III. CARMINA SCHOLARIUM CAMPENSIA.
18. Item de nativitate Domini.
Item de sancto Nicolao.
1. Nicolae, clericorum
Praesul et patrona,
Vas electum, vas decoram,
A nobis depone
Grave pondus vitiorum,
Fruens cum sancta sanctorum
Coeli regione,
Euge serve boue.
2. Laudet Ipsum vox communis
Cantico non tristi,
Qui quando puer In cunis
Videbatur sisti,
Jacet faucibus jejunis.
Haec caro manet In prunis,
Et jam placet Isti
Vita Jesu Christi.
3. Subdit se Christi mandatis
Sed mundano non omini
Cultibus humilitatis
Servit divino nomini;
Precibus sibi collatis,
Statim nutu pietatis
Cuncto succurrit homini
Iste confessor domini.
4. Inter sanctos numeratus
Iste merito sit,
Qui dum esset Invocatus
Ab eo, quem rosit
Dolor atque durus status,
Cito fit ei paratus,
Qui manus complosit,
Ut juvet et prosit.
5. Virgines ne deturpare
Possit stupri turpitudo,
Impedivit clare
Auri magnitudo,
Pater Inops collaudare
Sanctum posset et clamare,
Auro VIso nudo,
Pauper ego ludo.
6. Motum tempestatis dirae
Dum ventus sufflaret,
Navigantes clamant mire,
Ut quis opem daret,
Non cessant ventorum irae,
Sed navis cepit perire,
Ut eis apparet,
Et rectore caret.
7. In hac turba sic timente
Vir unus devotus
Nicolaum pia mente
Invocat, ut notus
Cedat, cessatque repente
Tumor fit remotus
Iste fere totus.
X. A nautis pavor recedit, .
Navis fit secura.
Sancto tempestas obedit
Plus non nocitura,
Nullus turbo navem laedit,
Timor fugit, salus redit,
Sic In sorte dura
Est pater hic cura.
9. Clericos hospes necabat
Tres trudens ad imum
Quibus Nicolaus dabat
Solamen opimum,
Nam a morte suscitabat,
Hoc miraculum laudabat
Et valde sublimum
Omnis homo primum.
10. Christianus Infra lignum
Clausit aes Judaei,
Per juramentum malignum
Opes sumens ei,
Injustitiaeque signum
Fecit Ipsum morte dignum
Causa talis rei
Virtus vera Dei.
11. Opem tuae terrae tradis
Removens tormenta
Famis atque durae cladis,
Propter alimenta
Ad naves, o praesul, vadis
Augmentatis mire bladis
Plura sunt Inventa
Ordea frumenta.
12. Sic cessavit clades fere
Famis atque pestis,
Omnes, Illud qui videre,
Cordibus non maestis
Gaudent admirantes de re
Tanta, vir cum muliere,
Pro tam magnis gestis
Est hic et haec testis.