LIBER JOB.

Vit erat in terra Hus, nomine Job .

Regina mundi, Virgo Maria dicitur

aurora surgens. Job, III, 9 : Exspectet lucem, et non videat, qui prava agit, vel etiam bona non recto corde, nec ortum surgentis aurorae, id est, Mariae, quae in nativitate sua orta est tenebrosis peccatoribus. Glossa : " Aurora surgens Ecclesia, quae priores tenebras deserit, et in lucem justitiae venit ". Adventus etiam ejus operatusest multipliciter in mundum. Job, XIV, 8 : Recede paululum ab eo. Glossa : quia recessus non dat quiescere : donec optata veniat: optata a Patriarchis, et Prophetis, et ab omni genere humano : sed quo veniat ? Veniat, inquam, Deo meo in adjutorium. Unde in Genesi, II, 18 : Faciamus ei adjutorium simile sibi. Justis in gratiam, peccatoribus in veniam, Angelis in laetitiam, diabolo in maestitiam.

Item, Ipsa est misericordiae solium, ad quod veniens peccator, absolvitur. Job, xxiii, 3 et 4: Quis mihi tribuat,... ut veniam usque ad solium ejus ? id est, usque ad Mariam, quae solium est misericordiae, et tunc ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus, ut sua verba misericordiae mihi respondeant.

Item, Ipsa est aurora terrens daemones. Job, XXIV, 17 : Si subito apparuerit aurora, id est, Maria, vel in lucem mundo nascendo prodiens, vel in caelum ascendens, ut peccatoribus gratiam auctori- tate Dei infunderet, arbitrantur ipsi daemones umbram mortis. G lossa : qui de hoc dolent. Ipsa etiam, quantum in se est, nulli denegat lumen gratiae et misericordiae. Sic Baldad Ad Job, xxv, 3 : Super quem, non surget lumen illius ? scilicet Mariae, super quem Angelorum, vel electorum, vel justorum, vel peccatorum, non consurgit lumen illius in praemium, vel in adjutorium.

item, Ipsa est locus unionis divinitatis et humanae naturae. Job, xxviii, 1 I Auro locus est, Id est, Filio Dei Virgo Maria, in quo conflatur, id est, unitur divinitas humanitati, majestas infirmitati, aeternitas mirabilitati. Si ergo tu volueris Deo uniri, accede ad Mariam ut efficiaris unus spiritus cum Deo.

Item, ipsa est lucerna splendens, et petra fundens oleum. Job, XXIX, 1 et seq. : Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos, etc, quando splendebat lucerna ejus, id est, Maria, super caput meum, et ad lumen ejus ambulabam in tenebris : quando petra, id est, Maria, fundebat mihi rivos olei, largiter, et libenter ? Glossa : id est, dona Spiritus sancti.

Item, Ipsa etiam bene comparatur Job, quia omnes virtutes, quas in eo commendantur, ipsa in summo habuit. Ostendit sibi Maria in persona beati Job,

Dei in se secretam habitationem. Job,

XXIX, 4 : Deus secreto erat mecum in tabernaculo meo, quod est contra hypocritas, qui ostendunt eum in via, de facto cum, eis esse, quod tamen non est.

Ostendit etiam se liberatricem vociferantium peccatorum. Job, XXIX, 11 : Auris audiens beatificabat me, dicens, Luc. I, 28: Benedicta tu in mulieribus. etc. Ibidem, VV. 11 et 12 : Oculus videns fidelitatem meam, testimonium reddebat mihi, eo quod liberassem misericorditer, et potenter, pauperem vociferantem, id est, peccatorem, quem diabolus suffocabat, infernus absorbere volebat, et contra quem omnis creatura insurgere disponebat. Et pupillum cui non esset adjutor, nec inter Angelos, nec inter homines.

Ostendit etiam se esse revelatricem cadentium. Job, XXIX, 13: Benedictio perituri in anima, et corpore : perituri coram Deo et omnni creatura, super me veniebat. Glossa : " Benedictio perituri evenit, cum peccatoris interitum praevenit, et a culpae fovea reducit. " Et cor viduae consolatus sum, id est, animae Deo viduatae.

Ostendit etiam se et peccatorum caecorum ductricem, et claudorum sustentatricem. Job, XXIX, 15 : Oculus fui caeco, id est, peccatori, ipsum ducens, ipsi viam monstrans, ipsum a fovea inferni defendens. Ei pes claudo, id est, peccatori.

Ostendit etiam se esse diaboli, et peccati, et inferni spoliatricem, peccatorum ereptricem. Job, XXIX, 17 : Conterebam molas iniqui, id est, diaboli, insidias ejus nudando, et de dentibus illius auferebam praedam, eruendo peccatorem, quem jam comedebat, et deglutire volebat miserabiliter. Auferebam. Glossa : " convertendo. " Item, auferebam etiam violenter, sapienter, totaliter, et fina-

liter, praedam, id est, miserum peccatorem,

Ostendit etiam se esse aridissimi mundi copiosissimam irrigatricem. Job, XXIX, 23 : Exspectabant me, id est, meum adventum per nativitatem in mundum, hi qui in terra, et in purgatorio erant, sicut pluviam salutiferam, mundam,. et generalem. Et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum,

Ostendit etiam se more Filii esse largissimam gratiarum datricem. Job, XXXI, 16 : Si negavi quod volebant, pauperibus. Glossa: id est, humilibus.

Et oculos viduae exspectare feci, id est, distuli dare exspectantibus. Glossa : " Lumen dationis tarditas non offuscat. " Incunctanter dandum est, quod cum vera humilitate quaeritur, id est, quod nec ex desiderio, sed ex necessitate poscitur, ut non solum ex munere, sed etiam celeritate muneris bonorum operum merita augeantur.

Ostendit etiam se esse famelicarum animarum cibatricem. Job, XXXI, 17 : Si comedi buccellam meam solus, id est, mihi data a Deo non, communicavi aliis : imo, quod pius est, buccellam, id est, corpus Filii mei non communicavi aliis. Et non comedit abundanter, et fiducialiter, et regaliter, juxta illud Psalmi, lxxvii, 25: Panem. Angelorum manducavit homo: pupillus ex ea, cujus mater ego sum per miserationem, et cibatrix per largitatem. Glossa: " Solent enim nonnulli multa largiri: sed habere pauperes socios in domestica conversatione refugiunt, gratiam communis vitae non habentes : sed iste praejudicium pietati se facere existimaret, si solus comederet, quod Dominus omnium communiter creasset. "

Ostendit etiam se misericordiam continere non posse, praecipue quando invocatur. Job, , XXXI,18 : Ab infantia meacrevit mecum miseratio, magna, pia, et diffusa. Et de utero matris meae egressa est mecum, abundanter, et communiter.

Ostendit etiam se non posse despicere quemquam, licet peccator sit, dum tamen quaerat misericordiam, Job, XXXI, 19 : Si despexi pereuntem. Glossa : " Hic humilitas : quia quidam magis dant pro notitia, quam pro natura : " eo quod non habuerit indumentum virtutum. Glossa: " Propter hoc non despexi absque operimento pauperem, licet sim in vestitu deaurato, circumdata varietate .

Et infra, Job, XXXI, 20 : Si non benedixerunt mihi latera ejus, et de velleribus ovium mearum calefactus est. Glossa : " Haec est pietas. "

Ostendit etiam se esse judicem misericor magis, quam justitia?, in causa peccatorum. Job, XXXI, 21 : Si levavi super pupillum, id est, peccatorem, manum meam, scilicet ad opprimendum eum: etiam cum viderem me in porta superiorem. Glossa: id est, in judicio superiorem omnibus Angelis, et Sanctis. Glossa : " Neque enim tunc utilitatis meae negotia virtute contra pupillum exigere volui, quando me in judicio, etiam ex justitia potiorem vidi : hic enim portae nomine, judicium, quod in porta agebatur, significat. "

Ostendit etiam se esse hospitam et receptricem generalem Dei et hominum largissimam. Job, XXXI, 32 : Foris non mansit peregrinus : hospitium virginalis uteri praebens Filio Dei, peregrino etiam hospitium gratiae, et misericordiae, et gloriae. Ostium meum viatori patuit, celeriter, totaliter, et frequenter.

Ostendit etiam se esse Reginam caelorum. Job, XXIX, 25 : Cumque sederem, regaliter, potenter, et sublimiter, quasi rex, id est, regina, uxor, et mater Regis aeterni, circumstante exercitu peccatorum, eram tamen maerentium consolator, id est, Maria consolatrix.

Item, Ipsa est aquila singularis, de cujus laude et praeconio loquitur Dominus ad Job, xxxix, 27 et 30 : Numquid ad praeceptum tuum, sicut ad meum, qui quidquid praecipio, inspiro, elevabitur, in natura, gratia, et in gloria etiam, et in omni praerogativa, aquila, id est, Maria, super omnes choros Angelorum : et in arduis ponet nidum suum ?... Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. Glossa: " Christus sedens in caelo, justorum est refectio. "