PII RELICTI 17

successores ad pium rel ictum legatar iorum nomine donari . Ex quo concludendum videtur , pium rel ictum Simeonis in ter legata pia recensendum esse.

Peior au tem evaderet conditio Canonici B. in hypothesi quod hoc pium relictum verum Beneficium dicendum esset. Cum enim ipse iam possideat canonicatum in Ecclesia Ca- thedra l i , simulque aliud simplex Beneficium in Dioecesi, nec non perpetuo gaudea t legato Scozzi; t e r t ium Beneficium in - compatibile esset, ad t rad i ta per Conc. Tridentinum Sess.24 c. 17 de reform.

Ad secundum dubium quod a t t ine t , notandum veni t , quod si verba iunior sacerdos Capituli sensu l i t teral i ac n a t u - ral i acc ip ian tur , in terpre tanda videntur de canonico sacer- dote , na tu minimo, non vero de sacerdote ul t imo loco in - ter Canonicos cooptato. Sane testator non dixit ultimus ca- nonicus Capituli: quae quidem verba Canonicum postremo loco nominatum significarent ; sed honoravi t iuniorem sa- cerdotem Capituli; nemo autem non videt hanc locutionem a priori longe differre, ac testatorem ad aeta tem honorat i respexisse. Cum autem in facto constet canonicum V. in ter illos Capitulares na tu minimum et novissimum esse, conclu- dendum videtur, pium relictum ipsi conferendum esse.

Neque qui semel illud obtinuit , eodem perpetuo gaudere debere videtur , prout proponitur in tertio dubio, sed solum- modo quoad usque iunior perseveret, in ter capitulares sive quoad ae ta tem, sive quoad tempus nominationis ad Canoni- catum; vix ac enim novus canonicus nominatur aliis iunior, pro eodem conditio impletur , a testatore vo l i t a , ad assecu- tionem pii rel ict i , simulque deficit pro illo qui antea obti- nebat , quia iunior in ter canonicos amplius non est .

Ad quar tum dubium quod s p e c t a t , locum esse videtur repetit ioni redi tuum pii r e l i c t i , favore Canonici V. a die quo hic in possessionem canonicatus immissus fuit. Sane cum canonicum B. non la tere t , sacerdotem V. iuniorem inter Ca- pi tulares esse, aper te l iquet ipsum ab ea die usque in p rae- sens in mala fide const i tutum fuisse, ideoque fructus pii le -

Acta, Tom. XIV. fase. CLVI1. 2