14. De Nativitate et Morte DN.

1. Ave, Jesu dulcissime,
Verbum patris altissime,
Quam speciali gloria
Hominem tu decorasti,
Qui in claustro sanctissimae
Virginis ac piissimae
Sancti spiritus gratia
Praevia te incarnasti.
2, O res mirabilis
Atque laudabilis

Cunctis dulcisona,
Homo conjungitur
Deo et unitur
In una persona.

3. Ave, Jesu,

lux indeficiens,
Fons aeternus
cuncta reficiens.

4. Quamque gratiose
Et quam fructuose

Mundum recreasti,
Quando de virgine
Lumen de lumine

Nasci voluisti.

5. O quam gloriosa
Atque gaudiosa
Dies apparuit,

In qua pretiosa
Atque radiosa

Gemma resplenduit.

6. Ave Jesu,

cunctis benignior,
Mors te tamen
premit amarior.

7. Homo, vide

quid pro te patitur
Jesus Christus,

qui pro te moritur,
Vide crucem,

cui affigitur,
Vide clavos,

quibus confoditur.

8. Vide latus

pro te lanceatum,
Vide caput

spinis coronatum.

9. Si tu compateris,
Quaecunque pateris,

Sunt tibi dulcia ;
Sic tamen inspice
Et nunquam respice

Vana solatia.

10. Quare miles

vacat deliciis
Regem cernens
tantis opprobriis?

11. Cur hic gaudes et laetaris
In hac valle miseriae,
Nonne vides et miraris,
Quae patitur rex gloriae?

12. Hic est Deus,

qui tanta patitur,
Ecce, vita

pro nobis moritur.

13. Ave dies terribilis,
Angelis admirabilis,
In quo creator patitur,
Deus et vita moritur.

14. Ave, Jesu Christe.

vita beatorum
Resurrectioque,

gloria sanctorum,
Sicut moriendo

mortem destruxisti,
Ita resurgendo

vitam reparasti.

15. Ave, Jesu Christe,

gloria coelorum,
Fidelium vita,

salus peccatorum,
Juxta patrem sedes

in throno regali,
Decoratus carne,

stola corporali.

16. Super coelos cunctos
terra sublimatur,
Super thronos coeli
homo coronatur.

17. O quis unquam

audivit talia,
Homo regnat

in coeli curia,
Quem tenebat

mors in miseria ;
Modo nova

facta sunt omnia.