14. De sanctissima Trinitate.
Ad Patrem.

Foris, Deus pater, omnium,
Tam finis quam principium,
Cuius omnipotentia
Cuncta creavit entia,
Istud scio verum esse
Dei non habens necesse
Nec ullius creaturae,
Cuiuscumque sit figurae,
Sed, quod omnes sunt creatae,
Est a tua bonitate.
Grates ergo nunc devotas
Ago per mis vires totas
Tibi creatori meo

Omniumque vero Deo.
Ut me dignatus plasmare,
Voluisti mihi dare
Animam et intellectum,
Sana membra, corpus rectum,
Incorruptos sensus quinos,
Victum et vestitum binos;
Bona iarsum infinita
Mihi sunt a te largita,
Quarumcunque tu es dator
Pius sis et gubernator
Dans, pater, hic deservire
Et abhinc ad te redire.

Ad Filium.

Fili Dei et Mariae,
Purae virginis et piae,
Tibi grates, Iesu bone,
Reddo cum devotione,
Quod tu pro me sponte laesus,
Virgis et flagellis caesus,
Caput spinis coronatus,
Palmis, pugnis verberatus,
Fers, ad mortem lassus, pronus

Grave tuae crucis onus,
In qua tractus et extensus,
Cum latronibus suspensus
Manus, pedes lacerans,
Cor et latus perforans,
Quo sic aquae fontes vivi
Effluunt, cruoris rivi,
Qui nos lavent a peccatis
Cunctis, precor, perpetratis.

Ad Spiritum Sanctum.

Spiritus sancte te laudo,
Benedicens tibi plaudo,
Infodisti mihi planam
Veram fidem Christianam,
Non gentilem indirectam
Nec Iudaeam imperfectam;
Sacramenta quoque Christi

In medelam condidisti,
Quaequod sumam, dato, digne,
10. Ut sim malo liber igne
Et intrare queam thronum,
Ubi regnat summum bonum,
Pater, natus, sacrum flamen,
Unus semper Deus. Amen.