SUSPENSIONIS! 15

cognosceret idoneum ad paroecias regendas ad quas regendas non omnes essent idonei : adpromiserat praeterea Episcopus, se non modo ut Oeconomum, sed ut Parochum esse eum suffe- cturum illi paroeciae; quod facere ipse posset, cum deessent concurrentes.

Alteram pariter deducebat epistolam alterius dioecesis Epi- scopi, qui eiusdem Bernardi pietatem et idoneam scientiam ad populi regimen multis extulerat laudibus.

Animadvertit itaque Defensor his in adiunctis paroeciam Ber- nardum suscepisse et decem annorum spatio sine ulla Episcopi querimonia in ministerio perseverasse.

Post haec prosequebatur Defensor ad tria iam indicata ac- cusationum capita: idest I o ad negligentiam in catechesi: 2° ad gravem socordiam in adsistentia infirmorum : 3° ad inconsultam bonorum administrationem : atque admonuit hodie quartam ad- iungi causam ab Episcopo, idest populi aversionem : quam ta- men neque in processualibus tabulis, neque in aliis documentis aliquo pacto probari contendit.

Quoad primum accusationis caput animadvertit Defensor, et- iamsi Parochus fuisset negligens, moneri prius ab Ordinario de- buisse ex tridentina dispositione, cap. 2 ss. 5 de Refor. in quo legitur : « Archipresbyteri quoque, Plebani, et quicumque paro- chiales ... ecclesias quocumque modo obtinent, per se vel per alios idoneos, si legitime impediti fuerint, diebus saltem Dominicis et festis solemnibus plebes sibi commissas pro sua et earum capaci- tate pascant salutaribus verbis, docendo quae scire omnibus neces- sarium est ad salutem, annunciandoque eis cum brevitate et fa- cilitate sermonis vitia, quae eos declinare, et virtutes, quas sectari oporteat, ut poenam aeternam evadere et coelestem gloriam consequi valeant. Id vero si quis eorum praestare negligat... provida pasto- ralis Episcoporum sollicitudo non desit, ne illud impleatur : Par- vuli petierunt panem et non erat qui frangeret eis. Itaque ubi ab Episcopo moniti trium mensium spatio muneri suo defuerint, per censuras ecclesiasticas seu alias per ipsius Episcopi arbitrium cogantur, ita ut etiam, si ei sic expedire visum fuerit, ex Beneficio- rum fructibus alteri, qui id praestet, honesta aliqua merces per- solvatur, donec principalis ipse resipiscens, officium suum impleat» .

Eo vel magis, quod ipse Parochus munere suo functus esset iuxta consuetudinem quae eo in oppido vigere dicebatur.