Sermo 11

Adoro te devote, latens deitas, quae sub his figuris vere latitas; tibi se cor meum totum subjicit, quia te contemplans, totum deficit.

Visus, tactus, gustus in te fallitur, sed auditu solo tuto creditur: credo quidquid dixit dei filius; nihil hoc verbo veritatis verius.

In cruce latebat sola deitas, at hic latet simul et humanitas: ambo tamen credens atque confitens, peto quod petivit latro poenitens.

Plagas, sicut thomas, non intueor, deum tamen meum te confiteor; fac me tibi semper magis credere, in te spem habere, te diligere.

O memoriale mortis domini, panis vivus, vitam praestans homini, praesta meae menti de te vivere, et te illi semper dulce sapere.

Pie pellicane jesu domine, me immundum munda tuo sanguine, cujus una stilla salvum facere totum mundum quit ab omni scelere.

Jesu, quem velatum nunc aspicio oro fiat illud, quod tam sitio: ut te revelata cernens facie, visu sim beatus tuae gloriae. Amen.