona omnium electorum, duo principaliter facit.
I. Primo erudit ad providentiam finalium tribulationum, exprimens circa finale iudicium futuram universalem commotionem ex parte naturae caelestis, quia erunt signa, obscurationis, in s ole et luna et stellis.
Ex parte naturae elementaris, quia in terris pressur a gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum erit.
Ex parte naturae rationalis humanae, quia arescent homines prae timore et exspectatione, quae supervenient universo orbi.
Ex parte naturae intellectualis angelicae, quia virtutes caelorum commovebuntur.
Ex parte? iudicis apparentis in rutila nube et praecellenti claritate et dignitate, quia tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et maiestate.
II. Secundo erigit ad confidentiam caelestium consolationum, et hoc exhortatione confortatoria sub spe redemptionis appropinquantis; his, inquit, fieri incipientib us , respicite et levate capita vestra, quoniam appropinquat redemptio vestra.
Similitudine manuductoria sub metaphora terrestris pullulationis ficulneae aestatem signantis.
Assertione certificatoria sub nomine caeli et terrae potius periturorum quam verborum horum suorum non implendorum.